The feeding frequency significantly

The feeding frequency significantly (one- way ANOVA: df 4, 14; F = 24.72; p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การให้อาหารความถี่มาก (การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว: df 4, 14 F = 24.72 p < 0.01) ได้รับผลกระทบ fecundity จำนวนไข่ที่วางต่อวางไข่ และความถี่ของการวางไข่เพิ่มกับเพิ่มอาหารฟรี-quency ถึงสามีปฏิเสธหลังจากนั้น บ่งชี้ว่า หญิงเลี้ยงฟรี-quently น้อยอาจมีการแช่สารละลายน้อยกว่า vitellogenesis ภายใต้ไปกว่าหญิงเลี้ยงบ่อย ใน fecundity จน รวม fecundity ปฏิเสธในหญิง haddock M. aeglefinus (ฮิสลอพ et al., 1978) และหลัง stickle Gasterosteus aculeatus (Wooton, 1977) เลี้ยงได้ต่ำ ปลาที่เลี้ยงหนึ่งครั้งหรือสองวันเกิดสามครั้งในช่วงทดลอง แต่ผู้เลี้ยงน้อย spawned เพียงครั้งเดียว การลดจำนวนของ spawnings ได้ aculeatus กรัม (Wooton, 1977), C. nigrofasciatum (ทาวน์เซนด์และ Wooton, 1984) และ helleri x. อัพ (James และแซมพาธ 2003a) การตอบสนองของ dens splen เกิดอาหารความถี่แนะนำว่า ฟ้องอาจจะเป็นปัจจัยสำคัญในการขัดขวางเหมือง fecundity ที่และความถี่ของกำลังวางไข่ อย่างไรก็ตาม ให้อาหารบ่อยมากกว่าเหมาะสม (สามี) ไม่เพียงแต่นำไปสู่การสูญเสียอาหารและลดการบริโภคอาหาร และวางไข่แต่การสูญเสียของคอกหญิงระหว่างสามวางไข่ มีการตายรวมหมู่หญิงเลี้ยงวันละ 3 ครั้ง สังเกตกายวิภาคของปลาเปิดเผยการสะสมของไขมันในลำไส้ที่ บางที กีดขวางการย่อยอาหาร ไขมันสะสมทั่วทั้งรังไข่อาจมีป้องกันของไข่ การเกิดการตาย ปริมาณของอาหารโปรตีนเหมาะสมต้องติดขัดเกินนำไปสู่การสะสมของไขมันและอาหารสูญเสีย (Cowey, 1979) ตามก่อนส่งศึกษา อาหารสองวันเป็นกำหนดการอาหารเหมาะสมสำหรับการเพิ่มการเจริญเติบโตและสืบพันธุ์ในวัยเกิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความถี่ในการให้อาหารอย่างมีนัยสำคัญ (วิธีหนึ่ง ANOVA: DF 4, 14; F = 24.72; p <0.01) ดกของไข่ได้รับผลกระทบ จำนวนไข่ที่วางต่อวางไข่และความถี่ของการวางไข่เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของการให้อาหารความถี่ได้ถึงวันละสองครั้งและหลังจากนั้นลดลงแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่กินน้อยลงความถี่ได้อีกอาจจะมีเซลล์ไข่น้อยลงใต้ไป vitellogenesis มากกว่าเพศหญิงที่เลี้ยง บ่อยครั้งมากขึ้นส่งผลให้ดกของไข่ที่ไม่ดี ดกของไข่รวมลดลงในค๊อดหญิง M. aeglefinus (Hislop et al., 1978) และ stickle- กลับ Gasterosteus aculeatus (Wooton 1977) ที่เลี้ยงด้วยอาหารต่ำ ปลาที่ได้รับครั้งเดียวหรือสองครั้งต่อวันจากกระบอกไม้ไผ่สามครั้งในช่วงการทดลอง แต่ผู้ที่ได้รับอาหารน้อยกลับกลายบ่อยเพียงครั้งเดียว การลดจำนวนของ spawnings ก็คล้ายคลึงกับของ G. aculeatus (Wooton, 1977) nigrofasciatum C. (เฮนด์และ Wooton, 1984) และเอ็กซ์ Helleri (เจมส์และ Sampath 2003A) การตอบสนองของเดนส์บี splen- ความถี่การให้อาหารแสดงให้เห็นว่าอาหารอาจจะเป็นปัจจัยสำคัญในการทำเหมืองแร่ยับยั้งดกของไข่และความถี่ของไอเอ็นจี spawn- อย่างไรก็ตามการให้อาหารบ่อยกว่าที่เหมาะสม (วันละสองครั้ง) ไม่เพียง แต่จะนำไปสู่​​การสูญเสียอาหารและการลดลงของการบริโภคอาหารและการวิ่งพล่าน แต่ยังรวมถึงการสูญเสียแม่พันธุ์ในช่วงวางไข่ที่สาม มีการตายทั้งหมดในหมู่หญิงที่ได้รับอาหารวันละสามครั้ง ข้อสังเกตทางกายวิภาคของปลาพบการสะสมของไขมันในลำไส้ที่อาจจะขัดขวางกระบวนการย่อยอาหาร การสะสมไขมันตลอดรังไข่อาจจะป้องกันไม่ให้เกิดการเปิดตัวของไข่ที่มีผลในการตาย การบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูงเกิน ment หนดที่เหมาะสมนำไปสู่​​การสะสมของไขมันและการสูญเสียอาหาร (Cowey, 1979) ขึ้นอยู่กับการศึกษาก่อนส่งสองมื้อต่อวันเป็นเวลาอาหารที่เหมาะสมสำหรับการเพิ่มการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ในบีอภิมหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป้อนความถี่ทางสถิติ ( One - Way ANOVA คือ 4 , 14 ; F = ตรวจหา ; p < 0.01 ) มีผลต่อการ . จำนวนไข่ต่อวางไข่และความถี่ของการวางไข่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มอาหารฝรั่งเศส - quency ถึงสองวัน และหลังจากนั้นลดลง บ่งชี้ว่า เฟดน้อยกว่าหญิง FRE - quently อาจจะมีน้อยกว่าไข่ใต้ - จะ vitellogenesis มากกว่าตัวเมียเลี้ยงบ่อยเป็นผลในการยากจน การรวมลดลงในหญิง ม. aeglefinus แฮด ( ฮิสเลิป et al . , 1978 ) และยืนกราน - กลับ gasterosteus aculeatus ( วูทัน , 1977 ) อาหารน้อย อาหาร ปลาที่เลี้ยงวันละครั้งหรือสองครั้ง ครั้งสามครั้งในระหว่างการทดลอง แต่ผู้ที่ได้รับน้อยกว่าเกิดเพียงครั้งเดียว การลดจํานวนในช่วงที่คล้ายกับที่ของกรัม aculeatus ( วูทัน , 1977 ) , Cnigrofasciatum ( ทาวน์เซนด์ และวูทัน , 1984 ) และ X helleri ( เจมส์และ sampath 2003a ) การตอบสนองของ splen - ถ้ำกับความถี่ของการให้อาหารพบว่าอาหารเป็นปัจจัยสำคัญในการยับยั้ง - เหมืองแร่และความถี่ของการวางไข่ - ไอเอ็นจี อย่างไรก็ตามอาหารบ่อยมากขึ้นกว่าที่เหมาะสม ( สองวัน ) ไม่เพียงนำไปสู่การสูญเสียอาหารและลดการบริโภคอาหาร และที่วางไข่ แต่การสูญเสียของลูกหญิงในระหว่างที่สามการวางไข่ มีจำนวนการตายหมู่หญิงกินอาหารวันละสามครั้ง กายวิภาคของปลา ) เปิดเผยการสะสมของไขมันในทางเดินอาหารที่อาจขัดขวางกระบวนการย่อยอาหารการสะสมไขมันทั่ว รังไข่ อาจจะป้องกันการปล่อยไข่ ส่งผลให้อัตราการตาย การบริโภคอาหารโปรตีนสูงเกินที่ต้องการทำให้การสะสมของไขมันและการสูญเสียอาหาร ( cowey , 1979 ) จาก pre - ส่งเรียน วันละ 2 มื้อ คือ ตารางอาหารที่เหมาะสมสำหรับการเพิ่มการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ใน B . splendens .