He translated, without much interes

He translated, without much interest, “Janaki made them.”
Janaki, in embarrassment, wiped her mouth on her napkin, and then gazed in surprise and alarm at the pink smear on the linen.
“How clever you are,” I said to Janaki. “I wish I could cook”
“It is very easy to learn,” she replied diffidently.
“There never seems to be any time for it.”
Entirely without sarcasm or envy she said, “That is true for someone like you who leads such a busy and interesting life.”
I felt ashamed of myself, for no reason I could quite put my finger on.
We continued to talk banalities, and Janaki kept up her end admirably, managing to seem interesting in the most ordinary comments and still keeping a watchful eye out see that cup and plates were filled. The conversation gradually fell entirely to Janaki and me, because Anand retreated into a sulky silence. I remember thinking that one couldn’t really blame him. It must have been maddening to have a face this sweet and vapid politeness every day after work. At least he jumped up and said abruptly that he had some papers to go through. I left soon after.
Janaki saw me to the front door and, with an expected spontaneity, put her hand on my arm. “Please come to tea again.” She said. “I mean, if you are not too occupied. I should so much like it. I have no friends in Bombay.”
“I’d be delighted, and you must come to tea with me.”
“Oh, no, thank you very much. Perhaps later on, but I must learn the ways of this house first. You see that, don’t you?”
I walked home, wondering at her mixture of nervousness and confidence, at the fact that she already felt certain she had a permanent place in that house.
At our next lunch date, it was Ananda ho asked the eager question. “Well? What did you think of her?”
And I replied noncommittally, “She seems very pleasant.”
“You should like my mother. She says, ‘A good-natured girl, You should count yourself fortunate.’ I suppose she asked you to be her friend?”
“How did you know?”
she's not as stupid she looks. She said the same to me. Will you not allow us to be friendly, Anand?'" He attempted a saccharin unconvincing falsetto. He frowned. "The thin end of the wedge, don't you see? It would be funny if it weren’t so sad."
"Well, at least she's very good-looking, "I said defensively.
"She's too far."
"I think it rather suits her."
"A strong point in her favor, my mother says, to make up for my puniness." Anand was sensitive about his height. He said, in a touchy voice, Darling one to sympathize with him, "Eugenically very sound. Strong, healthy girl like Janaki married to a weakling like me, and we have chance of strong ,healthy children that take after her. The children, you see, are the whole point of this stratagem. I'm an only son must produce some. My mother has rather sample approach to this things."
"You must admit, "I said rather uncomfortably, 'That she'd make a very good mother."
"Not a doubt in the world, She’s a natural for the part of the Great Earth Mother. But I rather resend being viewed in such an agricultural light."

IN THE WEEKS that followed, Janaki dominated our conversation at lunch time, and I had tea with them quite frequently. Sometimes, if Anand was kept late at his office or had to attend board meeting, Janaki and I would have tea alone, and she would ask hundreds of question about America, trying I thought, to build up a picture of Anand's life there and the background that seemed to influence him so much. She claimed to be uniformly enthusiastic about everything American, and for me it was rather fun, because it made me feel to superior in experience.
