Background: Magical charm plants to

Background: Magical charm plants to ensure good luck in hunting, fishing, agriculture, love and warfare are known among many Amerindians groups in the Guianas. Documented by anthropologists as social and political markers and exchangeable commodities, these charms have received little attention by ethnobotanists, as they are surrounded by secrecy and are difficult to identify. We compared the use of charm species among indigenous groups in the Guianas to see whether similarity in charm species was related to geographical or cultural proximity. We hypothesized that cultivated plants were more widely shared than wild ones and that charms with underground bulbs were more widely used than those without such organs, as vegetatively propagated plants would facilitate transfer of charm knowledge. Methods: We compiled a list of charm plants from recent fieldwork and supplemented these with information from herbarium collections, historic and recent literature among 11 ethnic groups in the Guianas. To assess similarity in plant use among these groups, we performed a Detrended Component Analysis (DCA) on species level. To see whether cultivated plants or vegetatively propagated species were more widely shared among ethnic groups than wild species or plants without rhizomes, tubers or stem-rooting capacity, we used an independent sample t-test. Results: We recorded 366 charms, representing 145 species. The majority were hunting charms, wild plants, propagated via underground bulbs and grown in villages. Our data suggest that similarity in charm species is associated with geographical proximity and not cultural relatedness. The most widely shared species, used by all Amerindian groups, is Caladium bicolor. The tubers of this plant facilitate easy transport and its natural variability allows for associations with a diversity of game animals. Human selection on shape, size and color of plants through clonal reproduction has ensured the continuity of morphological traits and their correlation with animal features. Conclusions: Charm plants serve as vehicles for traditional knowledge on animal behavior, tribal warfare and other aspects of oral history and should therefore deserve more scientific and societal attention, especially because there are indications that traditional knowledge on charms is disappearing. