- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
CHAPTER 4 INDIA Phileas Fogg looked
CHAPTER 4 INDIA
Phileas Fogg looked at the timetable. 'The Mongolia will arrive in Bombay on 22nd October' he wrote in his little black book.
But she arrived two days early because there was a north-west wind behind her. He wrote 'two days early' in the little black book, but he did not smile.
At 4.30 in the afternoon of 20th October, everybody left the ship and went into Bombay. 'The train from Bombay to Calcutta leaves at 8 o'clock,' Phileas Fogg told Passepartout.' Be at the railway station before then/Then he went to the passport office and had dinner at the railway station.
Fix went to the police in Bombay and asked about the warrant. He could not take Phileas Fogg back to England without a warrant. But the warrant was not there. It was in the post from England, so Fix could do nothing.
Passepartout looked at Bombay. Everything was interesting to the young man. He stood outside the fine temple at Malabar. He liked it, so he went inside.
But Passepartout didn't know that you can't go into a temple in India in your shoes.
……………….35
'This temple is really lovely,' thought Passepartout. He looked at the beautiful things in there. Suddenly three men in orange clothes started to hit him. Then they threw him to the floor and took his shoes. They were very angry. They shouted something, but Passepartout didn't understand the language. But the Frenchman was young and strong. He pushed the men away and ran out of the temple into the street.
At 7.55, five minutes before the train left, Passepartout arrived at the station without his shoes, without a hat, and without the bag of new clothes. He found Phileas Fogg at the dinner table.
Fix was at the station restaurant too. He sat behind Phileas Fogg and watched him. He listened to Passepartout and Phileas Fogg. Passepartout moved his arms up and down when he told Phileas Fogg about the temple.
The detective smiled.' So the servant did something wrong in this country,' he thought.' I can use that. The thief will have to stay in India. And I can wait for the warrant from England.'
Phileas Fogg and Passepartout sat on the train through the night, the next day and the next night. Everything was different outside from one minute to the next minute. Passepartout watched the many changes through the window. They were very interesting to him. Phileas Fogg was not interested.
At 8 o'clock in the morning, on 22nd October, the train stopped near the station at Rothal. A man from the railway came to the train window.
'Everybody, get out of the train please,' he called. ' Why do we have to get out ?' asked Phileas Fogg. 'Because there is no more railway after this. It begins again at Allahabad, about fifty miles from here.'
'But it's in The Times', said Phileas Fogg. He had the centre page of the newspaper with him. 'Look. The paper says " The railway between Rothal and Allahabad is open now."'
'The paper is wrong.'
'But your company sells tickets from Bombay to Calcutta,' the Englishman said.
'Oh, yes,' the railway man answered.' But everybody knows that they have to go from Rothal to Allahabad on foot or on a horse.' He was right. The other people in the train knew about the railway. They left the train quickly and went to the village. They took all the horses.
'We'll walk,' said Phileas Fogg.
Passepartout looked down at his feet. He didn't have any shoes. His shoes were in the Malabar temple in Bombay.
'There's an elephant over there,' he said.
36……………………………….
The man with the elephant smiled a wide smile. A man with an elephant is a rich man when there isn't a railway. Phileas Fogg started at ten pounds an hour. No? Twenty? No? Forty? No.
In the end, the man sold the elephant to Phileas Fogg for two thousand pounds.
'Elephant meat is expensive,' Passepartout thought.
Next, they had to find a guide. They didn't know the way to Allahabad. That was easier. A young Indian from the village saw them with the elephant.
'Do you want a guide?' he asked. He spoke English, too.
Every two hours, the guide stopped the elephant. It ate and drank some water. Phileas Fogg, Passepartout and the guide sat under a tree, out of the sun. Then they started again. They moved quickly, and climbed higher.
By 8 o'clock in the evening, they were over the Vindhia mountains. They were half-way to Allahabad. The guide stopped for the night.
They started again at 6 o'clock the next morning, and at 4 o'clock in the afternoon they were near Allahabad.
They were in some trees when suddenly the elephant stopped. They heard the sound of singing and loud music. The guide drove the elephant into the thickest trees.
'It is a dead man,' said the guide, quietly.' They are taking a dead man to a temple. Tomorrow they will start a fire and put the dead man on the fire.'
Through the trees, they saw a lot of people. Some men wore the same orange clothes as the three men at the Malabar temple. Some men played music. Some women and children walked behind them. Then they saw a young woman. Some men pushed her in front of them. She was very beautiful, but she was very weak. She couldn't walk very well. Men at the back carried a dead man in fine clothes.
'The dead man was important,' said the guide. ' The young woman was his wife, and they will put her on the fire tomorrow with her dead husband.'
'What?' said Phileas Fogg. 'Are you saying that this woman wants to die with her husband ?'
'Sometimes a wife wants to die when her husband dies,' answered the guide. 'But this young woman does not want to die. Those people, the people in the orange clothes, say she has to do it.'
'No!' said Passepartout.' But can't she get away from them?'
'They put something in her food,' the guide said.' Look — she is very tired. Then she will sleep.'
37………………….
'We'll get her out of here,' said Phileas Fogg.
'Please think before you try that,' said the guide. 'These people are dangerous.'
'But, Mr. Fogg, the bet ...' said Passepartout.
Phileas Fogg looked at the timetable. ‗I am one day early. We can use the day well, and get the young woman away from here.'
'Well,' said the guide. 'We can follow them, but we cannot go too near. They are going to a temple about two miles from here. I know about the young wife, too. Her name is Aouda. Her father had a big company in Bombay. But her father and mother died and she had to marry that old man. We cannot do anything now. But I will help you when it gets dark.'
Phileas Fogg looked at the timetable. 'The Mongolia will arrive in Bombay on 22nd October' he wrote in his little black book.
But she arrived two days early because there was a north-west wind behind her. He wrote 'two days early' in the little black book, but he did not smile.
At 4.30 in the afternoon of 20th October, everybody left the ship and went into Bombay. 'The train from Bombay to Calcutta leaves at 8 o'clock,' Phileas Fogg told Passepartout.' Be at the railway station before then/Then he went to the passport office and had dinner at the railway station.
