Poem: Will You Tie My Shoes When I

Poem: Will You Tie My Shoes When I Grow Old

You were beautiful,
my tiny child,
wrapped tightly in my arms,
close to my heart.
I listened to you breathing.
I counted your fingers
and your toes.
Helpless,
you cried out to me
and I loved you
with every ounce of my soul.

Will you hear me
when I cry out?
Will you hold me close
as I held you then?

I remember the day
You took your first step.
There was no stopping you.
Your feet gave you freedom
to explore the world
like never before
but danger lurked.
I opened those doors anyway,
cautiously,
and introduced
you to the world.
Where will you be
when my legs
no longer run?
no longer work?
Will you realize
that I love
freedom too?
Question:
What do you think of the poem? How do you feel about it?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอน: จะผูกรองเท้าของฉันเมื่อฉันเติบโตเก่าคุณมีความสวยงามเด็กเล็กห่อแน่นแขนใกล้กับหัวใจของฉันผมฟังคุณหายใจฉันนับนิ้วมือของคุณและเท้าของคุณกำพร้าคุณทูลให้ฉันและฉันรักคุณกับทุกออนซ์ของจิตวิญญาณของฉัน คุณจะได้ยินฉันไหมเมื่อฉันร้องจะคุณถือฉันปิดขณะที่ฉันจับคุณแล้ว ฉันจำวันคุณใช้ขั้นตอนแรกของคุณมีไม่หยุดคุณเท้าของคุณให้เป็นอิสระการสำรวจโลกคนไม่เคยมาก่อนแต่อันตราย lurkedเปิดประตูเหล่านั้นต่อไปเดินและนำคุณโลกที่คุณจะเมื่อขาของฉันไม่ทำงานไม่ทำงานอย่างไรคุณทราบหรือไม่ว่า ฉันรักเสรีภาพมากเกินไปหรือไม่คำถาม:สิ่งที่คุณคิดของกลอน อย่างไรบ้างเกี่ยวกับเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวี : คุณจะผูกรองเท้าของฉันเมื่อฉันแก่ตัวลง

คุณสวยมาก , เด็กเล็ก ๆ
,
ห่อแน่นในอ้อมแขนของฉัน

ที่ใกล้ชิดกับหัวใจของฉัน ฉันฟังเธอหายใจ .
ผมนับนิ้วมือและนิ้วเท้าของคุณ
.
หมดหนทาง เธอร้องให้ฉัน

และฉัน รักเธอ
ทุกออนซ์ของจิตวิญญาณของฉัน


คุณจะได้ยินฉันเมื่อฉันร้องไห้ออกมา

คุณจะกอดฉันเป็นผมจัดให้คุณแล้ว ?

ผมจำวัน

คุณเอาขั้นตอนแรกของคุณไม่มีการหยุดคุณ .
เท้าของคุณให้คุณมีอิสระที่จะสำรวจโลก


อย่างที่ไม่เคยมาก่อน แต่อันตราย lurked .
ฉันเปิดประตูเหล่านั้นอยู่แล้ว


ระวัง และแนะนำคุณไปยังโลก .
คุณจะอยู่ที่ไหน

เมื่อขาไม่วิ่ง
ไม่ทำงาน ?

คุณจะทราบว่าผมรัก
เสรีภาพด้วย คำถาม :

คุณคิดอย่างไรของบทกวี คุณรู้สึกยังไงกับมัน ?