Such a social science, in search of

Such a social science, in search of a philosophical foundation, could help itself to any of the subtle philosophies which seek to explain exactly how it is that the content of
mental states of individuals could simultaneously cause their behaviour, interact according
to norms of inference, represent behavioural outcomes as goals and be a (mere?)
artefact of the interpreter’s practice. Donald Davidson and Daniel Dennett are two
examples who come to mind. However, I want to suggest that a viable social science,
that is, one which produces interesting and true explanations of behaviour with a
psychological dimension, can exist without going down that path. The first step is to see
how far social science can proceed without a notion of tacit knowledge at all and my
first three suggestions, Cataloguing Regularities, Interpretavism and Unintended Consequences,
take that route.
A fourth and final suggestion is that if it is genuinely the case that social science cannot
acquire a suitable psychological dimension using only the minimal resources I develop
here, then perhaps social science should help itself to the psychological rather than the
social scientific theory of tacit mental processes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช่นสังคมศาสตร์ ค้นหามูลนิธิปรัชญา ช่วยตัวเองของปรัชญาลึกซึ้งซึ่งพยายามอธิบายว่า มีที่เนื้อหาของ
สถานะทางจิตของบุคคลพร้อมกันอาจทำให้พฤติกรรมของพวกเขา โต้ตอบตาม
บรรทัดฐานของข้อ แสดงผลลัพธ์ของพฤติกรรมที่เป็นเป้าหมาย และเป็น (เพียง)
artefact ฝึกเป็นล่าม โดนัลด์ Davidson และ Daniel Dennett
ตัวอย่างที่มาถึงใจ อย่างไรก็ตาม ฉันต้องการแนะนำที่ทำงานสังคมศาสตร์,
คือ หนึ่งที่ผลิตคำอธิบายที่น่าสนใจ และเป็นจริงของพฤติกรรมด้วย
มิติทางจิตใจ สามารถมีได้โดยไม่ต้องไปลงที่เส้นทางได้ ขั้นตอนแรกคือการ ดู
เท่าใดสังคมสามารถดำเนินการได้ โดยไม่มีความรู้ tacit เลย และฉัน
คำแนะนำครั้งแรกสาม Cataloguing Regularities, Interpretavism และผล กระทบที่ไม่ตั้งใจ,
กระบวนการผลิตที่ได้
สี่และสุดท้ายแนะนำว่าถ้าเป็นกรณีที่สังคมไม่จริงใจ
รับมิติจิตวิทยาเหมาะใช้เฉพาะทรัพยากรน้อยที่สุดที่ฉันพัฒนา
ที่นี่ แล้วบางทีสังคมควรช่วยตัวเองที่จิตใจดีกว่า
ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ทางสังคมของกระบวนจิต tacit

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช่น วิทยาศาสตร์ สังคม ในการค้นหาของรากฐานทางปรัชญา อาจช่วยให้ตัวเองเพื่อใด ๆของปรัชญาที่ลึกซึ้ง ขออธิบายว่า มันคือเนื้อหาของรัฐของแต่ละบุคคลอาจ
จิตพร้อมกัน เพราะพฤติกรรมของพวกเขาโต้ตอบตาม
บรรทัดฐานของการแสดงผลทางพฤติกรรมเป็นเป้าหมาย และเป็น ( เท่านั้น ? )
สิ่งล้ำค่าของล่ามฝึกหัดโดนัลด์เดวิดสันและแดเนียลเดนเน็ตต์เป็นสอง
ตัวอย่างที่มาจิตใจ อย่างไรก็ตาม ผมอยากจะแนะนำว่า สายสังคมศาสตร์
นั่นคือหนึ่งซึ่งสร้างที่น่าสนใจและจริงคำอธิบายของพฤติกรรมกับ
มิติทางจิตวิทยา สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องไปลงเส้นทางที่ ขั้นตอนแรกคือการดู
ว่าสังคมศาสตร์สามารถดำเนินการต่อไปโดยไม่มีความคิดของความรู้ทั้งหมดและของฉัน
แทซิทสามข้อเสนอแนะเกี่ยวกับรายการ , และ interpretavism ผลที่ไม่ตั้งใจ

แนะนำใช้เส้นทางที่ สี่และสุดท้ายคือว่าถ้ามันเป็นจริงกรณีที่สังคมวิทยาศาสตร์ไม่สามารถ
ได้รับที่เหมาะสมทางจิตมิติโดยใช้ทรัพยากรน้อยที่สุด ฉันพัฒนา
ตรงนี้ ก็อาจจะช่วยให้ตัวเองเพื่อสังคมศาสตร์จิตวิทยามากกว่า
ทฤษฎีทางสังคมศาสตร์ของกระบวนการทางจิตอย่างมีนัย