This is a similar case like arrays:

This is a similar case like arrays: when we load an array address, we do not need to load again (as it happens when we load simple scalars). This is because if we did that, we would be loading the first element of the array. With functions a similar thing happens: the function itself, its label, is already an address. If we did another load we would be loading an instruction into the register!! Not quite what we want

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นกรณีที่คล้ายกันเช่นอาร์เรย์: เมื่อเราโหลดอยู่เรย์ เราไม่จำเป็นต้องโหลดอีก (มันเกิดขึ้นเมื่อเราโหลดง่าย scalars) ทั้งนี้เนื่องจากถ้าเราไม่ว่า เราจะสามารถโหลดองค์ประกอบแรกของอาร์เรย์ ด้วยฟังก์ชัน สิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้น: ฟังก์ชันตัว ป้ายชื่อ ของถูกอยู่ ถ้าเราไม่ได้โหลดอีก เราจะได้โหลดคำแนะนำในการลงทะเบียน!! ไม่มากอะไรที่เราต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เป็นกรณีที่คล้ายกันเช่นอาร์เรย์: เมื่อเราโหลดอยู่อาร์เรย์เราไม่จำเป็นต้องโหลดใหม่อีกครั้ง (ในขณะที่มันเกิดขึ้นเมื่อเราโหลดสเกลาง่าย) เพราะถ้าเราไม่ว่าเราจะได้รับการโหลดองค์ประกอบแรกของอาร์เรย์ ด้วยฟังก์ชั่สิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้น: ฟังก์ชั่นของตัวเองฉลากของตนที่มีอยู่แล้วที่อยู่ ถ้าเราไม่ได้ทำภาระของผู้อื่นเราจะโหลดลงในการเรียนการสอนการลงทะเบียน !! ไม่มากสิ่งที่เราต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่เป็นคดีที่คล้ายกันเช่นอาร์เรย์ : เมื่อเราโหลดของอาร์เรย์ที่อยู่ เรา ไม่ ต้อง โหลด อีกครั้ง ( มันเกิดขึ้นเมื่อเราโหลด scalars ง่าย ) นี้เป็นเพราะถ้าเราทำแบบนั้น เราก็จะโหลดองค์ประกอบแรกของเรย์ การทำงานกับสิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้น : หน้าที่ตัวเอง ฉลากของมันมีอยู่แล้วที่อยู่ อยู่ we นักลงทุนของงานเลี้ยง load we ว่าพัน an คนดีและแผง ! !ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