Jing suspected she and Zhen Lang we

Jing suspected she and Zhen Lang were switched at birth, because her cooking skills resembled his mum’s cooking skills. She understood why Zhen Lang and his dad were master chefs, because they wanted to save their stomachs.

Gu Jing sat at the dining table and she thought Chen Wei’s shyness added to Chen Wei’s beauty.

‘If you’re hungry then eat. You don’t need to drool,’ Zhen Lang said.

‘Can you blame me? I’m a professional photographer, it’s a natural reflex when I see a beautiful girl. If Chen Wei lets me take a photo of her, I won’t charge her for my services,’ Gu Jing said.

Chen Wei laughed politely and she silently ate dinner.

‘Little girl, Lang Lang said you were sick. Is it true?’ Mrs Zhen asked.

‘Little girl knows how to be sick?’ Mr Zhen asked.

Mrs Zhen sighed. ‘Are you overworked? Tomorrow come here and aunty will make soup for you.’

Gu Jing realised the main difference between hers and aunty Zhen’s cooking was that she knew she couldn’t cook whereas aunty Zhen didn’t know about her lack of cooking skills.

Apart from Chen Wei and Mrs Zhen, everyone else’s faces turned bleach white.

‘Aunty Zhen, tomorrow I promised to eat with master,’ Gu Jing said.

‘Oh,’ Mrs Zhen said.

Mr Zhen saw his wife looked disappointed. ‘Little girl, come over the day after tomorrow.’

Gu Jing didn’t dare decline and she nodded her head.

Mr Zhen looked at his wife. ‘But… the master chef doesn’t need to appear in the kitchen. Tell me what soup you want to make and I’ll make it for little girl.’

Gu Jing’s stomach silently thanked uncle Zhen. But aunty Zhen gave her a different kind of bomb.

Mrs Zhen looked at her son and Chen Wei. ‘The day after tomorrow? Isn’t Lang Lang and Chen Wei going to the Department of Registry the day after tomorrow?’

Gu Jing looked suspiciously at Zhen Lang and the braised rib fell from her chopsticks to her bowl.

‘That’s right,’ Zhen Lang said. He glanced at Gu Jing. ‘We came here to go there together. I have a busy work schedule and after everything is done here I’ll go back to the city.’

‘Can’t you stay an extra two days?’ Mrs Zhen asked.

Mr Zhen put his bowl down. ‘Lang Lang, stay another three days.’

‘Ok, three days,’ Zhen Lang said.

Gu Jing didn’t understand why her heart felt strange. She thought about why Zhen Lang and Chen Wei wanted to go together to the Department of Registry. But there was only one reason why an unwed man and woman wanted to go together to the Department of Registry.

‘Mum, later remember to give me our family birth records,’ Zhen Lang said.

Gu Jing’s assumptions were right. She didn’t expect only three days ago Zhen Lang and Chen Wei reunited after many years of separation, but they wanted to marry each other the day after tomorrow.

‘That’s good news. Finally I don’t need to regret about the past,’ Gu Jing said.

‘What do you regret about the past?’ Chen Wei asked.

Gu Jing wanted to apologise about the past, but Zhen Lang kicked her leg under the table.

Zhen Lang dropped his chopsticks. ‘Can you pick up my chopsticks for me?’

On the inside Gu Jing cursed Zhen Lang – ‘Don’t you know how to use your arms to pick up your own chopsticks?’

Gu Jing reluctantly picked up Zhen Lang’s chopsticks he dropped next to her feet.

‘Thank you,’ Zhen Lang said.

Zhen Lang’s hot hand brushed Gu Jing’s hand. She let go of the chopsticks. ‘I’m full. Uncle Zhen, I’ll go slice watermelon for you.’

Zhen Lang wrapped an arm around Gu Jing’s shoulders. ‘You barely touched your dinner. Do you want to upset my mum?’

Gu Jing glared at Zhen Lang then she buried her head in her bowl and ate. Usually his dad’s braised ribs were one of her favourite dishes. But she didn’t know why she had trouble swallowing the braised ribs.

Gu Jing managed to eat a whole bowl of food. ‘I’m full. Uncle I’ll go-’

Zhen Lang hand squeezed Gu Jing’s shoulder. ‘You ate one whole bowl of food too quickly, which means you’re still hungry. You should eat another bowl of food.’

‘You…’ Gu Jing said.

Gu Jing didn’t want to upset aunty Zhen. She silently ate a second bowl of rice and the only thought in her head was Zhen Lang was going to marry Chen Wei the day after tomorrow.

‘See your hunger muddled your head, you only ate a second bowl of rice and forgot to put food into your bowl,’ Zhen Lang said.

Gu Jing didn’t say anything. She picked up the watermelon on the dining table and she walked to the kitchen. She picked up a knife, she stared at the watermelon and she cackled. She chopped the watermelon in half and she felt some tension left her body.