Fix went to the police in Bombay and asked about the warrant. He could not take Phileas Fogg back to England without a warrant. But the warrant was not there. It was in the post from England, so Fix could do nothing.
Passepartout looked at Bombay. Everything was interesting to the young man. He stood outside the fine temple at Malabar. He liked it, so he went inside.
But Passepartout didn't know that you can't go into a temple in India in your shoes.
……………….35
'This temple is really lovely,' thought Passepartout. He looked at the beautiful things in there. Suddenly three men in orange clothes started to hit him. Then they threw him to the floor and took his shoes. They were very angry. They shouted something, but Passepartout didn't understand the language. But the Frenchman was young and strong. He pushed the men away and ran out of the temple into the street.
At 7.55, five minutes before the train left, Passepartout arrived at the station without his shoes, without a hat, and without the bag of new clothes. He found Phileas Fogg at the dinner table.
Fix was at the station restaurant too. He sat behind Phileas Fogg and watched him. He listened to Passepartout and Phileas Fogg. Passepartout moved his arms up and down when he told Phileas Fogg about the temple.
The detective smiled.' So the servant did something wrong in this country,' he thought.' I can use that. The thief will have to stay in India. And I can wait for the warrant from England.'
Phileas Fogg and Passepartout sat on the train through the night, the next day and the next night. Everything was different outside from one minute to the next minute. Passepartout watched the many changes through the window. They were very interesting to him. Phileas Fogg was not interested.
At 8 o'clock in the morning, on 22nd October, the train stopped near the station at Rothal. A man from the railway came to the train window.
'Everybody, get out of the train please,' he called. ' Why do we have to get out ?' asked Phileas Fogg. 'Because there is no more railway after this. It begins again at Allahabad, about fifty miles from here.'
'But it's in The Times', said Phileas Fogg. He had the centre page of the newspaper with him. 'Look. The paper says " The railway between Rothal and Allahabad is open now."'
'The paper is wrong.'
'But your company sells tickets from Bombay to Calcutta,' the Englishman said.
'Oh, yes,' the railway man answered.' But everybody knows that they have to go from Rothal to Allahabad on foot or on a horse.' He was right. The other people in the train knew about the railway. They left the train quickly and went to the village. They took all the horses.
'We'll walk,' said Phileas Fogg.
Passepartout looked down at his feet. He didn't have any shoes. His shoes were in the Malabar temple in Bombay.
'There's an elephant over there,' he said.
36……………………………….
The man with the elephant smiled a wide smile. A man with an elephant is a rich man when there isn't a railway. Phileas Fogg started at ten pounds an hour. No? Twenty? No? Forty? No.
In the end, the man sold the elephant to Phileas Fogg for two thousand pounds.
'Elephant meat is expensive,' Passepartout thought.
Next, they had to find a guide. They didn't know the way to Allahabad. That was easier. A young Indian from the village saw them with the elephant.
'Do you want a guide?' he asked. He spoke English, too.
Every two hours, the guide stopped the elephant. It ate and drank some water. Phileas Fogg, Passepartout and the guide sat under a tree, out of the sun. Then they started again. They moved quickly, and climbed higher.
By 8 o'clock in the evening, they were over the Vindhia mountains. They were half-way to Allahabad. The guide stopped for the night.
They started again at 6 o'clock the next morning, and at 4 o'clock in the afternoon they were near Allahabad.
They were in some trees when suddenly the elephant stopped. They heard the sound of singing and loud music. The guide drove the elephant into the thickest trees.
'It is a dead man,' said the guide, quietly.' They are taking a dead man to a temple. Tomorrow they will start a fire and put the dead man on the fire.'
Through the trees, they saw a lot of people. Some men wore the same orange clothes as the three men at the Malabar temple. Some men played music. Some women and children walked behind them. Then they saw a young woman. Some men pushed her in front of them. She was very beautiful, but she was very weak. She couldn't walk very well. Men at the back carried a dead man in fine clothes.
'The dead man was important,' said the guide. ' The young woman was his wife, and they will put her on the fire tomorrow with her dead husband.'
'What?' said Phileas Fogg. 'Are you saying that this woman wants to die with her husband ?'
'Sometimes a wife wants to die when her husband dies,' answered the guide. 'But this young woman does not want to die. Those people, the people in the orange clothes, say she has to do it.'
'No!' said Passepartout.' But can't she get away from them?'
'They put something in her food,' the guide said.' Look — she is very tired. Then she will sleep.'
37………………….
'We'll get her out of here,' said Phileas Fogg.
'Please think before you try that,' said the guide. 'These people are dangerous.'
'But, Mr. Fogg, the bet ...' said Passepartout.
Phileas Fogg looked at the timetable. ‗I am one day early. We can use the day well, and get the young woman away from here.'
'Well,' said the guide. 'We can follow them, but we cannot go too near. They are going to a temple about two miles from here. I know about the young wife, too. Her name is Aouda. Her father had a big company in Bombay. But her father and mother died and she had to marry that old man. We cannot do anything now. But I will help you when it gets dark.'
