Mahiru laid on his bed with his hea

Mahiru laid on his bed with his heart still pounding. His face was really hot but it wasn’t fever. It didn’t feel like sickness, it’s something else.

He overhears girls at class talking about things like this. All the symptoms are same as they describe them. So there’s no doubt. It’s too simple. How could he not see it before?

He has fallen in love with Kuro.

He felt like smiling widely like an idiot. Yes, this is what this feeling is. He finally understood it.

Now, what’s next? Confessing? Of course he has to confess now. But how? He has never been in love before. Maybe he should ask for help. But who could he ask? All the people he knows are weirdos. The only one he trusts fully is… Kuro. Maybe it’s better to do it himself.

Well, he could figure it out later. He is in love. Now is the time to just enjoy this new feeling. It started off as weird and uncomfortable. But now it feels right. It warms up his heart to feel like this.

Although he told Kuro he was tired, he was wide awake. Yeah, he wasn’t going to get any sleep for some hours. Thank God it is Friday night. He didn’t have to worry about anything else.

•••

Kuro, laying on the couch, wasn’t having such a nice time like Mahiru. He couldn’t fall asleep. Kuro was used to staying up all night, talking to someone. Talking to Mahiru. Mostly listening to him talk.

He got up from the couch and open the window. He sat on the balcony, feeling the cool breeze and thought about when he first met Mahiru.

Hearing him talk was a pain. All he did was complain about how lazy his Servamp was. Now, he loved hearing him talk. He loved his voice, his laughter and Kuro felt happy every night he got to spend next to Mahiru.

'Ahh, been in love it’s such a pain…’ Kuro thought as a tint of pink colored his cheeks.

He had come to the conclusion that he was in love with his Eve not that long ago. He realized a couple months ago, when they were in the kitchen one night. Mahiru was making dinner and Kuro was sitting on the dinner table playing with his DS. While cooking, Mahiru was watching his favorite TV show.

When a funny scene came up, Mahiru let out a laugh and Kuro lifted his head to look at his Eve. Only to find the most precious view. It was that beautiful smile that kept making his heart skip a beat. This has been increasing over the past weeks and at this point Kuro knew he was head over heels for the brunette.

'Quiet nights like this one are really annoying without Mahiru.’ Kuro yawned, feeling sleepy and a little cold. 'I guess I’ll go to bed now.’

Kuro transformed into his cat form and walked to Mahiru’s bedroom. Like always the door was open, all he had to do was push it a little and he could pass through. Mahiru was soundly asleep with the covers up to his hips. Kuro blushed at the idea that crossed his mind.

'Mendokuse..’ He climbed Mahiru’s bed and gripped the covers with his mouth, pulling them so they could cover Mahiru’s body.

