- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
defined by Mongkolsawat et al. (200
defined by Mongkolsawat et al. (2009a), Charuppat and Mongkolsawat (2003), Putklang et al. (2010)
and Mongkolsawat and Putklang (2010) for the crops to be evaluated.
b) Nutrient Availability Index (NAI): The NAI, is based on the method developed by Radcliffe
et al. (1982) and is given by NAI= N x P x K x pH. The soil map provides information of N, P, K and
pH, those of which were used in the overlay process to create the spatial layer of NAI. The values of the
rating factor of the NAI component were given by Mongkolsawat et al. (2009a), Mongkolsawat et
al.(2009b), Putklang et al. (2010) and Mongkolsawat and Putklang (2010).
c) Water retention (I): Water retention was compiled from soil texture on which the factor
rating values for crops were based. The values assigned to the crops are referred to a number of studies
(Mongkolsawat et al., 2009a, Mongkolsawat et al., 2009b , Putklang et al., 2010 and Mongkolsawat and
Putklang, 2010) by which the ‘I’ layer was established.
d) Rooting Conditions(R): Rooting condition is a major land quality that plays important role
in the land suitability evaluation. Soil depth is a diagnostic factor for the crops (Sys et al., 1993). Soil
map developed by LDD (1991) provides the soil depth by which the factor rating values for the crops
were assigned (Mongkolsawat et al., 2009a, Thavone, 1999, Putklang et al., 2010 and Mongkolsawat
and Putklang, 2010).
e) Oxygen availability (O): Soil drainage as defined by USDA (1951), available from soil map
(LDD, 1991) was used for the creation of the ‘O’ layer. The factor rating values were given by
Mongkolsawat et al. (2009a), Mongkolsawat et al. (2009b), Putklang et al. (2010) and Mongkolsawat
and Putklang (2010).
f) Salt hazard (Sa): Soil salinity is an important edaphic constraint for the crops and originates
from the Maha Sarakham geoglogic formation which underlies the areas. An available soil salinity
potential map (Mongkolsawat and Paiboonsak, 2006) was used to assign the factor rating for the
evaluation.
g) Flood hazard (F): Flood hazard layer was performed using the recurrent flood area
developed with multi-temporal Radarsat data for the periods of 2001,2002,2003,2004 and 2007. An
available map layer of the recurrent flood area provided by Regional centre for Geo-Informatics and
Space Technology, Northeast Thailand (2009) was used and assigned the factor rating values according
to number of the recurrent flooded years.
h) Soil erosion (E): Soil erosion layer developed using universal soil loss equation prepared by
Mongkolsawat et al. (2006) was used and assigned the factor rating values according to the soil erosion
risk.
i) Terrain (T): The terrain layer is a matrix of slope gradient and landform. The map of the
slope and landform combination was digitally established and the values assigned were given in the
study conducted by (Mongkolsawat et al, 2009a, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al, 2010 and
Mongkolsawat and Putklang, 2010) for rice, sugar-cane, cassava and rubber tree, respectively.
Each of the defined land qualities with their associated attribute was digitally encoded in GIS
database to create the nine thematic layers. The diagnostic factors of each layer were assigned with
factor rating values (S1=1.0 for highly suitable, S2 = 0.8 for moderately suitable, S3 = 0.4 for
marginally suitable and N = 0.1 for unsuitable).
The evaluation model for each crop was given using the values of the factor rating as equation (1)
These layers were integrated by spatially overlaying each with the suitability model of the
defined nine layers, which yielded 4 classes according to the results shown in table 1.
The reliability or accuracy of the suitability map for each crop was assessed, based on the
suitability maps conducted by LDD (2005) for rubber tree and ground truth surveys for rice, sugar-cane
and cassava. The number of the ground truth locations surveyed for rice, sugar-cane and
cassava accounted for 66, 23 and 18 locational samples respectively .
Table 1 Overall suitability evaluation for rice, sugar-cane, cassava and rubber tree
Suitability Class Rice Sugarcane Cassava Rubber tree
S1 0.554-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000
S2 0.054-0.554 0.085-0.584 0.085-0.584 0.085-0.584
S3 0.001-0.054 0.003-0.085 0.003-0.085 0.003-0.085
N
and Mongkolsawat and Putklang (2010) for the crops to be evaluated.
b) Nutrient Availability Index (NAI): The NAI, is based on the method developed by Radcliffe
et al. (1982) and is given by NAI= N x P x K x pH. The soil map provides information of N, P, K and
pH, those of which were used in the overlay process to create the spatial layer of NAI. The values of the
rating factor of the NAI component were given by Mongkolsawat et al. (2009a), Mongkolsawat et
al.(2009b), Putklang et al. (2010) and Mongkolsawat and Putklang (2010).
c) Water retention (I): Water retention was compiled from soil texture on which the factor
rating values for crops were based. The values assigned to the crops are referred to a number of studies
(Mongkolsawat et al., 2009a, Mongkolsawat et al., 2009b , Putklang et al., 2010 and Mongkolsawat and
Putklang, 2010) by which the ‘I’ layer was established.
d) Rooting Conditions(R): Rooting condition is a major land quality that plays important role
in the land suitability evaluation. Soil depth is a diagnostic factor for the crops (Sys et al., 1993). Soil
map developed by LDD (1991) provides the soil depth by which the factor rating values for the crops
were assigned (Mongkolsawat et al., 2009a, Thavone, 1999, Putklang et al., 2010 and Mongkolsawat
and Putklang, 2010).
