Chen Yuan raised his head and looke

Chen Yuan raised his head and looked out at the sun. He then waved at Chen Rong and said, “You may leave. You’ll have preparations to make.”

Chen Rong slowly stood up at his words.

She had barely gotten to her feet when footsteps sounded outside.

Before long, an unsteady and wheezing voice called in, “Master, we’re back.”

Hearing this voice, Chen Yuan rose and went out to meet them. “Why have you returned so soon? Did you not see Wang Yi?”

Chen Rong paused upon hearing Wang Yi’s name after she had given Lady Ruan and Lady Li curtsies and was ready to leave.

She wasn’t the only one; even Lady Ruan and Lady Li anxiously stood up. They rushed from their seats to the steps.

Down the steps were a dozen strapping servants. Standing in front was one about thirty years old, with pale skin and delicate features. One could tell he was an articulate speaker.

Nevertheless, he had his head bowed at this time while looking rather hesitant.

Anxious, Chen Yuan angrily yelled, “What happened? Tell me.”

The servant dithered before softly saying: “I’m afraid to.”

Chen Yuan’s heart sank. He stared at the servant and warily asked, “Did Wang Yi say something foul?”

Seeing the servant shaking his head, he sighed in relief and impatiently said, “So what happened, anyway? Just tell me the truth.”

“Aye.”

The servant gave him a ceremony and began to haltingly speak: “We followed your instructions and brought gifts to the Wang estate. We went in from the main entrance and presented our card, asking to see Sir Wang Yi.”

At this juncture, he looked up at Chen Yuan before quietly continuing: “No sooner had the gatekeeper taken our card than Wang Qilang’s carriage arrived. When he saw us, he approached and made inquiry.”

The servant’s voice softened to a stammer. “After we informed him, Wang Hong wanted us to go back, with a message he said to tell you.”

At this time, Chen Yuan’s heart had completely sunk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉินหยวนยกศีรษะของเขา และมองที่ดวงอาทิตย์ เขาโบกที่เฉินร่องแล้ว และกล่าวว่า "คุณอาจ ปล่อยไว้ คุณจะมีการเตรียมการเพื่อให้"เฉินร่องค่อย ๆ ยืนขึ้นที่คำพูดของเขาเธอแทบไม่มีอากาศให้เท้าของเธอเมื่อก้าวฟังภายนอกไม่นาน ถ้ามีและหายใจดังเสียงฮืดเสียงเรียกใน "หลัก เรากลับมา"ได้ยินเสียงนี้ เฉินหยวนเพิ่มขึ้น และก็ไปพบกับพวกเขา "ทำไมมีคุณกลับให้เร็ว ๆ นี้ คุณไม่ได้เห็นพัฒนา"รองเฉินหยุดชั่วคราวเมื่อได้ยินชื่อ Wang Yi หลังจากเธอให้เรือนผู้หญิงและผู้หญิง Li curtsies และเป็นประโยชน์เธอไม่เพียงหนึ่ง แม้แต่เรือนผู้หญิงและผู้หญิง Li เฝ้ายืนขึ้น พวกเขาวิ่งจากนั่งไปขั้นตอนลงขั้นตอนถูกข้าแพ็คโหล ยืนอยู่ด้านหน้าคือหนึ่งประมาณสามสิบปี ผิวซีดและลักษณะการทำงานที่ละเอียดอ่อน หนึ่งสามารถบอกเขาได้ลำโพงที่ชัดอย่างไรก็ตาม เขาหัวของเขาลงในขณะนี้ในขณะที่กำลังลังเลค่อนข้างกังวล เฉินหยวนด้วยความโกรธตะโกน "เกิดอะไรขึ้น บอกฉัน"ข้าราชการการ dithered ก่อนพูดเบา ๆ ว่า: "ฉันกลัวที่จะ"หัวใจเฉินหยวนจม เขาจ้องไปที่คนรับใช้ และเหตุถล่มจาการ์ตา ถาม "พระวัง Yi พูดสิ่งเหม็น"เห็นข้าสั่นศีรษะของเขา เขาในการบรรเทาถอนหายใจ และกล่าว ว่า อย่างกระสับกระส่าย "ดังนั้น หรือเกิดอะไรขึ้น เพียงแค่บอกความจริง""เอ"ข้าราชการเขามีพิธี และเริ่มที่จะพูด haltingly: เราตามคำแนะนำ และนำของขวัญไปนิคมวัง เราไปในจากทางเข้าหลัก และแสดงบัตรของเรา ขอให้ดูเซอร์พัฒนา"ที่ juncture นี้ เขามองขึ้นที่เฉินหยวนก่อนเงียบ ๆ: "เร็วไม่มี gatekeeper นำบัตรของเรากว่าวัง Qilang ขนส่งมาถึง เมื่อเขาเห็นเรา เขาเข้าหา และทำการสอบถาม"ของคนใช้เสียงนุ่มนวลเพื่อการพูดตะกุกตะกัก "หลังจากที่เราแจ้งเขา วังฮ่องกงอยากเราไปกลับ โดยใช้ข้อความที่เขากล่าวว่า จะบอกคุณ"ตอนนี้ หัวใจเฉินหยวนมีสมบูรณ์จม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินหยวนยกศีรษะของเขาและมองออกไปที่ดวงอาทิตย์ จากนั้นเขาก็โบกมือให้เฉินร่องและกล่าวว่า "คุณอาจจะออกจาก คุณจะมีการเตรียมการที่จะทำให้. "