'It’s quite cold tonight.’ Kuro jumped down and laid down in his tiny bed. He gave one last glance at Mahiru’s face and finally fell asleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mahiru ฮาร์ดคอร์วางบนเตียงของเขากับหัวใจของเขายังคง ห้ำหั่น ใบหน้าของเขาร้อนจริง ๆ แต่มันไม่ได้ไข้ มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเจ็บป่วย เป็นอย่างอื่นเขา overhears สาวที่ชั้นพูดถึงสิ่งเช่นนี้ อาการทั้งหมดเป็นเหมือนอธิบายพวกเขา จึงมีข้อสงสัย มันง่ายเกินไป วิธีไม่สามารถเขาเห็นมันก่อนเขาตกหลุมรักกับคุเขารู้สึกเหมือนรอยยิ้มอย่างกว้างขวางเหมือนคนงี่เง่า ใช่ นี้เป็นความรู้สึกนี้คืออะไร เขาเข้าใจในที่สุดมันตอนนี้ มีอะไรต่อไป แล้วเข้ามาสารภาพ แน่นอนเขาได้สารภาพตอนนี้ แต่อย่างไร เขาเคยรักก่อน บางทีเขาควรขอความช่วยเหลือ แต่ผู้ที่เขาอาจถาม ทุกคนเขารู้ว่ามี weirdos เขาเชื่อถืออย่างเดียวคือ... คุโร บางทีมันอาจจะดีกว่าทำเองดี เขาอาจคิดออกในภายหลัง เขาเป็นที่รัก ขณะนี้ เป็นเวลาที่จะเพลิดเพลินกับความรู้สึกใหม่นี้ จะเริ่มปิดที่แปลก และไม่สบายใจ แต่ตอนนี้ รู้สึกว่าใช่ มันอุ่นใจเขาจะรู้สึกเช่นนี้แม้ว่าเขาบอกว่า บอร์กเขาเหนื่อย เขาก็ตื่น ใช่ เขาไม่ได้จะได้รับการนอนหลับบางชั่วโมง ขอบคุณ พระเจ้า มันเป็นคืนวันศุกร์ เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอะไร•••คุ วางบนโซฟา ไม่มีเวลาดังกล่าวดีเช่น mahiru ฮาร์ดคอร์ เขาไม่หลับ คุโรถูกใช้เพื่อเข้าขึ้นทุกคืน พูดคุยกับคน พูดคุยกับ mahiru ฮาร์ดคอร์ ส่วนใหญ่ฟังเขาพูดเขามีขึ้นจากโซฟา และเปิดหน้าต่าง เขานั่งบนระเบียง ลมเย็นความรู้สึก และความคิดเกี่ยวกับเมื่อเขาพบกันครั้งแรก mahiru ฮาร์ดคอร์ได้ยินเขาพูดถูกความเจ็บปวด ทั้งหมดที่เขาทำเป็นบ่นเกี่ยวกับ Servamp ของเขาเป็นอย่างไรขี้เกียจ ตอนนี้ รักได้ยินเขาคุยกัน เขารักเสียงของเขา เขารู้สึกมีความสุขทุกคืนเขาได้ใช้ถัดจาก mahiru ฮาร์ดคอร์บอร์กและเสียงหัวเราะ' ปรบมือ ถูกรักเป็นเช่นความเจ็บปวด...' คุโรคิดว่า เป็นสีชมพูสีแก้มของเขาเขาได้มาสรุปว่าเขาก็รักกับเขาอีฟไม่ว่านานมา เขาตระหนักว่าสองสามเดือนที่ผ่านมา เมื่อพวกเขาอยู่ในห้องครัวหนึ่งคืน Mahiru ฮาร์ดคอร์ทำอาหารเย็น และบอร์กได้นั่งบนโต๊ะอาหารที่เล่นกับ DS ของเขา อาหาร mahiru ฮาร์ดคอร์ได้รับการดูโทรทัศน์รายการโปรดของเขาเมื่อฉากตลกขึ้นมา ให้ mahiru ฮาร์ดคอร์ออกหัวเราะ และคุยกศีรษะของเขาดูวันของเขา เพียงเพื่อจะพบมุมมองที่มีค่าที่สุด มันเป็นรอยยิ้มที่สวยที่เก็บทำให้หัวใจหลุด นี้ได้เพิ่มขึ้นกว่าสัปดาห์ที่ผ่านมา และที่จุดนี้ คุรู้ว่า เป็นหัวมากกว่าส้นเท้าสีน้ำตาล'คืนเงียบเช่นนี้หนึ่งจะรำคาญจริง ๆ โดยไม่ต้อง mahiru ฮาร์ดคอร์' คุโรอ้าปากกว้าง รู้สึกง่วงนอน และเย็นเล็กน้อย 'ผมคิดว่า ผมจะไปนอนเดี๋ยวนี้'คุโรกลายเป็นฟอร์มแมวของเขา และเดินไปที่ห้องนอนของ mahiru ฮาร์ดคอร์ เช่นประตูเสมอถูกเปิด ทั้งหมดที่ต้องทำคือผลักดันเล็กน้อย และเขาสามารถผ่าน Mahiru ฮาร์ดคอร์หลับสนิทกับครอบคลุมถึงสะโพกของเขาได้ คุโรขวยเขินในความคิดที่ว่าข้ามใจของเขา'Mendokuse ...' เขาปีนขึ้นเตียงของ mahiru ฮาร์ดคอร์ และพิพากษาปก ด้วยปากของเขา ดึงพวกเขาให้พวกเขาสามารถครอบคลุมร่างกายของ mahiru ฮาร์ดคอร์'ก็ค่อนข้างหนาวคืนนี้' คุโรกระโดดลง และวางในเตียงของเขาเล็ก เขาให้รวดเร็วครั้งสุดท้ายที่ใบหน้าของ mahiru ฮาร์ดคอร์ และสุดท้าย หลับไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mahiru วางอยู่บนเตียงของเขาด้วยหัวใจของเขายังคงห้ำหั่น ใบหน้าของเขาร้อนจริงๆ แต่มันไม่เป็นไข้ มันไม่ได้รู้สึกเหมือนการเจ็บป่วยก็อย่างอื่น.

