เทศกาลตินาญัง (Dinagyang) ของเมืองอ

เทศกาลตินาญัง (Dinagyang) ของเมืองอิโล อิโล (Iloilo) จังหวัดอิโลอิโล บนเกาะพาเนย์ (Panay) ซึ่งอยู่ค่อนไปทางใต้ของประเทศ ใช้เวลาเดินทางด้วยเครื่องบินจากมะนิลาราว 1 ชั่วโมง หรือทางเรือเฟอร์รีประมาณ 20 ชั่วโมง ถ้าจะไปด้วยรถยนต์ ต้องเอารถลงเรือเฟอร์รีที่วิ่งระหว่างเกาะใหญ่ๆ ทั่วประเทศ เพราะฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่มีเกาะมากที่สุดของโลก คือ 7,107 เกาะ การเดินทางจึงต้องพึ่งเรือและเครื่องบินเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นการเดินทางภายในเกาะ

          ว่ากันว่าเมื่อ 30,000 ปีมาแล้ว เกาะต่างๆ เหล่านี้เป็นผืนแผ่นดินใหญ่ มีทางเชื่อมต่อกับแหลมมลายู (Malay Peninsula) สุมาตรา บอร์เนียว ซาราวัก และผืนแผ่นดินทางตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเอเชีย ด้วยชาวพื้นเมืองฟิลิปปินส์ดั้งเดิมเป็นชาวอะบอริจินส์ (Aborigines) จากบอร์เนียว สุมาตรา มีลักษณะผมหยิกดำ ผิวสีเข้ม คล้ายนิโกรในแอฟริกา จึงเรียกว่า Negrito อันเป็นลักษณะของชนเผ่าดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พวกที่ข้ามไปฟิลิปปินส์เรียกว่าเออีตาส์ (Aetas) ซึ่งมีหลายเผ่า อาศัยตามเกาะต่างๆ และเนื่องจากเป็นเกาะ ความเจริญเข้าถึงยาก เครื่องดนตรีจึงมีแต่กล่อง อาวุธมีแต่หอกกับธนู เป็นที่มาของเทศกาลต่างๆ ของฟิลิปปินส์ที่มีการเขียนหน้าตาเหล่านักรบ ทาร่างกายเป็นสีดำหรือน้ำตาลดำ ถือหอกและธนู
เทศกาลตินาญังของจังหวัดอิโล อิโล จัดขึ้นทุกวันอาทิตย์ที่สามของเดือนมกราคม มีที่มาจากขบวนแห่รับพระรูปของพระเยซูน้อย (Santo Nino หรือ Child Jesus) ที่บาทหลวงชาวสเปนนำเข้ามาในฟิลิปปินส์หลายร้อยปีมาแล้ว โดยนับถือว่าพระองค์ช่วยขับไล่โจรสลัดซึ่งมักมารุกรานชาวเกาะในสมัยโบราณ ทุกปีชาวเมืองจะแห่พระรูปไปตามถนนในเมือง ต่อมาจึงเปลี่ยนแปลงเป็นการประกวดขบวนแห่และการเต้นรำตามท้องถนน โดยเพิ่มวันงานขึ้นอีก 1 วัน เป็นวันเสาร์ที่สามของเดือนมกราคม เรียกว่า “Kasadyahan” แปลว่า “ความสุข หรือความสนุก”

ขบวนแห่ที่เต้นระบำในวัน Kasadyahan แต่งกายในชุดพื้นเมืองดั้งเดิมทั้งหญิงและชาย แต่ละขบวนเรียกเป็นเผ่า (Tribe หรือ Tribu) แต่ละเผ่ามีการแสดงเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในสมัยโบราณ ดนตรีประกอบใช้ดนตรีได้ทุกชนิด ถือเป็นการอุ่นเครื่องก่อนถึงวันจริง วันอาทิตย์ที่สามของเดือนมกราคมจึงจะเป็นตินาญังของจริง ผู้แสดงต้องทาหน้าตาและร่างกายด้วยสีดำหรือน้ำตาลดำ ผู้ชายแต่งกายเป็นนักรบโบราณ มีหมวกขนนกสีสันต่างๆ กัน และถืออาวุธ เช่น หอกหรือธนู