0/5000
บทที่ 4 อินเดีย Phileas Fogg มองดูที่ตาราง 'มองโกเลียจะมาถึงในบอมเบย์ใน 22 ตุลาคม' เขาเขียนในหนังสือของเขาดำน้อย แต่เธอมาสองวันก่อนเนื่องจากมีลม north-west เธอ เขาเขียน 'สองวันก่อน' ในสมุดดำน้อย แต่ไม่ได้ยิ้ม 4.30 ในตอนบ่ายของ 20 ตุลาคม ทุกคนจึงปล่อยเรือ และเดินเข้าไปในบอมเบย์ 'รถไฟจากบอมเบย์จะกดออกจากเวลา 8 โมง Phileas Fogg บอก Passepartout ' ได้ที่สถานีรถไฟก่อนแล้ว/จากนั้นเขาไปยังสำนักงานหนังสือเดินทาง และมีอาหารเย็นที่สถานีรถไฟ แก้ไขไปตำรวจในบอมเบย์ และถามถึงหมาย เขาอาจไม่นำ Phileas Fogg กลับไปอังกฤษ โดยไม่มีหมาย แต่หมายไม่มี ได้ในการลงรายการบัญชีจากอังกฤษ เพื่อแก้ไขอาจไม่ต้องทำอะไร Passepartout มองที่บอมเบย์ ทุกอย่างน่าสนใจสำหรับชายหนุ่ม เขายืนอยู่นอกวัดดีมาลาบาร์ เขาชอบมัน ดังนั้นเขาไปภายใน แต่ Passepartout ไม่ทราบว่า คุณไม่สามารถไปวัดในอินเดียในรองเท้าของคุณ..35'เป็นวัดที่น่ารักจริง ๆ คิด Passepartout เขามองสิ่งสวยงามมี ก็สามคนในเสื้อสีส้มเริ่มตีเขา แล้วก็โยนเขาพื้น และเอารองเท้าของเขา พวกโกรธมาก พวกเขาตะโกนบางสิ่งบางอย่าง แต่ Passepartout ไม่เข้าใจภาษา แต่ที่ Frenchman ถูกหนุ่ม และแข็งแรง เขาผลักผู้ชายออกไป และวิ่งออกจากวัดมาถนน ที่ 7.55 ห้านาทีก่อนรถไฟซ้าย Passepartout ถึงสถานี โดยรองเท้าของเขา หมวก และไม่ มีกระเป๋าเสื้อผ้าใหม่ เขาพบ Phileas Fogg ที่โต๊ะอาหาร แก้ไขได้ที่สถานีเกินไป เขานั่งอยู่เบื้องหลัง Phileas Fogg และเฝ้าดูเขา เขาฟัง Passepartout และ Phileas Fogg Passepartout ย้ายแขนของเขาขึ้นและลงเมื่อเขาบอก Phileas Fogg เกี่ยวกับวัด นักสืบที่ยิ้ม ' เพื่อให้ข้าราชการได้ สิ่งที่ไม่ถูกต้องในประเทศนี้ เขาคิด ' ฉันสามารถใช้ ขโมยจะต้องอยู่ในประเทศอินเดีย ฉันสามารถรอหมายจากอังกฤษ ' Phileas Fogg และ Passepartout นั่งรถไฟกลางคืน วันถัดไป และคืนถัดไป ทุกอย่างแตกต่างนอกจากหนึ่งนาทีนาทีถัดไป Passepartout เฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงผ่านหน้าต่าง พวกเขาน่าสนใจมาก Phileas Fogg ไม่สนใจ ที่ 8 โมงเช้า บน 22 ตุลาคม รถไฟหยุดใกล้สถานีที่ Rothal คนจากทางรถไฟมาถึงหน้าต่างรถไฟ 'ทุกคน รับหาของรถไฟกรุณา เขาเรียกว่า 'ทำไมทำให้เราได้รับการออกหรือไม่' ถาม Phileas Fogg ' ได้เนื่องจากมีรถไฟไม่มีเพิ่มเติมหลังจากนี้ เริ่มอีกครั้งใน Allahabad ประมาณห้าสิบไมล์จากที่นี่ " 'แต่มันเป็นในไทม์' Fogg Phileas กล่าวว่า เขามีหน้ากลางของหนังสือพิมพ์กับเขา ' ดู กระดาษกล่าวว่า "ทางรถไฟระหว่าง Rothal และ Allahabad เปิดอยู่ตอนนี้" ' 'กระดาษไม่ถูกต้อง' 'แต่ขายตั๋วจากบอมเบย์กาลกัตต้า ชาวที่ว่า ' โอ้ ใช่ คนรถไฟตอบ ' แต่ทุกคนรู้ว่า พวกเขาต้องไปจาก Rothal Allahabad เท้า หรือม้า ' เขาขวา คนในรถไฟรู้เกี่ยวกับรถไฟ พวกเขาออกจากรถไฟอย่างรวดเร็ว และไปหมู่บ้าน พวกเขาใช้ม้าทั้งหมด 'เราจะเดิน กล่าวว่า Phileas Fogg Passepartout มองลงที่เท้าของเขา เขาไม่มีรองเท้าใด ๆ รองเท้าของเขาอยู่ในวัดมาลาบาร์ในบอมเบย์ 'มีช้างโน่น เขากล่าวว่า36……………………………….คนกับช้างยิ้มยิ้มกว้าง คนกับช้างเป็นคนรวยเมื่อไม่มีทางรถไฟ Phileas Fogg เริ่มต้นที่ 10 ปอนด์ อันชั่วโมง ไม่ใช่ ยี่สิบ ไม่ใช่ สี่สิบหรือไม่ ไม่ใช่ ในสุด ผู้ชายขายช้างให้ Phileas Fogg สำหรับสองพันปอนด์ 'เนื้อช้างมีราคาแพง Passepartout คิด ถัดไป พวกเขาจะค้นหาคำแนะนำ พวกเขาไม่ทราบวิธีการ Allahabad ที่ได้ง่ายขึ้น อินเดียหนุ่มจากหมู่บ้านเห็นพวกเขากับช้าง 'คุณต้องการคำแนะนำ "เขาถาม เขาพูดภาษาอังกฤษ เกินไป ทุก ๆ 2 ชั่วโมง รายการแนะนำหยุดช้าง มันกิน และดื่มน้ำ Phileas Fogg, Passepartout และคู่มือที่นั่งใต้ต้นไม้ จากดวงอาทิตย์ แล้วก็เริ่มอีกครั้ง พวกเขาย้ายอย่างรวดเร็ว และปีนสูงขึ้น โดย 8 โมงตอนเย็น พวกเขาได้ผ่านภูเขา Vindhia พวกเขาครึ่งทางไป Allahabad รายการแนะนำหยุดสำหรับกลางคืน พวกเขาเริ่มต้นอีกครั้งที่ 6 โมงเช้าวันถัดไป และที่ 4 โมงในตอนบ่าย พวกใกล้ Allahabad พวกเขาอยู่ในต้นไม้บางเมื่อจู่ ๆ ช้างหยุด พวกเขาได้ยินเสียงร้องเพลง และเสียงดนตรี คู่มือการขับรถช้างเป็นต้นเซลล์ 'มีคนตาย กล่าวว่า คู่มือ เงียบ ๆ ' พวกเขาจะมีคนตายที่วัด วันพรุ่งนี้พวกเขาจะสุมไฟ และดับไฟคนตาย.' ผ่านต้นไม้ พวกเขาเห็นผู้คนจำนวนมาก บางคนสวมเสื้อผ้าสีส้มเดียวกันเป็นคนสามที่วัดมาลาบาร์ บางคนเล่นดนตรี ผู้หญิงและเด็กบางเดินนั้น จากนั้น พวกเขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง บางคนผลักเธอหน้าพวกเขา เธอสวยงามมาก แต่เธออ่อนมาก เธอไม่สามารถเดินได้ดีมาก ชายหลังทำคนตายในเสื้อผ้าที่ดี 'คนตายไม่สำคัญ กล่าวว่า รายการแนะนำ 'หญิงสาวคือ ภรรยาของเขา และพวกเขาจะทำให้เธอในวันพรุ่งนี้กับสามีตาย' 'อย่างไร' Phileas Fogg กล่าว 'คุณว่า ว่า ผู้หญิงคนนี้อยากตายกับสามีหรือไม่' 'บางครั้งภรรยาอยากตายเมื่อสามีตาย ตอบรายการแนะนำ ' แต่หญิงสาวคนนี้ไม่อยากตาย คน คนในเสื้อสีส้ม ว่า เธอได้ทำมัน " Passepartout 'ไม่ ' พูด ' แต่เธอไม่สามารถรับจากเขา? " 'พวกเขาใส่บางสิ่งบางอย่างในอาหาร รายการแนะนำว่า ' ดูตัวเธอจะเหนื่อยมาก แล้วเธอจะนอน "37………………….'เราจะได้รับของเธอออกจากที่นี่ กล่าวว่า Phileas Fogg 'กรุณาคิดว่า ก่อนที่จะลองที่ กล่าวว่า รายการแนะนำ 'คนเหล่านี้เป็นอันตราย' 'แต่ นาย Fogg เดิมพัน...' Passepartout กล่าวว่า Phileas Fogg มองดูที่ตาราง ‗I เป็นหนึ่งวันก่อน เราสามารถใช้วันดี และได้รับหญิงสาวจากที่นี่ได้ " ว่า 'ดี รายการแนะนำ "เราสามารถทำตาม แต่เราไม่สามารถไปใกล้เกินไป พวกเขาจะไปวัดประมาณสองไมล์จากที่นี่ ฉันรู้เกี่ยวกับภรรยาสาว เกินไป ชื่อของเธอคือ Aouda พ่อของเธอมีบริษัทใหญ่ในบอมเบย์ แต่พ่อและแม่ของเธอเสียชีวิต และเธอได้แต่งงานกับคนที่ เราไม่ทำอะไรตอนนี้ แต่ผมจะช่วยคุณเมื่อได้รับเข้ม '
