Objective: To describe the clinical

Objective: To describe the clinical correlates of asthma in a community-based sample of elderly persons.

Participants: A community sample of 4,581 persons ≥ 65 years old from the Cardiovascular Health Study.

Measurements: Standardized respiratory, sleep, and quality-of-life (QOL) questions, a medication inventory, spirometry, and ambulatory peak flow.

Results: Four percent of the participants reported a current diagnosis of asthma (definite asthma), while another 4% reported at least one attack of wheezing accompanied by chest tightness or dyspnea during the previous 12 months (probable asthma). Smokers and those with congestive heart failure were excluded from the subsequent analyses, leaving 2,527 participants. Of those who had definite asthma, 40% were taking a sympathomimetic bronchodilator, 30% inhaled corticosteroids, 21% theophylline, and 18% oral corticosteroids; 39% were taking no asthma medications. The participants with definite or probable asthma were much more likely than the others to have a family history of asthma, childhood respiratory problems, a history of workplace exposures, dyspnea on exertion, hay fever, chronic bronchitis, nocturnal symptoms, and daytime sleepiness. They were also more likely to report poor general health, symptoms of depression, and limitation of activities of daily living. There was little difference in the morbidity and QOL of participants with recent asthma-like symptoms who had received the diagnosis of asthma versus those who had not.

Conclusions: Asthma in elderly persons is associated with a lower QOL and considerable morbidity when compared with those who do not have asthma symptoms. Asthma is underdiagnosed in this group and is often associated with allergic triggers; inhaled corticosteroids are underutilized.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: อธิบายสัมพันธ์กับทางคลินิกของโรคหอบหืดในเป็นชุมชนตัวอย่างของผู้สูงอายุคน

ร่วม: ชุมชนตัวอย่างของคน 4,581 ≥ 65 ปีจากการศึกษาสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด

วัด: นอน หลับหายใจ มาตรฐาน และคำถามคุณภาพ--ชีวิต (QOL) คลังยา spirometry และกระแสสูงสุดจรมุข

ผลลัพธ์: ร้อยละ 4 ของผู้เข้าร่วมรายงานการวินิจฉัยปัจจุบันของโรคหอบหืด (แน่นอนโรคหืด), ในขณะที่อีก 4% รายงานการโจมตีน้อยหายใจหอบพร้อม ด้วยแน่นหน้าอกหรือ dyspnea ระหว่างการ 12 เดือน (น่าเป็นโรคหอบหืด) ผู้สูบบุหรี่และผู้ที่ มีภาวะหัวใจวาย congestive ถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ภายหลัง ออกจากผู้เข้าร่วม 2,527 ผู้ที่มีอาการหอบหืดแน่นอน 40% ถูกใช้ sympathomimetic bronchodilator, 30% ช่วยใน corticosteroids, theophylline 21% และ corticosteroids ปาก 18% 39% ถูกทำไม่ยารักษาโรคหอบหืด ร่วมกับโรคหอบหืดแน่นอน หรือดำรงได้มากยิ่งกว่าผู้อื่นจะมีประวัติครอบครัวเป็นโรคหอบหืด ปัญหาทางเดินหายใจเด็ก มีประวัติทำไง dyspnea ใช้ออกแรง ไข้เฮย์ หลอดลมอักเสบเรื้อรัง อาการบรรณาธิการ ก sleepiness เวลากลางวัน พวกเขาก็ยังมีแนวโน้มการรายงานสุขภาพทั่วไป อาการของโรคซึมเศร้า และข้อจำกัดของกิจกรรมของชีวิตประจำวัน มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน morbidity และ QOL ของผู้เข้าร่วมด้วยเช่นโรคหอบหืดอาการล่าสุดที่ได้รับการวินิจฉัยโรคหอบหืดและผู้ที่ไม่ได้

สรุป: โรคหอบหืดในคนสูงอายุที่สัมพันธ์กับ QOL ล่างและ morbidity มากเมื่อเทียบกับผู้ที่มีอาการหอบหืด โรคหอบหืด underdiagnosed ในกลุ่มนี้ และมักจะเกี่ยวข้องกับทริกเกอร์แพ้ ดม corticosteroids เป็น underutilized