She would question me, sometimes openly and sometimes indirectly, about Anand's tastes and preferences. We had a long session, I remember, her looks. Should she wear makeup? Should she cut her hair? What about her clothes? I told her she was fine the way she was, but insisted, "Has he never said anything? He must have made some remarks?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาแปล โดยไม่ต้องสนใจมาก "จานากิทำให้พวกเขา" จานากิ ม้วน เช็ดปากของเธอบนผ้าเช็ดปากของเธอ และจ้องแล้ว ประหลาดใจและปลุกที่เลอะเปื้อนสีชมพูบนผ้าใบ "วิธีฉลาดคุณมี ผมพูดกับจานากิ "ฉันต้องการฉันสามารถปรุงอาหาร" "มันเป็นเรื่องง่ายมากเพื่อเรียนรู้, " เธอตอบกลับ diffidently "ไม่เคยดูเหมือน จะก็จะ" ทั้งหมด โดยไม่มีการประชดประชันหรือ envy ก็ "ที่จะเป็นจริงสำหรับคนอย่างคุณที่เป้าหมายดังกล่าวว่าง และสนใจชีวิต" ผมรู้สึกละอายใจตัวเอง ไม่มีเหตุผลฉันค่อนข้างสามารถวางนิ้วบน เรายังคงพูดคุย banalities และจานากิเก็บค่าสิ้นสุดของห้อง การจัดการดูจะสนใจในธรรมดามากที่สุดและยังคง รักษาตาจับออกดูว่า ถ้วยและแผ่นเต็มไป การสนทนาค่อย ๆ ตกทั้งหมดการจานากิและฉัน เพราะนายถอยกรูดอย่างเงียบ sulky ลง ผมจำได้ว่า คิดว่า หนึ่งไม่สามารถจริง ๆ ตำหนิเขา มันต้องได้บรรดามีใบหน้า politeness หวาน และ vapid นี้ทุกวันหลังเลิกงาน ที่เขาไปขึ้น และกล่าวว่า ทันทีที่ เขามีเอกสารบางอย่างไปผ่าน ข้าพเจ้าหลังจาก จานากิเห็นฉันไปประตูด้านหน้า และ กับ spontaneity การคาด ใส่มือเธอแขนของฉัน "มาหาชาอีกด้วย" เธอบอกว่า "ผมหมายถึง ถ้าคุณจะไม่ไปครอบครอง ฉันควรมากชอบ แล้วไม่มีเพื่อนในบอมเบย์" "ฉันจะยินดี และคุณต้องมาชากับฉัน" "โอ้ ไม่ ขอบคุณมาก บางทีในภายหลัง แต่ฉันต้องเรียนรู้วิธีการของก่อน คุณเห็นว่า ไม่คุณ" ฉันเดินเข้าบ้าน สงสัยที่เธอผสม nervousness และความมั่นใจ ในความจริงที่ว่า เธอแล้วรู้สึกบางอย่างเธอมีสถานที่ถาวรในบ้าน วันของเรากลางวันถัดไป ที่ได้อนันดาโฮ ถามคำถามความกระตือรือร้น "ดี อะไรไม่ได้คุณคิดว่า ของเธอ" และผมตอบ noncommittally "เธอดูดีมาก" "คุณควรต้องแม่ เธอกล่าวว่า 'สาว good-natured คุณควรนับรวมตัวเองโชคดี' ฉันคิดว่า เธอถามคุณ เพื่อน" "ไม่ได้คุณรู้หรือไม่" เธอจะไม่เป็นโง่เธอดู เธอบอกว่า เหมือนกันกับฉัน คุณจะไม่อนุญาตให้เรานำ อานันท์?'" เขาพยายามเป็น falsetto unconvincing แซกคารีน เขา frowned "บางปลายลิ่ม ไม่คุณเห็น มันจะตลกถ้าไม่เศร้าให้""ดี น้อย เธอหน้าตามาก "ฉันกล่าวว่า defensively"เธออยู่ไกล""ผมคิดว่า มันค่อนข้างจะเหมาะกับเธอ""จุดแข็งในโปรดปรานของเธอ แม่ของฉันว่า เพื่อให้ค่า puniness ของฉัน" นายสำคัญเกี่ยวกับความสูงของเขาได้ เขากล่าวว่า ในเสียงน้อย ดาร์ลิ่งหนึ่งเห็น ด้วยกับเขา "เสียง Eugenically มากขึ้น แข็ง