ผู้หญิงก็นุ่งกระโปรงหญ้า และทาตัวด้วยสีน้ำตาลดำเช่นกัน ที่สำคัญคือทุกเผ่าจะต้องมีรูปพระเยซูน้อยเป็นสัญลักษณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทศกาลตินาญัง (Dinagyang) ของเมืองอิโลอิโล (อิ) จังหวัดอิโลอิโลบนเกาะพาเนย์ (ปาเนย์) ซึ่งอยู่ค่อนไปทางใต้ของประเทศใช้เวลาเดินทางด้วยเครื่องบินจากมะนิลาราว 1 ชั่วโมงหรือทางเรือเฟอร์รีประมาณ 20 ชั่วโมงถ้าจะไปด้วยรถยนต์ต้องเอารถลงเรือเฟอร์รีที่วิ่งระหว่างเกาะใหญ่ ๆ ทั่วประเทศเพราะฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่มีเกาะมากที่สุดของโลกคือ 7,107 เกาะการเดินทางจึงต้องพึ่งเรือและเครื่องบินเป็นส่วนใหญ่ยกเว้นการเดินทางภายในเกาะ ว่ากันว่าเมื่อ 30000 ปีมาแล้วเกาะต่าง ๆ เหล่านี้เป็นผืนแผ่นดินใหญ่มีทางเชื่อมต่อกับแหลมมลายู (มลายู) สุมาตราบอร์เนียวซาราวักและผืนแผ่นดินทางตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเอเชียด้วยชาวพื้นเมืองฟิลิปปินส์ดั้งเดิมเป็นชาวอะบอริจินส์ (Aborigines) จากบอร์เนียวสุมาตรามีลักษณะผมหยิกดำผิวสีเข้มคล้ายนิโกรในแอฟริกาจึงเรียกว่า Negrito อันเป็นลักษณะของชนเผ่าดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พวกที่ข้ามไปฟิลิปปินส์เรียกว่าเออีตาส์ (ทัส) ซึ่งมีหลายเผ่าอาศัยตามเกาะต่าง ๆ และเนื่องจากเป็นเกาะความเจริญเข้าถึงยากเครื่องดนตรีจึงมีแต่กล่องอาวุธมีแต่หอกกับธนูเป็นที่มาของเทศกาลต่าง ๆ ของฟิลิปปินส์ที่มีการเขียนหน้าตาเหล่านักรบทาร่างกายเป็นสีดำหรือน้ำตาลดำถือหอกและธนูเทศกาลตินาญังของจังหวัดอิโลอิโลจัดขึ้นทุกวันอาทิตย์ที่สามของเดือนมกราคมมีที่มาจากขบวนแห่รับพระรูปของพระเยซูน้อย (พระเยซูเด็กนิโนซานหรือ) ที่บาทหลวงชาวสเปนนำเข้ามาในฟิลิปปินส์หลายร้อยปีมาแล้วโดยนับถือว่าพระองค์ช่วยขับไล่โจรสลัดซึ่งมักมารุกรานชาวเกาะในสมัยโบราณทุกปีชาวเมืองจะแห่พระรูปไปตามถนนในเมืองต่อมาจึงเปลี่ยนแปลงเป็นการประกวดขบวนแห่และการเต้นรำตามท้องถนนโดยเพิ่มวันงานขึ้นอีก 1 วันเป็นวันเสาร์ที่สามของเดือนมกราคมเรียกว่า "Kasadyahan" แปลว่า "ความสุขหรือความสนุก"ขบวนแห่ที่เต้นระบำในวัน Kasadyahan แต่งกายในชุดพื้นเมืองดั้งเดิมทั้งหญิงและชายแต่ละขบวนเรียกเป็นเผ่า (เผ่าหรือ Tribu) แต่ละเผ่ามีการแสดงเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในสมัยโบราณดนตรีประกอบใช้ดนตรีได้ทุกชนิดถือเป็นการอุ่นเครื่องก่อนถึงวันจริงวันอาทิตย์ที่สามของเดือนมกราคมจึงจะเป็นตินาญังของจริงผู้แสดงต้องทาหน้าตาและร่างกายด้วยสีดำหรือน้ำตาลดำผู้ชายแต่งกายเป็นนักรบโบราณมีหมวกขนนกสีสันต่าง ๆ กันและถืออาวุธเช่นหอกหรือธนูผู้หญิงก็นุ่งกระโปรงหญ้าและทาตัวด้วยสีน้ำตาลดำเช่นกันที่สำคัญคือทุกเผ่าจะต้องมีรูปพระเยซูน้อยเป็นสัญลักษณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทศกาลตินาญัง (Dinagyang) ของเมืองอิโลอิโล (Iloilo) จังหวัดอิโลอิโลบนเกาะพาเนย์ (เน่ย์) ซึ่งอยู่ค่อนไปทางใต้ของประเทศ 1 ชั่วโมงหรือทางเรือเฟอร์รีประมาณ 20 ชั่วโมงถ้าจะไปด้วยรถยนต์ ทั่วประเทศ คือ 7,107 เกาะ           30,000 ปีมาแล้วเกาะต่างๆเหล่านี้เป็นผืนแผ่นดินใหญ่มีทางเชื่อมต่อกับแหลมมลายู (คาบสมุทรมลายู) สุมาตราบอร์เนียวซาราวัก (ชาวพื้นเมือง) จากบอร์เนียวสุมาตรามีลักษณะผมหยิกดำผิวสีเข้มคล้ายนิโกรในแอฟริกาจึงเรียกว่าเงาะ (เอตัส) ซึ่งมีหลายเผ่าอาศัยตามเกาะต่างๆและเนื่องจากเป็นเกาะความเจริญเข้าถึงยากเครื่องดนตรีจึงมี แต่กล่องอาวุธมี แต่หอกกับธนูเป็นที่มาของเทศกาลต่างๆ ทาร่างกายเป็นสีดำหรือน้ำตาลดำ อิโล (Santo Nino หรือเด็กพระเยซู) โดยเพิ่มวันงานขึ้นอีก 1 วันเป็นวันเสาร์ที่สามของเดือนมกราคมเรียกว่า "Kasadyahan" แปลว่า "ความสุข Kasadyahan แต่ละขบวนเรียกเป็นเผ่า (เผ่าหรือ Tribu) ดนตรีประกอบใช้ดนตรีได้ทุกชนิด ผู้ชายแต่งกายเป็นนักรบโบราณมีหมวกขนนกสีสันต่างๆกันและถืออาวุธเช่นหอกหรือธนูผู้หญิงก็นุ่งกระโปรงหญ้าและทาตัวด้วยสีน้ำตาลดำเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทศกาลตินาญัง ( ตินาญัง ) ของเมืองอิโลอิโล ( Iloilo ) จังหวัดอิโลอิโลบนเกาะพาเนย์ ( ลาแมร์ ) ซึ่งอยู่ค่อนไปทางใต้ของประเทศใช้เวลาเดินทางด้วยเครื่องบินจากมะนิลาราว 1 ชั่วโมงหรือทางเรือเฟอร์รีประมาณ 20 ชั่วโมงต้องเอารถลงเรือเฟอร์รีที่วิ่งระหว่างเกาะใหญ่ๆทั่วประเทศเพราะฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่มีเกาะมากที่สุดของโลกความ 7107 เกาะการเดินทางจึงต้องพึ่งเรือและเครื่องบินเป็นส่วนใหญ่ยกเว้นการเดินทางภายในเกาะ

          ว่ากันว่าเมื่อ 30000 ปีมาแล้วเกาะต่างๆเหล่านี้เป็นผืนแผ่นดินใหญ่มีทางเชื่อมต่อกับแหลมมลายู ( มลายู ) สุมาตราบอร์เนียวซาราวักและผืนแผ่นดินทางตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเอเชีย( ชนพื้นเมือง ) จากบอร์เนียวสุมาตรามีลักษณะผมหยิกดำผิวสีเข้มคล้ายนิโกรในแอฟริกาจึงเรียกว่าเงาะอันเป็นลักษณะของชนเผ่าดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พวกที่ข้ามไปฟิลิปปินส์เรียกว่าเออีตาส์ ( aetas ) ซึ่งมีหลายเผ่าและเนื่องจากเป็นเกาะความเจริญเข้าถึงยากเครื่องดนตรีจึงมีแต่กล่องอาวุธมีแต่หอกกับธนูเป็นที่มาของเทศกาลต่างๆของฟิลิปปินส์ที่มีการเขียนหน้าตาเหล่านักรบทาร่างกายเป็นสีดำหรือน้ำตาลดำถือหอกและธนู