การแปล กรุณารอสักครู่..
CHAPTER 4 INDIA
Phileas Fogg looked at the timetable. 'The Mongolia will arrive in Bombay on 22nd October' he wrote in his little black book.
But she arrived two days early because there was a north-west wind behind her. He wrote 'two days early' in the little black book, but he did not smile.
At 4.30 in the afternoon of 20th October, everybody left the ship and went into Bombay. 'The train from Bombay to Calcutta leaves at 8 o'clock,' Phileas Fogg told Passepartout.' Be at the railway station before then/Then he went to the passport office and had dinner at the railway station.
Fix went to the police in Bombay and asked about the warrant. He could not take Phileas Fogg back to England without a warrant. But the warrant was not there. It was in the post from England, so Fix could do nothing.
Passepartout looked at Bombay. Everything was interesting to the young man. He stood outside the fine temple at Malabar. He liked it, so he went inside.
But Passepartout didn't know that you can't go into a temple in India in your shoes.
……………….35
'This temple is really lovely,' thought Passepartout. He looked at the beautiful things in there. Suddenly three men in orange clothes started to hit him. Then they threw him to the floor and took his shoes. They were very angry. They shouted something, but Passepartout didn't understand the language. But the Frenchman was young and strong. He pushed the men away and ran out of the temple into the street.
At 7.55, five minutes before the train left, Passepartout arrived at the station without his shoes, without a hat, and without the bag of new clothes. He found Phileas Fogg at the dinner table.
Fix was at the station restaurant too. He sat behind Phileas Fogg and watched him. He listened to Passepartout and Phileas Fogg. Passepartout moved his arms up and down when he told Phileas Fogg about the temple.
The detective smiled.' So the servant did something wrong in this country,' he thought.' I can use that. The thief will have to stay in India. And I can wait for the warrant from England.'
Phileas Fogg and Passepartout sat on the train through the night, the next day and the next night. Everything was different outside from one minute to the next minute. Passepartout watched the many changes through the window. They were very interesting to him. Phileas Fogg was not interested.
At 8 o'clock in the morning, on 22nd October, the train stopped near the station at Rothal. A man from the railway came to the train window.
'Everybody, get out of the train please,' he called. ' Why do we have to get out ?' asked Phileas Fogg. 'Because there is no more railway after this. It begins again at Allahabad, about fifty miles from here.'
'But it's in The Times', said Phileas Fogg. He had the centre page of the newspaper with him. 'Look. The paper says " The railway between Rothal and Allahabad is open now."'
'The paper is wrong.'
'But your company sells tickets from Bombay to Calcutta,' the Englishman said.
'Oh, yes,' the railway man answered.' But everybody knows that they have to go from Rothal to Allahabad on foot or on a horse.' He was right. The other people in the train knew about the railway. They left the train quickly and went to the village. They took all the horses.
'We'll walk,' said Phileas Fogg.
Passepartout looked down at his feet. He didn't have any shoes. His shoes were in the Malabar temple in Bombay.
'There's an elephant over there,' he said.
36……………………………….
The man with the elephant smiled a wide smile. A man with an elephant is a rich man when there isn't a railway. Phileas Fogg started at ten pounds an hour. No? Twenty? No? Forty? No.
In the end, the man sold the elephant to Phileas Fogg for two thousand pounds.
