The results are summarized in Table

The results are summarized in Table 2. At rest, the
mean±SD percentages of sitting pressure on the affected
side in the intervention and non-intervention groups were
43±7%, and 44±9% before intervention, respectively.
There was no significant difference between the two groups
(t (310)=0.89, p=0.37). Subjects in both groups showed
higher pressure on the unaffected side. After training, the
intervention group increased sitting pressure to 50±7%
on the affected side. However, the non-intervention group
experienced no significant increase (45±4%). ANOVA
showed that there was a significant interaction between
intervention and group of the sitting pressure on the affected
side at rest (F (620,1)=10.33, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์จะถูกสรุปในตารางที่ 2 ในส่วนที่เหลือ การmean±SD เปอร์เซ็นต์ที่ได้รับผลความดันนั่งในการแทรกแซงและกลุ่มไม่ใช่แทรกแซงได้43±7 และ 44±9% ก่อนแทรกแซง ตามลำดับก็ไม่มีความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม(t (310) = 0.89, p = 0.37) วัตถุที่แสดงให้เห็นว่าทั้งสองกลุ่มแรงดันที่สูงขึ้นในด้านผลกระทบ หลังจากการฝึกอบรม การแทรกแซงความดันนั่งกลุ่มเพิ่มขึ้นถึง 50±7%ในด้านผลกระทบ อย่างไรก็ตาม กลุ่มปลอดการแทรกแซงมีประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (45±4%) ANOVAแสดงให้เห็นว่า มีการโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างแทรกแซงและกลุ่มของความดันนั่งบนที่ได้รับผลกระทบข้างที่เหลือ (F (620,1) = 10.33, p < 0.001) บ่งชี้ว่าแทรกแซงการฝึกอบรมเพิ่มขึ้นความดันนั่งบนได้รับผลกระทบด้าน บอกว่า มันมีประสิทธิภาพบรรลุความดันนั่งสมมาตรที่เหลือในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกขวา (C ในตารางที่ 2), pareticดันนั่งข้างเพิ่มขึ้นหลังจากการแทรกแซงการฝึกอบรม(47±6% 54±2%, p เจอ < 0.001) กลุ่มปลอดการแทรกแซงยัง แสดงให้เห็นการลดลงทางด้าน paretic จาก 48±2%43±4%, p < 0.001), และการโต้ตอบระหว่างการแทรกแซงและกลุ่มสำคัญ (F (198,1) = 114.2, p < 0.001) เหล่านี้ผลระบุว่า การแทรกแซงของการฝึกอบรมมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงสมมาตรของนั่งดันที่เหลือ ในผู้ป่วยที่ มีอัมพาตครึ่งซีกซ้าย นั่งดันของที่ได้รับผลกระทบside increased from 41±7% to 48±10% after training intervention,while in the non-intervention patients it increasedfrom 42±10% to 46±3%. These results showed a significantmain effect of group (F (198,1)=84.34, p<0.001), but themain effects between before and after intervention (F(198,1)=0.05, p=0.82), and interaction were not significant(F (421,1)=3.2, p=0.08).On the affected side, the sitting pressure during forwardflexion in the intervention group decreased from 43±13%to 33±17%, while the non-intervention group showed nosignificant difference between before (48±14%) and after(48±9%) the training. ANOVA revealed a significantinteraction (F (318,1)=9.3, p<0.001). This indicates thatthe intervention did not improve the sitting pressure duringforward flexion, and that patients tended to load on thenon-paretic side during forward flexion after training. Themovement angle also tended to decrease after the intervention,from 39±21° to 36±18°, and the non-interventiongroup tended to show an increase (before 38±24°, after39±19°; however, there was no significant interaction (F(331,1)=0.77, p=0.38). In right hemiplegic patients, sittingpressure of the paretic side was 47±6% before training, andit significantly increased to 48. 