e) Oxygen availability (O): Soil drainage as defined by USDA (1951), available from soil map
(LDD, 1991) was used for the creation of the ‘O’ layer. The factor rating values were given by
Mongkolsawat et al. (2009a), Mongkolsawat et al. (2009b), Putklang et al. (2010) and Mongkolsawat
and Putklang (2010).
f) Salt hazard (Sa): Soil salinity is an important edaphic constraint for the crops and originates
from the Maha Sarakham geoglogic formation which underlies the areas. An available soil salinity
potential map (Mongkolsawat and Paiboonsak, 2006) was used to assign the factor rating for the
evaluation.
g) Flood hazard (F): Flood hazard layer was performed using the recurrent flood area
developed with multi-temporal Radarsat data for the periods of 2001,2002,2003,2004 and 2007. An
available map layer of the recurrent flood area provided by Regional centre for Geo-Informatics and
Space Technology, Northeast Thailand (2009) was used and assigned the factor rating values according
to number of the recurrent flooded years.
h) Soil erosion (E): Soil erosion layer developed using universal soil loss equation prepared by
Mongkolsawat et al. (2006) was used and assigned the factor rating values according to the soil erosion
risk.
i) Terrain (T): The terrain layer is a matrix of slope gradient and landform. The map of the
slope and landform combination was digitally established and the values assigned were given in the
study conducted by (Mongkolsawat et al, 2009a, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al, 2010 and
Mongkolsawat and Putklang, 2010) for rice, sugar-cane, cassava and rubber tree, respectively.
Each of the defined land qualities with their associated attribute was digitally encoded in GIS
database to create the nine thematic layers. The diagnostic factors of each layer were assigned with
factor rating values (S1=1.0 for highly suitable, S2 = 0.8 for moderately suitable, S3 = 0.4 for
marginally suitable and N = 0.1 for unsuitable).
The evaluation model for each crop was given using the values of the factor rating as equation (1)
These layers were integrated by spatially overlaying each with the suitability model of the
defined nine layers, which yielded 4 classes according to the results shown in table 1.
The reliability or accuracy of the suitability map for each crop was assessed, based on the
suitability maps conducted by LDD (2005) for rubber tree and ground truth surveys for rice, sugar-cane
and cassava. The number of the ground truth locations surveyed for rice, sugar-cane and
cassava accounted for 66, 23 and 18 locational samples respectively .
Table 1 Overall suitability evaluation for rice, sugar-cane, cassava and rubber tree
Suitability Class Rice Sugarcane Cassava Rubber tree
S1 0.554-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000
S2 0.054-0.554 0.085-0.584 0.085-0.584 0.085-0.584
S3 0.001-0.054 0.003-0.085 0.003-0.085 0.003-0.085
N
0/5000
กำหนด โดย Mongkolsawat et al. (2009a), Charuppat และ Mongkolsawat (2003), Putklang et al. (2010)และ Mongkolsawat และ Putklang (2010) สำหรับพืชสามารถประเมินข) ดัชนีความพร้อมธาตุอาหาร (ไน): นายเดอะ ขึ้นอยู่กับวิธีการพัฒนา โดยแรดคลิฟฟ์al. ร้อยเอ็ด (1982) และถูกกำหนด โดยนาย = N x P x K x ค่า pH แผนที่ดินแสดงข้อมูลของ N, P, K และpH ของที่ใช้ในการซ้อนทับเพื่อสร้างชั้นปริภูมิของนาย ค่าของการปัจจัยประกอบในการจัดอันดับที่ได้รับโดย Mongkolsawat et al. (2009a), Mongkolsawat ร้อยเอ็ดal.