Miyabi sent me off, and I headed to

Miyabi sent me off, and I headed towards the north gate. I leisurely walked, taking my time to enjoy the scenery of the lively town, but as soon as I got close to the gate, I braced myself.

They’re restricting access, so people aren’t being allowed to pass through the gate. But there won’t be any problems so long as one is able to provide proof of being an E Rank adventurer. From here I should go to a place with plenty of plants that’s near the smash boar’s last known sightings, and begin gathering herbs there.

I have a bow and knife equipped. I’ve also prepared a spear in my ‘Item Box’, but I’m not planning to use it. Spears and large swords are supposedly effective against smash boars, but I’m fighting it under the pretense of having accidentally stumbled onto it, right? Then in order to keep up that pretense, I can’t be using a weapon tailored for fighting against it now, can I? Otherwise, I’ll get suspicious.

And so I went on my way to gather herbs… however, I can’t seem to find the smash boar at all.

I know that just because it’s a magical beast whose whereabouts are generally easy to find, doesn’t mean that it’s going to stay in places where there are plenty of herbs all the time, still… this has to be first time I’ve had to deal with a prey that’s so hard to find. I’ve even used search magic, but I can’t find it at all. Or rather, even the other magical beasts are missing. It’s exactly just as Miyabi-san had mentioned, there’re almost no magical beasts around here.



After that I went to gather some more herbs in other areas while I continued to look for the smash boar. After some time I finally managed to gather enough. The deadline for this request is still the day after tomorrow, so it’s not like there’s really any need to finish it today. But, well… apparently because of the rank restriction on the northern gate, the supply of these herbs has been dwindling, and because it’s not easy to get these kind of herbs anymore, apparently they’ll be purchasing all the herbs I can get. I figured that since there wasn’t any harm in getting more herbs I could go get more , but right as I thought that, I heard a small voice.

“––– Uwaaah.” [Someone]

A person’s voice? It’s a bit far though? Or am I just imagining things?

“––––––– Help me –––“ [Someone]

… There it goes again! It’s not just my imagination, someone’s asking for help!

I grabbed my bow, heightened my senses as I minimized my own presence, and headed towards the direction of the voice. There I saw two adventurers being chased by the smash boar.

But… rather than a boar, isn’t this a pig? It does have some fangs, but they’re quite small, and it’s not even sharp either. The only thing this pig has going for it is that it’s a little bigger than I thought. Hmm, I guess it’s about the size of a cow.

Wait a moment… this isn’t the time to be thinking about this!

Carefully timing my shot, I nocked my arrow and let one fly between the trees. The arrow flew sharply, slipping through the woods, smashing the thinner trees, and as the smash boar passed by, the arrow pierced its right eye. Immediately, the smash boar went into a rampage as its death throes resounded throughout the area.

Noticing the smash boar’s behavior, the two adventurers stopped moving and looked back.

What are these two doing!?

“Don’t stop! Keep on running!” [Ryouma]

When the two heard me, they looked my way and were flustered. I tried calling out to them again, but it was no good. And the smash boar, after getting back up to its feet, already had its gaze locked onto my direction.

It’s a bit different from what I planned, but…

I put the bow onto my back. And as I stared at the smash boar, I let the Ki move throughout my body.

The smash boar was like a pig with short, dull fangs protruding from both sides of its lower jaw. The fangs aren’t venomous, but the strength of those fangs from a head-on collision still isn’t something to be scoffed at.

The main problem is its constitution. It might be a pig, but its size is around 1.5 times that of a cow… probably. Anyway, the point is that it’s covered by thick meat all over. Its body is full of cuts, so those two adventurer’s must’ve cut it a lot, but… Forget the inner organs, I don’t think those cuts have even managed to reach the muscles.

Since attacking the body seems useless, then… the aim should be where the meat is the least! The head!

“Buoooooooo!” [Smash Boar]

The smash boar bellowed out a war cry as it charged towards me. It moved at a speed that made the trees look like nothing but nuisances. In response, I moved to my right and dodged its charge. The smash boar was caught off-guard by my sudden movement, and ended up crashing into the tree immediately behind me. That powerful charge easily mowed down that tree, and the smash boar began to charge towards me again.

This time I moved to the left, and as the smash boar passed by me, I hit its temple with Ki strengthened palm strike.

“Piggy!!?”

The smash boar whimpered as it came to a halt. I know from hitting it just how thin the meat was in that area, no wonder it was so effective.

Next, it shook its head, and tried to impale me with its fangs, but I easily dodged that with a single step, leaving its left temple wide open. I threw a kick at that opening, and the smash boar whimpered again.

“Pi, ggy…” [Smash Boar]

Looks like it was more effective this time as the smash boar broke its right foreleg, and is now lying on the ground. Not giving it time to rest, I began my counterattack.

With an uppercut from my left, I sent the smash boar’s head flying. While still in mid-air from the impact, I grabbed its fangs with the same hand, brought it down, made it spin counter-clockwise, and finished it off with a right elbow strike.

As my elbow sunk into the smash boar, I felt and heard the bones being crushed. The smash boar’s feet shook for a moment, and afterwards it immediately fell over, unmoving.

Whew… Did I kill it…? Well, from the looks of things, that seems to be the case.

After I confirmed that I’d killed the smash boar, the two people from a while ago called me as they walked towards me. I didn’t notice it a while ago because of the distance and the armor, but apparently one of the adventurers was a woman..

