TEXT Cloning and Expression Using a

TEXT



Cloning and Expression



Using a subtractive hybridization strategy, Higashide et al. (1996) identified a retina-specific cDNA that they designated HRG4 (human retinal gene-4). Northern blot analysis revealed that the approximately 1.4-kb HRG4 mRNA is expressed specifically in human retina. The authors also cloned a cDNA encoding RRG4, the rat HRG4 homolog. The predicted 240-amino acid human and rat proteins both contain an N-terminal region rich in proline and glycine followed by a region with a mixture of alpha helices, beta sheets, and turns. Sequence comparisons indicated that the proline-glycine domains of RRG4 and HRG4 share only 67% homology, while the rest of the sequence is 100% identical. By in situ hybridization, Higashide et al. (1996) demonstrated that the HRG4 gene is expressed specifically in photoreceptors, both rods and cones, in human retina. In rat, the authors observed high levels of RRG4 expression in the outer retina beginning around postnatal day 5, when the photoreceptors begin to differentiate, and expression increased rapidly to reach the adult level by postnatal day 23.

Swanson et al. (1998) found evidence of alternative splicing of human and bovine UNC119 mRNA, but not of mouse Unc119 mRNA. Northern blot and RT-PCR analyses revealed that the UNC119 gene is expressed at low levels in nonretinal tissues.

Using a yeast 2-hybrid screen to identify proteins that interact with IL5RA (147851), Cen et al. (2003) cloned UNC119 from a fetal liver cDNA library. Western blot analysis showed expression of a 37-kD UNC119 protein in eosinophils and mononuclear cells.

By Western blot analysis, Gorska et al. (2004) showed that UNC119 was expressed in T cells.








Gene Function



Mutations in the C. elegans unc119 gene lead to defects in locomotion, feeding behavior, and chemosensation. Both Swanson et al. (1998) and Higashide et al. (1998) observed that HRG4 shares strong homology with the C. elegans unc119 protein, leading Swanson et al. (1998) to designate the human protein UNC119. Swanson et al. (1998) stated that a human UNC119 cDNA functionally complemented the C. elegans unc119 mutation. Using immunofluorescence, Higashide et al. (1998) localized HRG4 to the outer plexiform layer of the retina in the synaptic termini of rod and cone photoreceptors. Electron microscopic immunolocalization showed that the protein is present in the cytoplasm and on the presynaptic membranes of the photoreceptor synapses. The authors suggested that HRG4 may play a role in the mechanism of photoreceptor neurotransmitter release through the synaptic vesicle cycle. They noted that the homology of HRG4 and unc119 is consistent with a possible role of HRG4 in the synaptic vesicle cycle, because the broad effects of unc119 on neuronal function are consistent with a defect in neurotransmission.

Cen et al. (2003) confirmed that UNC119 interacts with IL5RA in eosinophils by coimmunoprecipitation experiments. They found that UNC119 also interacts, through its C- and N-terminal motifs, respectively, with the SH2 and SH3 domains of Src family kinases, such as LYN (165120) and HCK (142370), thereby inducing catalytic activity of the kinases. Eosinophils transduced with UNC119 had increased LYN activity and demonstrated prolonged survival in the absence of growth factors such as IL5 (147850). UNC119 inhibition reduced eosinophil survival.

Using coprecipitation and GST pull-down analysis, Gorska et al. (2004) found that UNC119 interacted with T-cell receptor (TCR; see CD3E; 186830), as well with LCK and FYN (137025). Fluorescent microscopy demonstrated cytoplasmic expression with translocation to the CD3/CD4 (186940) complex upon stimulation. LCK and FYN were activated by either exogenous UNC119 or by overexpression of UNC119. Activation required the presence of the UNC119 SH3-binding motif. Treatment of T cells with UNC119 antisense constructs blocked LCK and FYN activation and, like LCK antisense, blocked TCR signaling pathways. Gorska et al. (2004) concluded that UNC119 is a receptor-associated activator of Src-type kinases.

Using yeast 2-hybrid analysis of a retina cDNA library, Kobayashi et al. (2003) identified ARL2 (601175) as a tissue-specific interactor for HRG4. Western blot analysis and immunofluorescence microscopy showed colocalization of Arl2 and Hrg4 in rat retina.