(2009b), Putklang และ al. (2010) และ Mongkolsawat และ Putklang (2010)c) เก็บข้อมูลน้ำ (I): น้ำคงคอมไพล์จากพื้นผิวดินที่ตัวจากค่าคะแนนสำหรับพืช ค่าที่กำหนดให้กับพืชเรียกว่าของการศึกษา(Al. et Mongkolsawat, 2009a, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al., 2010 และ Mongkolsawat และPutklang, 2010) โดยที่ 'ไอ' ชั้นก่อd) rooting Conditions(R): Rooting เงื่อนไขคือ คุณภาพดินหลักที่สำคัญในการประเมินความเหมาะสมของที่ดิน ความลึกของดินเป็นปัจจัยวินิจฉัยสำหรับพืช (Sys et al., 1993) ดินแผนพัฒนา โดย LDD (1991) มีความลึกของดินที่จัดอันดับปัจจัยค่าสำหรับปลูกกำหนด (Mongkolsawat et al., 2009a, Thavone, 1999, Putklang et al., 2010 และ Mongkolsawatก Putklang, 2010)e) พร้อมออกซิเจน (O): ดินระบายน้ำตามที่กำหนด โดยจาก (1951), ได้จากแผนที่ดิน(LDD, 1991) ใช้สำหรับการสร้าง ' โอเลเยอร์ ได้กำหนดค่าคะแนนปัจจัยMongkolsawat et al. (2009a), Mongkolsawat et al. (2009b), Mongkolsawat และ Putklang et al. (2010)และ Putklang (2010)f) อันตรายเกลือ (Sa): ดินเค็มเป็นข้อจำกัด edaphic สำคัญสำหรับการปลูก และต้นกำเนิดจากผู้แต่ง geoglogic มหาสารคามที่ underlies พื้นที่ ที่มีดินเค็มแผนที่ศักยภาพ (Mongkolsawat และ Paiboonsak, 2006) ถูกใช้เพื่อกำหนดจัดอันดับปัจจัยการประเมินผลg) น้ำท่วมอันตราย (F): ทำน้ำท่วมอันตรายชั้นใช้พื้นที่น้ำท่วมที่เกิดซ้ำพัฒนาหลายขมับ Radarsat ข้อมูลสำหรับรอบระยะเวลาของ 2001,2002,2003,2004 และ 2007 มีชั้นมีแผนที่ของพื้นที่น้ำท่วมที่เกิดซ้ำโดยศูนย์ภูมิภาคสำหรับสารสนเทศ และเทคโนโลยีอวกาศ อุดร (2009) ถูกใช้ และกำหนดค่าคะแนนปัจจัยตามจำนวนการเกิดซ้ำน้ำท่วมปีh) ดินพังทลาย (E): ชั้นพังทลายดินพัฒนาโดยใช้สมการสูญเสียดินสากลโดยMongkolsawat et al. (2006) ที่ใช้ และกำหนดค่าคะแนนปัจจัยตามการพังทลายของดินความเสี่ยงi) ภูมิประเทศ (T): ชั้นภูมิประเทศเป็นเมตริกซ์ของธรณีสัณฐานและการไล่ระดับความชัน แผนที่เซ็นก่อลาดและธรณีสัณฐาน และค่าที่กำหนดให้ได้รับในการดำเนินการศึกษาด้วย (Mongkolsawat et al, 2009a, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al, 2010 และMongkolsawat และ Putklang, 2010) สำหรับข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และยางต้นไม้ ตามลำดับคุณภาพที่ดินกำหนดด้วยแอตทริบิวต์ความสัมพันธ์แต่ละแบบดิจิทัลถูกเข้ารหัสใน GISฐานข้อมูลการสร้างเลเยอร์เฉพาะเรื่องเก้า ปัจจัยวินิจฉัยของแต่ละชั้นถูกกำหนดด้วยปัจจัยการประเมินค่า (S1 = 1.0 สำหรับเหมาะ S2 = 0.8 สำหรับปานกลางเหมาะ S3 = 0.4 สำหรับเหมาะดี และ N = 0.1 สำหรับไม่เหมาะสม)แบบประเมินในแต่ละพืชถูกกำหนดโดยใช้ค่าคะแนนตัวคูณสมการ (1)ชั้นเหล่านี้ถูกรวมเข้า โดย spatially ปรากฏด้วยรูปแบบความเหมาะสมของการกำหนดเก้าชั้น ซึ่งผลการเรียน 4 ตามผลลัพธ์ที่แสดงในตาราง 1ความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องของแผนที่ความเหมาะสมสำหรับพืชแต่ละถูกประเมิน ตามแผนที่ความเหมาะสม โดย LDD (2005) ดำเนินการสำรวจความจริงยางต้นไม้และพื้นดินในข้าว อ้อย-และมันสำปะหลัง หมายเลขตำแหน่งความจริงดินสำรวจสำหรับข้าว อ้อย- และมันสำปะหลังที่ลงบัญชีสำหรับตัวอย่างสถานที่ 66, 23 และ 18 ตามลำดับตารางที่ 1 ประเมินความเหมาะสมโดยรวมสำหรับข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และต้นยางความเหมาะสมระดับข้าวอ้อยมันสำปะหลังยางต้นไม้S1 0.554 1.000 0.584 1.000 0.584 1.000 0.584 1.000S2 0.054 0.554 0.085 0.584 0.085 0.584 0.085 0.584S3 0.001-0.054 0.003 0.085 0.003-0.085 0.003-0.085N < 0.001 < 0.003 < 0.003 < 0.003
การแปล กรุณารอสักครู่..
ที่กำหนดโดย Mongkolsawat และคณะ (2009A) Charuppat และ Mongkolsawat (2003) Putklang และคณะ (2010)
และ Mongkolsawat และ Putklang (2010) สำหรับพืชที่จะได้รับการประเมิน.
ข) ดัชนีสถานะธาตุอาหาร (นาย): นายจะขึ้นอยู่กับวิธีการที่พัฒนาโดยคลิฟ
และคณะ (1982) และจะได้รับโดยนาย n = x P x K x ค่า pH แผนที่ดินให้ข้อมูลของ N, P, K และ
พีเอชผู้ซึ่งถูกนำมาใช้ในขั้นตอนการซ้อนทับในการสร้างชั้นเชิงพื้นที่ของนาย ค่านิยมของ
ปัจจัยการจัดอันดับของส่วนประกอบนายได้รับจาก Mongkolsawat และคณะ (2009A) Mongkolsawat และ
al. (2009b) Putklang และคณะ (2010) และ Mongkolsawat และ Putklang (2010).
ค) การเก็บรักษาน้ำ (I): การกักเก็บน้ำได้รับการรวบรวมจากพื้นผิวดินซึ่งเป็นปัจจัยที่
ค่าคะแนนสำหรับพืชมีพื้นฐาน ค่าที่ได้รับมอบหมายให้กับพืชที่เรียกว่าการศึกษา
(Mongkolsawat et al., 2009A, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al., 2010 และ Mongkolsawat และ
Putklang, 2010) โดยที่ 'ฉัน' ชั้นก่อตั้งขึ้น .