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ทางคลินิกของโรคหอบหืดในตัวอย่างชุมชนของผู้สูงอายุเข้าร่วม: ตัวอย่างชุมชน 4,581 คน≥ 65 ปีจากการศึกษาสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดวัด: ระบบทางเดินหายใจที่ได้มาตรฐานการนอนหลับและคุณภาพของชีวิต คำถาม (คุณภาพชีวิต), สินค้าคงคลังยา, spirometry และเดินไหลสูงสุดผล: ร้อยละสี่ของผู้เข้าร่วมรายงานการวินิจฉัยปัจจุบันของโรคหอบหืด (โรคหอบหืดที่แน่นอน) ในขณะที่อีก 4% รายงานอย่างน้อยหนึ่งการโจมตีของหอบพร้อมกับความหนาแน่นหน้าอกหรือ หายใจลำบากในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา (น่าจะเป็นโรคหอบหืด) ผู้สูบบุหรี่และผู้ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ภายหลังออกจาก 2,527 เข้าร่วม ของผู้ที่มีโรคหอบหืดแน่นอน 40% กำลัง bronchodilator ติก 30% corticosteroids สูดดม, 21% theophylline, และ 18% corticosteroids ในช่องปาก; 39% กำลังการไม่มียารักษาโรคหอบหืด ผู้เข้าร่วมที่มีความชัดเจนหรือน่าจะเป็นโรคหอบหืดมีแนวโน้มมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ที่จะมีประวัติครอบครัวของโรคหอบหืดในวัยเด็กปัญหาทางเดินหายใจประวัติศาสตร์ของความเสี่ยงที่ทำงานอาการหายใจลำบากในการออกแรง, โรคภูมิแพ้, โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังอาการออกหากินเวลากลางคืนและกลางวันง่วงนอน พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะรายงานสุขภาพไม่ดีโดยทั่วไปอาการของภาวะซึมเศร้าและข้อ จำกัด ของกิจกรรมในชีวิตประจำวัน มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในการเจ็บป่วยและคุณภาพชีวิตของผู้เข้าร่วมที่มีอาการเหมือนโรคหืดที่ผ่านมาที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคหอบหืดเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้เป็นข้อสรุป: โรคหืดในผู้สูงอายุมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตที่ลดลงและเจ็บป่วยมากเมื่อเทียบกับผู้ที่ ไม่ได้มีอาการของโรคหอบหืด โรคหอบหืดเป็น underdiagnosed ในกลุ่มนี้และมักจะเกี่ยวข้องกับการเรียกแพ้; corticosteroids สูดดมจะ underutilized

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่ออธิบายทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับโรคหอบหืด ในชุมชนตัวอย่างของผู้สูงอายุ

ผู้เข้าร่วม : ชุมชนตัวอย่างของ 4581 คน≥ อายุ 65 ปี จากการศึกษาสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด

ขนาดมาตรฐาน ทางเดินหายใจ นอนและคุณภาพชีวิต ( QOL ) คำถาม ยาคงคลัง คว้าน้ำเหลว และการไหลสูงสุดสำหรับ .

ผล :สี่เปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมรายงานการวินิจฉัยของโรคหอบหืด ( โรคหอบหืดในปัจจุบันแน่นอน ) ในขณะที่อีก 4 % รายงานว่ามีอย่างน้อยหนึ่งโจมตีของ wheezing พร้อมด้วยหน้าอกตึงหรือหายใจลำบากในช่วงก่อนหน้านี้ 12 เดือน ( น่าจะเป็นโรคหอบหืด ) ผู้สูบบุหรี่และผู้ที่มีหัวใจล้มเหลวได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ที่ตามมาจาก 2527 คน ของผู้ที่เป็นโรคหอบหืด40% มีการบร โชไดเลเตอร์ซิมพาเทติก 30% ยาพ่นสเตียรอยด์ 21 % ธีโอและ 18% ในช่องปาก corticosteroids ; 39 เปอร์เซ็นต์ ได้แก่ การไม่มีโรคหืด ผู้เข้าร่วมด้วยแน่นอน หรืออาจเป็นหอบหืดมากกว่าคนอื่น ๆที่จะมีประวัติครอบครัวของโรคหอบหืดในเด็กปัญหาทางเดินหายใจ , ประวัติของอาการหายใจลำบากในการทํางาน ออกแรง แพ้โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง อาการ ออกหากินเวลากลางคืน และง่วงนอนในเวลากลางวัน พวกเขาก็มีแนวโน้มที่จะรายงานสุขภาพทั่วไปไม่ดี อาการของภาวะซึมเศร้า และข้อจำกัดของกิจกรรมในชีวิตประจําวัน มีความแตกต่างเล็กน้อยในอัตราการเจ็บป่วยและคุณภาพชีวิตของผู้ที่มีอาการหอบหืด เช่นล่าสุดที่ได้รับการวินิจฉัยของโรคหอบหืดเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ .

สรุปหอบหืด ผู้สูงอายุมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตและการเจ็บป่วยลดลงมากเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มีอาการของโรคหอบหืด โรคหอบหืดเป็น underdiagnosed ในกลุ่มนี้ และมักเกี่ยวข้องกับเรียกแพ้ ยาพ่นสเตียรอยด์ จะต่ำกว่า มาตรฐาน