Veltel et al. (2008) found that recombinant human GTPase-activating protein RP2 (300757) formed a complex with HRG4 and murine Arl3 (604695), a small GTPase. RP2-induced hydrolysis of Arl3-GTP in the Arl3-HRG4 complex led to the release of HRG4, which bound only weakly to Arl3-GDP

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อความ โคลนและ โดยใช้กลยุทธ์การ subtractive hybridization, Higashide และ al. (1996) ระบุ cDNA เฉพาะตาที่พวกเขากำหนด HRG4 (มนุษย์จอประสาทตายีน-4) คืนในตาเหนือวิเคราะห์เปิดเผยว่า ที่ประมาณ 1.4-kb HRG4 mRNA จะแสดงเฉพาะในจอตามนุษย์ ผู้เขียนยัง cloned cDNA เข้า RRG4, homolog ราษฎร์ HRG4 คาดการณ์บุคคลกรด 240 อะมิโนและโปรตีนหนูประกอบด้วยภูมิภาคสถานี N ตามภูมิภาคด้วย helices แอลฟา เบต้าแผ่น glycine และ proline และจะ เปรียบเทียบลำดับระบุว่า proline glycine โดเมนของ RRG4 และ HRG4 ใช้เพียง 67% homology ขณะเหลือลำดับที่ 100% เหมือนกัน โดยใน situ hybridization, Higashide และ al. (1996) แสดงว่า ยีน HRG4 จะแสดงเฉพาะใน photoreceptors ก้านและกรวย ในตามนุษย์ ในราช ผู้เขียนสังเกตระดับสูงของนิพจน์ RRG4 ต้นตานอกสถาน postnatal วัน 5 เมื่อ photoreceptors เริ่มแตกต่าง และนิพจน์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึงระดับผู้ใหญ่ postnatal วัน 23 Swanson et al. (1998) พบหลักฐานอื่น splicing mRNA UNC119 มนุษย์ และวัว แต่ไม่เมาส์ Unc119 mRNA คืนในตาเหนือและ RT-PCR วิเคราะห์เปิดเผยว่า ยีน UNC119 จะแสดงในระดับต่ำสุดในเนื้อเยื่อ nonretinal ใช้หน้าจอไฮบริด 2 ยีสต์ระบุโปรตีนที่โต้ตอบกับ IL5RA (147851), Cen et al. (2003) โคลน UNC119 จากห้องสมุด cDNA ครรภ์ตับ วิเคราะห์คืนในตาตะวันตกที่พบของโปรตีน UNC119 37-kD เป็น eosinophils และเซลล์ mononuclear โดยการวิเคราะห์คืนในตาตะวันตก Gorska และ al. (2004) พบว่า UNC119 ถูกแสดงในเซลล์ T ฟังก์ชันยีน กลายพันธุ์ในยีน unc119 C. elegans ทำให้บกพร่องใน locomotion อาหารพฤติกรรม และ chemosensation ทั้ง Swanson et al. (1998) และ Higashide et al. (1998) พบว่า HRG4 ร่วมแรง homology กับโปรตีน unc119 C. elegans นำ Swanson et al. (1998) การใช้โปรตีนมนุษย์ UNC119 Swanson et al. (1998) กล่าวว่า cDNA UNC119 มนุษย์กลายพันธุ์ unc119 C. elegans มีฟังก์ชันครบครัน ใช้ immunofluorescence, Higashide และ al. (1998) ถิ่น HRG4 ชั้น plexiform ภายนอกของจอตาในเทอร์มินิ synaptic ของร็อดและโคน photoreceptors Immunolocalization กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนพบว่าโปรตีนอยู่ในไซโทพลาซึม และเยื่อหุ้ม presynaptic ของ photoreceptor synapses ผู้เขียนแนะนำว่า HRG4 อาจมีบทบาทในกลไกของการปล่อยสารสื่อประสาท photoreceptor ผ่านวงจรเวสิเคิล synaptic พวกเขากล่าวว่า homology HRG4 และ unc119 เป็นสอดคล้องกับบทบาทเป็นไปได้ของ HRG4 ในวงจรเวสิเคิล synaptic เนื่องจากสอดคล้องกับข้อบกพร่องใน neurotransmission ผลกว้างของ unc119 บนฟังก์ชัน neuronal Cen et al. (2003) ยืนยันว่า UNC119 โต้ตอบกับ IL5RA ใน eosinophils โดยทดลอง coimmunoprecipitation พวกเขาพบว่า UNC119 ยังโต้ตอบ ผ่านความของ C - และ N-เทอร์มินัล ตามลำดับ กับโดเมน SH2 