สาวสุขภาพเช่นจานากิแต่งงานกับอ่อนแอเช่นฉัน และเรามีโอกาสของเด็กแข็งแรง สุขภาพที่หลังเธอ เด็ก คุณดู มีจุดทั้งหมดของกลยุทธ์นี้ ฉันเป็นเพียงบุตรต้องผลิตบางอย่าง แม่ของฉันมีแต่ตัวอย่างวิธีนี้สิ่งที่""คุณต้องยอมรับว่า, " ผมพูดค่อนข้าง uncomfortably, ' ว่า เธอจะทำให้เป็นแม่ที่ดี ""ไม่ต้องสงสัยในโลก เธอเป็นธรรมชาติสำหรับส่วนของดีแผ่นดินแม่ แต่ฉันจะส่งการดูเช่นการเกษตรแสง"ในสัปดาห์ที่ตามมา จานากิครอบงำการสนทนาของเราในเวลากลางวัน และฉันมีชากับพวกเขาเลย บางครั้ง อานันท์ถูกเก็บสายที่สำนักงานของเขา หรือได้เข้าร่วมประชุมคณะกรรมการ จานากิและจะมีชาเพียงอย่างเดียว แล้วเธอจะถามหลายร้อยคำถามเกี่ยวกับอเมริกาพยายามคิด สร้างภาพของนายมีชีวิต และพื้นหลังที่ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อเขามาก เธออ้างว่า จะกระตือรือร้นสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงเกี่ยวกับทุกอย่างอเมริกัน และฉัน ก็ค่อนข้างสนุก เนื่องจากมันทำให้ฉันรู้สึกจะห้องในประสบการณ์การเธอจะถามฉัน บางอย่างเปิดเผย และบางครั้ง อ้อม เกี่ยวกับรสนิยมและการกำหนดลักษณะของอานันท์ เราได้ มีช่วงยาว ฉันจำ ลักษณะของเธอ เธอควรสวมใส่แต่งหน้า เธอควรตัดผมของเธอ สิ่งที่เกี่ยวกับเสื้อผ้าของเธอ ฉันบอกเธอเธอดีแบบเธอ แต่ยืนยัน, "เขาไม่เคยว่า อะไร เขาต้องทำบางข้อสังเกต"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาแปลโดยไม่มีดอกเบี้ยมาก "Janaki ทำให้พวกเขา."
Janaki ในความลำบากใจเช็ดปากของเธอบนผ้าเช็ดปากของเธอและแล้วจ้องมองด้วยความประหลาดใจและการเตือนภัยที่เปื้อนสีชมพูบนผ้าลินิน.
"วิธีการที่ชาญฉลาดที่คุณมี" ผมพูดกับ Janaki "ฉันหวังว่าฉันจะปรุงอาหาร"
"มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะเรียนรู้" เธอตอบเอียงอาย.
"มีไม่น่าจะเป็นเวลาที่มันใด ๆ ."
ทั้งหมดโดยไม่ต้องถากถางหรืออิจฉาเธอกล่าวว่า "นั่นคือความจริงสำหรับคนอย่างคุณที่จะนำไปสู่ เช่นชีวิตที่วุ่นวายและน่าสนใจ.
"ผมรู้สึกละอายใจของตัวเองโดยไม่มีเหตุผลผมค่อนข้างสามารถใส่นิ้วของฉันบน.
เรายังคงพูดคุย banalities และ Janaki เก็บไว้ในตอนท้ายของเธอชื่นชมการจัดการที่จะดูเหมือนที่น่าสนใจในความคิดเห็นสามัญที่สุดและยังคง การรักษาตาตื่นตัวออกมาดูถ้วยและจานที่เต็มไป การสนทนาค่อยๆลดลงทั้งหมดเพื่อ Janaki และฉันเพราะอานันท์ถอยกลับเข้าไปในความเงียบบึ้งตึง ผมจำได้ว่าคิดว่าจะไม่ได้จริงๆตำหนิเขา มันจะต้องได้รับการคลั่งจะมีใบหน้าที่สุภาพนี้หวานและรสชาติทุกวันหลังเลิกงาน อย่างน้อยเขากระโดดขึ้นและกล่าวว่าทันทีว่าเขามีเอกสารบางอย่างที่จะผ่านไป ผมออกเร็ว ๆ นี้หลังจาก.
Janaki เห็นฉันไปที่ประตูด้านหน้าและมีความเป็นธรรมชาติที่คาดว่าจะใส่มือของเธอบนแขนของฉัน "กรุณามาชาอีกครั้ง". เธอกล่าวว่า "ผมหมายความว่าถ้าคุณไม่ได้ครอบครองเกินไป ฉันควรจะมากเหมือนมัน ฉันมีเพื่อนในบอมเบย์.
