Attributions of responsibility are

Attributions of responsibility are a fundamental component of democratic citizenship. For citizens to control government effectively they must not only be informed about the actions of government officials (Hutchins 2005), but also be able to ascribe credit or blame properly for those actions. Yet as Dennis Thompson (1980, 905) has argued, ‘‘because many different officials contribute in many different ways to decisions and policies of government, it is difficult even in principle to identify who is... responsible for political outcomes.’’ Thompson refers to this complex attribution environment as ‘‘the problem of many hands,’’ and the example of Hurricane Katrina and government’s role in providing disaster relief more generally would seem to be a case in point.
Disaster relief efforts in the U.S. are governed by a series of federal laws that attempt to coordinate the actions of local, state, and, if necessary, federal officials (see Birkland 2008; Schneider 2008). Local governments are granted authority for developing and executing emergency preparedness plans for their communities. In this bottom-up process, local officials and agencies are charged, in a sense, with being the first responders when disaster strikes. ‘‘Higher governmental levels are not supposed to become involved unless local-level resources are exhausted,’’

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอ้างเหตุผลของความรับผิดชอบเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย สำหรับประชาชนในการควบคุมของรัฐบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพพวกเขาจะต้องไม่เพียง แต่ได้รับการแจ้งเกี่ยวกับการกระทำของเจ้าหน้าที่ของรัฐ (ฮัตชินส์ 2005) แต่ยังสามารถที่จะอ้างเครดิตหรือตำหนิอย่างถูกต้องสำหรับการกระทำเหล่านั้น แต่ในขณะที่เดนนิส ธ อมป์สัน (1980, 905) ได้แย้ง '' เพราะเจ้าหน้าที่ที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในรูปแบบที่แตกต่างกันเพื่อตัดสินใจและดำเนินนโยบายของรัฐบาลก็เป็นเรื่องยากแม้ในหลักการที่จะระบุว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบในการ ... ผลทางการเมือง. '' ธ อมป์สันหมายถึงสภาพแวดล้อมนี้ลักษณะที่ซับซ้อนเป็น '' ปัญหาของมือจำนวนมาก '' และตัวอย่างของพายุเฮอริเคนแคทรีนาและบทบาทของรัฐบาลในการให้การบรรเทาภัยพิบัติมากขึ้นโดยทั่วไปดูเหมือนจะเป็นกรณีในจุด. the
พยายามบรรเทาภัยพิบัติในสหรัฐอเมริกามีการควบคุม โดยชุดของกฎหมายของรัฐบาลกลางที่พยายามที่จะประสานงานการกระทำของท้องถิ่นรัฐและถ้าจำเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลกลาง (ดู Birkland 2008 ชไนเดอ 2008) รัฐบาลท้องถิ่นจะได้รับอำนาจในการพัฒนาและดำเนินการเตรียมความพร้อมแผนฉุกเฉินสำหรับชุมชนของพวกเขา ในขั้นตอนด้านล่างขึ้นนี้เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและหน่วยงานที่เป็นค่าใช้จ่ายในความรู้สึกกับการเป็นคนแรกที่ตอบเมื่อเกิดภัยพิบัติ '' ในระดับที่สูงขึ้นของภาครัฐไม่ควรจะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องเว้นแต่ทรัพยากรในท้องถิ่นระดับถูกใช้จนหมด ''

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอนุมานสาเหตุความรับผิดชอบเป็นองค์ประกอบขั้นพื้นฐานของพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย สำหรับ ประชาชนที่ต้องควบคุมของรัฐบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพ พวกเขาต้องไม่เพียง แต่ได้รับการแจ้งเกี่ยวกับการกระทำของเจ้าหน้าที่ของรัฐ ( ฮัตชินส์ 2005 ) , แต่ยังสามารถให้เหตุผลกับบัตรเครดิตหรือโทษอย่างถูกต้องสำหรับการกระทำเหล่านั้น ยัง เป็น เดนนิส ธอมป์สัน ( 1980 , 905 ) ได้แย้งว่า' " เจ้าหน้าที่ต่างๆมีส่วนร่วมในหลายวิธีที่แตกต่างกันเพื่อการตัดสินใจและนโยบายของรัฐบาล มันเป็นเรื่องยาก แม้ในหลักการว่า เป็น . . . . . . . รับผิดชอบผลทางการเมือง " ทอมป์สัน หมายถึง ลักษณะสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนนี้เป็น ' ปัญหา ' มือมาก' ' ตัวอย่างของเฮอร์ริเคน และบทบาทของรัฐบาลในการให้บรรเทาภัยพิบัติมากขึ้นโดยทั่วไปจะดูเหมือนเป็นจุดในกรณี .
ภัยพิบัติบรรเทาทุกข์ในสหรัฐฯ ถูกควบคุมโดยชุดของกฎหมายของรัฐบาลกลางที่พยายามประสานงาน การกระทำของรัฐท้องถิ่นและหากจำเป็น เจ้าหน้าที่รัฐ ( ดู birkland 2008 ; ( 2008 )รัฐบาลท้องถิ่นมีอำนาจในการพัฒนาและดำเนินการแผนเตรียมความพร้อมฉุกเฉินสำหรับชุมชน ในขั้นตอนล่างนี้ เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและหน่วยงานที่ถูกกล่าวหา ในความรู้สึก เป็นผู้รับผิดชอบเมื่อเกิดภัยพิบัติ . ' 'higher ระดับรัฐไม่ควรจะมาเกี่ยวข้อง นอกจากทรัพยากรระดับท้องถิ่นจะหมด ' '