(from 15°–45°); and (3) as an effec

(from 15°–45°); and (3) as an effective flexor of the lower
extremity at the hip joint (from 45°–60°). They further
concluded that the function of the psoas major as a hip
stabilizer is overshadowed by its action of stabilizing/
erecting the lumbar vertebral column.
Over the last decade, new insights into muscle function
and the role of muscles in providing dynamic stability
have emerged. Some muscles may have stabilization of
the lumbosacral spine as their primary role, while others
appear to have multiple roles and these multiple roles may
be dependent upon spinal position and the loads being
transmitted to the spine (i.e. low load vs. high load).25–27
Recent research on lumbar musculature and how it relates
to individuals suffering from lower back pain has
progressed through the use of advanced imaging techniques.
Dangeria and Naesh28 conducted a clinical prospective
cohort study examining the cross-sectional area
of the psoas major in healthy volunteers and subjects with
unilateral sciatica caused by a disc herniation. These authors
demonstrated that in most patients with a lumbar
disc herniation there was a significant reduction in the
cross-sectional area of the psoas major on the affected side
only and most prominently at the level of the disc herniation.
They suggested that a correlation exists between the
reduction in the cross-sectional area of the psoas major
(Spearmann’s rho = 0.8; P = 0.05) and the duration of continuous
sciatica of the affected side but that no correlation
exists between the amount of disc herniation and reduction
in psoas major cross-sectional area. Similarly, Danneels et
al.29 examined the trunk muscles (paraspinal, psoas and
multifidus) in chronic low back pain patients and healthy
control subjects employing computerized tomography at
three different lumbar levels. These authors found no significant
differences in the cross-sectional area of the psoas
major or paraspinals but they did find significant differences
existed in the cross-sectional area of the multifidus
at the L4 spinal level. Barker et al.30 investigated the crosssectional
of the psoas major in the presence of unilateral
low back pain through the utilization of magnetic resonance
imaging (MRI). These authors found that there were
statistically significant differences in cross-sectional area
of the psoas major between sides (median reduction was
12.3%) at the levels of L1-L5 and that there was a positive
correlation between a decreased cross-sectional area of
the psoas major and the duration of symptoms. In another
MRI study, Hides et al.31 assessed the effects of prolonged