เขาได้ยินสาว ๆ ที่ชั้นพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งนี้ อาการทั้งหมดจะเป็นเช่นเดียวกับพวกเขาอธิบายให้พวกเขา ดังนั้นจึงมีข้อสงสัยใด ๆ มันง่ายเกินไป วิธีการที่เขาไม่สามารถมองเห็นมันมาก่อนหรือไม่

เขาได้ตกหลุมรักกับ Kuro.

เขารู้สึกเหมือนยิ้มกันอย่างแพร่หลายเหมือนคนงี่เง่า ใช่นี้คือสิ่งที่เป็นความรู้สึกนี้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจมัน.

ตอนนี้ทำอะไรต่อไป สารภาพ? แน่นอนเขามีให้สารภาพในขณะนี้ แต่อย่างไร เขาไม่เคยมีความรักมาก่อน บางทีเขาควรจะขอความช่วยเหลือ แต่ใครที่เขาจะถาม? ทุกคนเขารู้ว่ามีความวิปริต เพียงคนเดียวที่เขาไว้ใจอย่างเต็มที่คือ ... Kuro บางทีมันอาจจะดีกว่าที่จะทำมันเอง.

ดีเขาอาจจะคิดออกในภายหลัง เขาอยู่ในความรัก ตอนนี้เป็นเวลาที่จะเพียงแค่สนุกกับความรู้สึกใหม่นี้ มันเริ่มจากเป็นที่แปลกและไม่สบายใจ แต่ตอนนี้มันรู้สึกขวา มันอุ่นขึ้นหัวใจของเขาจะรู้สึกเช่นนี้.

แม้ว่าเขาจะบอก Kuro เขาเหนื่อยเขาก็ตื่น ใช่เขาไม่ได้ไปรับการนอนหลับใด ๆ สำหรับหลายชั่วโมง ขอบคุณพระเจ้าที่มันเป็นคืนวันศุกร์ เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งอื่น.

•••

Kuro วางบนโซฟาไม่ได้มีดังกล่าวเป็นเวลาที่ดีเช่น Mahiru เขาไม่สามารถนอนหลับได้ Kuro ถูกใช้ในการเข้าพักเพิ่มขึ้นตลอดทั้งคืนพูดคุยกับคน การพูดคุยกับ Mahiru ส่วนใหญ่จะฟังเขาพูดคุย.

เขาลุกขึ้นจากที่นอนและเปิดหน้าต่าง เขานั่งอยู่บนระเบียงรู้สึกสายลมเย็นและความคิดเกี่ยวกับเมื่อเขาได้พบ Mahiru แรก.

