As the Jian family lines up for a w

As the Jian family lines up for a wedding portrait, three little girls tease eight-year old Yang-Yang by tapping on his head from behind. He turns around each time trying to uncover the pesky perpetrator. In this single shot, seconds into Edward Yang’s three-hour opus, Yi Yi (Edward Yang, 2000), the major themes in the movie are simply and elegantly put forward. Just like the photo being taken, the movie is a portrait of this family, father NJ (Nien-Jen Wu), mother Min-Min (Elaine Jin), daughter Ting-Ting (Kelly Lee), son Yang-Yang (Jonathan Chang), along with Grandma and groom A-Di (Hsi-Sheng Chen), who are Min-Min’s mother and brother, respectively. Little Yang-Yang later wonders whether we can only see half of the truth since we can see in front of us but not behind. While his question is crudely expressed, the film explores it in all of its nuance – how we are limited by our perspective, what makes up this perspective, and how we deal with its limitations. Yang-Yang’s being teased from behind evokes this question in him and spurs an aesthetic answer in the form of a camera his father gives him, bringing us back to the idea of the portrait at the beginning. By thoughtfully imbuing such thematic concerns at every level – character, story, and mise en scène – Yang has crafted a work that achieves a level of profundity rarely seen in cinema.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นสายครอบครัวเจียนขึ้นสำหรับภาพงานแต่งงานของสามสาวน้อยแซวเก่าแปดปียางยางโดยการแตะที่หัวของเขาจากด้านหลัง เขาหันไปรอบ ๆ ในแต่ละครั้งพยายามที่จะค้นพบผู้กระทำผิดที่น่ารำคาญ ในการนี​​้นัดเดียว, วินาทีในเอ็ดเวิร์ดยางของบทประพันธ์สามชั่วโมง, Yi Yi (เอ็ดเวิร์ดหยาง 2000) ประเด็นหลักในหนังเรื่องนี้เป็นเพียงการและสวยงามวางอยู่ข้างหน้า เช่นเดียวกับภาพที่ถูกถ่ายหนังเป็นภาพของครอบครัวนี้พ่อนิวเจอร์ซีย์ (Nien-เจน Wu) แม่ของมินมิน (เอเลนจิน) ลูกสาว Ting-Ting (เคลลี่ลี) ลูกชายยางยาง (โจนาธานช้าง ) พร้อมกับคุณยายและเจ้าบ่าว-Di (กังไส-Sheng เฉิน) ซึ่งเป็นแม่ของมินมินและพี่ชายตามลำดับ ลิตเติ้ลยางยางต่อมาสงสัยว่าเ​​ราจะเห็นเฉพาะครึ่งหนึ่งของความจริงตั้งแต่เราสามารถมองเห็นในหน้าของเรา แต่ไม่ได้อยู่เบื้องหลัง ในขณะที่คำถามของเขาจะแสดงหยาบฟิล์มสำรวจในทั้งหมดของมันแตกต่างกันนิดหน่อย - วิธีการที่เราจะถูก จำกัด โดยมุมมองของเราสิ่งที่ทำให้ขึ้นมุมมองนี้และวิธีที่เราจัดการกับข้อ จำกัด ของมัน เป็นล้อยางจากยางที่อยู่เบื้องหลังกระตุ้นคำถามนี้ในตัวเขาและสเปอร์สคำตอบของความงามในรูปแบบของกล้องที่พ่อของเขาทำให้เขานำเรากลับไปที่ความคิดของภาพที่จุดเริ่มต้น ตามความคิดความกังวลใจ imbuing ดังกล่าวในทุกระดับ - ตัวละครเรื่องราวและ mise en Scene - ยางได้สร้างขึ้นมาประสบความสำเร็จในการทำงานที่ระดับของความลึกซึ้งไม่ค่อยเห็นในโรงภาพยนตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นครอบครัวเจี้ยนเส้นขึ้นสำหรับภาพงานแต่งงาน หญิงเล็กสามล้อแปดปี หยาง โดยแตะบนศีรษะของเขาจากทางด้านหลัง เขาหันไปรอบ ๆในแต่ละครั้งพยายามที่จะค้นพบคนร้ายน่ารําคาญ ในนัดเดียวนี้ วินาทีเป็นเอ็ดเวิร์ดหยาง สามชั่วโมง โอปุส อี้ อี้ ( Edward Yang , 2000 ) , ธีมหลักในหนังก็อย่างหรูหราและหยิบยก เหมือนภาพที่ถูกถ่ายหนังแนวครอบครัวพ่อ NJ ( เนียนเจน Wu ) , แม่ของมินมิน ( อีเลน จิน ) ลูกสาวของติง ติง ( เคลลี่ ลี ) , ลูกยางยาง ( โจนาธาน ชาง ) พร้อมกับคุณยายและเจ้าบ่าว a-di ( HSI เซิง เฉิน ) ผู้ซึ่งเป็นแม่ของ มิน มิน และ พี่ ตามลำดับ น้อย หยาง ต่อมาสงสัยว่าเราสามารถเห็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริง เพราะเราเห็นหน้าเรา แต่ไม่ใช่ข้างหลังในขณะที่คำถามของเขาคือคร่าวๆแสดง , ฟิล์มสํารวจในทั้งหมดของนวล–วิธีการที่เราจะ จำกัด ด้วยมุมมองของเรา ทำให้ได้มุมมองนี้และวิธีการที่เราจัดการกับข้อ จำกัด ของมัน ยางยางถูกดึงจากด้านหลังทำให้คำถามนี้ในตัวเขา และ สเปอร์ส คำตอบของความงามในรูปแบบของกล้องพ่อให้เขาพาเรากลับไปที่ความคิดของบุคคลที่จุดเริ่มต้น โดย imbuing ความกังวลดังกล่าวอย่างใจในทุกระดับ – ตัวละคร เรื่องราว และ Mise en SC . เน่–ยางมี crafted ใช้งานที่ระดับความลึกไม่ค่อยเห็นในโรงหนัง