ง) เงื่อนไขราก (R): สภาพรากเป็นที่มีคุณภาพที่ดินที่สำคัญที่มีบทบาทสำคัญ
ในการประเมินความเหมาะสมของที่ดิน ความลึกของดินเป็นปัจจัยการวินิจฉัยสำหรับพืช (Sys et al., 1993) ดิน
แผนที่พัฒนาโดย LDD (1991) ให้ความลึกของดินโดยที่ค่าคะแนนปัจจัยสำหรับพืช
ที่ได้รับมอบหมาย (Mongkolsawat et al., 2009A, Thavone 1999 Putklang et al., 2010 และ Mongkolsawat
และ Putklang 2010).
อี ห้องว่าง) ออกซิเจน (O): การระบายน้ำของดินตามที่กำหนดโดยกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (1951) พร้อมใช้งานจากแผนที่ของดิน
(LDD, 1991) ถูกนำมาใช้สำหรับการสร้าง 'O' ชั้น ค่าคะแนนปัจจัยที่ได้รับจาก
Mongkolsawat และคณะ (2009A) Mongkolsawat และคณะ (2009b) Putklang และคณะ (2010) และ Mongkolsawat
และ Putklang (2010).
ฉ) อันตรายเกลือ (Sa) ความเค็มของดินเป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญทางดินสำหรับพืชและต้นกำเนิดมา
จากการก่อมหาสารคาม geoglogic ซึ่งรองรับพื้นที่ ความเค็มของดินที่มีอยู่
แผนที่ที่มีศักยภาพ (Mongkolsawat และ Paiboonsak 2006) ถูกใช้ในการกำหนดคะแนนปัจจัยสำหรับ
การประเมินผล.
ช) อันตรายจากน้ำท่วม (F): ชั้นอันตรายน้ำท่วมได้รับการดำเนินการโดยใช้พื้นที่น้ำท่วมเกิดขึ้นอีก
การพัฒนากับข้อมูล Radarsat หลายชั่วขณะสำหรับ ระยะเวลาของการ 2001,2002,2003,2004 และ 2007
ชั้นแผนที่ที่มีอยู่ของพื้นที่น้ำท่วมเกิดขึ้นอีกให้โดยศูนย์ภูมิภาคและภูมิสารสนเทศ
เทคโนโลยีอวกาศ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (2009) ถูกนำมาใช้และได้รับมอบหมายค่าคะแนนปัจจัยตาม
ไปที่หมายเลข ของปีที่ผ่านมาน้ำท่วมเกิดขึ้นอีก.
ต่อชั่วโมง) การพังทลายของดิน (E): ชั้นพังทลายของดินการพัฒนาโดยใช้สมการสูญเสียดินสากลที่จัดทำโดย
Mongkolsawat และคณะ (2006) ถูกนำมาใช้และได้รับมอบหมายค่าคะแนนปัจจัยตามที่พังทลายของดิน
มีความเสี่ยง.
i) ภูมิประเทศ (T): ชั้นภูมิประเทศเป็นเมทริกซ์ของการไล่ระดับความลาดชันและดิน แผนที่ของ
ลาดดินและการรวมกันก่อตั้งขึ้นดิจิทัลและค่านิยมที่ได้รับมอบหมายได้รับใน
การศึกษาโดย (Mongkolsawat, et al, 2009A, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al, 2010 และ
Mongkolsawat และ Putklang 2010) สำหรับข้าว , อ้อยมันสำปะหลังและยางพาราตามลำดับ.
แต่ละคุณภาพที่ดินที่กำหนดไว้มีคุณลักษณะที่เกี่ยวข้องของพวกเขาได้รับการเข้ารหัสแบบดิจิทัลในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
ในการสร้างฐานข้อมูลเก้าชั้นใจ ปัจจัยการวินิจฉัยของแต่ละชั้นได้รับมอบหมายกับ
ค่าคะแนนปัจจัย (S1 = 1.0 สำหรับที่เหมาะสมสูง S2 = 0.8 สำหรับที่เหมาะสมปานกลาง S3 = 0.4 สำหรับ
ขอบเขตที่เหมาะสมและจำนวน = 0.1 สำหรับที่ไม่เหมาะสม).
รูปแบบการประเมินสำหรับแต่ละพืชได้รับใช้ ค่าคะแนนปัจจัยที่เป็นสมการ (1)
ชั้นเหล่านี้ถูกบูรณาการโดยสันนิฐานซ้อนทับแต่ละคนมีรูปแบบความเหมาะสมของ
การกำหนดเก้าชั้นซึ่งมี 4 ชั้นเรียนตามผลที่แสดงในตารางที่ 1.
ความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องของแผนที่ความเหมาะสม สำหรับแต่ละพืชได้รับการประเมินตาม
ความเหมาะสมแผนที่ที่จัดทำโดย LDD (2005) สำหรับต้นยางและการสำรวจความจริงพื้นดินสำหรับข้าวอ้อย
และมันสำปะหลัง จำนวนสถานที่จริงพื้นดินสำรวจข้าวอ้อยและ
มันสำปะหลังคิดเป็น 66, 23 และ 18 ตามลำดับตัวอย่างที่ตั้ง.
ตารางที่ 1 การประเมินความเหมาะสมโดยรวมสำหรับข้าวอ้อยมันสำปะหลังและยางพารา
เหมาะสมคลาสข้าวอ้อยมันสำปะหลังยางพารา
S1 0.554-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000
S2 0.054-0.554 0.085-0.584 0.085-0.584 0.085-0.584
S3 0.001-0.054 0.003-0.085 0.003-0.085 0.003-0.085
N <0.001 <0.003 <0.003 <0.003
และ Mongkolsawat และ Putklang (2010) สำหรับพืชที่จะได้รับการประเมิน.
