Experiment 1a Table 2 shows the spa

Experiment 1a Table 2 shows the span scores for digits and
words. Despite matching digits and words on a number of metrics,
using a closed set and order reconstruction in both cases and
ensuring that digit lists did not contain well-known sequences,
span remained significantly greater for digits than for words for
both span size (t(83) = 7.51, p < .001, Cohen’s d = .96) and for span
total (t(83) = 7.51, p < .001, Cohen’s d = .86). Subsequent analyses
therefore use span size only.
We also analysed this digit span advantage (digit span minus
word span) as a function of span length for participants whose
digit span size was between 4 and 7 (extreme span scores were
excluded due to very few people [N = 5] achieving them). As can
be seen in Table 3, this advantage increases as span increases,
F(3,75) = 20.82, p < .001, gp 2 = .45.
Experiment 1b Table 2 shows the span scores for digits and
nouns. Using words of the same syntactic class did not eliminate
digit span superiority (t(24) = 2.98, p = .007, Cohen’s d = .61).
However, as noted earlier, digits were of a higher frequency than
nouns. In order to attempt to control for this, the proportion of correctly
recalled items was calculated for digit lists while excluding
recall of the two most frequent digits (1 and 2) and for noun lists
excluding recall of the two most infrequent nouns (game and seed).
To avoid potential confounds relating to the length of the lists
being recalled across stimuli, only recall of stimuli at the same list
lengths were considered (e.g., if a participant proceeded to a list
length of 7 for nouns but only 5 for digits, list lengths up to 5 were
considered). In addition, only the last 4 lists were analysed (i.e., at
span) so that the proportion correct was not artificially inflated by
accurate performance at short list lengths. Even after excluding the
two most frequent digits and the two least frequent nouns, a
greater proportion of digits than nouns were accurately recalled
(M = 83.07, CI = 76.92–89.21 for digits, M = 71.94, CI = 66.66–
77.22 for nouns, t(24) = 3.18, p = .004, Cohen’s d = .80).
There is clear evidence here, as elsewhere, then, that not only is
there a robust STM advantage for digits over words that is not
readily accountable for in terms of item type, length, frequency
of occurrence or set size, but also that advantage is greater as span
length increases. This effect, in principle, does not necessarily
reflect a challenge to the typical approach of accounting for differences
in STM for different classes of material by reference to the
processes supporting the maintenance and retrieval of item-level
representations. For example, it has been argued that item redintegration
is expected to have increasing effects later than earlier in
recalled sequences and so recall of longer sequences will show