‘Why do I feel like you chopped my head off?’ Zhen Lang asked. His hand caressed Gu Jing’s back. ‘What’s wrong? Are you unhappy about something?’

‘It’s nothing,’ Gu Jing said.

Gu Jing picked up the plate of watermelon slices and she turned around to walk back to the dining room.

Zhen Lang held Gu Jing’s wrist. ‘I thought if I teased you then you would be angry at me. I didn’t think it would make you unhappy like this…’

Gu Jing realised there was

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จิงสงสัยว่าเธอและ Zhen หรั่งถูกปิดที่เกิดเพราะทักษะการทำอาหารของเธอคล้ายกับทักษะการทำอาหารแม่ของเขา เธอเข้าใจว่าทำไม Zhen หรั่งและพ่อของเขาเป็นเชฟเพราะพวกเขาต้องการที่จะบันทึกท้องของพวกเขา. Gu จิงนั่งอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหารและเธอคิดว่าประหม่าเฉินเหว่ยเสริมเพื่อความงามเฉินเหว่ยของ. 'ถ้าคุณกำลังหิวแล้วกิน คุณไม่จำเป็นต้อง drool 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. ' คุณสามารถตำหนิฉัน? ฉันช่างภาพมืออาชีพก็สะท้อนธรรมชาติเมื่อฉันเห็นสาวสวย หากเฉินเหว่ยให้ผมถ่ายภาพของเธอฉันจะไม่เรียกเก็บค่าบริการสำหรับการให้บริการของเธอของฉัน 'Gu จิงกล่าวว่า. เฉินเหว่ยหัวเราะอย่างสุภาพและเธอเงียบกินข้าวเย็น. ' สาวน้อยหลังสวนหลังสวนว่าคุณป่วย จริงป้ะ?' นาง Zhen ถาม. 'สาวน้อยรู้วิธีการที่จะป่วย?' นายเชนถาม. นาง Zhen ถอนหายใจ 'คุณทำงานหนักเกินไป? พรุ่งนี้มาที่นี่และป้าจะทำให้น้ำซุปสำหรับคุณ. ' Gu Jing ตระหนักถึงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างเธอและป้าทำอาหาร Zhen คือการที่เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถปรุงอาหารในขณะที่ป้า Zhen ไม่ทราบเกี่ยวกับเธอขาดทักษะการทำอาหาร. นอกเหนือจากเฉิน เหว่ยและนาง Zhen ใบหน้าของคนอื่นหันฟอกขาวสีขาว. 'น้า Zhen พรุ่งนี้ฉันสัญญาว่าจะกินกับต้นแบบ' Gu จิงกล่าวว่า. 'โอ้' นาง Zhen กล่าว. นาย Zhen เห็นภรรยาของเขาดูผิดหวัง 'สาวน้อยมาตลอดทั้งวันหลังจากวันพรุ่งนี้.' Gu จิงไม่กล้าที่ลดลงและเธอพยักหน้าเธอ. นาย Zhen มองที่ภรรยาของเขา ' แต่ ... ต้นแบบเชฟไม่จำเป็นต้องไปปรากฏตัวในห้องครัว บอกสิ่งที่น้ำซุปที่คุณต้องการที่จะทำและฉันจะทำให้มันสำหรับสาวน้อย. ' ท้อง Gu จิงเงียบขอบคุณลุง Zhen แต่ป้า Zhen ให้เธอชนิดที่แตกต่างของการระเบิด. นาง Zhen มองที่ลูกชายและเฉินเหว่ยเธอ 'วันหลังจากวันพรุ่งนี้? ไม่ได้หลังสวนหลังสวนและเฉินเหว่ยไปที่กรม Registry วันหลังจากวันพรุ่งนี้? ' Gu Jing ดูหวาดระแวงที่ Zhen หรั่งและกระดูกซี่โครงตุ๋นลดลงจากตะเกียบของเธอลงไปในถ้วยของเธอ. ' ที่เหมาะสม 'Zhen หรั่งกล่าวว่า เขาเหลือบมองไปที่ Gu จิง "เรามาที่นี่เพื่อไปที่นั่นด้วยกัน ฉันมีตารางการทำงานที่วุ่นวายและหลังจากที่ทุกอย่างจะทำที่นี่ฉันจะกลับไปเมือง. ' ' คุณไม่สามารถอยู่เป็นพิเศษสองวัน? นาง Zhen ถาม. นาย Zhen ใส่บาตรของเขาลง 'หลังสวนหลังสวนอยู่อีกสามวัน.' 