hydrographs. The sediment concentra

hydrographs. The sediment concentration was normally very high, and the mean value was 9.58 ± 10.90 g l-1. For example, the runoff process observed during event 000817 in Kunniushan watershed produced two runoff peaks. The sampling points were located at the minor runoff peak (1–7 sampling points) during the initial stage and the second major runoff peak (8–24 sampling points). The sediment concentration was high during the initial stage of the first runoff peak. However, as the flow rate increased and then gradually decreased, the sediment concentration appeared to decrease logarithmically, which is consistent with the situation observed for the ML-type rainfall events (Fig. 3b). Conversely, during the initial stage (8–9 sampling spots) of the second runoff peak, the sediment concentration was maintained at a low concentration that was similar to the concentration observed at the end of the first runoff peak. As the flow rate increased (10–14 sampling spots), the sediment concentra- tion increased rapidly, with the highest concentrations being observed at sample spots 10 and 11, after which it decreased logarithmically as the flow rate changed. The sediment hydrographs produced for these events were different from those produced in studies conducted by Hamlett et al. (1984, 1987) and Pathak et al. (2004), who drew similar conclusions regarding storms in which the peak sediment concentrations generally preceded or occurred simultaneously with the peak runoff rates.
Similar reasons may have contributed to the sediment concentrations during the first runoff peak in the ML-type rainfall events. The extension of the rainfall event and the formation of the second runoff peak indicate that the loose surface soil was washed away during the rainfall event. In addition, the previously compacted topsoil was destroyed and larger rills began to develop during the ML-type rainfall events. As a result, the sediment concentration increased gradually after being maintained at a low level, eventually reaching a new plateau. However, when the compaction and development of the rills was sufficient, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชลภาพ ความเข้มข้นของตะกอนเป็นปกติสูงมากและค่าเฉลี่ยคือ 9.58 ± 10.90 กรัม L-1 ยกตัวอย่างเช่นกระบวนการที่ไหลบ่ามาที่สังเกตได้ในช่วงเหตุการณ์ 000,817 ใน Kunniushan ลุ่มน้ำผลิตสองยอดไหลบ่า จุดสุ่มตัวอย่างตั้งอยู่ที่ยอดเขาไหลบ่าเล็กน้อย (1-7 จุดเก็บตัวอย่าง) ในช่วงระยะเริ่มแรกและครั้งที่สองยอดเขาไหลบ่าใหญ่ (8-24 จุดเก็บตัวอย่าง) ความเข้มข้นของตะกอนอยู่ในระดับสูงในระยะเริ่มต้นของการไหลบ่าแรกสูงสุด อย่างไรก็ตามในขณะที่อัตราการโอ๊ยฟลอริด้าที่เพิ่มขึ้นแล้วค่อยๆลดลง, ความเข้มข้นของตะกอนที่ดูเหมือนจะลดลงลอการิทึมซึ่งสอดคล้องกับสถานการณ์การเฝ้าระวังเหตุการณ์ ML-ชนิดปริมาณน้ำฝน (รูป. 3b) ตรงกันข้ามในช่วงเริ่มต้นขั้นตอน (8-9 จุดสุ่มตัวอย่าง) ของยอดเขาไหลบ่าสองความเข้มข้นของตะกอนที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ความเข้มข้นต่ำที่มีความคล้ายคลึงกับความเข้มข้นที่สังเกตได้ในตอนท้ายของการไหลบ่าแรกสูงสุด ในฐานะที่เป็นอัตราการเพิ่มขึ้นโอ๊ยฟลอริด้า (10-14 จุดสุ่มตัวอย่าง) ตะกอนเข้มข้นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยความเข้มข้นสูงสุดที่ถูกตั้งข้อสังเกตตัวอย่างจุด 10 และ 11 หลังจากที่มันลดลงลอการิทึมเป็นชั้นโอ๊ยอัตราการเปลี่ยนแปลง ชลภาพตะกอนผลิตสำหรับเหตุการณ์เหล่านี้แตกต่างจากผู้ผลิตในการศึกษาที่ดำเนินการโดย Hamlett et al, (1984, 1987) และ Pathak et al, (2004) ที่ดึงข้อสรุปที่คล้ายกันเกี่ยวกับพายุที่มีความเข้มข้นสูงสุดตะกอนนำทั่วไปหรือที่เกิดขึ้นพร้อมกันกับอัตราการไหลบ่าสูงสุด.
เหตุผลที่คล้ายกันอาจจะทำให้ความเข้มข้นของตะกอนในระหว่างยอดเขาไหลบ่าแรกในเหตุการณ์ปริมาณน้ำฝน ML-ประเภท ส่วนขยายของเหตุการณ์ปริมาณน้ำฝนและการก่อตัวของยอดเขาไหลบ่าสองแสดงให้เห็นว่าผิวดินหลวมถูกล้างออกไปในช่วงเหตุการณ์น้ำฝน นอกจากนี้ดินบดอัดก่อนหน้านี้ถูกทำลายและ rills ขนาดใหญ่เริ่มที่จะพัฒนาในช่วงฝนตก ML-ประเภท เป็นผลให้ความเข้มข้นของตะกอนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ระดับต่ำที่สุดถึงที่ราบสูงใหม่ แต่เมื่อบดอัดและการพัฒนาของ rills ถูก Suf Fi ประสิทธิภาพที่