enterica on blueberries and strawbe

enterica on blueberries and strawberries, following UV-C treatment,
were not linear and the Weibull model better described the curves
with correlation coefficients of 0.83–0.99. Our data could also be
described by the Weibull model with the doses required to achieve
90% reduction of E. coli O157:H7 to be 18 and 29 mJ/cm2 on TSA and
SMAC, respectively (data not shown). The doses required to reduce
Salmonella population by 90% were estimated to be 17 and 22 mJ/cm2
on TSA and XLT-4, respectively.
Our present results suggest that UV-C could reduce population of
E. coli O157:H7 and Salmonella spp. by 0.9–2.5 log CFU/fruit, the two genera
of bacteria showing a similar response to UV-C. Allende et al. (2006)
reported that, in an in vitro test of various bacterial strains, E. coli, was
inhibited with a UV-C dose of 30 J m−2
, while S. Typhimurium was
among the most resistant strains, requiring a UV-C dose of 85 J m−2 to
completely inhibit growth. The effectiveness of UV-C in inactivating bacteria
depends on UV-C intensity, structure, and topography of the surface
of the food product (Gardner and Shama, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

enterica บลูเบอร์รี่และสตรอเบอร์รี่ ต่อยูวีรักษาไม่เชิงเส้น และแบบฟังก์ชัน weibull จะดีกว่าอธิบายเส้นโค้งมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ 0.83-0.99 ข้อมูลของเราได้อธิบาย โดยรุ่น Weibull ด้วยปริมาณที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุลด 90% ของ O157:H7 E. coli จะ 29 และ 18 mJ/cm2 บน TSA และSMAC ตามลำดับ (ไม่แสดงข้อมูล) ปริมาณที่ต้องการลดเชื้อ salmonella ประชากร 90% ได้ประมาณ 22 และ 17 mJ/cm2TSA และ XLT-4 ตามลำดับผลการแสดงของเราแนะนำว่า ยูวีสามารถลดประชากรของO157:H7 e. coli และซัล โดย 0.9-2.5 ล็อก CFU ผลไม้ สองสกุลของแบคทีเรียที่แสดงการตอบสนองที่คล้ายกับ UV-c อัลเลนเด et al. (2006)รายงานว่า ในการทดสอบในหลอดทดลองของสายพันธุ์ต่าง ๆ แบคทีเรีย E. coli ไม่ยับยั้งการ มีปริมาณ UV-C ของ 30 J m−2ในขณะที่ S. Typhimuriumระหว่างสายพันธุ์สุดทน ต้องใช้ปริมาณรังสี UV-C ของ 85 J m−2 เพื่อยับยั้งการเติบโตอย่างสมบูรณ์ ประสิทธิภาพของรังสี UV-C ในเลิกแบคทีเรียขึ้นอยู่กับความเข้มรังสี UV-C โครงสร้าง และภูมิประเทศของพื้นผิวของผลิตภัณฑ์อาหาร (การ์ดเนอร์และชามา 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

enterica ในบลูเบอร์รี่และสตรอเบอร์รี่, ต่อไปนี้การรักษา UV-C,
ไม่เชิงเส้นและรูปแบบ Weibull ดีกว่าอธิบายเส้นโค้ง
ที่มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ 0.83-0.99 ข้อมูลของเราอาจจะมีการ
อธิบายโดยรูปแบบ Weibull ด้วยยาที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุ
การลดลง 90% ของเชื้อ E. coli O157: H7 จะเป็น 18 และ 29 เมกกะจูล / cm2 บน TSA และ
SMAC ตามลำดับ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ปริมาณที่จำเป็นในการลด
ประชากรเชื้อ Salmonella โดย 90% ได้รับการคาดว่าจะอยู่ที่ 17 และ 22 เมกกะจูล / cm2
บน TSA และ XLT-4 ตามลำดับ.
ผลการปัจจุบันของเราแสดงให้เห็นว่า UV-C สามารถลดจำนวนประชากรของ
อี coli O157: H7 และ Salmonella spp โดย 0.9-2.5 log CFU / ผลไม้ทั้งสองจำพวก
ของเชื้อแบคทีเรียที่แสดงการตอบสนองที่คล้ายกับรังสี UV-C อัลเลน, et al (2006)
รายงานว่าในการทดสอบในหลอดทดลองของแบคทีเรียสายพันธุ์ต่างๆ E. coli ถูก
ยับยั้งด้วยปริมาณรังสี UV-C 30 J M-2
ในขณะที่เอส Typhimurium เป็น
ในหมู่สายพันธุ์ที่ทนที่สุดต้อง UV- C ปริมาณของ M-85 2 J เพื่อ
สมบูรณ์ยับยั้งการเจริญเติบโต ประสิทธิผลของรังสี UV-C ในแบคทีเรียยับยั้ง
ขึ้นอยู่กับความเข้มของรังสี UV-C โครงสร้างและลักษณะทางกายภาพของพื้นผิว
ของผลิตภัณฑ์อาหาร (การ์ดเนอร์และนกกางเขนดง, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

enterica ในบลูเบอร์รี่และสตรอเบอร์รี่ , ต่อไปนี้การรักษารังสียูวี ซี ,ไม่ได้เป็นเชิงเส้นและแบบอธิบายเส้นโค้งรูปแบบดีกว่ากับสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ 0.83 - 0.99 . ข้อมูลที่เราสามารถบรรยายโดยไวรุ่นกับขนาดยาที่ต้องบรรลุลด 90% เป็นสมาชิกของ E . coli ) เป็น 18 และ 29 MJ / cm2 บน TSA และsmac ตามลำดับ ( ข้อมูลไม่แสดง ) ต้องลดปริมาณซัลโมเนลลา โดย 90% มีประชากรประมาณ 17 และ 22 MJ / ตร. ซม.บนหรือ xlt-4 ตามลำดับผลลัพธ์ปัจจุบันของเราแนะนำว่า รังสียูวี ซีสามารถลดประชากรของE . coli Salmonella spp . ) เป็นสมาชิกและ 0.9% – 2.5 log CFU / ผลไม้ สองสกุลของแบคทีเรียที่แสดงการตอบสนองที่คล้ายกับ uv-c. Allende et al . ( 2006 )รายงานว่า ในการสอบต่าง ๆของสายพันธุ์แบคทีเรีย E . coli ,ยับยั้งกับปริมาณรังสียูวี ซี 30 J m − 2ในขณะที่ S . typhimurium คือระหว่างสายพันธุ์ทนมากที่สุด โดยปริมาณรังสียูวี ซี 85 J m − 2สมบูรณ์ยับยั้งการเจริญเติบโต ประสิทธิภาพของแบคทีเรียใน inactivating รังสียูวี ซีขึ้นอยู่กับความเข้มของรังสียูวี ซี และลักษณะของพื้นผิวผลิตภัณฑ์อาหาร ( Gardner และ Shama , 2000 )