The refusal to assume pervasive alt

The refusal to assume pervasive altruism or civic devotion is the hallmark of
American constitutionalism. In the words of George Washington: ‘‘A small knowledge
of human nature will convince us that, with far the greatest part of mankind,
interest is the governing principle; and that almost every man is more or less, under
its influence. Motives of public virtue may for a time, or in particular circumstances,
actuate men to the observance of a conduct purely disinterested; but they are not of
themselves sufficient to produce persevering conformity to the refined dictates and
obligations of social duty’’(quoted in Morgenthau 1978, ch. 1). In Federalist 51 James
Madison drew out the implications for political institutions: ‘‘The interest of the man
must be connected with the constitutional rights of the place. It may be a reflection
on human nature that such devices should be necessary to control the abuses of
government. But what is government itself but the greatest of all reflections on
human nature?’’ While government is the greatest, it is anything but unique. Madison
mused that ‘‘this policy of supplying, by opposite and rival interests, the defect of
better motives, might be traced through the whole system of human affairs, private as
well as public’’ (Rossiter 1961, 322).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิเสธการสมมติอะไรอย่างแพร่หลายหรืออุทิศพลเมืองคือ จุดเด่นของรัฐธรรมนูญนิยมที่อเมริกา ในคำพูดของจอร์จวอชิงตัน: '' ความรู้เล็ก ๆของธรรมชาติของมนุษย์จะให้เรานั้น ไกลส่วนมากที่สุดของมนุษย์สนใจเป็นหลักการปกครอง และที่เกือบทุกคนจะมาก หรือน้อย กว่า ต่ำกว่าอิทธิพลของมัน เป้าหมายของคุณธรรมสาธารณะอาจเป็นเวลา หรือ ใน สถานการณ์เฉพาะปลุกเร้าคนกับการปฏิบัติตามจรรยาบรรณที่แท้จากสถาปัตยกรรม แต่ไม่ได้ของตัวเองเพียงพอที่จะสร้างมาตรฐาน persevering เท่ากับบอกความ และภาระภาษีสังคม '' (เงิน Morgenthau 1978, ch. 1) ใน James Federalist 51เมดิสันขวางทางด้านสำหรับสถาบันทางการเมือง: '' ความสนใจของคนต้องเชื่อมต่อกับสิทธิรัฐธรรมนูญที่ มันอาจจะเป็นภาพสะท้อนในธรรมชาติของมนุษย์ อุปกรณ์ดังกล่าวที่ควรจำเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนของรัฐบาล แต่สิ่งที่รัฐบาลเองแต่ในบรรดาทั้งหมดสะท้อนในธรรมชาติของมนุษย์หรือไม่?'' ในขณะที่รัฐบาลยิ่งใหญ่ที่สุด มันเป็นอะไรแต่เฉพาะ เมดิสันmused ที่ '' นี้นโยบายการจัดหา โดยความสนใจตรงกันข้าม และคู่แข่ง ความบกพร่องของเป้าหมายที่ดีกว่า อาจสามารถติดตามผ่านระบบทั้งหมดของกิจการของมนุษย์ เป็นส่วนตัวสาธารณะที่ดี '' (Rossiter 1961, 322)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิเสธที่จะสรุปความบริสุทธิ์ใจแพร่หลายหรือการอุทิศตนของเทศบาลคือจุดเด่นของรัฐธรรมนูญอเมริกัน ในคำพูดของจอร์จวอชิงตัน: ​​'' ความรู้เล็ก ๆของธรรมชาติของมนุษย์จะทำให้เราเชื่อว่ามีส่วนที่ห่างไกลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ที่น่าสนใจคือหลักการปกครอง; และเกือบทุกคนจะมากหรือน้อยอยู่ภายใต้อิทธิพลของ แรงจูงใจของคุณธรรมของประชาชนอาจจะเป็นเวลาหรือในสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลุกเร้าให้คนที่จะปฏิบัติของการดำเนินการอย่างหมดจดสนใจนั้น แต่พวกเขาจะไม่ได้ของตัวเองเพียงพอที่จะผลิตเอาถ่านสอดคล้องกับสั่งการกลั่นและภาระหน้าที่ของการปฏิบัติหน้าที่ทางสังคม'' (อ้างในเก็น ธ 1978 บริษัท ช. 1) โชคดีใน 51 เจมส์เมดิสันดึงออกผลกระทบต่อสถาบันทางการเมือง: '' ความสนใจของคนที่จะต้องเชื่อมต่อกับสิทธิตามรัฐธรรมนูญของสถานที่ มันอาจจะเป็นภาพสะท้อนในธรรมชาติของมนุษย์ว่าอุปกรณ์ดังกล่าวควรมีความจำเป็นในการควบคุมการละเมิดสิทธิมนุษยชนของรัฐบาล แต่สิ่งที่รัฐบาลเอง แต่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการสะท้อนความเห็นทั้งหมดในธรรมชาติของมนุษย์? '' ในขณะที่รัฐบาลเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดมันคืออะไร แต่ที่ไม่ซ้ำกัน เมดิสันรำพึงว่า '' นโยบายในการจัดหาผลประโยชน์จากตรงข้ามและคู่แข่งนี้ข้อบกพร่องของแรงจูงใจที่ดีกว่าอาจจะมีการตรวจสอบผ่านระบบทั้งหมดของกิจการของมนุษย์เอกชนรวมทั้งประชาชน'' (รูส 1961, 322)