2.3. Safety performanceTraditionall

2.3. Safety performance
Traditionally, safety performance was primarily measured by
lag indicators such as accident rates, TRIFR (total recordable injury
frequency rate), and fatality rates to monitor safety performance
(Hinze et al., 2013b). However, such measures have been criticized
for being reactive in nature and unable to provide early warnings
of accidents (Guo and Yiu, 2013). Nevertheless, there has been a
movement towards using leading indicators to measure safety performance.
For example, safety participation and safety compliance
have been often used as useful indicators of safety performance
(Griffin and Neal, 2000; Vinodkumar and Bhasi, 2010). Safety compliance
is defined as following rules in core safety activities (Griffin
and Neal, 2000). This involves ‘‘adhering to safety procedures and
carrying out work in a safe manner” (Neal et al., 2000). Safety participation
includes behaviors that help to develop an environment
to support safety. This often involves ‘‘helping coworkers, promoting
the safety program within the workplace, demonstrating initiative,
and putting effort into improving safety in the workplace”
(Neal et al., 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3 ความปลอดภัยประสิทธิภาพประเพณี ประสิทธิภาพความปลอดภัยเป็นหลักโดยวัดจากตัวชี้วัดความล่าช้าเช่นอุบัติเหตุราคา TRIFR (รวมบันทึกได้รับบาดเจ็บอัตราความถี่), และอัตราการตายในการตรวจสอบประสิทธิภาพความปลอดภัย(ไฮนซ์ร้อยเอ็ด 2013b) อย่างไรก็ตาม มาตรการดังกล่าวมีการวิพากษ์วิจารณ์เป็นปฏิกิริยาในธรรมชาติ และไม่สามารถให้เตือนล่วงหน้าอุบัติเหตุ (Guo และ Yiu, 2013) อย่างไรก็ตาม มีการเคลื่อนไหวไปใช้นำตัวชี้วัดเพื่อวัดประสิทธิภาพความปลอดภัยเช่น มีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยและปฏิบัติตามกฎระเบียบความปลอดภัยมีมักใช้เป็นตัวบ่งชี้ประโยชน์ของประสิทธิภาพด้านความปลอดภัย(กริฟฟอนและนีล 2000 Vinodkumar และ Bhasi, 2010) ตามกฎความปลอดภัยมีกำหนดเป็นกฎต่อไปนี้ในกิจกรรมความปลอดภัยหลัก (กริฟฟอนและ นีล 2000) เกี่ยวข้องกับ '' กับขั้นตอนความปลอดภัย และขณะทำงานในลักษณะปลอดภัย" (นีล et al. 2000) มีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยมีพฤติกรรมที่ช่วยในการพัฒนาสภาพแวดล้อมการสนับสนุนความปลอดภัย นี้มักจะเกี่ยวข้องกับ '' ช่วยเพื่อนร่วมงาน ส่งเสริมโปรแกรมความปลอดภัยภายในที่ทำงาน แสดงให้เห็นถึงความคิดริเริ่มและใส่ความพยายามในการปรับปรุงความปลอดภัยในการทำงาน"(นีลและ al. 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 ประสิทธิภาพความปลอดภัย
ตามเนื้อผ้าประสิทธิภาพความปลอดภัยวัดหลักโดย
ตัวชี้วัดความล่าช้าเช่นอัตราการเกิดอุบัติเหตุ, TRIFR (รวมรับบาดเจ็บที่บันทึก
อัตราความถี่) และอัตราการตายในการตรวจสอบประสิทธิภาพความปลอดภัย
(Hinze et al., 2013b) อย่างไรก็ตามมาตรการดังกล่าวได้รับการวิพากษ์วิจารณ์
ในการเป็นปฏิกิริยาในธรรมชาติและไม่สามารถที่จะให้คำเตือนในช่วงต้น
ของการเกิดอุบัติเหตุ (Guo และ Yiu, 2013) อย่างไรก็ตามได้มีการ
เคลื่อนไหวต่อการใช้ตัวชี้วัดชั้นนำในการวัดประสิทธิภาพความปลอดภัย.
ตัวอย่างเช่นการมีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยและการปฏิบัติด้านความปลอดภัย
ได้รับมักจะใช้เป็นตัวชี้วัดที่มีประโยชน์ของประสิทธิภาพความปลอดภัย
(กริฟฟิโอนีลและ 2000; Vinodkumar และ Bhasi 2010) ตามมาตรฐานความปลอดภัย
มีการกำหนดเป็นกฎต่อไปนี้ในการจัดกิจกรรมความปลอดภัยหลัก (กริฟฟิ
โอนีลและ 2000) เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับ '' ยึดมั่นในขั้นตอนความปลอดภัยและ
การดำเนินงานในลักษณะที่ปลอดภัย "(โอนีล et al., 2000) การมีส่วนร่วมเพื่อความปลอดภัย
รวมถึงพฤติกรรมที่ช่วยในการพัฒนาสภาพแวดล้อม
ให้การสนับสนุนด้านความปลอดภัย นี้มักจะเกี่ยวข้องกับ '' ช่วยให้เพื่อนร่วมงานส่งเสริม
โปรแกรมด้านความปลอดภัยภายในสถานที่ทำงานแสดงให้เห็นถึงความคิดริเริ่ม
และวางความพยายามในการปรับปรุงความปลอดภัยในสถานที่ทำงาน "
(โอนีล et al., 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 สมรรถนะความปลอดภัยแต่เดิมเป็นวัดสมรรถนะความปลอดภัยความล่าช้าของตัวชี้วัด เช่น อัตรา trifr ( บาดเจ็บรวมบันทึกอุบัติเหตุอัตราความถี่ของอุบัติเหตุ ) และอัตราการตรวจสอบประสิทธิภาพความปลอดภัย( ไฮนตซ์ et al . , 2013b ) อย่างไรก็ตาม มาตรการดังกล่าวได้รับการวิจารณ์เป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติ และไม่สามารถให้คำเตือนก่อนอุบัติเหตุ ( ก๊วย และหยู , 2013 ) อย่างไรก็ตาม มีการเคลื่อนไหวไปสู่การใช้ดัชนีวัดสมรรถนะความปลอดภัยตัวอย่างเช่น การมีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยและความปลอดภัย )ที่ได้รับมักจะใช้เป็นประโยชน์ของตัวชี้วัดสมรรถนะความปลอดภัย( กริฟฟิน และ นีล vinodkumar bhasi 2000 และ 2010 ) มาตรฐานความปลอดภัยหมายถึงกฎต่อไปนี้ในกิจกรรมความปลอดภัยหลัก ( กริฟฟินและนีล , 2000 ) นี้เกี่ยวข้องกับ " "adhering เพื่อความปลอดภัยและทำงานในลักษณะที่ปลอดภัย " ( นีล et al . , 2000 ) การมีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยรวมถึงพฤติกรรมที่ช่วยพัฒนาสิ่งแวดล้อมเพื่อสนับสนุนความปลอดภัย นี้มักจะเกี่ยวข้องกับ " "helping เพื่อนร่วมงาน การส่งเสริมโปรแกรมด้านความปลอดภัยภายในสถานประกอบการ แสดงถึงความมุ่งมั่นและการวางความพยายามในการปรับปรุงความปลอดภัยในที่ทำงาน "( นีล et al . , 2000 )