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 แสดงระยะ 1a ทดลองคะแนนสำหรับตำแหน่ง และคำ แม้ มีตัวเลขและคำจำนวนวัด จับคู่ใช้ฟื้นฟูชุดและสั่งปิดทั้งสองกรณี และมั่นใจว่า รายการตัวเลขไม่ประกอบด้วยรู้จักลำดับระยะที่ยังคงสูงมากสำหรับตัวเลขกว่าคำสำหรับทั้งขยายขนาด (t(83) 7.51, p = < .001, d ของโคเฮน =.96) และระยะรวม (t(83) 7.51, p = < .001 ของโคเฮน d =.86). วิเคราะห์ต่อไปดังนั้น การขยายขนาดเท่านั้นนอกจากนี้เรายัง analysed นี้ประโยชน์ขยายหลัก (ตัวเลขขยายเครื่องหมายลบช่วงคำ) เป็นฟังก์ชันของระยะยาวสำหรับผู้เรียนที่มีมีขนาดระยะตำแหน่งระหว่าง 4 และ 7 (มากช่วงคะแนนได้ไม่รวมเนื่องจากคนน้อยมาก [N = 5] บรรลุผล) เท่าที่สามารถเห็นในตาราง 3 ประโยชน์นี้เพิ่มขึ้นเป็นระยะF(3,75) = 20.82, p < .001, gp 2 = .45ตารางที่ 2 แสดงระยะ 1b ทดลองคะแนนสำหรับตำแหน่ง และคำนาม ใช้คำประเภททางไวยากรณ์เดียวกันได้ไม่กำจัดหลักขยายปม (t(24) = 2.98, p =.007 ของโคเฮน d =.61).อย่างไรก็ตาม ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ หลักอยู่ที่ความถี่สูงขึ้นกว่าคำนาม เพื่อพยายามควบคุมนี้ สัดส่วนของอย่างถูกต้องเรียกคืนสินค้าได้คำนวณสำหรับรายการตัวเลขในขณะที่ไม่รวมเรียกคืนตัวสองบ่อยเลข (1 และ 2) และรายนามไม่รวมการเรียกคืนของสองสุดดำรัสคำนาม (เกม และเมล็ด)เพื่อหลีกเลี่ยงโอกาส confounds เกี่ยวข้องกับความยาวของรายการถูกยกเลิกในสิ่งเร้า การเรียกคืนเฉพาะของสิ่งเร้าที่รายการเดียวกันความยาวก็ไม่ว่า (เช่น ครอบครัวผู้เข้าร่วมรายการจำนวน 7 ในนามแต่เพียง 5 สำหรับตัวเลข ความยาวรายการถึง 5 ได้พิจารณา) นอกจากนี้ เฉพาะล่าสุด 4 รายการถูก analysed (เช่น ที่ขยาย) เพื่อให้สัดส่วนที่ถูกต้องไม่สมยอมสูงเกินจริงโดยประสิทธิภาพความถูกต้องในรายการสั้นยาว แม้หลังจากการรวมตัวตำแหน่งและนามบ่อย ๆ อย่างน้อยสอง สองบ่อยที่สุดเป็นมากกว่าสัดส่วนของตัวเลขกว่านามถูกเรียกคืนได้อย่างถูกต้อง(M = 83.07, CI = 76.92 – 89.21 สำหรับตำแหน่ง M = 71.94, CI = 66.66 –77.22 สำหรับคำนาม t(24) = 3.18, p =.004 ของโคเฮน d =.80).มีหลักฐานชัดเจนที่นี่ เป็นอื่น แล้ว ที่ไม่เพียงแต่เป็นมีความแข็งแกร่งอิเปรียบสำหรับตำแหน่งคำที่ไม่พร้อมรับผิดชอบในด้านชนิดของสินค้า ความยาว ความถี่มีค่าเป็นช่วง ของเหตุการณ์ หรือ กำหนดขนาด ที่ ประโยชน์ความยาวเพิ่มขึ้น ลักษณะพิเศษนี้ หลัก ไม่ไม่จำเป็นท้าทายวิธีทั่วไปของบัญชีสำหรับผลต่างของสะท้อนในอิสำหรับประเภทต่าง ๆ ของวัสดุโดยการอ้างอิงถึงการกระบวนการสนับสนุนการบำรุงรักษาและการเรียกของระดับสินค้าใช้แทน ตัวอย่าง ได้มีการโต้เถียงที่ redintegration สินค้าคาดว่าจะมีผลเพิ่มหลังก่อนหน้านี้ในลำดับเรียกคืนและการเรียกคืนดังนั้นลำดับที่ยาวจะแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดลอง 1a ตารางที่ 2
แสดงคะแนนช่วงสำหรับตัวเลขและคำพูด แม้จะมีการจับคู่ตัวเลขและคำพูดเกี่ยวกับจำนวนของตัวชี้วัดที่ใช้ชุดปิดและฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยในทั้งสองกรณีและเพื่อให้มั่นใจว่ารายการหลักที่ไม่ได้มีลำดับที่รู้จักกันดีในช่วงที่ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นสำหรับตัวเลขกว่าคำสำหรับขนาดช่วงที่ทั้งสอง(t ( 83) = 7.51, p <0.001, โคเฮน d = 0.96) และสำหรับช่วงรวม(t (83) = 7.51, p <0.001, โคเฮน d = 0.86) การวิเคราะห์ที่ตามมาจึงใช้ขนาดช่วงเท่านั้น. นอกจากนี้เรายังวิเคราะห์นี้ได้เปรียบช่วงหลัก (ช่วงหลักลบช่วงคำ) เป็นฟังก์ชั่นความยาวช่วงสำหรับผู้เข้าร่วมที่มีหลักช่วงขนาดคือระหว่างวันที่ 4 และ 7 (คะแนนช่วงที่รุนแรงได้รับการยกเว้นเนื่องจากการคนน้อยมาก[N = 5] บรรลุพวกเขา) ที่สามารถมองเห็นได้ในตารางที่ 3 นี้การเพิ่มขึ้นของประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นช่วง, F (3,75) = 20.82, p <0.001, GP 2 = 0.45. ทดลองตารางที่ 2 แสดง 1b คะแนนช่วงสำหรับตัวเลขและคำนาม การใช้คำพูดของระดับประโยคเดียวกันไม่ได้ขจัดความเหนือกว่าช่วงหลัก (t (24) = 2.98, p = 0.007, โคเฮน d = 0.61). อย่างไรก็ตามตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้มีตัวเลขของความถี่ที่สูงกว่าคำนาม เพื่อที่จะพยายามที่จะควบคุมนี้สัดส่วนของอย่างถูกต้องรายการเล่าที่คำนวณได้สำหรับรายการหลักในขณะที่ไม่รวมการเรียกคืนของทั้งสองตัวเลขที่พบบ่อยที่สุด(1 และ 2) และสำหรับรายการที่เป็นรูปธรรมไม่รวมการเรียกคืนของทั้งสองคำนามบ่อยที่สุด(เกมและเมล็ด ). เพื่อหลีกเลี่ยงการทำลายศักยภาพที่เกี่ยวข้องกับความยาวของรายการที่ถูกเรียกคืนทั่วเร้าเพียงการเรียกคืนของสิ่งเร้าที่รายการเดียวกันความยาวได้รับการพิจารณา(เช่นหากผู้มีส่วนร่วมดำเนินการต่อไปเป็นรายการที่มีความยาว 7 สำหรับคำนาม แต่เพียง 5 หลัก รายการความยาวได้ถึง 5 ได้รับการพิจารณา) นอกจากนี้เพียงช่วง 4 รายการวิเคราะห์ (เช่นในช่วง) เพื่อให้สัดส่วนที่ถูกต้องก็ไม่ได้สูงเกินจริงเทียมโดยผลการดำเนินงานที่ถูกต้องในรายชื่อสั้น ๆ ความยาว แม้หลังจากที่ไม่รวมตัวเลขสองหลักที่พบบ่อยที่สุดและทั้งสองนามบ่อยอย่างน้อยเป็นสัดส่วนมากขึ้นกว่าตัวเลขของคำนามที่ถูกเรียกคืนได้อย่างถูกต้อง(M = 83.07, CI = 76.92-89.21 สำหรับตัวเลข, M = 71.94, CI = 66.66- 77.22 สำหรับคำนาม เสื้อ (24) = 3.18, p = 0.004, โคเฮน d = 0.80). มีหลักฐานที่ชัดเจนอยู่ที่นี่เป็นที่อื่น ๆ แล้วว่าไม่เพียง แต่มีข้อได้เปรียบที่มีประสิทธิภาพสำหรับSTM ตัวเลขมากกว่าคำพูดที่ไม่รับผิดชอบพร้อมหาแง่ของประเภทรายการ, ความยาว, ความถี่ของการเกิดหรือขนาดชุดแต่ยังประโยชน์ที่มากขึ้นเป็นช่วงระยะเวลาที่เพิ่มขึ้น ผลกระทบนี้ในหลักการไม่จำเป็นต้องสะท้อนให้เห็นถึงความท้าทายที่จะวิธีการทั่วไปของการบัญชีเกี่ยวกับความแตกต่างในSTM สำหรับการเรียนที่แตกต่างกันของวัสดุโดยอ้างอิงถึงกระบวนการสนับสนุนการบำรุงรักษาและการดึงของรายการระดับการแสดง ยกตัวอย่างเช่นมันได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่า redintegration รายการคาดว่าจะมีผลกระทบที่เพิ่มขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ในลำดับที่จำได้และเพื่อให้การเรียกคืนของลำดับอีกต่อไปจะแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งการทดลองตารางที่ 2 แสดงช่วงคะแนนตัวเลข
คำ แม้จะมีการจับคู่ตัวเลขและคำบนหมายเลขของวัด
โดยใช้ฉากและเพื่อฟื้นฟูในทั้งสองกรณีและ
มั่นใจว่ารายการหลักไม่ได้มีลำดับที่รู้จักกันดี
ช่วงยังคงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นสำหรับตัวเลขกว่าคำ
ทั้งช่วงขนาด ( T ( 83 ) = 7.51 , p < . 001 , Cohen D = . 96 ) และช่วง
ทั้งหมด ( T ( 83 ) = 7.51 , p < . 001 , Cohen D = . 86 ) การวิเคราะห์ต่อมาจึงใช้ขนาดช่วง

เรายังวิเคราะห์นี้เท่านั้น ช่วงประโยชน์หลัก ( หลักช่วงลบ
( คำ ) เป็นฟังก์ชันของความยาวช่วงสำหรับผู้เข้าร่วมที่มีช่วงขนาด
หลักอยู่ระหว่าง 4 และ 7 ( คะแนนช่วงสุดขีดถูก
แยกออกเนื่องจากคนน้อยมาก [ n = 5 ] ขบวนการเหล่านั้น ) โดย
เห็นในโต๊ะ 3นี้เป็นประโยชน์เพิ่มมากขึ้นช่วง
F ( 3,75 ) = 20.82 , p < . 001 , GP 2 = . 45 .
-- การทดลองตารางที่ 2 แสดงช่วงคะแนนตัวเลข
คำนาม การใช้คำพูดของชั้นประโยคเดียวกันไม่ได้ขจัด
ช่วงตัวเลขที่เหนือกว่า ( T ( 24 ) = 2.98 , p = . 007 Cohen D = . 61 )
แต่ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ตัวเลขมีความถี่สูงกว่า
คำนาม ในการพยายามที่จะควบคุมนี้