ได้ยินเขาพูดคุยเป็นความเจ็บปวด ทั้งหมดที่เขาทำก็คือบ่นเกี่ยวกับวิธีการที่ขี้เกียจ Servamp ของเขาคือ ตอนนี้เขารักได้ยินเขาพูดคุย เขารักเสียงของเขาเสียงหัวเราะและ Kuro เขารู้สึกมีความสุขทุกคืนเขาได้ไปใช้ติดกับ Mahiru.

'อ่ารับในความรักมันเป็นเช่นความเจ็บปวด ... ' Kuro คิดว่าเป็นสีของสีชมพูสีแก้มของเขา.

เขาได้มาสรุป ว่าเขาอยู่ในความรักกับอีฟเขาไม่ได้ว่านานมาแล้ว เขาก็ตระหนักว่าสองสามเดือนที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาอยู่ในห้องครัวคืนหนึ่ง Mahiru ถูกทำให้เย็นและ Kuro กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารค่ำเล่นกับ DS ของเขา ในขณะที่การปรุงอาหาร Mahiru ได้ดูรายการโทรทัศน์ที่เขาชื่นชอบ.

เมื่อฉากตลกขึ้นมา Mahiru ให้ออกหัวเราะและ Kuro เงยหน้าขึ้นมองไปที่อีฟของเขา เพียงเพื่อจะพบมุมมองที่มีค่ามากที่สุด มันเป็นรอยยิ้มที่สวยงามที่เก็บไว้ทำให้หัวใจของเขาข้ามจังหวะ นี้ได้รับการเพิ่มขึ้นในช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาและที่จุดนี้ Kuro รู้ว่าเขาเป็นหัวมากกว่าส้นเท้าสีน้ำตาล.

'คืนที่เงียบสงบเช่นนี้เป็นที่น่ารำคาญจริงๆโดยไม่ต้อง Mahiru. Kuro หาวรู้สึกง่วงนอนและเย็นเล็กน้อย "ผมคิดว่าผมจะไปนอนในขณะนี้.

Kuro เปลี่ยนเป็นรูปแบบแมวของเขาและเดินไปที่ห้องนอนของ Mahiru เช่นเคยประตูถูกเปิดทุกอย่างที่เขาต้องทำคือผลักดันมันเล็ก ๆ น้อย ๆ และเขาสามารถผ่าน Mahiru เป็นอุตุหลับครอบคลุมถึงสะโพกของเขา Kuro เขินที่ความคิดที่ว่าข้ามใจของเขา.

'Mendokuse .. ' เขาปีนขึ้นเตียง Mahiru และจับครอบคลุมด้วยปากของเขาดึงพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถครอบคลุมร่างกายของ Mahiru.

'มันค่อนข้างเย็นในคืนนี้. Kuro กระโดดลงและวางลงในเตียงของเขาเล็ก ๆ เขาให้หนึ่งอย่างรวดเร็วก่อนที่ใบหน้า Mahiru และในที่สุดก็ผล็อยหลับไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