“U-Umm!” [Adventurer 1]
“Thank you very much for saving us!” [Adventurer 1]
“Eh, ahh… you’re welcome. Are you hurt anywhere?” [Ryouma]
“No, we’re fine, thanks to you.” [Adventurer 2]
“But one of our friends is still injured, and is over there. We haven’t been able to thank you yet for saving us, but please let us go help our friend first.” [Adventurer 1]

Well if someone’s injured we can’t just leave them alone.

“Of course, and if you don’t mind, could I come along as well? After all, I can use healing magic.” [Ryouma]
“Really!?” [Adventurer 1]
“Thank you very much! Please!” [Adventurer 2]
“Ah, but we can’t leave the smash boar here by itself alone, huh?” [Ryouma]
“By the way, you are?” [Adventurer 2]
“Please pardon my delayed introduction, I am Ryouma Takebayashi.” [Ryouma]
“Ryouma-kun, right? Then Ryouma-kun, please stay here. We’ll go and bring our friend here ourselves.” [Adventurer 2]
“There are some malicious adventurers around here, so please be careful.” [Adventurer 1]

Said the two as they left. Malicious adventurers? Isn’t that a flag?

While I thought of that, I drained the blood from the smash boar while they weren’t around. Of course, I used the bloody slime. After the blood was fully drained, I put back the bloody slime into the ‘Dimension Home’, and brought out two heal slimes in its place.

In the end, no malicious adventurer came, and the two adventurers from before carried back an injured female swordsman. She was in pain, covered in cold sweat. At least her internal organs seem to be safe. Together with the heal slimes, we casted ‘High Heal’ on her many times over.

“ ‘High Heal’ ‘High Heal’ ‘High Heal’ ‘High Heal’ …” [Ryouma]

And after a short time passed, the female swordsman’s treatment was over. Apparently she took the smash boar’s charge head-on and was sent flying into a tree. As a result the bones of her feet and shoulder were broken. Fortunately, her internal organs were safe. After the treatment ended, her countenance changed for the better, and she was able to get up.

“Really, thank you very much!” [Adventurer 1]
“Thank you, thanks to you I was saved…” [Adventurer 3]
“You’re welcome, but your lost strength won’t be back for a while, so please don’t push yourself.” [Ryouma]


The wounded female swordsman was named Philly, the two being chased by the smash boar were Ken and Lurie for the male and female adventurers respectively. The three haven’t officially made a party or anything, but since they all lived in Renauph, they were all well-acquainted with each other, and they decided to do their jobs together.

“Something like this is nothing. Thanks to you and your heal slimes.” [Philly]
“You’ve helped us so much, and yet there’s nothing we can repay you with.” [Lurie]
“For the meantime please take this. I know it’s not enough, so we’ll pay the rest after coming back to the town.” [Ken]