'Elephant meat is expensive,' Passepartout thought.
Next, they had to find a guide. They didn't know the way to Allahabad. That was easier. A young Indian from the village saw them with the elephant.
'Do you want a guide?' he asked. He spoke English, too.
Every two hours, the guide stopped the elephant. It ate and drank some water. Phileas Fogg, Passepartout and the guide sat under a tree, out of the sun. Then they started again. They moved quickly, and climbed higher.
By 8 o'clock in the evening, they were over the Vindhia mountains. They were half-way to Allahabad. The guide stopped for the night.
They started again at 6 o'clock the next morning, and at 4 o'clock in the afternoon they were near Allahabad.
They were in some trees when suddenly the elephant stopped. They heard the sound of singing and loud music. The guide drove the elephant into the thickest trees.
'It is a dead man,' said the guide, quietly.' They are taking a dead man to a temple. Tomorrow they will start a fire and put the dead man on the fire.'
Through the trees, they saw a lot of people. Some men wore the same orange clothes as the three men at the Malabar temple. Some men played music. Some women and children walked behind them. Then they saw a young woman. Some men pushed her in front of them. She was very beautiful, but she was very weak. She couldn't walk very well. Men at the back carried a dead man in fine clothes.
'The dead man was important,' said the guide. ' The young woman was his wife, and they will put her on the fire tomorrow with her dead husband.'
'What?' said Phileas Fogg. 'Are you saying that this woman wants to die with her husband ?'
'Sometimes a wife wants to die when her husband dies,' answered the guide. 'But this young woman does not want to die. Those people, the people in the orange clothes, say she has to do it.'
'No!' said Passepartout.' But can't she get away from them?'
'They put something in her food,' the guide said.' Look — she is very tired. Then she will sleep.'
37………………….
'We'll get her out of here,' said Phileas Fogg.
'Please think before you try that,' said the guide. 'These people are dangerous.'
'But, Mr. Fogg, the bet ...' said Passepartout.
Phileas Fogg looked at the timetable. ‗I am one day early. We can use the day well, and get the young woman away from here.'
'Well,' said the guide. 'We can follow them, but we cannot go too near. They are going to a temple about two miles from here. I know about the young wife, too. Her name is Aouda. Her father had a big company in Bombay. But her father and mother died and she had to marry that old man. We cannot do anything now. But I will help you when it gets dark.'
Phileas Fogg looked at the timetable. 'The Mongolia will arrive in Bombay on 22nd October' he wrote in his little black book.
But she arrived two days early because there was a north-west wind behind her. He wrote 'two days early' in the little black book, but he did not smile.
At 4.30 in the afternoon of 20th October, everybody left the ship and went into Bombay. 'The train from Bombay to Calcutta leaves at 8 o'clock,' Phileas Fogg told Passepartout.' Be at the railway station before then/Then he went to the passport office and had dinner at the railway station.
Fix went to the police in Bombay and asked about the warrant. He could not take Phileas Fogg back to England without a warrant. But the warrant was not there. It was in the post from England, so Fix could do nothing.
Passepartout looked at Bombay. Everything was interesting to the young man. He stood outside the fine temple at Malabar. He liked it, so he went inside.
But Passepartout didn't know that you can't go into a temple in India in your shoes.
……………….35
'This temple is really lovely,' thought Passepartout. He looked at the beautiful things in there. Suddenly three men in orange clothes started to hit him. Then they threw him to the floor and took his shoes. They were very angry. They shouted something, but Passepartout didn't understand the language. But the Frenchman was young and strong. He pushed the men away and ran out of the temple into the street.
At 7.55, five minutes before the train left, Passepartout arrived at the station without his shoes, without a hat, and without the bag of new clothes. He found Phileas Fogg at the dinner table.
Fix was at the station restaurant too. He sat behind Phileas Fogg and watched him. He listened to Passepartout and Phileas Fogg. Passepartout moved his arms up and down when he told Phileas Fogg about the temple.
The detective smiled.' So the servant did something wrong in this country,' he thought.' I can use that. The thief will have to stay in India. And I can wait for the warrant from England.'
Phileas Fogg and Passepartout sat on the train through the night, the next day and the next night. Everything was different outside from one minute to the next minute. Passepartout watched the many changes through the window. They were very interesting to him. Phileas Fogg was not interested.
At 8 o'clock in the morning, on 22nd October, the train stopped near the station at Rothal. A man from the railway came to the train window.
'Everybody, get out of the train please,' he called. ' Why do we have to get out ?' asked Phileas Fogg. 'Because there is no more railway after this. It begins again at Allahabad, about fifty miles from here.'
'But it's in The Times', said Phileas Fogg. He had the centre page of the newspaper with him. 'Look. The paper says " The railway between Rothal and Allahabad is open now."'
'The paper is wrong.'
'But your company sells tickets from Bombay to Calcutta,' the Englishman said.
'Oh, yes,' the railway man answered.' But everybody knows that they have to go from Rothal to Allahabad on foot or on a horse.' He was right. The other people in the train knew about the railway. They left the train quickly and went to the village. They took all the horses.
'We'll walk,' said Phileas Fogg.
Passepartout looked down at his feet. He didn't have any shoes. His shoes were in the Malabar temple in Bombay.
'There's an elephant over there,' he said.
36……………………………….
The man with the elephant smiled a wide smile. A man with an elephant is a rich man when there isn't a railway. Phileas Fogg started at ten pounds an hour. No? Twenty? No? Forty? No.
In the end, the man sold the elephant to Phileas Fogg for two thousand pounds.
'Elephant meat is expensive,' Passepartout thought.
Next, they had to find a guide. They didn't know the way to Allahabad. That was easier. A young Indian from the village saw them with the elephant.
'Do you want a guide?' he asked. He spoke English, too.
Every two hours, the guide stopped the elephant. It ate and drank some water. Phileas Fogg, Passepartout and the guide sat under a tree, out of the sun. Then they started again. They moved quickly, and climbed higher.
By 8 o'clock in the evening, they were over the Vindhia mountains. They were half-way to Allahabad. The guide stopped for the night.
They started again at 6 o'clock the next morning, and at 4 o'clock in the afternoon they were near Allahabad.