ข) ดัชนีสถานะธาตุอาหาร (นาย): นายจะขึ้นอยู่กับวิธีการที่พัฒนาโดยคลิฟ
และคณะ (1982) และจะได้รับโดยนาย n = x P x K x ค่า pH แผนที่ดินให้ข้อมูลของ N, P, K และ
พีเอชผู้ซึ่งถูกนำมาใช้ในขั้นตอนการซ้อนทับในการสร้างชั้นเชิงพื้นที่ของนาย ค่านิยมของ
ปัจจัยการจัดอันดับของส่วนประกอบนายได้รับจาก Mongkolsawat และคณะ (2009A) Mongkolsawat และ
al. (2009b) Putklang และคณะ (2010) และ Mongkolsawat และ Putklang (2010).
ค) การเก็บรักษาน้ำ (I): การกักเก็บน้ำได้รับการรวบรวมจากพื้นผิวดินซึ่งเป็นปัจจัยที่
ค่าคะแนนสำหรับพืชมีพื้นฐาน ค่าที่ได้รับมอบหมายให้กับพืชที่เรียกว่าการศึกษา
(Mongkolsawat et al., 2009A, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al., 2010 และ Mongkolsawat และ
Putklang, 2010) โดยที่ 'ฉัน' ชั้นก่อตั้งขึ้น .
ง) เงื่อนไขราก (R): สภาพรากเป็นที่มีคุณภาพที่ดินที่สำคัญที่มีบทบาทสำคัญ
ในการประเมินความเหมาะสมของที่ดิน ความลึกของดินเป็นปัจจัยการวินิจฉัยสำหรับพืช (Sys et al., 1993) ดิน
แผนที่พัฒนาโดย LDD (1991) ให้ความลึกของดินโดยที่ค่าคะแนนปัจจัยสำหรับพืช
ที่ได้รับมอบหมาย (Mongkolsawat et al., 2009A, Thavone 1999 Putklang et al., 2010 และ Mongkolsawat
และ Putklang 2010).
อี ห้องว่าง) ออกซิเจน (O): การระบายน้ำของดินตามที่กำหนดโดยกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (1951) พร้อมใช้งานจากแผนที่ของดิน
(LDD, 1991) ถูกนำมาใช้สำหรับการสร้าง 'O' ชั้น ค่าคะแนนปัจจัยที่ได้รับจาก
Mongkolsawat และคณะ (2009A) Mongkolsawat และคณะ (2009b) Putklang และคณะ (2010) และ Mongkolsawat
และ Putklang (2010).
ฉ) อันตรายเกลือ (Sa) ความเค็มของดินเป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญทางดินสำหรับพืชและต้นกำเนิดมา
จากการก่อมหาสารคาม geoglogic ซึ่งรองรับพื้นที่ ความเค็มของดินที่มีอยู่
แผนที่ที่มีศักยภาพ (Mongkolsawat และ Paiboonsak 2006) ถูกใช้ในการกำหนดคะแนนปัจจัยสำหรับ
การประเมินผล.
ช) อันตรายจากน้ำท่วม (F): ชั้นอันตรายน้ำท่วมได้รับการดำเนินการโดยใช้พื้นที่น้ำท่วมเกิดขึ้นอีก
การพัฒนากับข้อมูล Radarsat หลายชั่วขณะสำหรับ ระยะเวลาของการ 2001,2002,2003,2004 และ 2007
ชั้นแผนที่ที่มีอยู่ของพื้นที่น้ำท่วมเกิดขึ้นอีกให้โดยศูนย์ภูมิภาคและภูมิสารสนเทศ
เทคโนโลยีอวกาศ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (2009) ถูกนำมาใช้และได้รับมอบหมายค่าคะแนนปัจจัยตาม
ไปที่หมายเลข ของปีที่ผ่านมาน้ำท่วมเกิดขึ้นอีก.
ต่อชั่วโมง) การพังทลายของดิน (E): ชั้นพังทลายของดินการพัฒนาโดยใช้สมการสูญเสียดินสากลที่จัดทำโดย
Mongkolsawat และคณะ (2006) ถูกนำมาใช้และได้รับมอบหมายค่าคะแนนปัจจัยตามที่พังทลายของดิน
มีความเสี่ยง.
i) ภูมิประเทศ (T): ชั้นภูมิประเทศเป็นเมทริกซ์ของการไล่ระดับความลาดชันและดิน แผนที่ของ
ลาดดินและการรวมกันก่อตั้งขึ้นดิจิทัลและค่านิยมที่ได้รับมอบหมายได้รับใน
การศึกษาโดย (Mongkolsawat, et al, 2009A, Mongkolsawat et al., 2009b, Putklang et al, 2010 และ
Mongkolsawat และ Putklang 2010) สำหรับข้าว , อ้อยมันสำปะหลังและยางพาราตามลำดับ.