Said Ken-san as he handed over a small bag with money inside. I don’t really need it since I don’t have any problems with money, but these three are E rank adventurers, and they shouldn’t have a lot of disposable income… so for the meantime, I better just accept this and end it with this.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Miyabi ส่งฉันปิด และฉันหัวไปทางประตูเหนือ ฉันท่าน เดิน ใช้เวลาเพลิดเพลินไปกับทัศนียภาพของเมืองมีชีวิตชีวา แต่ทันทีที่ผมอยู่ใกล้กับประตู ฉันชุ่มชื้นตัวเองพวกเขากำลัง restricting เข้า เพื่อคนไม่มีการอนุญาตให้ผ่านประตู แต่จะไม่มีปัญหาใด ๆ ตราบใดที่หนึ่งคือหลักฐานของการเป็นนักผจญภัยระดับ E นี่ ผมควรไปที่มีมากมายของพืชซึ่งใกล้ sightings ชื่อดังล่าสุดของสุกร smash และเริ่มรวบรวมสมุนไพรมีธนูและมีดที่พร้อมแล้ว นอกจากนี้ยังได้เตรียมหอกใน 'กล่องสินค้า' แต่ฉันไม่วางแผนการใช้ หอกและดาบขนาดใหญ่มีประสิทธิภาพคาดคะเนกับขำ smash แต่ฉันกำลังต่อสู้ภายใต้สนิทของมีบังเอิญบน ขวา แล้ว ให้สนิทนั้น ฉันไม่สามารถใช้อาวุธที่เหมาะสำหรับต่อสู้กับมันตอนนี้ สามารถฉัน มิฉะนั้น ฉันจะได้สงสัย และดัง นั้นฉันก็เพื่อรวบรวมสมุนไพร...อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถดูการหาหมู smash เลยฉันรู้ว่าเพียง เพราะมันเป็นสัตว์วิเศษที่มีตำแหน่งได้ง่ายโดยทั่วไปในการค้นหา ไม่ได้หมายความ ว่า มันจะอยู่ในสถานมีสมุนไพรมากมายตลอดเวลา ...ยังมีเป็น ครั้งแรกที่ได้ผมจะจัดการกับเหยื่อที่จึงยากที่จะค้นหา ฉันได้ใช้ค้นหามายากล แต่ไม่พบเลย หรือมากกว่า แม้อื่น ๆ มหัศจรรย์สัตว์ป่าหายไป มันไม่ตรง ตาม Miyabi ซังมี มีกำลังเกือบจะไม่มีสัตว์วิเศษเดินหลังจากนั้น ผมไปรวบรวมสมุนไพรบางอย่างเพิ่มเติมในพื้นที่อื่น ๆ ในขณะที่ผมยังคงมองหาหมู smash บางเวลา ฉันก็จัดการรวบรวมพอ กำหนดเวลาสำหรับการร้องขอนี้ได้ยังคงมะรืน ดังนั้นจึงไม่เหมือนจริง ๆ ใด ๆ จำเป็นต้องทำให้เสร็จวันนี้ แต่ ดี...เห็นได้ชัดเนื่องจากข้อจำกัดอันดับบนประตูภาคเหนือ จัดหาสมุนไพรเหล่านี้ได้ถูก dwindling และเนื่องจากไม่สะดวกเหล่านี้ชนิดของสมุนไพรอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะสามารถซื้อสมุนไพรทั้งหมดที่ฉันสามารถได้รับการ คิดว่า เนื่องจากไม่มีอันตรายใด ๆ ในการรับสมุนไพรเพิ่มเติม สามารถไปได้รับเพิ่มเติม แต่ขวาเป็น ฉันคิดว่า ที่ผมได้ยินเสียงเล็ก" – – – Uwaaah " [คน]เสียงของคนหรือไม่ เป็นบิตแต่ไกล หรือเป็นฉันเพียง imagining สิ่ง"– – –ช่วยฉัน – – –" [คน]… มีมันไปอีก มันไม่ใช่เพียงแค่จินตนาการของฉัน คนจะขอความช่วยเหลือฉันคว้าธนูของฉัน heightened ความรู้สึกของฉันฉันลดสถานะของตัวเอง และมุ่งหน้าไปยังทิศทางของเสียง มีซีก adventurers สองถูกล่า โดยหมู smashแต่...แทนที่จะเป็นหมู ไม่นี้หมู มันมีเขี้ยวบาง แต่พวกเขาจะค่อนข้างเล็ก และไม่คมชัดแม้อย่างใดอย่างหนึ่ง สิ่งเดียวที่มีหมูนี้ไปมันเป็นที่เป็นน้อยใหญ่กว่าที่คิด อืมม ผมคิดว่า มันจะเกี่ยวกับขนาดของวัวรอสักครู่...นี้ไม่ใช่เวลาจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมกำหนดเวลาฉันยิงอย่างระมัดระวัง nocked ลูกศรของฉัน และให้บินหนึ่งระหว่างต้นไม้ ลูกบินอย่างรวดเร็ว ลื่นไถลผ่านป่า ต้นไม้ ทินเนอร์ดีที่สุด และเป็นสุกร smash ผ่านโดย ลูก pierced ของตาขวา ทันที หมู smash เดินเข้าไปในความวุ่นวายเป็นของตาย throes resounded ทั่วบริเวณนั้นสังเกตเห็นพฤติกรรมของสุกร smash, adventurers สองหยุดย้าย และมองกลับ ทั้งสองจะทำอะไร"อย่าหยุด ให้ในการเรียกใช้" [Ryouma]เมื่อทั้งสองได้ยินฉัน พวกเขาดู วิธีของฉัน และได้เกิดความสับสน พยายามโทรออกไปอีก แต่ก็ไม่ดี และหมู smash หลังจากรับกลับได้ของเท้า แล้วมีสายตาที่ล็อคไปยังทิศทางของฉันจึงแตกต่างจากที่ผมวางแผนไว้ แต่... ใส่ทั้งคันธนูบนหลังของฉัน และเป็นฉันจ้องไปที่หมู smash ฉันให้ย้ายกี่ทั่วร่างกายของฉันหมู smash ได้เหมือนหมูกับสั้น ทู่เขี้ยวแหล่งน้ำจากทั้งสองด้านของขากรรไกรล่าง เขี้ยวไม่มาก แต่ความแข็งแรงของเขี้ยวนั้นจากการชนกันแบบ head-on ยังไม่ให้เป็น scoffed ที่ปัญหาหลักคือ รัฐธรรมนูญของ มันอาจจะเป็นหมู แต่ขนาดเป็นประมาณ 1.5 เท่าของวัว...