6% after training (p=0.04).On the other hand, the non-intervention group showed adecrease from 59.13% to 55.5%; however, no interaction wasobserved between group and intervention (F (106,1)=3.1,p=0.08).Table 2. Comparison of the results of the intervention and non-intervention groups, pre- and post-interventionA. sitting pressure (%) Intervention group Non-intervention group ANOVApre post pre post Fat rest (affected side) 43 ± 7 50 ± 7* 44 ± 9 4 ± 4 F (620,1)=21.35*flexion forward(affected side) 43 ± 13 33 ± 17* 48 ± 14 48 ± 9 F (318,1)=9.26*bending to affected side 81 ± 20 87 ± 20 75 ± 21 83 ± 17 F (169,1)=0.22bending to unaffected side 9 ± 6 2 ± 3* 16 ± 14 14 ± 16 F (165,1)=0.22B, flexing or bending angles (degree) Intervention group Non-intervention group ANOVApre post pre post Fflexion forward (affected side) 29 ± 21 36 ± 18 38 ± 24 39 ± 19 F (331,1)=0.77bending to affected side 9 ± 3 19 ± 9* 12 ± 9 11 ± 7 F (162,1)=18.98*bending to unaffected side 10 ± 3 18 ± 9* 17 ± 18 12 ± 7* F (169,1)=11.28*C. sitting pressure in right hemiplegics (%) Intervention group Non-intervention group ANOVApre post pre post Fat rest (affected side) 47 ± 6 54 ± 2* 48 ± 2 43 ± 4* F (198,1)=114.22*flexion forward (affected side) 47 ± 6 48 ± 6* 59 ± 13 55 ± 5* F (106,1)=3.10bending to affected side 90 ± 5 99 ± 1* 88 ± 15 88 ± 16 F (49,1)=1.70bending to unaffected side 11 ± 6 1 ± 1* 10 ± 14 9 ± 13 F (51.1)=1.66D.sitting pressure in left hemiplegics (%) Intervention group Non-intervention group ANOVApre post pre post Fat rest (affected side) 41 ± 7 48 ± 10* 42 ± 10 46 ± 3* F (421,1)=3.02flexion forward (affected side) 40 ± 16 22 ± 14* 44 ± 12 45 ± 9 F (209,1)=24.90*bending to affected side 76 ± 24 80 ± 22 69 ± 20 80 ± 16* F (113,1)=0.94bending to unaffected side 7 ± 6 2 ± 3* 18 ± 14 17 ± 16 F (111,1)=0.93Results of sitting pressure (A) and bending angles (B) for all subjects are shown. (C) and (D) show sitting pressures (%) ofright and left hemiplegics, respectively. Significant differences were found between pre-and post-intervention by the pairedt-test. Interaction was evaluated using ANOVA (F-value). Significant differences are shown by asterisks187In left hemiplegic patients, sittin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่จะได้สรุปไว้ในตารางที่ 2 ในส่วนที่เหลือที่
มีค่าเฉลี่ย± SD เปอร์เซ็นต์ของการนั่งกดดันในการได้รับผลกระทบ
ด้านการแทรกแซงและไม่ใช่การแทรกแซงกลุ่มมี
43 ± 7% และ 44 ± 9% ก่อนที่จะแทรกแซงตามลำดับ.
ไม่มี ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่ม
(T (310) = 0.89, p = 0.37) อาสาสมัครทั้งสองกลุ่มพบว่ามี
ความดันที่สูงขึ้นในด้านผลกระทบ หลังจากการฝึกอบรม
กลุ่มแทรกแซงเพิ่มแรงกดดันนั่ง 50 ± 7%
รับผลกระทบด้าน อย่างไรก็ตามกลุ่มที่ไม่ใช่การแทรกแซง
ประสบการณ์ไม่มีการเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญ (45 ± 4%) ANOVA
แสดงให้เห็นว่ามีการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
การแทรกแซงและกลุ่มของความดันนั่งอยู่บนได้รับผลกระทบ
ด้านที่เหลือ (F (620,1) = 10.33, p <0.001) นี้บ่งชี้ว่า
การแทรกแซงการฝึกอบรมเพิ่มแรงกดดันนั่งบน
ด้านข้างได้รับผลกระทบบอกว่ามันก็มีประสิทธิภาพในการบรรลุ
ความดันนั่งสมมาตรที่เหลือ.
ในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกขวา (C ในตารางที่ 2) เป็นอัมพาต
ความดันนั่งอยู่ด้านข้างเพิ่มขึ้นหลังจากการแทรกแซงการฝึกอบรม
(47 ± 6% เมื่อเทียบกับ 54 ± 2%, p <0.001) กลุ่มที่ไม่ใช่การแทรกแซง
นอกจากนี้ยังพบว่าลดลงในด้านอัมพาตจาก 48 ± 2% เป็น
43 ± 4%, p <0.001) และการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการแทรกแซง
และกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญ (F (198,1) = 114.2, p < 0.001) เหล่านี้
ผลการวิจัยพบว่าการแทรกแซงการฝึกอบรมที่มีประสิทธิภาพเป็น
ที่การปรับปรุงความสมมาตรของความดันนั่งอยู่ที่ส่วนที่เหลือ ใน
ผู้ป่วยที่มีอัมพาตครึ่งซีกซ้ายดันนั่งได้รับผลกระทบ
ด้านเพิ่มขึ้นจาก 41 ± 7% เป็น 48 ± 10% หลังการฝึกอบรม
ในขณะที่ผู้ป่วยที่ไม่ใช่การแทรกแซงจะเพิ่มขึ้น
จาก 42 ± 10% ถึง 46 ± 3% ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ
ผลกระทบหลักของกลุ่ม (F (198,1) = 84.34, p <0.001) แต่
ผลกระทบที่สำคัญระหว่างก่อนและหลังการแทรกแซง (F
(198,1) = 0.05, p = 0.82) และการมีปฏิสัมพันธ์ อย่างไม่มีนัยสำคัญ
(F (421,1) = 3.2, p = 0.08).
รับผลกระทบด้านความดันไปข้างหน้าในระหว่างการนั่ง
งอในกลุ่มแทรกแซงลดลงจาก 43 ± 13%
ถึง 33 ± 17% ในขณะที่แทรกแซงไม่ใช่ กลุ่มพบว่าไม่มี
ความแตกต่างระหว่างก่อน (48 ± 14%) และหลัง
(48 ± 9%) การฝึกอบรม ANOVA เปิดเผยอย่างมีนัยสำคัญ
ปฏิสัมพันธ์ (F (318,1) = 9.3, p <0.001) นี้บ่งชี้ว่า
การแทรกแซงไม่ได้ปรับปรุงความดันนั่งอยู่ในระหว่างการ
งอไปข้างหน้าและว่าผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะโหลดใน
ด้านที่ไม่เป็นอัมพาตในช่วงงอไปข้างหน้าหลังการฝึกอบรม
มุมการเคลื่อนไหวนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะลดลงหลังจากการแทรกแซง
จาก 39 ± 21 °ถึง 36 ± 18 °และไม่ใช่การแทรกแซงของ
กลุ่มมีแนวโน้มที่จะแสดงการเพิ่มขึ้น (ก่อน 38 ± 24 °หลังจาก
39 ± 19 °อย่างไรก็ตามมี ไม่มีปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (F
(331,1) = 0.77, p = 0.38). ในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกขวานั่ง
ดันของด้านอัมพาต 47 ± 6% ก่อนการฝึกอบรมและ
จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ 48. 6% หลังการฝึกอบรม (P . = 0.04)
ในทางตรงกันข้ามกลุ่มที่ไม่ใช่การแทรกแซงการแสดงให้เห็นว่า
ลดลงจาก 59.13% เป็น 55.5% อย่างไรก็ตามการทำงานร่วมกันไม่มี
ข้อสังเกตระหว่างกลุ่มและการแทรกแซง (F (106,1) = 3.1,
p = 0.08).