เฉินร่องช้าลุกขึ้นยืนคำพูดของเขา.

เธอมีอากาศแทบจะไม่ไปที่เท้าของเธอเมื่อรอยเท้าเป่านอก.

ก่อนที่จะนานเป็นสภาพที่ไม่มั่นคงและหายใจเสียงเรียก" โทเรากลับ. "

ได้ยินเสียงนี้เฉินหยวนเพิ่มขึ้นและเดินออกไปพบกับพวกเขา "ทำไมเจ้าจึงกลับมาเร็ว ๆ นี้? หรือไม่คุณไม่เห็นวัง Yi "

เฉินร่องหยุดชั่วคราวเมื่อได้ยินชื่อวังยี่หลังจากที่เธอได้รับเลดี้เรือนและเลดี้หลี่ curtsies และพร้อมที่จะออก.

เธอไม่ได้เป็นเพียงคนเดียว; แม้เลดี้เรือนและเลดี้หลี่ลุกขึ้นยืนอย่างใจจดใจจ่อ พวกเขารีบวิ่งจากที่นั่งของพวกเขาไปที่ขั้นตอน.

ลงตามขั้นตอนที่ถูกโหลรัดคนรับใช้ ยืนอยู่ตรงหน้าเป็นหนึ่งประมาณสามสิบปีที่มีผิวซีดและคุณสมบัติที่ละเอียดอ่อน หนึ่งสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นลำโพงปล้อง.

อย่างไรก็ตามเขาได้ก้มศีรษะในเวลานี้ขณะที่มองค่อนข้างลังเล.

กังวลเฉินหยวนตะโกนด้วยความโกรธ "เกิดอะไรขึ้น? บอกฉัน ".

คนใช้แหลกก่อนเบา ๆ พูดว่า:". ฉันกลัวที่จะ "

หัวใจเฉินหยวนจม เขาจ้องมองมาที่คนรับใช้อย่างระมัดระวังและถามว่า "วัง Yi พูดอะไรบางอย่างเหม็น?"

เห็นคนใช้สั่นศีรษะของเขาเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกและอดทนกล่าวว่า "ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่? เพียงแค่บอกความจริงกับฉัน ".