น่าจะ อย่างไรก็ตาม จุดอยู่ที่ค่ะ โดยเนื้อหนากว่าทั้งหมด ร่างกายจึงต้องการตัด เพื่อนักผจญภัยที่สองต้องได้ตัดมาก แต่... ลืมอวัยวะภายใน ฉันไม่คิดว่า จะมีจัดการตัดเหล่านั้นถึงกล้ามเนื้อเนื่องจากโจมตีร่างกายดูเหมือนไม่มีประโยชน์ แล้ว...จุดมุ่งหมายควรจะอยู่ที่เนื้อน้อยที่สุด หัว"Buoooooooo" [Smash หมู]หมู smash bellowed ออกร้องสงครามเป็นมันคิดต่อฉัน มันย้ายที่ความเร็วที่ทำต้นไม้ที่ดูเหมือนไม่มีอะไรแต่ nuisances ตอบ ฉันย้ายไปขวาของฉัน และ dodged ของค่าธรรมเนียม หมู smash ถูกจับปิดยาม โดยการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันของฉัน และสิ้นสุดขึ้นกระแทกต้นไม้หลังฉันทันที ค่าธรรมเนียมที่มีประสิทธิภาพได้อย่างง่ายดาย mowed ลงต้นไม้นั้น และสุกร smash เริ่มคิดต่อผมอีกเวลานี้ฉันย้ายไปซ้าย และเป็นสุกร smash ผ่าน โดยฉัน ฉันกดวัดที่ มีความแข็งกี่ปาล์มตี "กระปุก!! ? "หมู smash whimpered เป็นมาสะดุดหยุดชะงัก ผมทราบจากการตีก็เพียงวิธีบางเนื้ออยู่ในพื้นที่ที่ พบก็เพื่อให้มีประสิทธิภาพจับหัวของมัน และพยายาม impale ฉันกับเขี้ยวของ ได้ฉันได้ dodged ที่ มีขั้นตอนเดียว ออกวัดซ้ายเปิดกว้าง ฉันโยนเตะที่เปิดที่ และสุกร smash whimpered อีกครั้ง"ปี่ ggy..." [Smash หมู]ดูเหมือนมันเพิ่มประสิทธิภาพขณะนี้หมู smash foreleg ขวาความยากจน และตอนนี้การนอนอยู่บนพื้นดิน ไม่ให้เวลาที่เหลือ เริ่มการตีโต้ของฉันมี uppercut จากซ้ายของฉัน ฉันส่งหัวของหมู smash บิน ในขณะที่ยังอยู่ในกลางอากาศจากผลกระทบ ฉันคว้าของเขี้ยว ด้วยมือข้างเดียว มาลง ทำให้มันหมุนทวนเข็มนาฬิกา และเสร็จแล้วก็ปิด ด้วยตีศอกขวา เป็นศอกฉันจมลงในหมู smash ฉันรู้สึก และได้ยินการบดกระดูก จับเท้าของหมู smash ครู่ และหลัง มันทันทีตกเหนือ unmovingWhew ... ฉันไม่ได้ฆ่ามัน... ดี จากการดูสิ่ง ที่ที่น่าจะเป็นกรณีหลังจากที่ฉันยืนยันว่า ฉันฆ่าสุกร smash คนที่สองจากขณะที่ผ่านมา เรียกว่าฉันเดินไปฉัน ผมไม่ได้แจ้งให้ทราบว่า ขณะที่ผ่านมาเนื่องจากระยะห่างและเกราะ แต่เห็นได้ชัดหนึ่ง adventurers ที่เป็นผู้หญิง... "U-อึม" [นักผจญภัย 1]"ขอบคุณมากสำหรับการบันทึกเรา" [นักผจญภัย 1]"เอ๊ะ ตื่นเต้น...ด้วยความยินดี มีคุณเจ็บที่ใด" [Ryouma]"ไม่ เราดี ขอบคุณ คุณ" [นักผจญภัย 2]"แต่เพื่อนของเราได้รับบาดเจ็บยัง และอยู่ที่โน่น เรายังไม่ได้ขอบคุณที่คุณยังประหยัด ได้โปรดแจ้งให้เราไปช่วยเพื่อนของเราก่อน" [นักผจญภัย 1]ดีถ้าบาดเจ็บ เราไม่เพียงปล่อยไว้"แน่นอน และถ้าคุณไม่ทราบ ไม่สามารถมาตามด้วยหรือไม่ หลังจากที่ทุก ฉันสามารถใช้เวทมนตร์รักษา" [Ryouma]"จริง?" [นักผจญภัย 1]"ขอบคุณมาก โปรด" [นักผจญภัย 2]"อา แต่เราไม่สามารถปล่อยหมู smash นี่เองคนเดียว ฮะ? " [Ryouma]"โดยวิธีการ คุณบ้าง" [นักผจญภัย 2]"ยกโทษโปรดแนะนำฉันล่าช้า ฉัน Ryouma Takebayashi" [Ryouma]"Ryouma-kun ขวา Ryouma-kun โปรดอยู่ที่นี่แล้ว เราจะไป และนำเพื่อนของตนเอง " [นักผจญภัย 2]“There are some malicious adventurers around here, so please be careful.” [Adventurer 1]Said the two as they left. Malicious adventurers? Isn’t that a flag? While I thought of that, I drained the blood from the smash boar while they weren’t around. Of course, I used the bloody slime. After the blood was fully drained, I put back the bloody slime into the ‘Dimension Home’, and brought out two heal slimes in its place.In the end, no malicious adventurer came, and the two adventurers from before carried back an injured female swordsman. She was in pain, covered in cold sweat. At least her internal organs seem to be safe. Together with the heal slimes, we casted ‘High Heal’ on her many times over.