Biological understanding: descripti

Biological understanding: descriptive, proximate, ultimate
Mayr (1961) characterized biology as two separate fields, functional and evolutionary, seeking proximate and
ultimate causes, respectively. But Mayr (1961: 1501) also recognized a third field, “purely descriptive structural
biology.” In terms of either proximate or ultimate causal hypotheses, these would follow from one’s description(s)
of the perceived effects in need of explanation, i.e. the properties of organisms. What is interesting is that while
Mayr downplayed description in lieu of proximate and ultimate explanations, the inferences, and subsequent
communication of our observation statements do in fact serve the purpose of explanation as well. Observation
statements are not theory neutral constructs (Hanson 1958; Popper 1992; Godfrey-Smith 2003). We receive sense
data as a consequence of interactions with objects. To those data we apply any variety of theories to infer concepts
and statements that accord us some degree of understanding of those perceptions, providing bases for subsequent
actions. For instance, my sense perceptions of a group of objects might lead me to conclude that “This is a glass of
water.” The conclusion is inferred by that class of non-deductive reasoning known as abduction, wherein effects
are conjoined with one or more theories to infer a tentative cause (Peirce 1878, 1931, 1932, 1933a, 1933b, 1934,
1935, 1958a, 1958b; Hanson 1958; Achinstein 1970; Fann 1970; Reilly 1970; Curd 1980; Nickles 1980; Thagard
1988; Josephson & Josephson 1994; Hacking 2001; Magnani 2001; Psillos 2002, 2007; Godfrey-Smith 2003;
Norton 2003; Walton 2004; Aliseda 2006; Fitzhugh 2005a, 2005b, 2006a, 2006b, 2008a–c, 2009, 2010a; Schurz
2008). Abductive inference can be schematized as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Biological understanding: descriptive, proximate, ultimateMayr (1961) characterized biology as two separate fields, functional and evolutionary, seeking proximate andultimate causes, respectively. But Mayr (1961: 1501) also recognized a third field, “purely descriptive structuralbiology.” In terms of either proximate or ultimate causal hypotheses, these would follow from one’s description(s)of the perceived effects in need of explanation, i.e. the properties of organisms. What is interesting is that whileMayr downplayed description in lieu of proximate and ultimate explanations, the inferences, and subsequentcommunication of our observation statements do in fact serve the purpose of explanation as well. Observationstatements are not theory neutral constructs (Hanson 1958; Popper 1992; Godfrey-Smith 2003). We receive sensedata as a consequence of interactions with objects. To those data we apply any variety of theories to infer conceptsand statements that accord us some degree of understanding of those perceptions, providing bases for subsequentactions. For instance, my sense perceptions of a group of objects might lead me to conclude that “This is a glass ofwater.” The conclusion is inferred by that class of non-deductive reasoning known as abduction, wherein effectsare conjoined with one or more theories to infer a tentative cause (Peirce 1878, 1931, 1932, 1933a, 1933b, 1934,1935, 1958a, 1958b แฮนสัน 1958 Achinstein 1970 ที่ 1970 Fann ที่ 1970 Reilly ซีอิ้ว 1980 Nickles 1980 Thagard1988 Josephson & Josephson 1994 การแฮ็ค 2001 Magnani 2001 Psillos 2002, 2007 สมิธ Godfrey 2003Norton 2003 ปี 2004 วัลตัน ปี 2006 Aliseda Fitzhugh 2005a, 2005b, 2006a, 2006b, 2008a – c ปี 2009, 2010a Schurzปี 2008) ได้ข้อ abductive ที่สามารถ schematized เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้าใจทางชีวภาพ: บรรยายใกล้เคียง, ที่ดีที่สุด