แต่ละคุณภาพที่ดินที่กำหนดไว้มีคุณลักษณะที่เกี่ยวข้องของพวกเขาได้รับการเข้ารหัสแบบดิจิทัลในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
ในการสร้างฐานข้อมูลเก้าชั้นใจ ปัจจัยการวินิจฉัยของแต่ละชั้นได้รับมอบหมายกับ
ค่าคะแนนปัจจัย (S1 = 1.0 สำหรับที่เหมาะสมสูง S2 = 0.8 สำหรับที่เหมาะสมปานกลาง S3 = 0.4 สำหรับ
ขอบเขตที่เหมาะสมและจำนวน = 0.1 สำหรับที่ไม่เหมาะสม).
รูปแบบการประเมินสำหรับแต่ละพืชได้รับใช้ ค่าคะแนนปัจจัยที่เป็นสมการ (1)
ชั้นเหล่านี้ถูกบูรณาการโดยสันนิฐานซ้อนทับแต่ละคนมีรูปแบบความเหมาะสมของ
การกำหนดเก้าชั้นซึ่งมี 4 ชั้นเรียนตามผลที่แสดงในตารางที่ 1.
ความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องของแผนที่ความเหมาะสม สำหรับแต่ละพืชได้รับการประเมินตาม
ความเหมาะสมแผนที่ที่จัดทำโดย LDD (2005) สำหรับต้นยางและการสำรวจความจริงพื้นดินสำหรับข้าวอ้อย
และมันสำปะหลัง จำนวนสถานที่จริงพื้นดินสำรวจข้าวอ้อยและ
มันสำปะหลังคิดเป็น 66, 23 และ 18 ตามลำดับตัวอย่างที่ตั้ง.
ตารางที่ 1 การประเมินความเหมาะสมโดยรวมสำหรับข้าวอ้อยมันสำปะหลังและยางพารา
เหมาะสมคลาสข้าวอ้อยมันสำปะหลังยางพารา
S1 0.554-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000
S2 0.054-0.554 0.085-0.584 0.085-0.584 0.085-0.584
S3 0.001-0.054 0.003-0.085 0.003-0.085 0.003-0.085
N <0.001 <0.003 <0.003 <0.003
การแปล กรุณารอสักครู่..
กําหนดโดย รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009a ) รัตน์ มงคลสวัสดิ์ จำปาศรี และ ( 2546 ) , putklang et al . ( 2010 ) และ รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang
( 2010 ) สำหรับพืชที่จะถูกประเมิน .
b ) ดัชนีความพร้อมสารอาหาร ( NAI ) : ไน จะขึ้นอยู่กับวิธีการที่พัฒนาขึ้นโดยคลิฟ
et al . ( 1982 ) และจะได้รับโดยใน = n x x x . P K ให้ข้อมูลแผนที่ดินของ N , P , K และ
พีเอชผู้ซึ่งถูกใช้ในกระบวนการซ้อนทับเพื่อสร้างเลเยอร์ด้านไน คุณค่าของการประเมินปัจจัยองค์ประกอบ
ของนายถูกรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009a ) รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ
al . ( 2009b ) putklang et al . ( 2010 ) และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang ( 2010 )
c ) น้ำกักเก็บ ( ผม ) : การเก็บรวบรวมน้ำจากเนื้อดิน ซึ่งค่าปัจจัย
คะแนนสำหรับพืชใช้ค่ากำหนดให้พืชมีการอ้างถึงจำนวนของการศึกษา
( รัตน์ มงคลสวัสดิ์รัตน์ มงคลสวัสดิ์ 2009a et al . , et al . , 2009b putklang , et al . , 2010 และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ
putklang 2010 ) ที่ ' ฉัน ' ชั้นก่อตั้ง .
d ) การขจัดเงื่อนไข ( R ) : การขจัดเงื่อนไข เป็นสาขาที่ดินคุณภาพที่เล่นบทบาทสำคัญในการประเมินความเหมาะสมของที่ดิน .ความลึกของดินเป็นปัจจัยวินิจฉัยพืช ( SYS et al . , 1993 ) ดิน
แผนที่พัฒนาโดย ldd ( 1991 ) มีความลึกของดิน ซึ่งค่าปัจจัยการจัดอันดับพืช
ได้รับมอบหมาย ( รัตน์ มงคลสวัสดิ์ 2009a thavone et al . , 1999 , putklang et al . , 2010 และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang
, 2010 ) .
E ) และออกซิเจน ( O ) : ดินการระบายน้ำเป็น กำหนดโดย USDA ( 1951 ) , พร้อมใช้งานจากแผนที่ดิน ( ldd
,1991 ) ใช้สำหรับสร้างเลเยอร์ ' O ' ปัจจัยการประเมินค่าถูก
รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009a ) รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009b ) putklang et al . ( 2010 ) และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang ( 2010 )
.
F ) และเกลือ ( SA ) : ความเค็มของดินเป็นปัญหาที่สำคัญสำหรับพืช และครั้งนี้มี
จากมหาสารคาม geoglogic สร้าง ซึ่งแผ่นอยู่พื้นที่การใช้ดินที่มีความเค็ม
แผนที่ ( รัตน์ มงคลสวัสดิ์ paiboonsak และ 2549 ) ถูกใช้เพื่อกำหนดคะแนนต่อ
g ) ประเมินผล ภัยน้ำท่วม ภัยน้ำท่วม ( F ) : ชั้นการใช้พื้นที่น้ำท่วมซ้ำ
พัฒนาด้วยเรดาร์แซทหลายขมับ ข้อมูลสำหรับรอบระยะเวลาของ 2001200220032004 และ 2007
เป็นแผนที่ของเลเยอร์ของซ้ำพื้นที่น้ำท่วมโดยศูนย์ภูมิภาคเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( 2009 ) ที่ใช้และให้คะแนนตามจำนวนของปัจจัยค่า
ดำเนินการน้ำท่วมปี .