“ ‘High Heal’ ‘High Heal’ ‘High Heal’ ‘High Heal’ …” [Ryouma]And after a short time passed, the female swordsman’s treatment was over. Apparently she took the smash boar’s charge head-on and was sent flying into a tree. As a result the bones of her feet and shoulder were broken. Fortunately, her internal organs were safe. After the treatment ended, her countenance changed for the better, and she was able to get up.“Really, thank you very much!” [Adventurer 1]“Thank you, thanks to you I was saved…” [Adventurer 3]“You’re welcome, but your lost strength won’t be back for a while, so please don’t push yourself.” [Ryouma]The wounded female swordsman was named Philly, the two being chased by the smash boar were Ken and Lurie for the male and female adventurers respectively. The three haven’t officially made a party or anything, but since they all lived in Renauph, they were all well-acquainted with each other, and they decided to do their jobs together. “Something like this is nothing. Thanks to you and your heal slimes.” [Philly]“You’ve helped us so much, and yet there’s nothing we can repay you with.” [Lurie]“For the meantime please take this. I know it’s not enough, so we’ll pay the rest after coming back to the town.” [Ken]Said Ken-san as he handed over a small bag with money inside. I don’t really need it since I don’t have any problems with money, but these three are E rank adventurers, and they shouldn’t have a lot of disposable income… so for the meantime, I better just accept this and end it with this.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Miyabi ส่งฉันลงและฉันมุ่งหน้าไปยังประตูเหนือ ฉันเดินสบายสละเวลาของฉันที่จะเพลิดเพลินกับทัศนียภาพของเมืองที่มีชีวิตชีวา แต่ทันทีที่ผมได้ใกล้กับประตูที่ผมค้ำยันตัวเอง. พวกเขากำลังการ จำกัด การเข้าถึงเพื่อให้คนที่ไม่ได้รับอนุญาตให้ผ่านประตู แต่จะไม่มีปัญหาใด ๆ ตราบใดที่ใครสามารถที่จะแสดงหลักฐานของการเป็นนักผจญภัยอันดับ E จากที่นี่ฉันควรจะไปยังสถานที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของพืชที่อยู่ใกล้ของหมูป่าชนปรากฏการณ์ที่รู้จักกันที่ผ่านมาและเริ่มรวบรวมสมุนไพรมี. ฉันมีคันธนูและมีดมีอุปกรณ์ครบครัน ฉันได้เตรียมหอกใน 'รายการกล่อง' ของฉัน แต่ฉันไม่ได้วางแผนที่จะใช้มัน หอกและดาบขนาดใหญ่เป็นที่คาดคะเนที่มีประสิทธิภาพต่อหมูป่าชน แต่ฉันต่อสู้ภายใต้ข้ออ้างของการมีบังเอิญสะดุดลงบนมันเหมาะสมหรือไม่ จากนั้นในการสั่งซื้อเพื่อให้ทันข้ออ้างนั้นผมไม่สามารถใช้อาวุธที่เหมาะสำหรับการต่อสู้กับมันตอนนี้ผมสามารถ? มิฉะนั้นผมจะได้รับที่น่าสงสัย. และเพื่อให้ฉันไปในทางของฉันที่จะรวบรวมสมุนไพร ... แต่ฉันไม่สามารถดูเหมือนจะหาหมูป่าชนที่ทุกคน. ฉันรู้ว่าเพียงเพราะมันเป็นสัตว์ที่มีมนต์ขลังที่มีเบาะแสโดยทั่วไปมักจะง่ายต่อการค้นหา ไม่ได้หมายความว่ามันจะไปอยู่ในสถานที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของสมุนไพรตลอดเวลาที่ยังคง ... นี้จะต้องมีครั้งแรกที่ผมได้มีการจัดการกับเหยื่อที่จึงยากที่จะหา ผมเคยใช้แม้แต่มายากลค้นหา แต่ฉันไม่สามารถหามันเลย หรือมากกว่าแม้สัตว์อื่น ๆ ที่มีมนต์ขลังที่ขาดหายไป มันตรงเช่นเดียวกับมิยาบิซังได้กล่าวถึงมีกำลังเกือบจะไม่มีสัตว์ที่มีมนต์ขลังรอบที่นี่. หลังจากนั้นผมไปรวบรวมสมุนไพรมากขึ้นในพื้นที่อื่น ๆ ในขณะที่ผมยังคงมองหาหมูป่าชน หลังจากที่บางครั้งในที่สุดผมก็มีการจัดการที่จะรวบรวมพอ กำหนดเส้นตายสำหรับการร้องขอนี้ยังคงเป็นวันมะรืนนี้จึงไม่เหมือนมีความจำเป็นจริงๆที่จะเสร็จสิ้นในวันนี้ใด ๆ แต่ดี ... เพราะเห็นได้ชัดของการ จำกัด การจัดอันดับบนประตูทางตอนเหนือของอุปทานของสมุนไพรเหล่านี้ได้รับลดน้อยลงและเพราะมันไม่ง่ายที่จะได้รับชนิดของสมุนไพรเหล่านี้อีกต่อไปเห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะซื้อสมุนไพรทั้งหมดที่ฉันจะได้รับ ฉันคิดว่าตั้งแต่มีไม่อันตรายใด ๆ ในการได้รับสมุนไพรอื่น ๆ ฉันจะไปรับมากขึ้น แต่เป็นสิทธิที่ผมคิดว่าผมได้ยินเสียงเล็ก ๆ. "--- Uwaaah." [บางคน] เสียงของคนหรือไม่? เป็นบิตไกล