They were in some trees when suddenly the elephant stopped. They heard the sound of singing and loud music. The guide drove the elephant into the thickest trees.
'It is a dead man,' said the guide, quietly.' They are taking a dead man to a temple. Tomorrow they will start a fire and put the dead man on the fire.'
Through the trees, they saw a lot of people. Some men wore the same orange clothes as the three men at the Malabar temple. Some men played music. Some women and children walked behind them. Then they saw a young woman. Some men pushed her in front of them. She was very beautiful, but she was very weak. She couldn't walk very well. Men at the back carried a dead man in fine clothes.
'The dead man was important,' said the guide. ' The young woman was his wife, and they will put her on the fire tomorrow with her dead husband.'
'What?' said Phileas Fogg. 'Are you saying that this woman wants to die with her husband ?'
'Sometimes a wife wants to die when her husband dies,' answered the guide. 'But this young woman does not want to die. Those people, the people in the orange clothes, say she has to do it.'
'No!' said Passepartout.' But can't she get away from them?'
'They put something in her food,' the guide said.' Look — she is very tired. Then she will sleep.'
37………………….
'We'll get her out of here,' said Phileas Fogg.
'Please think before you try that,' said the guide. 'These people are dangerous.'
'But, Mr. Fogg, the bet ...' said Passepartout.
Phileas Fogg looked at the timetable. ‗I am one day early. We can use the day well, and get the young woman away from here.'
'Well,' said the guide. 'We can follow them, but we cannot go too near. They are going to a temple about two miles from here. I know about the young wife, too. Her name is Aouda. Her father had a big company in Bombay. But her father and mother died and she had to marry that old man. We cannot do anything now. But I will help you when it gets dark.'
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 4 อินเดีย
ฟีเลียส ฟ็อกดูตารางเวลา . มองโกเลียจะมาถึงในมุมไบบน 22 ตุลาคม ' เขาเขียนในหนังสือของเขาเล็ก ๆน้อย ๆ
แต่เธอมาถึงสองวันแรก เพราะมันคือ ลมข้างหลังเธอ เขาเขียนว่า ' สองวันแรก " หนังสือสีดำเล็ก ๆ แต่เขาก็ไม่ยิ้ม
ตอน 4.30 ในตอนบ่ายของวันที่ 20 ตุลาคม ทุกคนออกจากเรือและเข้าไปในบอมเบย์' รถไฟจากบอมเบย์ กัลกัตตา ใบที่ 8 โมง ' ฟีเลียส ฟ็อกบอกพาซพาร์ทรู ' อยู่ที่สถานีรถไฟก่อน / แล้วเขาไปที่สำนักงานหนังสือเดินทาง และกินข้าวเย็นที่สถานีรถไฟ
แก้ไขไปที่ตำรวจในบอมเบย์ และถามเกี่ยวกับหมายจับ เขาไม่อาจเอาฟีเลียส ฟอกก์กลับอังกฤษโดยไม่มีหมายค้น แต่รับรองไม่มี มันอยู่ในกระทู้ จากอังกฤษ so Fix could do nothing.
Passepartout looked at Bombay. Everything was interesting to the young man. He stood outside the fine temple at Malabar. He liked it, so he went inside.
But Passepartout didn't know that you can't go into a temple in India in your shoes.
……………….35
'This temple is really lovely,' thought Passepartout. He looked at the beautiful things in there. Suddenly three men in orange clothes started to hit him. Then they threw him to the floor and took his shoes. They were very angry. They shouted something, but Passepartout didn't understand the language. But the Frenchman was young and strong. He pushed the men away and ran out of the temple into the street.
At 7.55, five minutes before the train left,พาซพาร์ทรูมาถึงสถานีเค้าไม่มีรองเท้า ไม่มีหมวก ไม่มีถุงผ้าใหม่ เขาพบฟีเลียส Fogg ที่โต๊ะอาหาร
ซ่อมอยู่ที่สถานี ร้านอาหารด้วย เขานั่งอยู่ข้างหลังฟีเลียส ฟอกก์ และเฝ้าดูเขา เขาฟังพาซพาร์ทรู และ ฟีเลียส ฟอกก์ . พาซพาร์ทรูย้ายแขนของเขาขึ้นและลงเมื่อเขาบอกให้ฟีเลียส ฟอกก์ เกี่ยวกับวัด
สืบยิ้ม' So the servant did something wrong in this country,' he thought.' I can use that. The thief will have to stay in India. And I can wait for the warrant from England.'
Phileas Fogg and Passepartout sat on the train through the night, the next day and the next night. Everything was different outside from one minute to the next minute. Passepartout watched the many changes through the window. They were very interesting to him. Phileas Fogg was not interested.
At 8 o'clock in the morning, on 22nd October, the train stopped near the station at Rothal. A man from the railway came to the train window.
'Everybody, get out of the train please,' he called. ' Why do we have to get out ?' asked Phileas Fogg. ' Because there is no more railway after this. It begins again at Allahabad, about fifty miles from here.'
'But it's in The Times', said Phileas Fogg. He had the centre page of the newspaper with him. ' Look. The paper says " The railway between Rothal and Allahabad is open now."'
'The paper is wrong.'
'But your company sells tickets from Bombay to Calcutta,' the Englishman said.
'Oh, yes,' the railway man answered.' แต่ทุกคนก็รู้ ว่าเขาต้องไปจาก rothal เพื่อลา บาดเท้า หรือม้า เขาพูดถูก คนอื่นในรถไฟรู้เรื่องรถไฟ พวกเขาซ้ายรถไฟได้อย่างรวดเร็วและไปที่หมู่บ้าน พวกเขาเอาม้าทั้งหมด
เราก็จะเดิน ' ฟีเลียส ฟอกก์ .
พาซพาร์ทรูมองดูที่เท้าของเขา เค้าไม่มีรองเท้า รองเท้าของเขาในวัดหูกวางในบอมเบย์
'There's an elephant over there,' he said.
36……………………………….
The man with the elephant smiled a wide smile. A man with an elephant is a rich man when there isn't a railway. Phileas Fogg started at ten pounds an hour. No? Twenty? No? Forty? No.
