produced positive results in the ar

produced positive results in the area of vocabulary recall. For example, studies with primary students by Medina
(1990) investigated effectiveness of vocabulary acquisition with the use of music and story illustrations, and a
study by Schunk (1999) examined the effect of signing when coupled with singing on receptive vocabulary
skills.
Based on research using background music to aid verbal phrase recall, Fonseca Mora (2000) asserts that songs
have a positive outcome on the students’ language acquisition and that lexical patterns stored in long-term
musical memory can be retrieved with ease at a later date for mental rehearsal, memorisation or during oral
interaction. Wilcox (1995) studied the pronunciation of target vocabulary in adult learners through use of music
cues to aid prosodic memory, which is confirmed by research into vocabulary recall attached to visual or
auditory cues (Brown & Perry, 1991), and research into music-dependent memory using background musical
cues with specific target vocabulary (Balch, Bowman & Mohler, 1992). Brutten, Angelis and Perkins (1985)
explored this research further by testing oral proficiency using musical ability and memory in English language
learners and suggested that innate musical abilities and verbal memory may have accounted for score variances.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตผลบวกในพื้นที่เรียกคืนคำศัพท์ ตัวอย่าง การศึกษากับนักเรียนหลักโดยดิ(1990) ตรวจสอบประสิทธิภาพของซื้อคำศัพท์ ด้วยการใช้ภาพประกอบเพลงและเรื่องราว และศึกษา โดย Schunk (1999) ตรวจสอบผลของการรับรองเมื่อควบคู่ไปกับการร้องเพลงในครอบครัวคำศัพท์ทักษะการFonseca มา (2000) โดยใช้งานวิจัยที่ใช้ดนตรีเพื่อช่วยเรียกคืนวลีวาจา ยืนยันที่เพลงมีผลบวกซื้อภาษาของนักเรียนและรูปแบบที่เกี่ยวกับคำศัพท์ที่จัดเก็บไว้ในระยะยาวดนตรีสามารถดึงข้อมูลอย่างง่ายดายในภายหลังสำหรับซ้อมจิต memorisation หรือ ในช่องปากโต้ตอบ วิลค็อกซ์ (1995) ศึกษาการออกเสียงคำศัพท์เป้าหมายในผู้ใหญ่จากการใช้เพลงสัญลักษณ์จะช่วย prosodic หน่วยความจำ การยืนยันจากงานวิจัยเป็นคำศัพท์เรียกคืนกับ visual หรือสัญลักษณ์หู (สีน้ำตาล & Perry, 1991), และการวิจัยลงในหน่วยความจำขึ้นอยู่กับเพลงที่ใช้ดนตรีพื้นหลังสัญลักษณ์กับคำศัพท์เฉพาะเป้าหมาย (Balch, Bowman & Mohler, 1992) Brutten, Angelis และระบุวัน (1985)สำรวจวิจัยเพิ่มเติม โดยการทดสอบการใช้หน่วยความจำและความสามารถในดนตรีภาษาอังกฤษถนัดปากผู้เรียน และแนะนำว่า ข้อสอบความสามารถด้านดนตรีและหน่วยความจำด้วยวาจาอาจมีคิดคะแนนต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลิตผลลัพธ์ในเชิงบวกในพื้นที่ของการเรียกคืนคำศัพท์ ตัวอย่างเช่นการศึกษากับนักเรียนระดับประถมศึกษาโดยเมดินา
(1990) การตรวจสอบประสิทธิภาพของการเข้าซื้อกิจการคำศัพท์ที่มีการใช้ภาพประกอบเพลงและเรื่องและ
การศึกษาโดย Schunk (1999) การตรวจสอบผลกระทบของการลงนามเมื่อคู่กับการร้องเพลงคำศัพท์ที่อ่อนไหว
ทักษะ.
จาก การวิจัยโดยใช้เพลงพื้นหลังที่จะช่วยให้การเรียกคืนวลีวาจาฟอนเซคาโมรา (2000) อ้างว่าเพลง
มีผลในเชิงบวกต่อการเรียนรู้ภาษาของนักเรียนและว่ารูปแบบคำศัพท์ที่เก็บไว้ในระยะยาว
หน่วยความจำดนตรีสามารถเรียกดูได้อย่างง่ายดายในภายหลังสำหรับจิต ซ้อมจำในช่องปากหรือในระหว่าง
การทำงานร่วมกัน ค็อกซ์ (1995) ศึกษาการออกเสียงของคำศัพท์เป้าหมายในการเรียนผู้ใหญ่ผ่านการใช้เพลง
ความหมายที่จะช่วยให้หน่วยความจำฉันทลักษณ์ซึ่งได้รับการยืนยันจากการวิจัยในการเรียกคืนคำศัพท์ที่แนบมากับภาพหรือ
ชี้นำการได้ยิน (บราวน์ & เพอร์รี, 1991) และการวิจัยเป็นเพลงรอสายนก หน่วยความจำขึ้นอยู่กับการใช้ดนตรีพื้นหลัง
ความหมายกับคำศัพท์เป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง (Balch, โบว์แมนและ Mohler, 1992) Brutten, Angelis และ Perkins (1985)
การสำรวจวิจัยนี้ต่อไปโดยการทดสอบความสามารถในช่องปากโดยใช้ความสามารถทางดนตรีและหน่วยความจำในการใช้ภาษาอังกฤษ
ของผู้เรียนและบอกว่าความสามารถทางดนตรีที่มีมา แต่กำเนิดและหน่วยความจำวาจาอาจจะคิดคะแนนความแปรปรวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลิตผลในเชิงบวกในพื้นที่จำศัพท์ ตัวอย่างเช่น ศึกษากับนักเรียนชั้นประถมศึกษา โดย Medina
( 1990 ) ศึกษาประสิทธิผลของการใช้คำศัพท์ด้วยเพลงและนิทานภาพประกอบและ
ศึกษาโดย SCHUNK ( 1999 ) ตรวจสอบผลของการลงนามเมื่อคู่กับร้องเพลงทักษะคำศัพท์