"" ผมมีความยินดีและคุณต้องมาดื่มน้ำชากับฉัน. "" โอ้ไม่ขอบคุณมาก
บางทีในภายหลัง แต่ผมต้องเรียนรู้วิธีการของบ้านหลังนี้เป็นครั้งแรก คุณจะเห็นว่าคุณไม่?
"ฉันเดินกลับบ้านสงสัยที่มีส่วนผสมของเธอกังวลใจและความเชื่อมั่นในความจริงที่ว่าเธอแล้วรู้สึกบางอย่างที่เธอได้มีสถานที่ถาวรในบ้านว่า.
ณ วันที่กลางวันต่อไปของเราก็คืออนันดาโฮ ถามคำถามกระตือรือร้น "ดี? อะไรที่คุณคิดว่าเธอ?
"และผมตอบnoncommittally" เธอดูเหมือนว่าน่าพอใจมาก.
"" คุณควรจะต้องชอบแม่ของฉัน เธอบอกว่า 'สาวอัธยาศัยดีคุณควรจะนับตัวเองโชคดี. ฉันคิดว่าเธอถามคุณเป็นเพื่อนของเธอ?
"" คุณรู้หรือไม่?
"เธอไม่ได้เป็นคนโง่เธอดู เธอบอกว่าเหมือนกันกับผม คุณจะไม่ได้ช่วยให้เราสามารถที่จะเป็นมิตรอานันท์? "เขาพยายามเสียงสูงไม่น่าเชื่อถือขัณฑสกร. เขาขมวดคิ้ว". ปลายบางลิ่มคุณไม่เห็น? มันจะตลกถ้ามันไม่ได้เศร้ามาก.
"" ดีอย่างน้อยเธอดูดีมาก "ผมพูด
defensively." เธอมากเกินไป.
"" ผมคิดว่ามัน. ค่อนข้างเหมาะสมกับเธอ
"" เป็นจุดที่แข็งแกร่งในตัวเธอ ความโปรดปรานของแม่ของฉันบอกว่าจะทำขึ้นสำหรับ puniness ของฉัน. "อานันท์เป็นความสำคัญเกี่ยวกับความสูงของเขา. เขากล่าวว่าในเสียงงอน, ดาร์ลิ่งหนึ่งที่จะเห็นอกเห็นใจกับเขา" Eugenically เสียงมาก ที่แข็งแกร่ง, สาวสุขภาพเช่น Janaki แต่งงานกับคนอ่อนแออย่างผมและเรามีโอกาสของการที่แข็งแกร่งเด็กที่มีสุขภาพที่ใช้เวลาหลังจากที่เธอ เด็ก ๆ คุณจะเห็นเป็นจุดรวมของอุบายนี้ ผมเป็นลูกชายคนเดียวต้องผลิตบางส่วน แม่ของฉันมีค่อนข้างวิธีตัวอย่างเพื่อสิ่งนี้
"." คุณต้องยอมรับว่า "ผมพูดค่อนข้างอึดอัด 'ที่เธอต้องการให้เป็นแม่ที่ดีมาก."
