“Apricot trees exist, apricot trees

“Apricot trees exist, apricot trees exist/ Ferns exist; and black-berries ...” The beginning of this essay as well as the lines that follow are indebted to Inger Christensen. whose poem “Alphabet” begins with these lines; her- poem builds on the infinitely increasing rhythm of the Fibonacci numbers. a condensation of words in which she secures the world and thereby releases particles that sparkle and irritate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มีต้นบ๊วย บ๊วยต้นไม้อยู่ / เฟิร์น อยู่ และสีดำครบ..." จุดเริ่มต้นของบทความครั้งนี้เป็นรายการที่ตามไปถึงคริสเตนเซ่น Inger ได้ บทกวี "อักษร" เริ่มต้น ด้วยบรรทัดเหล่านี้ กลอนเธอสร้างในจังหวะเพิ่มขึ้นเพียงจำนวนฟีโบนัชชี สรุปคำที่เธอยึดโลก แล้วจึงปล่อยอนุภาคที่แวววาว และทำให้ระคายเคือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ต้นไม้ Apricot อยู่ต้นไม้ apricot อยู่ / เฟิร์นอยู่; และผลเบอร์รี่สีดำ ... "จุดเริ่มต้นของบทความนี้เช่นเดียวกับสายที่เป็นไปตามเป็นหนี้ Inger คริส ที่มีบทกวี "ตัวอักษร" เริ่มต้นที่มีเส้นเหล่านี้ บทกวี her- สร้างในจังหวะที่เพิ่มขึ้นอย่างมากมายของตัวเลขฟีโบนักชี การรวมตัวของคำที่เธอยึดโลกและจึงปล่อยอนุภาคที่ประกายไฟและระคายเคือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ต้นไม้ apricot อยู่ต้นไม้ apricot อยู่ / เฟิร์นอยู่ และแบล็กเบอร์รี่ . . . . . . . " จุดเริ่มต้นของบทความนี้รวมทั้งสายที่ติดตามเป็นหนึ้งค์เกอร์ คริสเต็นเซ่น . ที่มีบทกวี " ตัวอักษร " เริ่มต้นด้วยบรรทัดเหล่านี้ เธอ - บทกวีที่สร้างอยู่บนอนันต์เพิ่มจังหวะของลำดับเลขควบแน่นของคำที่เธอยึดโลก และงบประชาสัมพันธ์ อนุภาคที่แวววาว และรบกวน .