It was a bright beautiful day in ea

It was a bright beautiful day in early spring when Ki-wu and Pao-shu set out for a stroll together, for they were tired of the city and its noises.

"Let us go into the heart of the pine forest," said Ki-wu lightly. "There we can forget the cares that worry us; there we can breathe the sweetness of the flowers and lie on the moss-covered ground."

"Good!" said Pao-shu, "I, too, am tired. The forest is the place for rest."

Happy as two lovers on a holiday, they passed along the winding road, their eyes turned in longing toward the distant tree-tops. Their hearts beat fast in youthful pleasure as they drew nearer and nearer to the woods.

"For thirty days I have worked over my books," sighed Ki-wu. "For thirty days I have not had a rest. My head is stuffed so full of wisdom, that I am afraid it will burst. Oh, for a breath of the pure air blowing through the greenwood."

"And I," added Pao-shu sadly, "have worked like a slave at my counter and found it just as dull as you have found your books. My master treats me badly. It seems good, indeed, to get beyond his reach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นวันสวยงามสดใสในฤดูใบไม้ผลิเมื่อคิวูและชูเป้าไว้สำหรับเดินเล่นโดด สำหรับคุกกี้และเสียงของมัน"ให้เราไปสู่ใจกลางของป่าสน กล่าวว่า คิวูเบา ๆ "มีเราสามารถลืมจุดที่กังวลเรา มีเราสามารถหายใจความหวานของดอกไม้และอยู่บนพื้นดินปกคลุมด้วยตะไคร่น้ำ""ดี" กล่าวว่า ชูเป้า เกินไป ฉันเหนื่อย ป่าเป็นสถานที่สำหรับพักผ่อน"มีความสุขเป็นสองคนรักในวันหยุด ที่พวกเขาผ่านไปตามถนนคดเคี้ยว เปิดในปรารถนาไปทางต้นไม้-ท็อปส์ไกลตา หัวใจของพวกเขาชนะอย่างรวดเร็วในความสุขอ่อนเยาว์ ขณะที่พวกเขาเข้ามาช้อปปิ้ง และ ใกล้ป่า"สามสิบวัน ฉันได้ทำงานผ่านหนังสือ ถอนหายใจคิวู "สามสิบวัน ผมไม่มีส่วนเหลือ หัวของฉันคือยัดให้เต็มรูปแบบของภูมิปัญญา ฉันกลัวมันจะระเบิด โอ้ สำหรับลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์ที่พัดผ่านกม. ""ผม "เพิ่มเป้าชูเศร้า มีทำงานเหมือนทาสที่เคาน์เตอร์ของฉัน และพบเพียงแค่เบื่อกับคุณได้พบหนังสือของคุณ หลักของฉันถือว่าฉันไม่ดี ดูเหมือนดี จริง จะได้รับนอกเหนือจากการเข้าถึงของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นวันที่สวยงามสดใสในต้นฤดูใบไม้ผลิเมื่อ Ki-Wu และเปา Shu กำหนดไว้สำหรับการเดินเล่นด้วยกันสำหรับพวกเขาเหนื่อยของเมืองและเสียงของมัน.

"ให้เราไปเข้าไปในหัวใจของป่าสนที่" กิกล่าวว่า -wu เบา ๆ "มีเราสามารถลืมใส่ใจที่ต้องกังวลเรามีเราสามารถหายใจได้ความหวานของดอกไม้และนอนบนพื้นดินที่ปกคลุมไปด้วยหญ้ามอส."

"ดี"! กล่าวว่าเปา Shu "ฉันเกินไปฉันเหนื่อย. ป่าเป็นสถานที่สำหรับส่วนที่เหลือ."

มีความสุขทั้งสองคนรักในวันหยุดพวกเขาเดินผ่านไปตามถนนที่คดเคี้ยวสายตาของพวกเขาหันไปสู่ความปรารถนาที่ห่างไกลต้นไม้ท็อปส์ซู หัวใจของพวกเขาเอาชนะได้อย่างรวดเร็วในความสุขความอ่อนเยาว์ที่พวกเขาเข้ามาใกล้และใกล้กับป่า.

"สำหรับสามสิบวันฉันได้ทำงานมากกว่าหนังสือของฉัน" ถอนหายใจ Ki-Wu "สำหรับสามสิบวันฉันไม่ได้มีส่วนที่เหลือ. หัวของฉันเป็นตุ๊กตาจึงเต็มไปด้วยภูมิปัญญาว่าผมเกรงว่ามันจะออกมา. โอ้สำหรับการหายใจของอากาศบริสุทธิ์พัดผ่านกรีนวูดได้."

"และฉัน" เพิ่มเป้า -shu เศร้า "ได้ทำงานเหมือนทาสที่เคาน์เตอร์ของฉันและพบว่ามันน่าเบื่อเช่นเดียวกับที่คุณได้พบหนังสือของคุณ. ปริญญาโทของฉันถือว่าฉันไม่ดี. ดูเหมือนว่าดีจริงจะได้รับนอกเหนือจากการเข้าถึงของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นวันที่สดใสสวยงามในฤดูใบไม้ผลิเมื่อคิวู และ เปาซู่ออกไปเดินเล่นด้วยกัน พวกเขาเหนื่อยกับการเมืองและเสียง" ให้เราเข้าไปยังหัวใจของป่าสน กล่าวว่า คิวู เบาๆ " เราสามารถลืมใส่ใจ เป็นห่วงเรา มีเราสามารถสูดความหวานของดอกไม้และนอนบนมอสปกคลุมพื้นดิน”" ดี ! " บอกว่าเปาซู่ " ฉันก็เหนื่อย ป่าเป็นสถานที่สำหรับพักผ่อน .มีความสุขเหมือนคู่รักในวันหยุด พวกเขาผ่านไปตามถนนคดเคี้ยว ตาของพวกเขาเปิดในความปรารถนาต่อ ทรี ท็อป ที่ห่างไกล หัวใจเต้นเร็ว ในหนุ่ม ความสุขที่พวกเขาเข้าใกล้ทีละน้อยๆเพื่อป่า" สามสิบวัน ผมทำงานผ่านหนังสือ " ถอนหายใจ คิวู " สามสิบวัน ผมไม่มีเหลือ หัวฉันยัดให้เต็มสติปัญญา ผมกลัวมันจะระเบิด โอ้ สำหรับลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์พัดผ่าน Greenwood ." และ " เพิ่มเป้าชูเศร้า " ได้ทำงานเหมือนทาสที่เคาน์เตอร์ของฉันและพบว่ามันน่าเบื่อเหมือนที่คุณได้พบหนังสือของคุณ เจ้านายผมถือว่าเลวร้ายกับฉัน ดูเหมือนว่าดี แท้ รับเกินความสามารถของเขา