"ไม่ต้องสงสัยในโลกที่เธอเป็นธรรมชาติเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของ แม่พระธรณีที่ดี. แต่ผมค่อนข้างส่งถูกมองในแสงการเกษตร. "ในสัปดาห์ที่ผ่านมาที่เกิดขึ้นตามJanaki ครอบงำการสนทนาของเราในเวลากลางวันและผมมีชากับพวกเขาค่อนข้างบ่อย บางครั้งถ้าอานันท์ถูกเก็บไว้ในช่วงปลายที่สำนักงานของเขาหรือมีการเข้าร่วมประชุมคณะกรรมการ Janaki และฉันจะมีชาอยู่คนเดียวและเธอจะถามหลายร้อยคำถามเกี่ยวกับอเมริกาพยายามที่ผมคิดว่าจะสร้างขึ้นในรูปของชีวิตอานันท์มีและ พื้นหลังที่ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อเขามาก เธออ้างว่าเป็นเหมือนกันทุกอย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับชาวอเมริกันและสำหรับฉันมันก็สนุกมากกว่าเพราะมันทำให้ฉันรู้สึกที่เหนือกว่าในประสบการณ์. เธอจะถามผมว่าบางครั้งบางครั้งอย่างเปิดเผยและทางอ้อมเกี่ยวกับรสนิยมอานันท์และการตั้งค่า เรามีเซสชั่นยาวผมจำได้ว่ารูปลักษณ์ของเธอ เธอควรสวมแต่งหน้า? เธอควรจะตัดผมของเธอ? สิ่งที่เกี่ยวกับเสื้อผ้าของเธอ? ฉันบอกว่าเธอถูกปรับวิธีที่เธอเป็น แต่ยืนยัน "ได้เขาไม่เคยพูดอะไร? เขาจะต้องมีการทำข้อสังเกตบางอย่าง?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาแปล โดยไม่สนใจมาก " ชานกีทำให้พวกเขา . "
ชานกี , อับอาย , เช็ดปากบนผ้าเช็ดปาก แล้วจ้องมองด้วยความประหลาดใจและการเตือนภัยที่ละเลงสีชมพูบนผ้าลินิน .
" วิธีการที่ฉลาด คุณ " ผมพูดกับชานกี . " ฉันหวังว่าฉันสามารถปรุงอาหาร "
" มันง่ายมากที่จะเรียนรู้ " เธอตอบอย่างประหม่า .
" ไม่เคยดูเหมือนจะมีเวลาสำหรับมัน . "
ทั้งหมด โดยไม่มีการถากถาง หรืออิจฉา เธอกล่าวว่า" นั่นคือความจริงสำหรับคนอย่างคุณ คนที่งานยุ่งและชีวิตที่น่าสนใจ "
ฉันรู้สึกอายตัวเองจริงๆ ไม่มีเหตุผลที่ผมจะค่อนข้างแตะต้อง .
เรายังคงพูดคุย banalities และชานกีจบแล้วเธอน่าชื่นชม การจัดการการดูเหมือนจะน่าสนใจในความคิดเห็นที่ธรรมดาที่สุด และยัง การรักษา สายตาเห็นถ้วยและจานอิ่มการสนทนาค่อยๆลดลงทั้งหมดชานกีและฉัน เพราะนายอานันท์ ถอยเข้าไปในความแสนงอน . ผมจำได้ว่าหนึ่งไม่สามารถตำหนิเขา มันต้องคลั่งที่จะมีใบหน้าหวานและจืดสนิท ความสุภาพ ทุกวันหลังเลิกงาน อย่างน้อย เขากระโดดขึ้นและกล่าวว่า ทันทีที่เขามีเอกสารบางอย่างไป ฉันซ้ายเร็ว ๆนี้หลังจาก
ชานกีเห็นฉันไปที่หน้าประตูและกับคาดหวังธรรมชาติใส่มือของเธอบนแขนของฉัน " โปรดมาที่ชาอีก " เธอกล่าว ฉันหมายถึง , ถ้าคุณไม่ยุ่ง ฉันควรมากชอบ ผมไม่มีเพื่อนในบอมเบย์ "
" ผมดีใจมาก และคุณต้องมาชากับฉัน . "
" อ๋อ ขอบคุณมากครับ บางทีนะ แต่ฉันต้องเรียนรู้วิถีของบ้านหลังนี้ก่อน คุณเห็นนั่นมั้ย ? "
ฉันเดินกลับบ้านสงสัยที่ผสม เธอตื่นเต้นและมั่นใจในความจริงที่ว่าเธอแล้วรู้สึกว่าเธอมีสถานที่ถาวรในบ้าน .