และ SH3 ของ Src ครอบครัว kinases, LYN (165120) และ HCK (142370), จึง inducing กิจกรรมตัวเร่งปฏิกิริยาของการ kinases เพิ่มกิจกรรม LYN และแสดงให้เห็นว่าอยู่รอดเป็นเวลานานในการขาดงานของปัจจัยการเจริญเติบโตเช่น IL5 eosinophils transduced กับ UNC119 (147850) UNC119 ยับยั้งลดรอดอีโอซิโน ใช้ coprecipitation และ GST ดึงลงวิเคราะห์ Gorska และ al. (2004) พบว่า UNC119 อาจ มี T เซลล์ตัวรับ (TCR ดู CD3E; 186830), กับ LCK และ FYN (137025) เช่นกัน Microscopy ฟลูออเรสแสดงนิพจน์ cytoplasmic ด้วยการสับเปลี่ยนกับ CD3/CD4 (186940) ซับซ้อนเมื่อกระตุ้น LCK และ FYN ถูกเปิดใช้งาน โดย UNC119 ใดบ่อย หรือ overexpression ของ UNC119 เปิดใช้งานจำเป็นต้องใช้ของแปลน UNC119 SH3 ผูก รักษาเซลล์ T UNC119 antisense สร้างบล็อก LCK และ FYN เปิด แล้ว เช่น LCK antisense บล็อกสัญญาณมนต์ TCR Gorska et al. (2004) สรุปว่า UNC119 activator ที่เกี่ยวข้องกับตัวรับของนายชนิด kinases ใช้ยีสต์ผสม 2 วิเคราะห์รี cDNA เร al. et โคะบะยะชิ (2003) ระบุ ARL2 (601175) เป็น interactor เนื้อเยื่อเฉพาะสำหรับ HRG4 วิเคราะห์และ immunofluorescence microscopy คืนในตาตะวันตกพบ colocalization Arl2 และ Hrg4 ในเรตินาของหนู Veltel et al. (2008) พบว่า recombinant มนุษย์เปิด GTPase โปรตีน RP2 (300757) รูปแบบที่ซับซ้อน ด้วย HRG4 และ murine Arl3 (604695), GTPase ขนาดเล็ก เกิด RP2 ไฮโตรไลซ์ของ Arl3 GTP ในคอมเพล็กซ์ Arl3 HRG4 นำไปปล่อยของ HRG4 ซึ่งผูกเท่ากับ Arl3 GDP การสูญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อความโคลนและการแสดงออกการใช้กลยุทธ์การผสมพันธุ์ subtractive, Higashide และคณะ (1996) ระบุ cDNA ม่านตาเฉพาะที่พวกเขากำหนด HRG4 (จอประสาทตาของมนุษย์ยีน 4) การวิเคราะห์ blot ภาคเหนือเปิดเผยว่าประมาณ 1.4 กิโล HRG4 mRNA จะแสดงเฉพาะในจอประสาทตาของมนุษย์ ผู้เขียนยังโคลน RRG4 เข้ารหัส cDNA, หนู HRG4 homolog ที่คาดการณ์ไว้ 240 อะมิโนกรดมนุษย์และโปรตีนหนูทั้งสองมีภูมิภาค n- ขั้วที่อุดมไปด้วยโพรลีนและไกลซีนตามภูมิภาคที่มีส่วนผสมของอัลฟาเอนริเก้, แผ่นเบต้าและเปลี่ยน การเปรียบเทียบลำดับแสดงให้เห็นว่าโดเมนโพรลีนไกลซีน-ของ RRG4 และ HRG4 แบ่งปันเท่านั้นที่คล้ายคลึงกัน 67% ในขณะที่ส่วนที่เหลือของลำดับเป็น 100% เหมือนกัน โดยในแหล่งกำเนิดพันธุ์, Higashide และคณะ (1996) แสดงให้เห็นว่ายีน HRG4 จะแสดงเฉพาะในเซลล์รับแสง, แท่งและกรวยทั้งในจอประสาทตาของมนุษย์ ในหนูที่ผู้เขียนสังเกตระดับสูงของการแสดงออก RRG4 ในการเริ่มต้นม่านตานอกรอบวันที่ 5 หลังคลอดเมื่อเซลล์รับแสงเริ่มต้นที่จะแยกความแตกต่างและการแสดงออกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วไปถึงระดับผู้ใหญ่โดยวันหลังคลอด 23. สเวนสันและคณะ (1998) พบหลักฐานของการประกบทางเลือกของการแสดงออกของมนุษย์และวัว UNC119 แต่ไม่เมาส์ Unc119 mRNA blot ภาคเหนือและ RT-PCR การวิเคราะห์พบว่ายีน UNC119 จะแสดงในระดับต่ำในเนื้อเยื่อ nonretinal. ใช้ยีสต์หน้าจอ 2 ไฮบริดที่จะระบุโปรตีนที่มีปฏิสัมพันธ์กับ IL5RA (147,851) Cen และคณะ (2003) โคลน UNC119 จากห้องสมุด cDNA ตับของทารกในครรภ์ วิธี Western blot analysis พบว่าการแสดงออกของโปรตีน UNC119 37 kD ใน eosinophils และเซลล์โมโนนิวเคลียร์. โดยวิธี