“It didn’t happen that way. I was a

“It didn’t happen that way. I was always listening to music and into music. I took it for granted that it was always there. I knew what I liked and what I didn’t like. I didn’t think twice about it: seeing sessions or going to the Troubadour to watch bands, but I’d never thought about making a career out of it. Then Steven Adler – who I met at junior high – turned me onto his electric guitar and I was off and running.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มันไม่ได้เกิดขึ้นด้วยวิธีนี้ ผมมักจะฟังเพลง และเสียงดนตรี ผมเอามันได้มันก็มักจะมี ผมรู้ว่าสิ่งที่ฉันชอบและฉันไม่ชอบอะไร ผมไม่คิดว่า สองเรื่อง: เห็นเซสชัน หรือไป Troubadour การดูวง แต่ฉันไม่เคยมีความคิดเกี่ยวกับการทำอาชีพออกจากมัน จากนั้น Steven Adler ที่ผมได้พบกับจูเนียร์สูง – เปิดให้ฉันบนกีต้าร์ไฟฟ้าของเขา และฉันปิด และเรียกใช้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันไม่ได้เกิดขึ้นด้วยวิธีการที่ ผมก็มักจะฟังเพลงและเป็นเพลง ผมเอามันให้ได้รับว่ามันเป็นที่นั่นเสมอ ผมรู้ว่าสิ่งที่ฉันชอบและสิ่งที่ผมไม่ชอบ ผมไม่ได้คิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับมันได้เห็นการประชุมหรือไปที่ Troubadour จะดูวงดนตรี แต่ฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับการทำอาชีพออกจากมัน จากนั้นสตีเว่นแอดเลอร์ - คนที่ผมพบในชั้นมัธยมต้น - เปิดให้ฉันลงบนกีต้าร์ไฟฟ้าของเขาและผมก็ปิดและทำงาน ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันไม่ได้เกิดขึ้นอย่างนั้น ผมชอบฟังเพลง และ ดนตรี ฉันเอามันไปตาย นั่นมันอยู่ตรงนั้น ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันชอบและสิ่งที่ฉันไม่ชอบ ผมไม่คิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับ : เห็นครั้ง หรือไปที่ทรูบาดูร์ดูวง แต่ผมไม่เคยคิดเกี่ยวกับการทำอาชีพนั้น แล้วสตีเวน แอดเลอร์ ( ที่ผมเจอตอนม.ต้นและทำให้ฉันบนกีตาร์ของเขาและฉันก็ออกวิ่ง "