H ) การชะล้างพังทลายของดิน ( E ) : ชั้นดิน พัฒนาโดยใช้สมการการสูญเสียดินสากลเตรียมโดย
รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ( 2006 ) ที่ถูกใช้และกำหนดปัจจัยการประเมินคุณค่าตามการพังทลายของดิน
i ) ความเสี่ยง ภูมิประเทศ ( T ) : ภูมิประเทศชั้นเมทริกซ์และความลาดชันของพื้นที่ . แผนที่ของความลาดชันและการรวมกันแบบดิจิทัล
ลักษณะขึ้นและค่ากำหนดที่ได้รับในการศึกษาโดย
( รัตน์ มงคลสวัสดิ์ et al , 2009a รัตน์ มงคลสวัสดิ์ , et al . , 2009b putklang , et al , 2010 และ
รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang 2010 ) ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และต้นยางตามลำดับ
แต่ละกำหนดคุณภาพของที่ดินที่ถูกเซ็นชื่อแบบดิจิทัลเข้ารหัสในฐานข้อมูลของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
เพื่อสร้างเก้าใจชั้น ปัจจัยวินิจฉัยของแต่ละชั้นถูกมอบหมายกับค่าคะแนน
ปัจจัย ( S1 = 1.0 สำหรับสูงเหมาะ , S2 = 0.8 ปานกลางเหมาะสำหรับ S3
= 0.4 สำหรับความเหมาะสมและ n = 0.1 สำหรับไม่เหมาะสม ) .
รูปแบบการประเมินสำหรับพืชแต่ละชนิดให้ใช้ค่าปัจจัยการจัดอันดับเป็นสมการ ( 1 )
ชั้นเหล่านี้ถูกบูรณาการเชิงพื้นที่ซ้อนทับแต่ละที่มีความเหมาะสมของแบบจำลอง
กำหนดเก้าชั้น ซึ่งให้ผล 4 ชั้นเรียนตามผลที่แสดงในตารางที่ 1
ความน่าเชื่อถือและความถูกต้องของแผนที่ความเหมาะสมกับพืชแต่ละชนิดก็มีการประเมิน ตามความเหมาะสม โดย ldd
แผนที่ ( 2005 ) สำหรับต้นยางและพื้นความจริงสำรวจข้าว
อ้อย และมันสำปะหลัง จํานวนจริงสถานที่สำรวจพื้นข้าว อ้อย และมันสำปะหลัง ร้อยละ 66
23 18 ที่ตั้ง
ตัวอย่างตามลำดับตารางที่ 1 โดยรวมประเมินความเหมาะสมสำหรับข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และ ยางพารา ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง ยางพารา ความเหมาะสมของชั้น
S1 0.554-1.000 ต้นไม้ 0.584-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000
S2 0.054-0.554 0.085-0.584 0.085-0.584 0.085-0.584
S3 0.001-0.054 0.003-0.085 0.003-0.085 0.003-0.085
n < 0.001 < 0.003 < 0.003 < 0.003
( 2010 ) สำหรับพืชที่จะถูกประเมิน .
b ) ดัชนีความพร้อมสารอาหาร ( NAI ) : ไน จะขึ้นอยู่กับวิธีการที่พัฒนาขึ้นโดยคลิฟ
et al . ( 1982 ) และจะได้รับโดยใน = n x x x . P K ให้ข้อมูลแผนที่ดินของ N , P , K และ
พีเอชผู้ซึ่งถูกใช้ในกระบวนการซ้อนทับเพื่อสร้างเลเยอร์ด้านไน คุณค่าของการประเมินปัจจัยองค์ประกอบ
ของนายถูกรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009a ) รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ
al . ( 2009b ) putklang et al . ( 2010 ) และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang ( 2010 )
c ) น้ำกักเก็บ ( ผม ) : การเก็บรวบรวมน้ำจากเนื้อดิน ซึ่งค่าปัจจัย
คะแนนสำหรับพืชใช้ค่ากำหนดให้พืชมีการอ้างถึงจำนวนของการศึกษา
( รัตน์ มงคลสวัสดิ์รัตน์ มงคลสวัสดิ์ 2009a et al . , et al . , 2009b putklang , et al . , 2010 และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ
putklang 2010 ) ที่ ' ฉัน ' ชั้นก่อตั้ง .
d ) การขจัดเงื่อนไข ( R ) : การขจัดเงื่อนไข เป็นสาขาที่ดินคุณภาพที่เล่นบทบาทสำคัญในการประเมินความเหมาะสมของที่ดิน .ความลึกของดินเป็นปัจจัยวินิจฉัยพืช ( SYS et al . , 1993 ) ดิน
แผนที่พัฒนาโดย ldd ( 1991 ) มีความลึกของดิน ซึ่งค่าปัจจัยการจัดอันดับพืช
ได้รับมอบหมาย ( รัตน์ มงคลสวัสดิ์ 2009a thavone et al . , 1999 , putklang et al . , 2010 และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang
, 2010 ) .
E ) และออกซิเจน ( O ) : ดินการระบายน้ำเป็น กำหนดโดย USDA ( 1951 ) , พร้อมใช้งานจากแผนที่ดิน ( ldd
,1991 ) ใช้สำหรับสร้างเลเยอร์ ' O ' ปัจจัยการประเมินค่าถูก
รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009a ) รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ ( 2009b ) putklang et al . ( 2010 ) และรัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang ( 2010 )
.