'ตกลงสามวัน' Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu จิงไม่เข้าใจว่าทำไมหัวใจของเธอรู้สึกแปลก ๆ เธอคิดว่าเกี่ยวกับสาเหตุที่ Zhen หรั่งและเฉินเหว่ยอยากจะไปร่วมกันเพื่อกรม Registry แต่มีเพียงเหตุผลหนึ่งที่เป็นคนโสดและหญิงอยากจะไปร่วมกันเพื่อกรม Registry. 'แม่หลังจากนั้นจำได้ว่าจะให้ฉันกำเนิดประวัติครอบครัวของเรา' Zhen หรั่งกล่าวว่า. สมมติฐาน Gu จิงมีสิทธิ์ เธอไม่ได้คาดหวังเพียงสามวันที่ผ่านมา Zhen หรั่งและเฉินเหว่ยรวมตัวกันหลังจากหลายปีของการแยก แต่พวกเขาต้องการที่จะแต่งงานกับแต่ละอื่น ๆ วันหลังจากวันพรุ่งนี้. 'นั่นเป็นข่าวดี ในที่สุดผมก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจกับอดีตที่ผ่านมา 'Gu จิงกล่าวว่า. ' สิ่งใดที่คุณเสียใจกับอดีตที่ผ่านมา? เฉินเหว่ยถาม. Gu จิงอยากจะขอโทษเรื่องที่ผ่านมา แต่ Zhen Lang เตะขาของเธอใต้โต๊ะ. Zhen หรั่งลดลงเขาตะเกียบ '? คุณสามารถเลือกตะเกียบของฉันสำหรับฉัน' ในภายใน Gu Jing สาปแช่ง Zhen หรั่ง - '? คุณไม่ทราบวิธีการใช้แขนของคุณจะรับตะเกียบของคุณเอง' Gu จิงอย่างไม่เต็มใจหยิบตะเกียบ Zhen Lang ของเขาลดลงต่อไป ไปที่เท้าของเธอ. 'ขอบคุณ' Zhen หรั่งกล่าวว่า. ร้อนมือ Zhen หลังสวนแปรงมือ Gu จิง เธอปล่อยให้ไปของตะเกียบ 'ฉันอิ่มแล้ว. ลุง Zhen ฉันจะไปแตงโมชิ้นสำหรับคุณ. Zhen Lang ห่อแขนรอบไหล่ Gu จิงส์ 'คุณแทบจะไม่แตะต้องอาหารเย็นของคุณ คุณต้องการที่จะทำให้เสียแม่ของฉัน? ' Gu Jing จ้อง Zhen หรั่งแล้วเธอฝังศีรษะของเธอในชามของเธอและกิน โดยปกติแล้วพ่อของเขาซี่โครงตุ๋นเป็นหนึ่งในอาหารที่เธอชื่นชอบ แต่เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมเธอถึงมีปัญหาในการกลืนกินซี่โครงตุ๋นได้. Gu จิงที่มีการจัดการที่จะกินชามทั้งอาหาร 'ฉันอิ่มแล้ว. ลุงผมจะเวย์ ' มือ Zhen Lang บีบไหล่ Gu จิง 'คุณกินชามทั้งอาหารเร็วเกินไปซึ่งหมายความว่าคุณยังคงหิว คุณควรกินชามอาหารอื่น. ' ' คุณ ... 'Gu จิงกล่าวว่า. Gu จิงไม่ได้ต้องการที่จะคว่ำป้า Zhen เธอเงียบกินชามที่สองของข้าวและคิดเพียงในหัวของเธอถูก Zhen หรั่งกำลังจะแต่งงานกับเฉินเหว่ยวันหลังจากวันพรุ่งนี้. 'ดูความหิวของคุณงงหัวของคุณที่คุณกินเพียงชามที่สองของข้าวและลืมที่จะใส่อาหาร ลงในชามของคุณ 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu จิงไม่ได้พูดอะไร เธอหยิบขึ้นมาแตงโมบนโต๊ะอาหารและเธอก็เดินไปที่ห้องครัว เธอหยิบมีดที่เธอจ้องมองมาที่แตงโมและเธอ cackled เธอสับแตงโมในช่วงครึ่งปีและเธอรู้สึกตึงเครียดบางส่วนที่เหลือร่างกายของเธอ. 'ทำไมฉันรู้สึกว่าคุณสับหัวของฉันออก?' Zhen หรั่งถาม มือของเขาลูบหลัง Gu จิง 'มีอะไรผิดหรือเปล่า? คุณมีความสุขกับอะไร? ' ' มันไม่มีอะไร 'Gu จิงกล่าวว่า. Gu Jing หยิบขึ้นมาในจานของชิ้นแตงโมและเธอหันไปรอบ ๆ ที่จะเดินกลับไปที่ห้องรับประทานอาหาร. Zhen หรั่งจัดขึ้นที่ข้อมือ Gu จิง 'ฉันคิดว่าถ้าฉันแกล้งคุณแล้วคุณจะโกรธเรา ผมไม่ได้คิดว่ามันจะทำให้คุณไม่มีความสุขเช่นนี้ ... ' Gu Jing ตระหนักมี