In the end, the man sold the elephant to Phileas Fogg for two thousand pounds.
'Elephant meat is expensive,' Passepartout thought.
Next,พวกเขาต้องค้นหาคู่มือ พวกเขาไม่ได้รู้วิธีการเว็บ . ที่ง่ายขึ้น อินเดียเล็กจากหมู่บ้านเห็นกับช้าง
' คุณต้องการคู่มือ ? เขาถาม เขาพูดภาษาอังกฤษด้วย
ทุกสองชั่วโมง , คู่มือหยุดช้าง มันกินและดื่มน้ำ ฟีเลียส Fogg , พาซพาร์ทรูและคู่มือนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ จากดวงอาทิตย์ แล้วพวกเขาก็เริ่มอีกครั้ง พวกเขาย้ายอย่างรวดเร็ว and climbed higher.
By 8 o'clock in the evening, they were over the Vindhia mountains. They were half-way to Allahabad. The guide stopped for the night.
They started again at 6 o'clock the next morning, and at 4 o'clock in the afternoon they were near Allahabad.
They were in some trees when suddenly the elephant stopped. They heard the sound of singing and loud music. The guide drove the elephant into the thickest trees.
'It is a dead man,' said the guide, quietly.' They are taking a dead man to a temple. Tomorrow they will start a fire and put the dead man on the fire.'
Through the trees, they saw a lot of people. Some men wore the same orange clothes as the three men at the Malabar temple. Some men played music. Some women and children walked behind them.แล้ว เมื่อเขาเห็นหญิงสาว ผู้ชายบางคนผลักของเธอในด้านหน้าของพวกเขา เธอสวยมาก แต่นางอ่อนแอมาก เธอไม่สามารถเดินได้เป็นอย่างดี ผู้ชายที่กลับมาอุ้มคนตายในเสื้อผ้าดี
" คนตายที่สำคัญ ' คู่มือ ' หญิงสาวที่เป็นภรรยาของเขา และเขาจะวางเธอบนไฟพรุ่งนี้ กับสามีที่ตายไปแล้ว 'what '
' ? บอกว่าฟีเลียส ฟอกก์ . 'Are you saying that this woman wants to die with her husband ?'
'Sometimes a wife wants to die when her husband dies,' answered the guide. ' But this young woman does not want to die. Those people, the people in the orange clothes, say she has to do it.'
'No!' said Passepartout.' But can't she get away from them?'
'They put something in her food,' the guide said.' Look — she is very tired. Then she will sleep.'
37………………….
'We'll get her out of here,' said Phileas Fogg.
'Please think before you try that,' said the guide. ' These people are dangerous.'
'But, Mr. Fogg, the bet ...' said Passepartout.
Phileas Fogg looked at the timetable. ‗I am one day early. We can use the day well, and get the young woman away from here.'
'Well,' said the guide. ' We can follow them,แต่เราไม่ได้ไปใกล้ พวกเขาจะวัดประมาณสองไมล์จากที่นี่ ผมรู้เกี่ยวกับภรรยาสาวด้วย ชื่อของเธอคือ aouda . พ่อของเธอเคยเป็น บริษัท ขนาดใหญ่ในบอมเบย์ แต่พ่อและแม่ของเธอเสียชีวิต เธอได้แต่งงานกับผู้ชายคนนั้น เราไม่สามารถทำอะไรได้เลยในตอนนี้ แต่ผมจะช่วยให้คุณเมื่อมันมืด '
.
ฟีเลียส ฟ็อกดูตารางเวลา . มองโกเลียจะมาถึงในมุมไบบน 22 ตุลาคม ' เขาเขียนในหนังสือของเขาเล็ก ๆน้อย ๆ
แต่เธอมาถึงสองวันแรก เพราะมันคือ ลมข้างหลังเธอ เขาเขียนว่า ' สองวันแรก " หนังสือสีดำเล็ก ๆ แต่เขาก็ไม่ยิ้ม
ตอน 4.30 ในตอนบ่ายของวันที่ 20 ตุลาคม ทุกคนออกจากเรือและเข้าไปในบอมเบย์' รถไฟจากบอมเบย์ กัลกัตตา ใบที่ 8 โมง ' ฟีเลียส ฟ็อกบอกพาซพาร์ทรู ' อยู่ที่สถานีรถไฟก่อน / แล้วเขาไปที่สำนักงานหนังสือเดินทาง และกินข้าวเย็นที่สถานีรถไฟ
แก้ไขไปที่ตำรวจในบอมเบย์ และถามเกี่ยวกับหมายจับ เขาไม่อาจเอาฟีเลียส ฟอกก์กลับอังกฤษโดยไม่มีหมายค้น แต่รับรองไม่มี มันอยู่ในกระทู้ จากอังกฤษ so Fix could do nothing.
Passepartout looked at Bombay. Everything was interesting to the young man. He stood outside the fine temple at Malabar. He liked it, so he went inside.
But Passepartout didn't know that you can't go into a temple in India in your shoes.
……………….35
'This temple is really lovely,' thought Passepartout. He looked at the beautiful things in there. Suddenly three men in orange clothes started to hit him. Then they threw him to the floor and took his shoes. They were very angry. They shouted something, but Passepartout didn't understand the language. But the Frenchman was young and strong. He pushed the men away and ran out of the temple into the street.
At 7.55, five minutes before the train left,พาซพาร์ทรูมาถึงสถานีเค้าไม่มีรองเท้า ไม่มีหมวก ไม่มีถุงผ้าใหม่ เขาพบฟีเลียส Fogg ที่โต๊ะอาหาร
ซ่อมอยู่ที่สถานี ร้านอาหารด้วย เขานั่งอยู่ข้างหลังฟีเลียส ฟอกก์ และเฝ้าดูเขา เขาฟังพาซพาร์ทรู และ ฟีเลียส ฟอกก์ . พาซพาร์ทรูย้ายแขนของเขาขึ้นและลงเมื่อเขาบอกให้ฟีเลียส ฟอกก์ เกี่ยวกับวัด
สืบยิ้ม' So the servant did something wrong in this country,' he thought.' I can use that. The thief will have to stay in India. And I can wait for the warrant from England.'