mahiru วางลงบนเตียงของเขากับหัวใจเขายังคงเต้นแรง ใบหน้าของเขาร้อนจริงๆ แต่ไม่มีไข้ มันไม่ได้รู้สึกเหมือนป่วย มันเป็นอย่างอื่นเขา overhears หญิงที่ชั้นพูดถึงสิ่งนี้ อาการทั้งหมดจะเป็นเช่นเดียวกับพวกเขาอธิบาย ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลย มันง่ายเกินไป ทำไมเขาไม่เห็นมันมาก่อนเขาตกหลุมรักคุโระ .เขารู้สึกชอบยิ้มกว้างๆเหมือนคนโง่ ใช่ นี่คือ ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน . ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วอะไรต่อไปล่ะ ? สารภาพ แน่นอน เขาต้องสารภาพกับเธอในตอนนี้ แต่อย่างไร เขาไม่เคยมีความรักมาก่อน บางทีเขาอาจจะต้องขอความช่วยเหลือ แต่ที่เขาถาม ทุกคนที่เขารู้จักเป็นคนประหลาด คนเดียวที่เขาไว้ใจอย่าง คือ . . . . . . . คุโระ . บางทีมันอาจจะดีกว่าที่จะทำมันเองเขาอาจจะคิดทีหลัง เขากำลังมีความรัก ตอนนี้ถึงเวลาที่จะเพลิดเพลินกับความรู้สึกใหม่ มันเริ่มแปลกๆ และอึดอัด แต่ตอนนี้มันรู้สึกขวา มันอบอุ่นหัวใจเขารู้สึกแบบนี้แม้ว่าเขาจะบอกกับคุโระ เขาเหนื่อย เขายังตื่นอยู่ ใช่ เขายังไม่ได้นอนซักชั่วโมง ขอบคุณพระเจ้ามันเป็นคืนวันศุกร์ เขาไม่ต้องเป็นห่วงอะไรอีก•••คุโระ นอนบนโซฟา ไม่ได้มีเวลาที่ดีเช่น mahiru . เขาไม่ได้หลับ คุโระก็ใช้อยู่ทั้งคืน พูดกับใครบางคน คุยกับ mahiru . ส่วนใหญ่ฟังเขาพูดเขาลุกขึ้นจากโซฟาและเปิดหน้าต่าง เขานั่งอยู่บนระเบียง ลมหนาว และคิดว่าเมื่อเขาได้พบ mahiru ก่อนได้ยินเขาพูด คือ ความเจ็บปวด เขาบ่นเรื่องขี้เกียจ servamp ของเขายังไง ตอนนี้ เขารักที่ได้ยินเขาพูด เขารักเสียงของเขา เสียงหัวเราะและคุโระมีความสุขทุกคืนเขาต้องใช้เวลาต่อไปเพื่อ mahiru ." อ่า มีความรักมันช่างเจ็บปวด . . . " คุโระคิดเป็นโทนสีชมพู สีแก้มของเขา .เขาได้ข้อสรุปว่า เขารักของเขา อีฟ เมื่อไม่นานมานี้ เขารู้ว่าเมื่อสองเดือนก่อน เมื่อพวกเขาอยู่ในครัว 1 คืน mahiru กำลังทำอาหารเย็นและคุโระ นั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร เล่น DS ของเขา ในขณะที่การปรุงอาหาร mahiru กำลังดูทีวีรายการโปรดของเขาเมื่อฉากตลกขึ้นมา mahiru ปล่อยหัวเราะออกมา และคุโระยกศีรษะของเขาดูวันของเขา เพื่อหามุมมองที่มีค่ามากที่สุด มันเป็นยิ้มที่สวยงาม มันทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ นี้ได้รับการเพิ่มขึ้นในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา และ ณจุดนี้ คุโระ รู้ว่าเขาเป็นหัวมากกว่าส้นเท้าสำหรับผมสีน้ำตาล" เงียบคืนแบบนี้ก็น่ารำคาญมาก โดยไม่ mahiru " คุโระ หาว รู้สึกง่วง และเย็นเล็กน้อย . ผมว่าผมจะไปนอนแล้ว . . .คุโระกลายเป็นรูปแมวของเขา และเดินไปที่ห้องนอน mahiru . ชอบเสมอ ประตูเปิดอยู่ สิ่งที่เขาต้องทำคือกดเพียงเล็กน้อย และเขาสามารถผ่านได้ mahiru คือ หลับสนิท หลับกับคลุมถึงสะโพกของเขา คุโระหน้าแดงที่ความคิดที่ข้ามใจของเขา. . . . . . . " " mendokuse เขาปีน mahiru ของเตียงและไม่ครอบคลุมกับปากของเขา ดึงพวกเขาดังนั้นพวกเขาสามารถครอบคลุมร่างกาย mahiru .มันค่อนข้างหนาวนะ " คุโระก็กระโดดลงนอนบนเตียงเล็ก ๆ ของเขา เขาให้หนึ่งเมื่อมองใบหน้า mahiru และในที่สุดก็หลับไป