" Aye. "

คนรับใช้ให้เขาพิธีและเริ่มที่จะลังเลพูดว่า" เราทำตามคำแนะนำของคุณและนำของขวัญไปให้วังทรัพย์ . เราเดินมาจากทางเข้าหลักและนำเสนอบัตรของเราขอให้ดูเซอร์วังยี่ "

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้เขามองมาที่เฉินหยวนก่อนที่จะดำเนินการต่อไปอย่างเงียบ ๆ " ไม่มีเร็วมียามนำบัตรของเรากว่าสายการบินวัง Qilang มาถึง เมื่อเขาเห็นเราเขาเดินเข้ามาใกล้และสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม. "

เสียงของผู้รับใช้คนที่จะชะลอตัวลงพูดตะกุกตะกัก "หลังจากที่เราบอกเขาวังฮ่องกงอยากให้เรากลับไปด้วยข้อความที่เขากล่าวว่าจะบอกคุณ a."

ในเวลานี้หัวใจของเฉินหยวนได้จมลงอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินหยวนเงยหน้าขึ้นมองไปที่ดวงอาทิตย์ จากนั้นเขาก็โบกมือให้เฉินหยงและกล่าวว่า " คุณอาจจะจากไป คุณจะต้องมีการเตรียมการเพื่อให้ "Chen ร่องค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ในคำพูดของเขาเธอเพิ่งจะได้รับเท้าของเธอ เมื่อเสียงฝีเท้าดังขึ้นข้างนอกก่อนที่จะยาว , ไม่คงที่และหอบเสียงเรียก " อาจารย์ เรากำลังกลับไปได้ยินเสียงนี้ เฉินหยวนเพิ่มขึ้นและออกไปพบพวกเขา " ทำไมกลับมาเร็วจัง คุณเห็น หวัง ยี "เฉินหยงชะงักเมื่อได้ยินชื่อ หวัง ยี หลังจากเธอได้รับเรื เลดี้และลีซังกุง curtsies และก็พร้อมที่จะไปเธอไม่ใช่คนเดียว แม้แต่ท่านหญิงเรื ลีซังกุงใจจดใจจ่อและลุกขึ้นยืน พวกเขาวิ่งจากที่นั่งของตนให้ก้าวลงตามขั้นตอนเป็นโหล รัด คนรับใช้ ยืนอยู่ด้านหน้าเป็นหนึ่งประมาณสามสิบปี ด้วยคุณสมบัติที่ผิวซีดและละเอียดอ่อน หนึ่งสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นปล้องลําโพงอย่างไรก็ตาม เขามีศีรษะของเขาจมลงในเวลานี้ในขณะที่มองค่อนข้างลังเลวิตก เฉิน หยวน ด้วยความโกรธจึงตะโกนว่า " เกิดอะไรขึ้น ? บอกมา "ผู้รับใช้ dithered ก่อนเบา ๆว่า " ผมกลัว "หัวใจเฉินหยวนก็จม เขาจ้องมองและถามคนรับใช้อย่างระมัดระวัง " ไม่ได้หวังอี้พูดโกง ? "เห็นคนใช้สั่นศีรษะ เขาถอนหายใจโล่งอย่างหงุดหงิดและพูดว่า " แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะ ? แค่บอกความจริงกับฉัน . "" ใช่ " .ผู้รับใช้ให้พิธีและเริ่มอย่างอึกอักพูด : " เราทำตามคำแนะนำของคุณ และนำของขวัญไปให้ที่ดินหวัง เราเดินจากทางเข้าหลักและนำเสนอบัตรของเรา ขอ ดู ครับ หวัง ยี .ในจุดนี้ เขาเงยหน้าขึ้นมองเฉินหยวนก่อนเงียบๆอย่างต่อเนื่อง : " ไม่เร็วได้ยามถ่ายของเราบัตรมากกว่า วัง qilang รถม้ามาถึง เมื่อเขาเห็นเรา เขาเข้าหาและสอบถาม .เสียงของคนรับใช้ นิ่มกับการพูดตะกุกตะกัก " หลังจากที่เราทราบเขา วังหงส์อยากให้เรากลับไป กับข้อความที่เขาฝากบอกคุณว่า "ในเวลานี้ หัวใจของเฉินหยวนก็จมมิดเลย