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(จาก 15° – 45°); และ (3) เป็นเนื้อเฟลกเซอร์มีประสิทธิภาพของด้านล่างส่วนปลายที่ข้อต่อสะโพก (จาก 45° 60°) พวกเขาต่อไปสรุปที่การทำงานของ psoas หลักเป็นการพโคลงเป็น overshadowed โดยดำเนินการเป็น stabilizing /erecting สันหลังช่องไขทศวรรษ ลึกกล้ามเนื้อฟังก์ชันใหม่และบทบาทของกล้ามเนื้อในให้ความมั่นคงแบบไดนามิกได้เกิด กล้ามเนื้อบางมีเสถียรภาพของกระดูกสันหลัง lumbosacral เป็นบทบาทของพวกเขาหลัก ขณะที่คนอื่นจะ มีหลายบทบาท และบทบาทเหล่านี้หลายอาจจะขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่สันหลังและโหลดมีส่งไปยังกระดูกสันหลัง (เช่นต่ำโหลดเทียบกับโหลดสูง) .25 – 27การวิจัยล่าสุด musculature ช่องไขและวิธีการเกี่ยวข้องกับบุคคลที่ทุกข์ทรมานจากการปวดหลังส่วนล่างได้หน้าไปเพียงใดโดยใช้เทคนิคการถ่ายภาพขั้นสูงDangeria และ Naesh28 ดำเนินการคลินิกผู้สนใจศึกษาผู้ผ่านการตรวจสอบพื้นที่เหลวของ psoas หลักในอาสาสมัครสุขภาพและวิชาด้วยsciatica ฝ่ายเกิดจาก herniation ดิสก์ ผู้เขียนเหล่านี้แสดงที่ในผู้ป่วยส่วนใหญ่มีน้ำไขสันหลังดิสก์ herniation ที่มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญพื้นที่เหลวของ psoas หลักได้รับผลกระทบทางด้านเท่านั้น และที่สุดจึงของ herniation ดิสก์พวกเขาแนะนำว่า มีความสัมพันธ์อยู่ระหว่างการลดบริเวณเหลว psoas หลัก(ครอของ Spearmann = 0.8 P = 0.05) และระยะเวลาต่อเนื่องข้าง sciatica ของที่ได้รับผลกระทบแต่ที่มีอยู่ระหว่างจำนวนดิสก์ herniation และลดบริเวณ psoas ใหญ่เหลว ในทำนองเดียวกัน Danneels ร้อยเอ็ดal.29 ตรวจสอบกล้ามเนื้อลำตัว (paraspinal, psoas และmultifidus) ในผู้ป่วยโรคปวดหลัง และมีสุขภาพดีเรื่องการควบคุมการใช้เครื่องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ computerized ที่สามช่องไขระดับที่แตกต่างกัน ผู้เขียนเหล่านี้พบไม่สำคัญความแตกต่างในพื้นที่เหลวของ psoas การวิชา หรือ paraspinals แต่พวกเขาไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญอยู่ในพื้นที่ของ multifidus จะเหลวที่ระดับสันหลัง L4 บาร์คเกอร์ et crosssectional การตรวจสอบ al.30ของ psoas สำคัญในต่อหน้าของฝ่ายปวดหลัง โดยใช้แม่เหล็กสั่นพ้องไฟฟ้า (mri) เหล่านี้ผู้เขียนพบว่า มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในเหลวของ psoas สำคัญระหว่างด้าน (ลดมัธยฐานคือ12.3 การให้%) ในระดับ L1 L5 และที่ มีการบวกความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่เหลวลดลงของpsoas หลักและระยะเวลาของอาการ ในอีกซ่อนการศึกษา MRI, et al.31 ประเมินผลกระทบของการขยายระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ตั้งแต่วันที่ 15 ° -45 °); และ (3) เป็นข้อต่อที่มีประสิทธิภาพของต่ำ
สุดที่สะโพก (จาก 45 ° -60 °) นอกจากนี้พวกเขา
ได้ข้อสรุปว่าการทำงานของ psoas ที่สำคัญเช่นสะโพก
โคลงถูกบดบังโดยการกระทำของการรักษาเสถียรภาพ /
erecting กระดูกสันหลังส่วนเอว.
กว่าทศวรรษที่ผ่านมาข้อมูลเชิงลึกใหม่ในการทำงานของกล้ามเนื้อ
และบทบาทของกล้ามเนื้อในการให้เสถียรภาพแบบไดนามิก
ได้เกิด กล้ามเนื้อบางคนอาจมีการรักษาเสถียรภาพของ
กระดูกสันหลัง lumbosacral เป็นบทบาทหลักของพวกเขาในขณะที่คนอื่น ๆ
ปรากฏว่ามีหลายบทบาทและหลายบทบาทเหล่านี้อาจ
จะขึ้นอยู่กับตำแหน่งของกระดูกสันหลังและโหลดที่ถูก
ส่งไปยังกระดูกสันหลัง (เช่นโหลดต่ำเมื่อเทียบกับภาระสูง) 0.25 -27
วิจัยล่าสุดเกี่ยวกับกล้ามเนื้อเอวและวิธีการที่เกี่ยวข้อง
กับบุคคลที่ทุกข์ทรมานจากอาการปวดหลังส่วนล่างได้
ก้าวหน้าโดยการใช้เทคนิคการถ่ายภาพขั้นสูง.
Dangeria Naesh28 และดำเนินการในอนาคตทางคลินิก
การศึกษาการศึกษาการตรวจสอบพื้นที่หน้าตัด
ที่สำคัญ psoas ในอาสาสมัครสุขภาพดี และวิชาที่มี
อาการปวดตะโพกข้างเดียวที่เกิดจากหมอนรอง ผู้เขียนเหล่านี้
แสดงให้เห็นว่าในผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีเอว
หมอนรองมีการลดความสำคัญใน
พื้นที่หน้าตัดที่สำคัญ psoas บนฝั่งได้รับผลกระทบ
เท่านั้นและเด่นที่สุดในระดับของหมอนรอง.
ชี้ให้เห็นว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่าง
การลดลงของพื้นที่หน้าตัดของ psoas สำคัญ
(โร Spearmann ของ = 0.8; p = 0.05) และระยะเวลาของการอย่างต่อเนื่อง
อาการปวดตะโพกของฝั่งได้รับผลกระทบ แต่ที่ไม่มีความสัมพันธ์
ที่มีอยู่ระหว่างปริมาณของหมอนรองและการลดลง
ใน psoas ข้ามที่สำคัญ พื้นที่หน้าตัด ในทำนองเดียวกัน Danneels et
al.29 ตรวจสอบกล้ามเนื้อลำตัว (paraspinal psoas และ
multifidus) ในผู้ป่วยเรื้อรังอาการปวดหลังและมีสุขภาพดี
เรื่องการควบคุมการใช้เอกซเรย์คอมพิวเตอร์ที่
สามระดับเอวที่แตกต่างกัน เหล่านี้ผู้เขียนพบว่าไม่มีนัยสำคัญ
แตกต่างในพื้นที่หน้าตัดของ psoas
ใหญ่หรือ paraspinals แต่พวกเขาก็พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
อยู่ในพื้นที่หน้าตัดของ multifidus
ที่ระดับกระดูกสันหลัง L4 บาร์เกอร์ et al.30 สอบสวน crosssectional
ที่สำคัญ psoas ในการปรากฏตัวของฝ่ายเดียว
อาการปวดหลังผ่านการใช้ประโยชน์ของคลื่นสนามแม่เหล็ก
การถ่ายภาพ (MRI) ผู้เขียนเหล่านี้พบว่ามี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในพื้นที่หน้าตัด
ที่สำคัญ psoas ระหว่างสองฝ่าย (การลดลงเฉลี่ยอยู่ที่
12.3%) ที่ระดับของ L1-L5 และที่มีบวก
ความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่หน้าตัดลดลง
psoas สำคัญและระยะเวลาของอาการ อีก
การศึกษา MRI, หนังแท้ et al.31 การประเมินผลกระทบของการเป็นเวลานาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( จาก 15 °– 45 ° ) ; และ ( 3 ) เป็นประสิทธิภาพ ขณะของรยางค์ล่าง
ที่สะโพก ( จาก 45 °– 60 องศา ) พวกเขาต่อไป
สรุปได้ว่าฟังก์ชันของลามเข้าไปยังส่วนใหญ่เป็นสะโพก
โคลงเป็น overshadowed โดยการกระทําของการหด /
erecting กระดูกสันหลัง lumbar
กว่าทศวรรษใหม่ ข้อมูลเชิงลึกใน
การทำงานของกล้ามเนื้อ และบทบาทของกล้ามเนื้อในการให้
เสถียรภาพพลวัตเกิดขึ้นได้กล้ามเนื้อบางส่วน อาจจะรักษาเสถียรภาพของกระดูกสันหลัง lumbosacral
เป็นบทบาทหลักของพวกเขาในขณะที่คนอื่น
ปรากฏมีหลายบทบาทหลายบทบาทเหล่านี้และอาจจะขึ้นอยู่กับตำแหน่งของกระดูกสันหลังและ