Mayr (1961)
ลักษณะทางชีววิทยาเป็นสองช่องแยกการทำงานและวิวัฒนาการใกล้เคียงที่กำลังมองหาและสาเหตุที่ดีที่สุดตามลำดับ แต่ Mayr (1961: 1501) นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับเป็นสนามที่สาม
"โครงสร้างพรรณนาหมดจด. ชีววิทยา" ในแง่ของทั้งสมมติฐานสาเหตุใกล้เคียงหรือดีที่สุดเหล่านี้จะตามมาจากคำอธิบายของคน (s)
ของผลการรับรู้ในความต้องการของคำอธิบายคือ คุณสมบัติของสิ่งมีชีวิต สิ่งที่น่าสนใจคือในขณะที่
Mayr
วัดผลคำอธิบายแทนคำอธิบายที่ใกล้เคียงและที่ดีที่สุดการหาข้อสรุปและภายหลังการสื่อสารของงบการสังเกตของเราในความเป็นจริงตอบสนองวัตถุประสงค์ของคำอธิบายได้เป็นอย่างดี สังเกตงบไม่ได้สร้างทฤษฎีที่เป็นกลาง (แฮนสัน 1958; ตกใจ 1992; ก็อดฟรีย์สมิ ธ 2003) เราได้รับความรู้สึกที่ข้อมูลที่เป็นผลมาจากการมีปฏิสัมพันธ์กับวัตถุ ข้อมูลที่เราใช้ความหลากหลายของทฤษฎีใด ๆ เพื่อสรุปแนวคิดและงบที่สอดคล้องเราระดับของความเข้าใจในการรับรู้ของผู้ที่บางส่วนให้ฐานภายหลังการกระทำ ยกตัวอย่างเช่นการรับรู้ความรู้สึกของฉันของกลุ่มของวัตถุที่อาจนำฉันไปสรุปได้ว่า "นี่เป็นแก้วของน้ำ." สรุปจะพากันลงจากระดับของการให้เหตุผลที่ไม่นิรนัยที่รู้จักกันในการลักพาตัวในประเด็นผลกระทบที่มีความทรงจำกับหนึ่งหรือมากกว่า ทฤษฎีเพื่อสรุปสาเหตุเบื้องต้น (เพียรซ 1878, 1931, 1932, 1933a, 1933b, 1934, 1935, 1958a, 1958b; แฮนสัน 1958; Achinstein 1970; Fann 1970; Reilly 1970; เต้าหู้ 1980; Nickles 1980; Thagard 1988; โจเซฟสันและโจเซฟ 1994; แฮ็ 2001; Magnani 2001; Psillos ปี 2002 ปี 2007 ก็อดฟรีย์สมิ ธ 2003 นอร์ตัน 2003 วอลตัน 2004; Aliseda 2006 Fitzhugh 2005A, 2005b, 2006a, 2006b, 2008a-C, 2009, 2010a; Schurz 2008) อนุมาน Abductive สามารถ schematized เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้าใจทางชีวภาพ : พรรณนา วิเคราะห์สุดยอด
เนท์ ( 1961 ) ลักษณะชีววิทยาเป็นสองเขตข้อมูลที่แยกการทำงานและวิวัฒนาการ การใกล้ชิดและ
สาเหตุที่ดีที่สุดตามลำดับ แต่ เมย์ ( 1961 : 1501 ) รู้จักสนามที่สาม " พรรณนาได้หมดจดโครงสร้าง
ชีววิทยา " ในแง่ของให้ใกล้เคียงหรือ Ultimate สาเหตุสมมติฐานเหล่านี้จะตามจากหนึ่งของรายละเอียด ( s )
ของการรับรู้ผล ต้องการคำอธิบาย คือ คุณสมบัติของสิ่งมีชีวิต สิ่งที่น่าสนใจคือว่าในขณะที่
เนท์วัดผลอธิบายแทนโดยประมาณและคำอธิบายที่ดีที่สุดที่ใช้ และสื่อสารตามมา
รายงานการสังเกตของเราทำในความเป็นจริงใช้วัตถุประสงค์ของการอธิบายด้วย การสังเกต
งบไม่ใช่ทฤษฎีพันธะโครงสร้าง ( แฮนสัน 1958 ; popper 1992 ; ก็อดฟรีย์สมิธ 2003 ) เราได้รับความรู้สึก
ข้อมูลเป็นผลของการมีปฏิสัมพันธ์กับวัตถุ ที่เราใช้ความหลากหลายของข้อมูลการสรุปแนวคิดทฤษฎี
และงบที่ให้เราบางส่วนของความเข้าใจ การรับรู้ของผู้ใด ให้แก่การกระทำตามมา

สำหรับอินสแตนซ์ฉันความรู้สึกการรับรู้ของกลุ่มของวัตถุอาจทำให้ฉันสรุปได้ว่า " นี่ของ
น้ำแก้วหนึ่ง สรุปได้ว่า " ชั้นไม่ใช่การใช้เหตุผลแบบนิรนัย เรียกว่าลักพาตัว ซึ่งผล
อยู่ติดกันกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งทฤษฎีการอนุมานสาเหตุเบื้องต้น ( เพียซ 1878 , 1931 1933a 2475 , 1933b 2477 , 2478 , 1958a
, 1958b ; แฮนสัน , 1958 ; achinstein 1970 ; ฟ่าน 1970 1970 ; ความยืดหยุ่น ;