The recent navigation accord, contr

The recent navigation accord, controversies over the downstream consequences of the Yali
Falls Dam, and the unwillingness of the Chinese and Thai governments to submit their dam
development projects to regional review have this in common: they each point to
inadequacies in current arrangements for deciding on development schemes in the basin
with significant trans-boundary effects. It is easy to fault the Mekong River Commission for
failing to ensure that such schemes face region-wide deliberation and for failing to
safeguard affected groups downstream. But it would be a serious mistake to focus
exclusively on the performance of the MRC without regard for the broader context in which
this institution exists. The challenges of regional governance concern not one institution but
the full network of social and political relationships that determine whose interests are represented in such decisions, how power is distributed among these groups, and what
mechanisms of accountability constrain the exercise of this power. In this section, I argue
for the importance of three factors in strengthening the framework for regional governance
over resources of the Mekong basin. These factors are the ability of governments and
non-state actors to raise the incentives for regional cooperation, the expansion of channels
for direct engagement by subnational stakeholders and civil society organizations, and
improvement in mechanisms for cross-border accountability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอคคอร์ดนำทางที่ผ่านมาถกเถียงมากกว่าผลกระทบต่อเนื่องของ Yali น้ำตกเขื่อนและไม่เต็มใจของรัฐบาลจีนและไทยในการส่งเขื่อนของพวกเขาโครงการพัฒนาที่จะตรวจสอบในระดับภูมิภาคมีนี้ในการร่วมกันพวกเขาชี้ไปที่แต่ละความบกพร่องในการจัดปัจจุบันสำหรับการตัดสินใจในรูปแบบการพัฒนาในอ่างที่มีผลกระทบข้ามพรมแดนอย่างมีนัยสำคัญ มันง่ายที่จะเป็นความผิดของคณะกรรมาธิการแม่น้ำโขงสำหรับความล้มเหลวเพื่อให้มั่นใจว่าแผนดังกล่าวต้องเผชิญกับการพิจารณาภูมิภาคกว้างและล้มเหลวในการปกป้องกลุ่มได้รับผลกระทบต่อเนื่อง แต่มันอาจจะเป็นความผิดพลาดอย่างร้ายแรงที่จะมุ่งเน้นเฉพาะในการปฏิบัติงานของคณะกรรมาธิการแม่น้ำโขงโดยไม่ต้องคำนึงถึงบริบทที่กว้างขึ้นซึ่งสถาบันนี้อยู่ ความท้าทายของการกำกับดูแลกิจการในระดับภูมิภาคกังวลไม่ได้เป็นหนึ่งสถาบันการศึกษาแต่เครือข่ายเต็มรูปแบบของความสัมพันธ์ทางสังคมและการเมืองที่เป็นตัวกำหนดที่มีความสนใจจะเป็นตัวแทนในการตัดสินใจดังกล่าวว่ามีการกระจายอำนาจระหว่างกลุ่มเหล่านี้และสิ่งกลไกของความรับผิดชอบ จำกัด การใช้อำนาจนี้ ในส่วนนี้ผมยืนยันสำหรับความสำคัญของสามปัจจัยในการเสริมสร้างธรรมาภิกรอบสำหรับภูมิภาคทรัพยากรของแม่น้ำโขงลุ่มน้ำ ปัจจัยเหล่านี้มีความสามารถในการที่รัฐบาลและนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐที่จะเพิ่มแรงจูงใจสำหรับความร่วมมือในระดับภูมิภาคการขยายตัวของช่องทางสำหรับการสู้รบโดยตรงจากผู้มีส่วนได้เสียsubnational และองค์กรภาคประชาสังคมและการปรับปรุงในกลไกในการตรวจสอบได้ข้ามพรมแดน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อตกลงการเดินเรือล่าสุด , การถกเถียงกับผลต่อเนื่องของ Yali
ฟอลส์เขื่อน และความไม่พอใจของจีน และรัฐบาลไทยส่งโครงการพัฒนาเขื่อน
เพื่อทบทวนในภูมิภาคนี้ร่วมกัน : พวกเขาแต่ละจุดปัญหาในการจัดเรียงปัจจุบัน

สำหรับการตัดสินใจในแผนการพัฒนาในลุ่มน้ำที่มีผลกระทบที่สำคัญขอบเขต
ทรานส์ .มันง่ายที่จะผิดพลาดของคณะกรรมาธิการแม่น้ำโขง
ความล้มเหลวเพื่อให้มั่นใจว่า โครงการดังกล่าวหน้าเขตกว้าง ใคร่ครวญ และการปกป้องกลุ่ม
ผลกระทบดาวน์ แต่มันอาจจะผิดพลาดร้ายแรงกับโฟกัส
เฉพาะในประสิทธิภาพของ MRC โดยไม่คำนึงถึงบริบทที่กว้างกว่า ซึ่ง
สถาบันนี้อยู่ความท้าทายของการบริหารในระดับภูมิภาคสถาบันหนึ่งแต่ไม่กังวล
เครือข่ายเต็มรูปแบบของสังคมการเมือง และความสัมพันธ์ที่กำหนดที่สนใจจะเป็นตัวแทนในการตัดสินใจอย่างนี้ อำนาจกระจายระหว่างกลุ่มเหล่านี้ และสิ่งที่
กลไกความรับผิดชอบจำกัดอำนาจนี้ ในส่วนนี้ผมเถียง
สำหรับความสำคัญของปัจจัยทั้งสามในการเสริมสร้างกรอบ
การปกครองภูมิภาคเหนือทรัพยากรของลุ่มน้ำโขง . ปัจจัยเหล่านี้มีความสามารถของรัฐบาลและ
ตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐเพื่อเพิ่มแรงจูงใจสำหรับความร่วมมือระดับภูมิภาค การขยายช่องทาง
โดยตรงโดยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหมั้น subnational และองค์กรประชาสังคม และ
การปรับปรุงกลไกความรับผิดชอบข้ามพรมแดน .