โหลดถูกส่งไปยังกระดูกสันหลัง ( เช่นต่ำโหลดและโหลดสูง ) 25 – 27
การวิจัยล่าสุดในบริเวณกล้ามเนื้อและวิธีการติดต่อ
ให้บุคคลที่ทุกข์ทรมานจากอาการปวดหลังส่วนล่างได้
ขึ้นผ่านการใช้เทคนิคการถ่ายภาพขั้นสูง และการ naesh28 dangeria

คลินิกอนาคตการศึกษาไปข้างหน้าตรวจสอบพื้นที่ภาคตัดขวาง
ของลามเข้าไปยังส่วนหลักในอาสาสมัครที่มีสุขภาพดี และวิชาที่มีอาการปวดตะโพกฝ่ายเดียว
เกิดจากสลาตัน . ผู้เขียนเหล่านี้ พบว่า ผู้ป่วยส่วนใหญ่

กับเอวสลาตันมีการ
พื้นที่ภาคตัดขวางของลามเข้าไปยังส่วนหลักที่ได้รับผลกระทบด้าน
เท่านั้นและเด่นที่สุดในระดับของสลาตัน .
พวกเขาชี้ให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการลดลงของพื้นที่ภาคตัดขวาง

( spearmann ลามเข้าไปยังส่วนหลักของโร = 0.8 , p = 0.05 ) และระยะเวลาของอาการปวดตะโพกอย่างต่อเนื่อง
ของข้าง ได้รับผลกระทบ แต่ที่ไม่มีความสัมพันธ์
ระหว่างปริมาณของดิสก์และไม่ลด
psoas หลักที่มีในพื้นที่ ในทํานองเดียวกัน danneels et
al.29 ตรวจกล้ามเนื้อลำตัว ( psoas paraspinal และ
มัลติฟิดัส ) ในผู้ป่วยปวดหลังเรื้อรังและวิชาควบคุมคอมพิวเตอร์ที่ใช้เอกซเรย์คอมพิวเตอร์มีสุขภาพดี

สามระดับเอวที่แตกต่างกัน ผู้เขียนเหล่านี้พบ
ความแตกต่างในพื้นที่ภาคตัดขวางของลามเข้าไปยังส่วน
สาขาหรือ paraspinals แต่เขาพบความแตกต่างที่มีอยู่ใน พื้นที่ภาคตัดขวาง

L4 ของมัลติฟิดัสที่กระดูกสันหลังระดับ บาร์คเกอร์และ al.30 ศึกษา crosssectional
ของลามเข้าไปยังส่วนหลักในการแสดงตนของฝ่ายเดียว
ปวดหลัง ผ่านการใช้ประโยชน์ของการสร้างภาพด้วยเรโซแนนซ์แม่เหล็ก ( MRI )
.ผู้เขียนเหล่านี้พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในพื้นที่ภาคตัดขวาง

ของลามเข้าไปยังส่วนที่สำคัญระหว่างสองฝ่าย ( median จำนวน
12.3% ) ที่ระดับ l1-l5 และมีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างค่าภาคตัดขวางของพื้นที่

ลามเข้าไปยังส่วนหลักและระยะเวลาของอาการ ในอีก
การศึกษา MRI , ซ่อนและ al.31 ประเมินผลนาน