In “The Story of an Hour,” independ

In “The Story of an Hour,” independence is a forbidden pleasure that can be imagined only privately. When Louise hears from Josephine and Richards of Brently’s death, she reacts with obvious grief, and although her reaction is perhaps more violent than other women’s, it is an appropriate one. Alone, however, Louise begins to realize that she is now an independent woman, a realization that enlivens and excites her. Even though these are her private thoughts, she at first tries to squelch the joy she feels, to “beat it back with her will.” Such resistance reveals how forbidden this pleasure really is. When she finally does acknowledge the joy, she feels possessed by it and must abandon herself to it as the word free escapes her lips. Louise’s life offers no refuge for this kind of joy, and the rest of society will never accept it or understand it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน "เรื่องราวของอันชั่วโมง ความเป็นอิสระเป็นความสุขต้องห้ามที่สามารถจินตนาการเท่าเอกชน เมื่อหลุยส์ได้ยินจาก Josephine และริชาร์ดของ Brently ของตาย เธอทำปฏิกิริยากับความเศร้าโศกที่ชัดเจน และแม้ว่าปฏิกิริยาของเธออาจจะเป็นมากขึ้น รุนแรงกว่าสตรีอื่น ๆ จึงเป็นส่วนหนึ่งที่เหมาะสม คนเดียว อย่างไรก็ตาม หลุยส์เริ่มตระหนักว่า เธอเป็นผู้หญิงที่อิสระ การรับรู้ที่มาก และตื่นเต้นของเธอ แม้ว่าเหล่านี้เป็นความคิดส่วนตัวของเธอ เธอที่ครั้งแรกพยายาม squelch ความรู้สึก การ "เสียชนะก็กลับกับเธอจะจ่าย" ความต้านทานดังกล่าวเผยว่า ต้องห้ามความสุขนี้จริง ๆ เป็น เมื่อเธอก็ยอมรับความสุข เธอรู้สึกมอบมัน และต้องละทิ้งตัวเองจะเป็นคำว่าฟรีหนีริมฝีปากของเธอ ไม่หลบในความสุขชนิดนี้มีชีวิตของหลุยส์ และส่วนเหลือของสังคมจะไม่ยอมรับ หรือเข้าใจได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน "เรื่องของเวลา" ความเป็นอิสระเป็นความสุขที่ต้องห้ามที่สามารถคิดเอกชนเพียงรายเดียว เมื่อได้ยินเสียงจากหลุยส์โจเซฟินและริชาร์ดการตายของ Brently เธอทำปฏิกิริยากับความเศร้าโศกอย่างเห็นได้ชัดและแม้ว่าปฏิกิริยาของเธออาจจะเป็นความรุนแรงมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ของผู้หญิงมันเป็นหนึ่งที่เหมาะสม เพียงอย่างเดียว แต่หลุยส์เริ่มตระหนักว่าเธออยู่ในขณะนี้ผู้หญิงที่เป็นอิสระ, enlivens ตระหนักว่าเธอตื่นเต้น ถึงแม้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นความคิดส่วนตัวของเธอเธอเป็นครั้งแรกที่พยายามที่จะปรับสัญญาณรบกวนเธอรู้สึกมีความสุขที่จะ "ชนะก็กลับมาพร้อมกับความประสงค์ของเธอ." ต้านทานดังกล่าวแสดงให้เห็นว่ามีความสุขที่ต้องห้ามนี้จริงๆ ในที่สุดเมื่อเธอไม่ยอมรับความสุขที่เธอรู้สึกครอบงำโดยมันและต้องละทิ้งตัวเองว่ามันเป็นคำฟรีหนีริมฝีปากของเธอ ชีวิตของหลุยส์มีที่หลบภัยสำหรับชนิดของความสุขนี้และส่วนที่เหลือของสังคมจะไม่ยอมรับมันหรือเข้าใจมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เรื่องของชั่วโมง " เอกราชเป็นสิ่งต้องห้ามความสุขที่สามารถจินตนาการเพียงสองต่อสอง เมื่อคุณได้ยินจากโจเซฟินและริชาร์ดของเบรน ตาย เธอมีปฏิกิริยากับความเศร้าโศกอย่างเห็นได้ชัด และแม้ว่าการตอบสนองของเธอ อาจจะรุนแรงกว่าที่ผู้หญิงคนอื่น ๆ มันเป็นหนึ่งที่เหมาะสม คนเดียว แต่ หลุยส์ เริ่มตระหนักว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นอิสระนึกขึ้นได้ว่า enlivens และตื่นเต้นของเธอ แม้ว่าเหล่านี้มีความคิดส่วนตัวของเธอ เธอในตอนแรกพยายามระงับความยินดีก็รู้สึก " ชนะกลับเธอจะ " เช่นความต้านทานแสดงให้เห็นว่าวิธีการต้องห้ามได้จริงๆ สุดท้าย เมื่อเธอไม่รับรู้ความสุขที่หล่อนรู้สึกครอบครองโดยมันและต้องสละตัวเอง มันเป็นคำที่เธอหนีฟรีริมฝีปากชีวิตของหลุยส์ มีที่หลบภัยสำหรับชนิดนี้ของจอย และส่วนที่เหลือของสังคม จะไม่มีวันยอมรับมันและเข้าใจมัน