แต่? หรือฉันเพียงแค่จินตนาการสิ่ง? "------- ช่วยฉัน ---" [บางคน] ... มีมันจะไปอีกครั้ง! มันไม่ได้เป็นเพียงแค่จินตนาการของฉันคนที่ขอความช่วยเหลือ! ผมจับคันธนูของฉันมีความคิดริเริ่มความรู้สึกของฉันเป็นฉันลดการปรากฏตัวของตัวเองและมุ่งหน้าไปยังทิศทางของเสียง มีผมเห็นสองนักผจญภัยที่ถูกตามไล่ล่าหมูป่าชน. แต่ ... มากกว่าหมูป่าที่ไม่หมูนี้หรือไม่? มันจะมีเขี้ยวบาง แต่พวกเขากำลังมีขนาดเล็กมากและก็ไม่ได้คมชัดทั้ง สิ่งเดียวที่หมูนี้ไปมันก็คือว่ามันน้อยใหญ่กว่าที่ฉันคิด อืมผมคิดว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับขนาดของวัว. รอสักครู่ ... นี่ไม่ใช่เวลาที่จะต้องคิดเกี่ยวกับการนี้อย่างระมัดระวังเวลายิงของฉันฉันnocked ลูกของฉันและให้หนึ่งในการบินระหว่างต้นไม้ ลูกศรบินอย่างรวดเร็วลื่นไถลผ่านป่าทุบต้นไม้ทินเนอร์และเป็นหมูป่าชนที่ผ่านมาโดยลูกศรแทงตาขวาของตน ทันทีหมูป่าชนเข้าไปอาละวาดเป็นอาการปวดเกร็งตายดังก้องไปทั่วบริเวณ. สังเกตเห็นพฤติกรรมหมูป่าชนของทั้งสองนักผจญภัยหยุดเคลื่อนไหวและหันกลับไปมอง. สิ่งที่ทั้งสองทำ !? "อย่าหยุด! ให้ในการทำงาน! "[Ryouma] เมื่อทั้งสองได้ยินฉันพวกเขามองทางของฉันและมีลน ฉันพยายามโทรออกไปพวกเขาอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ดี และหมูป่าชนหลังจากที่ได้รับกลับไปที่เท้าของมันแล้วมีสายตาของล็อคไปยังทิศทางของฉัน. มันเป็นบิตที่แตกต่างจากสิ่งที่ฉันวางแผนไว้ แต่ ... ฉันใส่ธนูบนหลังของฉัน และในขณะที่ผมจ้องที่หมูป่าชนที่ฉันปล่อยให้คีย้ายไปทั่วร่างกายของฉัน. หมูป่าชนเป็นเหมือนหมูที่มีระยะสั้นเขี้ยวหมองคล้ำที่ยื่นออกมาจากทั้งสองด้านของขากรรไกรล่าง เขี้ยวไม่ได้มีพิษ แต่ความแข็งแรงของเขี้ยวผู้ที่มาจากการปะทะกันบนหัวยังไม่ได้เป็นสิ่งที่จะเย้ยหยัน. ปัญหาหลักคือรัฐธรรมนูญ มันอาจจะเป็นหมู แต่ขนาดของมันอยู่ที่ประมาณ 1.5 เท่าของวัว ... อาจ อย่างไรก็ตามประเด็นก็คือว่ามันปกคลุมด้วยเนื้อหนาทั่ว ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลเพื่อให้ทั้งสองของนักผจญภัยคงจะตัดมันมาก แต่ ... ลืมอวัยวะภายในที่ผมไม่คิดว่าการปรับลดผู้ที่มีการบริหารจัดการแม้กระทั่งไปถึงกล้ามเนื้อ. ตั้งแต่การโจมตีร่างกายดูเหมือนว่าไร้ประโยชน์แล้ว ... จุดมุ่งหมายที่ควรจะเป็นเนื้อเป็นอย่างน้อย! หัว! "Buoooooooo!" [ชนหมูป่า] หมูป่าชนออกแผดเสียงร้องสงครามตามที่เรียกเก็บต่อฉัน มันเคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วที่ทำให้ต้นไม้ที่มีลักษณะเหมือนไม่มีอะไร แต่แสบ ในการตอบสนองผมย้ายไปทางขวาของฉันและหลบประจุ หมูป่าชนถูกจับออกยามโดยการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันของฉันและจบลงด้วยการบุกเข้ามาในทันทีต้นไม้อยู่ข้างหลังผม ที่ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพตัดได้อย่างง่ายดายต้นไม้นั้นและหมูป่าชนเริ่มที่จะคิดค่าใช้จ่ายต่อฉันอีกครั้ง. เวลานี้ผมย้ายไปทางซ้ายและเป็นหมูป่าชนที่ผ่านมาโดยฉันฉันตีพระวิหารกับ Ki ความเข้มแข็งฝ่ามือฟาด. "หมู! !? "หมูป่าชนwhimpered มันก็ต้องหยุดชะงัก ฉันรู้ว่าจากการตีก็แค่วิธีการบางเนื้ออยู่ในพื้นที่ที่ไม่น่าแปลกใจว่ามันเป็นที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้. ถัดไปก็ส่ายหัวของมันและพยายามที่จะแทงฉันกับเขี้ยวของมัน แต่ฉันได้อย่างง่ายดายหลบว่าด้วยขั้นตอนเดียวทิ้งมัน ขมับซ้ายเปิดกว้าง ฉันโยนเตะที่เปิดนั้นและหมูป่าชน whimpered อีกครั้ง. "พี่ ggy ... " [หมูป่าชน] ดูเหมือนว่ามันเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นในครั้งนี้เป็นหมูป่าชนยากจนขาขวาและตอนนี้กำลังนอนอยู่บนพื้น ไม่ให้มันเวลาที่เหลือผมเริ่มตีโต้ฉัน. ด้วยหมัดของฉันจากซ้ายผมส่งบินหัวหมูป่าชน ขณะที่ยังคงอยู่กลางอากาศจากผลกระทบที่ฉันคว้าเขี้ยวของมันด้วยมือเดียวนำมันลงทำให้มันหมุนทวนเข็มนาฬิกาและจบออกด้วยการนัดหยุดงานข้อศอกขวา. ในฐานะที่เป็นข้อศอกของฉันจมลงไปในหมูป่าชนผม รู้สึกและได้ยินกระดูกถูกกดทับ เท้าหมูป่าชนของส่ายสักครู่และหลังจากนั้นจะลดลงทันทีกว่า unmoving. ต๊าย ... ฉันไม่ฆ่ามัน ... ? ดีจากลักษณะของสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นกรณี. หลังจากที่ผมยืนยันว่าผมฆ่าหมูป่าชนทั้งสองคนจากที่ผ่านมาในขณะที่เรียกว่าฉันเป็นพวกเขาเดินมาหาผม ฉันไม่ได้แจ้งให้ทราบว่าขณะที่ผ่านมาเพราะระยะทางและเกราะ แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นหนึ่งในนักผจญภัยที่เป็นผู้หญิง .. "U-Umm!" [ผจญภัย 1] "ขอบคุณมากสำหรับการบันทึกเรา!" [นักผจญภัย 1] "เอ๊ะอ่า ... คุณยินดีต้อนรับ คุณทำร้ายใด? "[Ryouma]" ไม่มีเรากำลังดีขอบคุณคุณ. "[ผจญภัย 2]" แต่เพื่อนคนหนึ่งของเรายังคงได้รับบาดเจ็บและเป็นที่นั่น เรายังไม่ได้รับสามารถที่จะขอขอบคุณสำหรับยังประหยัดเรา แต่กรุณาให้เราไปช่วยเพื่อนของเราครั้งแรก. "[ผจญภัย 1] ดีถ้าใครบางคนได้รับบาดเจ็บเราไม่สามารถเพียงแค่ปล่อยให้พวกเขาคนเดียว." แน่นอนและถ้าคุณสวม 'ใจทีฉันจะมาพร้อมเช่นกัน? หลังจากที่ทั้งหมดฉันสามารถใช้เวทมนตร์รักษา. "[Ryouma]" จริงเหรอ !? "[ผจญภัย 1]" ขอบคุณมาก! กรุณา! "[ผจญภัย 2]" อา แต่เราไม่สามารถปล่อยให้หมูป่าชนที่นี่ด้วยตัวเองคนเดียวเหรอ? "[Ryouma]" โดยวิธีการที่คุณมีอะไรบ้าง "[ผจญภัย 2]" ได้โปรดให้อภัยแนะนำล่าช้าของฉัน ผม Ryouma Takebayashi. "[Ryouma]" Ryouma คุงใช่มั้ย? จากนั้น Ryouma คุงโปรดอยู่ที่นี่ เราจะไปและนำเพื่อนของเราที่นี่ตัวเอง. "[ผจญภัย 2]" มีบางอย่างที่นักผจญภัยที่เป็นอันตรายรอบที่นี่ดังนั้นโปรดระวัง. "[ผจญภัย 1] กล่าวว่าทั้งสองขณะที่พวกเขาเหลือ นักผจญภัยที่เป็นอันตราย? ไม่ว่าธงหรือไม่ในขณะที่ฉันคิดว่าฉันระบายเลือดจากหมูป่าชนในขณะที่พวกเขาไม่ได้ไปรอบ ๆ แน่นอนผมใช้น้ำเมือกเลือด หลังจากที่เลือดได้ถูกระบายออกอย่างเต็มที่ผมใส่หลังน้ำเมือกเลือดเข้าไปใน 'ขนาดหน้าแรก' และนำออกมาสองรักษา Slimes ในสถานที่. ในท้ายที่สุดไม่มีนักผจญภัยที่เป็นอันตรายมาและทั้งสองนักผจญภัยจากก่อนที่จะดำเนินการกลับหญิงที่ได้รับบาดเจ็บ นักดาบ เธออยู่ในความเจ็บปวดปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น อย่างน้อยอวัยวะภายในของเธอดูเหมือนจะมีความปลอดภัย ร่วมกับการรักษา Slimes เราหล่อ 'สูง Heal' ในหลายครั้งเธอมากกว่า. "สูง Heal '' สูง Heal '' สูง Heal '' สูง Heal '... " [Ryouma] และหลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ผ่านไปดาบของผู้หญิง การรักษาที่ถูกกว่า เห็นได้ชัดว่าเธอเอาค่าใช้จ่ายของหมูป่าชนบนหัวและถูกส่งบินเป็นต้นไม้ เป็นผลให้กระดูกของเท้าของเธอและไหล่หัก โชคดีที่อวัยวะภายในของเธอมีความปลอดภัย หลังจากการรักษาสิ้นสุดลงสีหน้าของเธอเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นและเธอก็สามารถที่จะได้รับการขึ้น. "จริงๆขอบคุณมาก!" [ผจญภัย 1] "ขอบคุณขอบคุณคุณฉันถูกบันทึกไว้ ... " [ผจญภัย 3] " คุณยินดี แต่ความแข็งแรงหายไปของคุณจะไม่ได้กลับมาในขณะที่ดังนั้นโปรดอย่าผลักดันตัวเอง. "[Ryouma] หญิงที่ได้รับบาดเจ็บเป็นชื่อดาบ Philly ทั้งสองถูกตามไล่ล่าหมูป่าชนเป็นเคนและ Lurie สำหรับนักผจญภัยชายและหญิงตามลำดับ ทั้งสามยังไม่ได้ทำอย่างเป็นทางการงานปาร์ตี้หรืออะไร แต่เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ใน Renauph พวกเขาทุกคนคุ้นเคยดีกับแต่ละอื่น ๆ และพวกเขาตัดสินใจที่จะทำงานของพวกเขาร่วมกัน. "บางอย่างเช่นนี้คืออะไร ขอขอบคุณที่คุณและรักษา Slimes ของคุณ. "[Philly]" คุณได้ช่วยให้เรามากและยังมีอะไรที่เราสามารถตอบแทนคุณด้วย. "[Lurie]" สำหรับขณะเดียวกันโปรดใช้เวลานี้ ฉันรู้ว่ามันไม่เพียงพอดังนั้นเราจะจ่ายเงินส่วนที่เหลือหลังจากกลับมาที่เมือง. "[เคน] กล่าวว่าเคนซังในขณะที่เขาส่งมอบถุงขนาดเล็กที่มีเงินอยู่ภายใน ฉันไม่ต้องการมันจริงๆเพราะผมไม่ได้มีปัญหาใด ๆ กับเงิน แต่ทั้งสามนี้เป็น E ผจญภัยยศและพวกเขาไม่ควรจะมีจำนวนมากของรายได้ทิ้ง ... ดังนั้นขณะเดียวกันผมก็ยอมรับที่ดีกว่านี้และในตอนท้าย มันเกี่ยวกับเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิยาบิส่งฉันออกและฉันมุ่งหน้าไปทางประตูทิศเหนือ ฉันค่อยๆเดิน เอาเวลาของฉันที่จะเพลิดเพลินไปกับวิวทิวทัศน์ของเมืองที่มีชีวิตชีวา แต่ทันทีที่ฉันเข้าไปใกล้ประตู ฉันกอดตัวเอง .