Western blot, Gorska และคณะ (2004) แสดงให้เห็นว่า UNC119 ได้แสดงออกในเซลล์ T. ยีนฟังก์ชั่นการกลายพันธุ์ในยีนนำ C. elegans unc119 ถึงข้อบกพร่องในการเคลื่อนไหวพฤติกรรมการให้อาหารและ chemosensation ทั้งสเวนสันและคณะ (1998) และ Higashide และคณะ (1998) ตั้งข้อสังเกตว่า HRG4 หุ้นที่คล้ายคลึงกันที่แข็งแกร่งกับ C. elegans โปรตีน unc119 นำสเวนสันและคณะ (1998) ที่จะกำหนดให้โปรตีน UNC119 มนุษย์ สเวนสันและคณะ (1998) ระบุว่ายีนของมนุษย์ UNC119 หน้าที่ครบครัน C. elegans กลายพันธุ์ unc119 ใช้ immunofluorescence, Higashide และคณะ (1998) ที่มีการแปล HRG4 ไปยังชั้น Plexiform ด้านนอกของจอประสาทตาในปลายทาง synaptic ของแท่งและเซลล์รับแสงรูปกรวย กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน immunolocalization พบว่าโปรตีนที่มีอยู่ในพลาสซึมและเยื่อ presynaptic ของประสาทรับแสง ผู้เขียนแนะนำว่า HRG4 อาจมีบทบาทสำคัญในกลไกของการปล่อยสารสื่อประสาทรับแสงผ่านวงจรถุง synaptic พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าที่คล้ายคลึงกันของ HRG4 unc119 และมีความสอดคล้องกับบทบาทที่เป็นไปได้ของ HRG4 ในรอบถุง synaptic เพราะผลกระทบในวงกว้างของ unc119 ต่อการทำงานของเส้นประสาทมีความสอดคล้องกับข้อบกพร่องใน neurotransmission. Cen และคณะ (2003) ยืนยันว่า UNC119 โต้ตอบกับ IL5RA ใน eosinophils โดยการทดลอง coimmunoprecipitation พวกเขาพบว่า UNC119 ยังมีปฏิสัมพันธ์ผ่าน C- และลวดลาย n- ขั้วของตนตามลำดับที่มีโดเมนและ SH3 SH2 ของ Src ไคเนสส์ในครอบครัวเช่น LYN (165,120) และ HCK (142,370) จึงทำให้เกิดการเร่งปฏิกิริยาของไคเนสส์ Eosinophils transduced กับ UNC119 ได้เพิ่มกิจกรรม LYN และแสดงให้เห็นถึงการอยู่รอดเป็นเวลานานในกรณีที่ไม่มีปัจจัยการเจริญเติบโตเช่น IL5 (147,850) ยับยั้ง UNC119 ลดลงอยู่รอด eosinophil. การใช้สารตั้งต้นและภาษีมูลค่าเพิ่มวิเคราะห์ดึงลง Gorska และคณะ (2004) พบว่ามีความสัมพันธ์กับ UNC119 รับ T-cell (TCR ดู CD3E; 186830) เช่นเดียวกับ LCK และ FYN (137,025) กล้องจุลทรรศน์เรืองแสงแสดงให้เห็นถึงการแสดงออกของนิวเคลียสที่มีการโยกย้ายไปยัง CD3 / CD4 (186940) ที่ซับซ้อนกับการกระตุ้น LCK และ FYN ถูกเปิดใช้งานโดยทั้ง UNC119 ภายนอกหรือโดยการแสดงออกของ UNC119 การเปิดใช้งานจำเป็นต้องมีการปรากฏตัวของแรงจูงใจที่มีผลผูกพัน SH3 UNC119 การรักษาของเซลล์ T กับโครงสร้าง antisense UNC119 บล็อก LCK ยืนยันการใช้งานและ FYN และเช่น antisense LCK ที่ถูกปิดกั้นทางเดิน TCR ส่งสัญญาณ Gorska และคณะ (2004) ได้ข้อสรุปว่าเป็น UNC119 กระตุ้นตัวรับที่เกี่ยวข้องของไคเนสส์ Src ชนิด. ใช้ยีสต์วิเคราะห์ 2 ไฮบริดของห้องสมุด cDNA จอประสาทตา, โคบายาชิและคณะ (2003) ระบุ ARL2 (601175) เป็น interactor เนื้อเยื่อเฉพาะสำหรับ HRG4 วิธี Western blot และกล้องจุลทรรศน์ immunofluorescence พบ colocalization ของ Arl2 และ Hrg4 ในเรตินาของหนู. Veltel และคณะ (2008) พบว่า recombinant มนุษย์ GTPase เปิดใช้งานโปรตีน rp2 (300,757) รูปแบบที่ซับซ้อนที่มี HRG4 และหมา Arl3 (604,695) GTPase เล็ก ไฮโดรไลซิ rp2 เกิดของ Arl3-ฉี่ในที่ซับซ้อน Arl3-HRG4 นำไปสู่การเปิดตัวของ HRG4 ซึ่งผูกพันเพียงนิดหน่อยเพื่อ Arl3-GDP