Phileas Fogg and Passepartout sat on the train through the night, the next day and the next night. Everything was different outside from one minute to the next minute. Passepartout watched the many changes through the window. They were very interesting to him. Phileas Fogg was not interested.
At 8 o'clock in the morning, on 22nd October, the train stopped near the station at Rothal. A man from the railway came to the train window.
'Everybody, get out of the train please,' he called. ' Why do we have to get out ?' asked Phileas Fogg. ' Because there is no more railway after this. It begins again at Allahabad, about fifty miles from here.'
'But it's in The Times', said Phileas Fogg. He had the centre page of the newspaper with him. ' Look. The paper says " The railway between Rothal and Allahabad is open now."'
'The paper is wrong.'
'But your company sells tickets from Bombay to Calcutta,' the Englishman said.
'Oh, yes,' the railway man answered.' แต่ทุกคนก็รู้ ว่าเขาต้องไปจาก rothal เพื่อลา บาดเท้า หรือม้า เขาพูดถูก คนอื่นในรถไฟรู้เรื่องรถไฟ พวกเขาซ้ายรถไฟได้อย่างรวดเร็วและไปที่หมู่บ้าน พวกเขาเอาม้าทั้งหมด
เราก็จะเดิน ' ฟีเลียส ฟอกก์ .
พาซพาร์ทรูมองดูที่เท้าของเขา เค้าไม่มีรองเท้า รองเท้าของเขาในวัดหูกวางในบอมเบย์
'There's an elephant over there,' he said.
36……………………………….
The man with the elephant smiled a wide smile. A man with an elephant is a rich man when there isn't a railway. Phileas Fogg started at ten pounds an hour. No? Twenty? No? Forty? No.
In the end, the man sold the elephant to Phileas Fogg for two thousand pounds.
'Elephant meat is expensive,' Passepartout thought.
Next,พวกเขาต้องค้นหาคู่มือ พวกเขาไม่ได้รู้วิธีการเว็บ . ที่ง่ายขึ้น อินเดียเล็กจากหมู่บ้านเห็นกับช้าง
' คุณต้องการคู่มือ ? เขาถาม เขาพูดภาษาอังกฤษด้วย
ทุกสองชั่วโมง , คู่มือหยุดช้าง มันกินและดื่มน้ำ ฟีเลียส Fogg , พาซพาร์ทรูและคู่มือนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ จากดวงอาทิตย์ แล้วพวกเขาก็เริ่มอีกครั้ง พวกเขาย้ายอย่างรวดเร็ว and climbed higher.
By 8 o'clock in the evening, they were over the Vindhia mountains. They were half-way to Allahabad. The guide stopped for the night.
They started again at 6 o'clock the next morning, and at 4 o'clock in the afternoon they were near Allahabad.
They were in some trees when suddenly the elephant stopped. They heard the sound of singing and loud music. The guide drove the elephant into the thickest trees.
'It is a dead man,' said the guide, quietly.' They are taking a dead man to a temple. Tomorrow they will start a fire and put the dead man on the fire.'
Through the trees, they saw a lot of people. Some men wore the same orange clothes as the three men at the Malabar temple. Some men played music. Some women and children walked behind them.แล้ว เมื่อเขาเห็นหญิงสาว ผู้ชายบางคนผลักของเธอในด้านหน้าของพวกเขา เธอสวยมาก แต่นางอ่อนแอมาก เธอไม่สามารถเดินได้เป็นอย่างดี ผู้ชายที่กลับมาอุ้มคนตายในเสื้อผ้าดี
" คนตายที่สำคัญ ' คู่มือ ' หญิงสาวที่เป็นภรรยาของเขา และเขาจะวางเธอบนไฟพรุ่งนี้ กับสามีที่ตายไปแล้ว 'what '
' ? บอกว่าฟีเลียส ฟอกก์ . 'Are you saying that this woman wants to die with her husband ?'
'Sometimes a wife wants to die when her husband dies,' answered the guide. ' But this young woman does not want to die. Those people, the people in the orange clothes, say she has to do it.'
'No!' said Passepartout.' But can't she get away from them?'
'They put something in her food,' the guide said.' Look — she is very tired. Then she will sleep.'
37………………….
'We'll get her out of here,' said Phileas Fogg.
'Please think before you try that,' said the guide. ' These people are dangerous.'
'But, Mr. Fogg, the bet ...' said Passepartout.
Phileas Fogg looked at the timetable. ‗I am one day early. We can use the day well, and get the young woman away from here.'
'Well,' said the guide. ' We can follow them,แต่เราไม่ได้ไปใกล้ พวกเขาจะวัดประมาณสองไมล์จากที่นี่ ผมรู้เกี่ยวกับภรรยาสาวด้วย ชื่อของเธอคือ aouda . พ่อของเธอเคยเป็น บริษัท ขนาดใหญ่ในบอมเบย์ แต่พ่อและแม่ของเธอเสียชีวิต เธอได้แต่งงานกับผู้ชายคนนั้น เราไม่สามารถทำอะไรได้เลยในตอนนี้ แต่ผมจะช่วยให้คุณเมื่อมันมืด '
.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันไม่ได้ขี่ช้างไปทำงาน
- น้ำตาลปิ๊ป
- to mount on the palanquin or the elephan
- ญี่ปุน
- Cooling phase
- Having good clothes can boost your attit
- ฉันไปด้วยไม่ได้ น่าเสียดายจริงๆ
- Total Company Learning Plan
- มันช่วยให้ฉันหัวเราะ สนุกสาน ไม่เครียด
- Expert systems are expensive and time co
- you fun much more than me...how old?
- ขออภัยฉันขายสิ่งนี้ในราคาไม่แพงไม่สามารถ
- นิติบุคคล
- As soon as possible
- ต้องการเบียร์ 1 กระป๋อง
- Headache and shit.
- ช่วยยับยัังการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย
- ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 3:I'm spoiled.
- แป้งข้าวโพด
- A jacket or a jumper a swimming costume
- Find the mica phone on skype and turn it
- 1. All new hire employees are to be iden
- แบบสำรวจการใช้รถวันเลี้ยงปีใหม่
- จำนวน