ที่ วันที่กลางวันต่อไปของเรา คือ อนันดา โฮ ถามคำถามที่อยาก " งั้นเหรอ ? ท่านคิดว่ายังไง "
และผมตอบอย่างไม่แสดงความคิดเห็น " ดูเหมือนเธอจะพอใจ "
" คุณเหมือนแม่ของฉัน เธอกล่าวว่า ' ผู้หญิงที่จิตใจดีคุณควรนับตัวเองโชคดี . ' ฉันคิดว่า เธอขอให้คุณเป็นเพื่อนของเธอ "
" คุณรู้ได้อย่างไร ? "
เธอไม่โง่ ที่เธอมอง เธอพูดอย่างนั้นกับฉันเหมือนกัน คุณจะไม่อนุญาตให้เราเป็นมิตร ปันยารชุน ? ' " เขาพยายามที่จะขัณฑสกรไม่น่าเชื่อเสียง . เขาขมวดคิ้ว " . สุดบางของลิ่ม เธอไม่เห็นเหรอ ? มันน่าจะสนุกถ้ามันไม่เศร้า "
" อย่างน้อยเธอก็หน้าตาดี "" ฉันบอกว่า defensively .
" เธออยู่ไกลเกินไป . "
" ฉันคิดว่ามันค่อนข้างเหมาะกับเธอ "
" เป็นจุดเด่นในเธอนะ แม่ฉันบอกว่า ให้ขึ้นสำหรับลักษณะที่ไม่สำคัญของฉัน . " อานันท์อ่อนไหวเรื่องความสูงของเขา เขาพูดด้วยเสียงงอน ที่รักหนึ่งเห็นใจเขา , " การปรับปรุงลักษณะทางพันธุกรรมของมนุษย์ให้ดีขึ้นมากเสียง แข็งแรง มีสุขภาพดี ผู้หญิงชอบชานกีแต่งงานกับคนอ่อนแออย่างฉัน และเรามีโอกาสที่แข็งแรงสุขภาพเด็กที่ดูแลเธอ เด็กที่คุณเห็น เป็นจุดรวมของกลยุทธ์นี้ ผมเป็นลูกชายคนเดียวต้องผลิตบางส่วน แม่ของฉันมากกว่าตัวอย่างแนวทางสิ่งนี้ "
" คุณต้องยอมรับ " ผมพูดค่อนข้างอิหลักอิเหลื่อ ' ที่เธอจะเป็นแม่ที่ดีมากๆ "
" ไม่สงสัยในโลก เธอเป็นธรรมชาติส่วนหนึ่งของแผ่นดินแม่ที่ยิ่งใหญ่แต่ ผม จะ ส่ง ถูกมองในเรื่องการเกษตรแสง "

ในสัปดาห์ที่ติดตามชานกีครอบงำการสนทนาของเราในเวลากลางวัน และดื่มน้ำชากับพวกเขาค่อนข้างบ่อย บางครั้งถ้าอานันท์ถูกเก็บสายที่สำนักงานหรือได้เข้าร่วมประชุมคณะกรรมการชานกีและฉันก็ชาคนเดียว เธอจะถามหลายคำถามเกี่ยวกับอเมริกา พยายามคิดว่าสร้างขึ้นในรูปของชีวิตและอยู่ตรงนั้น และพื้นหลังที่ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อเขามาก เธออ้างว่าเป็นอย่างสม่ำเสมอกระตือรือร้นเกี่ยวกับทุกอย่างที่อเมริกา และสำหรับผมมันสนุกกว่า เพราะมันทำให้ผมรู้สึกเหนือกว่าในประสบการณ์
เธอจะถามฉัน บางครั้งอย่างเปิดเผย และบางครั้งทางอ้อมเกี่ยวกับอานันท์เป็นรสนิยมและความชอบ เราคุยนาน ผมจำได้ดูเธอ เธอควรสวมใส่แต่งหน้า ก็เธอตัดผมเหรอ ? แล้วเสื้อผ้าของเธอล่ะ ฉันบอกเธอว่า ไม่เป็นไร อย่างที่เธอเป็น แต่ยืนยันว่า " เขาไม่เคยพูดอะไรเลย เขาต้องสัมผัสได้ ? "