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Ethnobiology & Ethnomedicine is the property of BioMed Central and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: พืชเสน่ห์มนต์ขลังให้โชคดีในการล่าสัตว์ ประมง การเกษตร รัก และสงครามเป็นที่รู้จักในหมู่กลุ่ม Amerindians มากในสมเสร็จ บันทึกไว้ โดยนักมานุษยวิทยาเป็นเครื่องหมายทางการเมือง และสังคมและสามารถแลกเปลี่ยนสินค้า เสน่ห์เหล่านี้ได้รับความสนใจน้อย โดย ethnobotanists พวกเขาถูกล้อมรอบ ด้วยความลับ และยากที่จะระบุ เราเปรียบเทียบการใช้พันธุ์เสน่ห์ระหว่างกลุ่มชนในสมเสร็จเพื่อดูว่า ความคล้ายคลึงในเสน่ห์พันธุ์เกี่ยวข้องกับการใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ หรือวัฒนธรรม เราตั้งสมมติฐานว่า พืชที่ปลูกร่วมกันอย่างกว้างขวางมากขึ้นกว่าคนป่า และว่า เสน่ห์กับหลอดไฟใต้ดินมีใช้กันแพร่หลายมากขึ้นกว่าผู้ที่ไม่มีอวัยวะดังกล่าว vegetatively propagated พืชจะอำนวยความสะดวกในการถ่ายทอดความรู้มีเสน่ห์ วิธีการ: เรารวบรวมรายชื่อพืชเสน่ห์จากงานภาคสนามล่า และเสริมเหล่านี้ ด้วยข้อมูลจากหอพรรณไม้คอลเลกชัน วรรณคดีประวัติศาสตร์ และล่าสุดใน 11 กลุ่มชาติพันธุ์ในสมเสร็จ เพื่อประเมินความคล้ายคลึงกันในการใช้พืชในกลุ่มเหล่านี้ เราทำการ Detrended ประกอบวิเคราะห์ (DCA) ในระดับสายพันธุ์ เพื่อดูว่าปลูกพืช หรือ vegetatively แพร่กระจายพันธุ์อย่างกว้างขวางแชร์ระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่าพันธุ์ป่าหรือพืชไม่ มีเหง้า หัว หรือลำต้นรากจุ เราใช้ทดสอบ t มีอิสระอย่าง ผลลัพธ์: เราบันทึก 366 เสน่ห์ แทน 145 ชนิด ส่วนใหญ่ถูกเสน่ห์ล่าสัตว์ พืชป่า แพร่กระจายผ่านหลอดไฟใต้ดิน และเติบโตในหมู่บ้าน ข้อมูลของเราแนะนำว่า ความคล้ายคลึงในเสน่ห์พันธุ์เกี่ยวข้องกับภูมิศาสตร์เมืองและวัฒนธรรมไม่ relatedness สายพันธุ์ร่วมกันอย่างแพร่หลาย ใช้กลุ่ม Amerindian ทั้งหมด เป็นสวีไบคัลเลอร์ หัวของพืชนี้อำนวยความสะดวกขนส่งง่าย และความแปรปรวนของธรรมชาติที่ช่วยให้ความสัมพันธ์กับความหลากหลายของสัตว์เกม เลือกมนุษย์รูปร่าง ขนาด และสีของพืชผ่านพันธุ์ clonal ได้มั่นใจอย่างต่อเนื่องลักษณะสัณฐานและความสัมพันธ์ของสัตว์มี สรุป: เสน่ห์พืชทำหน้าที่เป็นยานพาหนะสำหรับองค์ความรู้ดั้งเดิมเกี่ยวกับพฤติกรรมสัตว์ สงครามชนเผ่า และด้านอื่น ๆ ของปาก และควรจึงสมควรได้รับมากกว่าการสนใจทางวิทยาศาสตร์ และสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากมีข้อบ่งชี้ว่า ความรู้เสน่ห์ดั้งเดิมได้สูญหายไป [บทคัดย่อจากผู้เขียน] ลิขสิทธิ์ของสมุดรายวันของ Ethnobiology และ Ethnomedicine เป็นทรัพย์สินตเติ BioMed เซ็นทรัล และเนื้อหาอาจไม่ถูกคัดลอก หรือส่งอีเมลไปยังไซต์หลาย หรือ listserv โดยเจ้าของลิขสิทธิ์ด่วนการลงรายการบัญชี อย่างไรก็ตาม ผู้ใช้อาจพิมพ์ ดาวน์โหลด หรืออีเมล์บทความสำหรับบุคคลนั้น นามธรรมนี้อาจจะสรุป ให้ไม่มีการรับประกันเกี่ยวกับความถูกต้องของสำเนา ผู้ใช้ควรดูวัสดุสำหรับนามธรรมเต็มรุ่นแรกที่เผยแพร่ (ลิขสิทธิ์ใช้กับทั้งบทคัดย่อ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: พืชเสน่ห์ขลังเพื่อให้แน่ใจว่าโชคดีในการล่าสัตว์ตกปลา, การเกษตร, ความรักและสงครามเป็นที่รู้จักกันในหลายกลุ่ม Amerindians ใน Guianas รับรองโดยนักมานุษยวิทยาสังคมและเครื่องหมายทางการเมืองและสินค้าโภคภัณฑ์ที่แลกเปลี่ยนได้, เสน่ห์เหล่านี้ได้รับความสนใจน้อยโดย