ตาราง 2. เปรียบเทียบผลของการแทรกแซงและไม่ใช่การแทรกแซงกลุ่มก่อนและหลังการแทรกแซง
A. นั่งดัน (%) กลุ่มแทรกแซงไม่ใช่กลุ่มแทรกแซง ANOVA
ก่อนโพสต์โพสต์ก่อน F
ที่เหลือ (ได้รับผลกระทบด้าน) 43 ± 7 50 ± 7 * 44 ± 9 4 ± 4 F (620,1) = 21,35 *
งอไปข้างหน้า (ได้รับผลกระทบด้าน) 43 ± 13 33 ± 17 * 48 ± 14 48 ± 9 F (318,1) = 9,26 *
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 81 ± 20 87 20 75 ±± 21 83 ± 17 F (169,1) = 0,22
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 9 ± 6 2 ± 3 * 16 ± 14 14 ± 16 F (165,1) = 0,22
B, flexing หรือดัด มุม (องศา) กลุ่มแทรกแซงไม่ใช่กลุ่มแทรกแซง ANOVA
ก่อนโพสต์โพสต์ก่อน F
งอไปข้างหน้า (ได้รับผลกระทบด้าน) 29 ± 21 36 18 38 ±± 24 39 ± 19 F (331,1) = 0.77
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 9 ± 3 19 ± 9 * 12 ±± 9 11 7 F (162,1) = 18,98 *
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 10 ± 3 18 ± 9 * 17 ± 18 12 ± 7 F * (169,1) = 11,28 *
ซี นั่งอยู่ในดัน hemiplegics ขวา (%) กลุ่มแทรกแซงไม่ใช่กลุ่มแทรกแซง ANOVA
ก่อนโพสต์โพสต์ก่อน F
ที่เหลือ (ด้านข้างได้รับผลกระทบ) 47 ± 6 54 ± 2 * 48 ± 2 43 ± 4 * F (198,1) = 114.22 *
งอ ไปข้างหน้า (ด้านข้างได้รับผลกระทบ) 47 ± 6 48 ± 6 * 59 ± 13 55 ± 5 F * (106,1) = 3,10
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 90 ± 5 99 ± 1 * 88 ± 15 88 ± 16 F (49,1) = 1.70
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 11 ± 6 1 ± 1 * 10 ± 14 9 ± 13 F (51.1) = 1.66
ความดัน D.sitting ใน hemiplegics ซ้าย (%) กลุ่มแทรกแซงไม่ใช่กลุ่มแทรกแซง ANOVA
ล่วงหน้า F โพสต์โพสต์ก่อน
ที่เหลือ ( รับผลกระทบด้าน) 41 ± 7 48 ± 10 * 42 ± 10 46 ± 3 F * (421,1) = 3,02
งอไปข้างหน้า (ได้รับผลกระทบด้าน) 40 ± 16 22 ± 14 * 44 ± 12 45 ± 9 F (209,1) = 24.90 *
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 76 ± 24 80 22 69 ±± 20 80 ± 16 F * (113,1) = 0,94
ดัดไปทางด้านข้างได้รับผลกระทบ 7 ± 6 2 ± 3 * 18 ± 14 17 ± 16 F (111,1 ) = 0.93
ผลการนั่งดัน (A) และดัดมุม (B) สำหรับทุกวิชาจะแสดง (C) และ (D) แสดงแรงกดดันนั่งอยู่ (%) ของผู้
ที่เหมาะสมและ hemiplegics ซ้ายตามลำดับ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างก่อนและหลังการแทรกแซงโดยจับคู่
t-test การทำงานร่วมกันได้รับการประเมินโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน (F-ค่า) ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่จะแสดงโดยเครื่องหมายดอกจัน
187
ในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกซ้าย, Sittin