F ) และเกลือ ( SA ) : ความเค็มของดินเป็นปัญหาที่สำคัญสำหรับพืช และครั้งนี้มี
จากมหาสารคาม geoglogic สร้าง ซึ่งแผ่นอยู่พื้นที่การใช้ดินที่มีความเค็ม
แผนที่ ( รัตน์ มงคลสวัสดิ์ paiboonsak และ 2549 ) ถูกใช้เพื่อกำหนดคะแนนต่อ
g ) ประเมินผล ภัยน้ำท่วม ภัยน้ำท่วม ( F ) : ชั้นการใช้พื้นที่น้ำท่วมซ้ำ
พัฒนาด้วยเรดาร์แซทหลายขมับ ข้อมูลสำหรับรอบระยะเวลาของ 2001200220032004 และ 2007
เป็นแผนที่ของเลเยอร์ของซ้ำพื้นที่น้ำท่วมโดยศูนย์ภูมิภาคเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( 2009 ) ที่ใช้และให้คะแนนตามจำนวนของปัจจัยค่า
ดำเนินการน้ำท่วมปี .
H ) การชะล้างพังทลายของดิน ( E ) : ชั้นดิน พัฒนาโดยใช้สมการการสูญเสียดินสากลเตรียมโดย
รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และคณะ( 2006 ) ที่ถูกใช้และกำหนดปัจจัยการประเมินคุณค่าตามการพังทลายของดิน
i ) ความเสี่ยง ภูมิประเทศ ( T ) : ภูมิประเทศชั้นเมทริกซ์และความลาดชันของพื้นที่ . แผนที่ของความลาดชันและการรวมกันแบบดิจิทัล
ลักษณะขึ้นและค่ากำหนดที่ได้รับในการศึกษาโดย
( รัตน์ มงคลสวัสดิ์ et al , 2009a รัตน์ มงคลสวัสดิ์ , et al . , 2009b putklang , et al , 2010 และ
รัตน์ มงคลสวัสดิ์ และ putklang 2010 ) ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และต้นยางตามลำดับ
แต่ละกำหนดคุณภาพของที่ดินที่ถูกเซ็นชื่อแบบดิจิทัลเข้ารหัสในฐานข้อมูลของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
เพื่อสร้างเก้าใจชั้น ปัจจัยวินิจฉัยของแต่ละชั้นถูกมอบหมายกับค่าคะแนน
ปัจจัย ( S1 = 1.0 สำหรับสูงเหมาะ , S2 = 0.8 ปานกลางเหมาะสำหรับ S3
= 0.4 สำหรับความเหมาะสมและ n = 0.1 สำหรับไม่เหมาะสม ) .
รูปแบบการประเมินสำหรับพืชแต่ละชนิดให้ใช้ค่าปัจจัยการจัดอันดับเป็นสมการ ( 1 )
ชั้นเหล่านี้ถูกบูรณาการเชิงพื้นที่ซ้อนทับแต่ละที่มีความเหมาะสมของแบบจำลอง
กำหนดเก้าชั้น ซึ่งให้ผล 4 ชั้นเรียนตามผลที่แสดงในตารางที่ 1
ความน่าเชื่อถือและความถูกต้องของแผนที่ความเหมาะสมกับพืชแต่ละชนิดก็มีการประเมิน ตามความเหมาะสม โดย ldd
แผนที่ ( 2005 ) สำหรับต้นยางและพื้นความจริงสำรวจข้าว
อ้อย และมันสำปะหลัง จํานวนจริงสถานที่สำรวจพื้นข้าว อ้อย และมันสำปะหลัง ร้อยละ 66
23 18 ที่ตั้ง
ตัวอย่างตามลำดับตารางที่ 1 โดยรวมประเมินความเหมาะสมสำหรับข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และ ยางพารา ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง ยางพารา ความเหมาะสมของชั้น
S1 0.554-1.000 ต้นไม้ 0.584-1.000 0.584-1.000 0.584-1.000
S2 0.054-0.554 0.085-0.584 0.085-0.584 0.085-0.584
S3 0.001-0.054 0.003-0.085 0.003-0.085 0.003-0.085
n < 0.001 < 0.003 < 0.003 < 0.003
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ขอบคุณที่ไลค์ให้ฉัน
- เหมาะกับทุกสภาพผิว
- ฉันรู้จักแต่ศิลปิน yg
- คุณกลับจากทํางานแล้วเหรอ กินเข้าเย็นหรือ
- 挺喜欢的(grin)
- ภาษาจีนพูดแบบนี้ใช่มั้ย
- ชีวิตเป็นของเรา ของขวัญ
- ฉันเคยไปที่นั่นเพื่อขอพร3ครั้ง.วันหยุดฉั
- ถุงผ้า
- wat
- จริง
- good her husband don't know, what about
- เจ้าพ่อพญาวัง เป็นเจ้าเมืองวัง ปกครองเมื
- ฉันจะไปอาบน้ำ
- แนวโน้ม
- Mahabodhi Temple, Bodh Gaya, India. Rest
- ถุงผ้า
- was the first time he had won the champi
- แคร์ พอดี
- สวัสดีตอนกลางคืน
- In the past Ichitan was the new brand in
- boy
- ทานอะไรหรือยัง
- To get rid of all the nasty concatenatio