ethnobotanists เช่นที่พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยความลับและเป็นเรื่องยากที่จะระบุ เราเมื่อเทียบกับการใช้งานของสายพันธุ์ที่มีเสน่ห์ในหมู่กลุ่มชนพื้นเมืองใน Guianas เพื่อดูว่ามีความคล้ายคลึงกันในสายพันธุ์ที่มีเสน่ห์เป็นที่เกี่ยวข้องกับความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์หรือวัฒนธรรม เราตั้งสมมติฐานว่าพืชที่ปลูกร่วมกันอย่างกว้างขวางมากขึ้นกว่าคนป่าและเสน่ห์กับหลอดใต้ดินถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้นกว่าผู้ที่ไม่มีอวัยวะดังกล่าวเป็นพืชที่แพร่กระจาย vegetatively จะอำนวยความสะดวกในการถ่ายทอดความรู้เสน่ห์ วิธีการ: เรารวบรวมรายชื่อของพืชเสน่ห์จากงานภาคสนามที่ผ่านมาและเสริมเหล่านี้ด้วยข้อมูลจากคอลเลกชันสมุนไพรวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาในหมู่ 11 กลุ่มชาติพันธุ์ใน Guianas เพื่อประเมินความคล้ายคลึงกันในการใช้งานของพืชในกลุ่มเหล่านี้เราดำเนินการวิเคราะห์องค์ประกอบ Detrended (DCA) ในระดับสปีชีส์ เพื่อดูว่าการเพาะปลูกพืชหรือสายพันธุ์แพร่กระจาย vegetatively อยู่ร่วมกันอย่างแพร่หลายมากขึ้นในหมู่กลุ่มชาติพันธุ์กว่าพันธุ์ป่าหรือพืชโดยไม่ต้องเหง้าหัวหรือความจุลำต้นรากเราใช้ตัวอย่างอิสระ t-test ผล: เราบันทึก 366 เสน่ห์ที่เป็นตัวแทนของ 145 สปีชีส์ ส่วนใหญ่ถูกล่าเสน่ห์, พืชป่าแพร่กระจายผ่านทางหลอดไฟใต้ดินและเติบโตขึ้นในหมู่บ้าน ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่ามีความคล้ายคลึงกันในสายพันธุ์ที่มีเสน่ห์มีความเกี่ยวข้องกับความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์และความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมไม่ได้ สายพันธุ์ที่ร่วมกันอย่างกว้างขวางมากที่สุดโดยใช้กลุ่ม Amerindian ทั้งหมดเป็นบอนสี หัวของพืชชนิดนี้อำนวยความสะดวกในการขนส่งง่ายและความแปรปรวนของธรรมชาติที่ช่วยให้สมาคมมีความหลากหลายของสัตว์เกม ตัวเลือกของมนุษย์กับรูปร่างขนาดและสีของพืชที่ผ่านการทำสำเนา clonal ได้มั่นใจความต่อเนื่องของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและความสัมพันธ์ของพวกเขาที่มีคุณสมบัติสัตว์ สรุปผลการวิจัย: พืช Charm ทำหน้าที่เป็นยานพาหนะสำหรับความรู้ดั้งเดิมในพฤติกรรมของสัตว์สงครามชนเผ่าและด้านอื่น ๆ ของประวัติศาสตร์ในช่องปากและดังนั้นจึงควรได้รับความสนใจวิทยาศาสตร์มากขึ้นและสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมีข้อบ่งชี้ว่าความรู้ดั้งเดิมในเสน่ห์หายไป [Abstract จากผู้เขียน]

ลิขสิทธิ์ของวารสาร Ethnobiology & Ethnomedicine เป็นทรัพย์สินของ BioMed กลางและเนื้อหาอาจจะไม่ได้คัดลอกหรือส่งไปยังหลายเว็บไซต์หรือโพสต์ไปขอความร่วมมือโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตามผู้ใช้สามารถพิมพ์ดาวน์โหลดหรือบทความอีเมลสำหรับการใช้งานของแต่ละบุคคล นามธรรมนี้อาจจะถูกตัดทอน ไม่มีการรับประกันจะได้รับเกี่ยวกับความถูกต้องของการคัดลอก ผู้ใช้ควรดูที่ตีพิมพ์ฉบับเดิมของวัสดุสำหรับนามธรรมเต็ม (ลิขสิทธิ์นำไปใช้กับโครงการ Abstracts ทั้งหมด.)