จะ จำกัด การเข้าถึงเพื่อให้คนไม่ได้รับอนุญาตให้ผ่านประตู แต่ไม่มีปัญหา ตราบใดที่หนึ่งสามารถให้หลักฐานของการเป็น E ยศนักผจญภัย .จากที่นี่ฉันควรจะไปที่สถานที่ที่มีมากมายของพืชที่อยู่ใกล้ชนหมูป่าครั้งสุดท้ายเห็น และเริ่มมีการรวบรวมสมุนไพร

ผมมีธนูและมีดพร้อม ฉันยังได้เตรียมหอกในกล่อง ' รายการของฉัน แต่ฉันวางแผนที่จะใช้มัน หอกและดาบขนาดใหญ่น่าจะมีประสิทธิภาพต่อต้านชนหมูป่าแต่ฉันสู้กับมัน ภายใต้ข้ออ้างของการตั้งใจ stumbled บนมัน , ใช่มั้ย ? แล้ว เพื่อให้ทันที่เสแสร้ง ผมไม่สามารถใช้อาวุธเหมาะสำหรับต่อสู้กับมันในตอนนี้ได้ มิฉะนั้น ผมจะสงสัยเอา

ผมก็จะไปรวบรวมสมุนไพร . . . . . . . แต่ฉันไม่สามารถดูเหมือนจะหาชนหมูป่าเลย

ฉันรู้ว่าเพียงเพราะมันเป็นสัตว์วิเศษที่มีที่อยู่โดยทั่วไปจะง่ายต่อการค้นหา ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะอยู่ในสถานที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของสมุนไพรตลอดเวลา ยัง . . . . . . . นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เพื่อจัดการกับเหยื่อที่เป็นดังนั้นยากที่จะหา ผมใช้ค้นหาเวทมนตร์ แต่ผมหาไม่เจอเลย ค่อนข้าง หรือแม้แต่สัตว์วิเศษอื่น ๆที่หายไปมันก็เหมือนมิยาบิซังพูดถึง มันเกือบจะไม่มหัศจรรย์สัตว์แถวนี้



หลังจากนั้นก็ไปรวบรวมเพิ่มเติมสมุนไพรในพื้นที่อื่นๆ ในขณะที่ฉันยังคงมองหาชนหมูป่า หลังจากนั้นฉันก็จัดการรวบรวมพอ กำหนดเส้นตายสำหรับการร้องขอนี้ยังคง หลังจาก วัน พรุ่งนี้ มันก็ไม่ใช่ว่ามีจริงๆๆต้องทำให้เสร็จวันนี้ แต่อืม . . . . . . . เพราะเห็นได้ชัดของยศจำกัดประตูทางเหนือ , จัดหาสมุนไพรเหล่านี้ได้ลดน้อยลง เพราะมันไม่ง่ายที่จะได้รับชนิดของสมุนไพรแล้ว เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะซื้อพวกสมุนไพรที่หาได้ ฉันคิดว่าเพราะไม่มีอันตรายใด ๆในการเพิ่มสมุนไพร ผมจะไปรับ แต่ใช่อย่างที่ฉันคิด ฉันได้ยินเสียงเล็ก ๆ

" ––– uwaaah .