ให้อ่อนไหวตามการวิจัยที่ใช้เพลงพื้นหลังเพื่อช่วยเรียกคืนวลีวาจา ฟอนเซก้า โมร่า ( 2000 ) ยืนยันว่าเพลง
มีบวกผลในการพัฒนาทักษะภาษาของนักเรียน และใช้รูปแบบเก็บไว้ในหน่วยความจำระยะยาว
ดนตรีสามารถดึงได้อย่างง่ายดายในภายหลังเพื่อทดสอบจิตใจ memorisation หรือในระหว่างการปฏิสัมพันธ์ , ปาก

วิลคอกซ์ ( 1995 ) ได้ศึกษาการออกเสียงของคำศัพท์เป้าหมายในผู้ใหญ่ที่ผ่านการใช้ตัวชี้นำเพลง
เพื่อช่วยความจำรูปแบบซึ่งได้รับการยืนยันโดยการวิจัยในคำศัพท์เรียกคืนแนบภาพหรือเสียง ( สีน้ำตาล&
คิวรี่ , 1991 ) และการวิจัยในเพลงขึ้นอยู่กับหน่วยความจำโดยใช้พื้นหลังดนตรี
คิวกับคำศัพท์เป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง ( แบลช์โบว์แมน&โมห์เลอร์ , 1992 ) brutten ,และ Angelis เพอร์กินส์ ( 1985 )
สำรวจการวิจัยโดยการทดสอบความสามารถในการพูดการใช้ดนตรีและความสามารถของผู้เรียนภาษาอังกฤษในความทรงจำ
และเห็นว่าความสามารถทางดนตรีโดยกำเนิดและหน่วยความจำด้วยวาจาอาจจะคิดเป็นค่าความแปรปรวนของคะแนน