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อความ







การโคลนและการแสดงออกของการใช้การผสมผสานกลยุทธ์ higashide et al . ( 1996 ) ที่ระบุเฉพาะ Retina cDNA ที่เขต hrg4 ( gene-4 ม่านตาของมนุษย์ ) Northern blot analysis พบว่าประมาณ 1.4-kb hrg4 mRNA จะแสดงเฉพาะในเรตินาของมนุษย์ ผู้เขียนได้ทำการโคลนยีน rrg4 หนู hrg4 homolog .ทำนายและโปรตีนกรดอะมิโน 240 ของหนูทั้งสองมีกรดอะมิโนไกลซีนในภูมิภาคที่อุดมไปด้วยปริมาณโพรลีน และตามภูมิภาค ด้วยส่วนผสมของอัลฟ่า helices , แผ่น , เบต้า และเปลี่ยน การเปรียบเทียบลำดับ พบว่า ปริมาณโพรลีน ไกลซีนและโดเมนของ rrg4 hrg4 แบ่งปันเพียง 67% ซึ่งในขณะที่ส่วนที่เหลือของลำดับ 100 % เหมือนกัน โดยใน situ hybridization higashide , et al .( 1996 ) พบว่า ยีน hrg4 จะแสดงเฉพาะในโฟโตรีเซปเตอร์ ทั้งทุบและกรวยในเรตินาของมนุษย์ ในหนู ผู้เขียนสังเกตระดับการแสดงออกของ rrg4 ในจอตาชั้นนอกเริ่มต้นรอบหลังคลอด 5 วัน เมื่อโฟโตรีเซปเตอร์เริ่มแยกแยะ และการแสดงออกที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึงระดับผู้ใหญ่ โดยหลังวันที่ 23

Swanson et al .( 1998 ) พบหลักฐานของการ splicing ของมนุษย์และวัว unc119 mRNA แต่เมาส์ unc119 mRNA . เปรอะเปื้อนภาคเหนือและ RT-PCR พบว่า unc119 ยีนแสดงออกในระดับต่ำในเนื้อเยื่อ nonretinal .

ใช้ยีสต์ 2-hybrid หน้าจอระบุโปรตีนที่โต้ตอบกับ il5ra ( 147851 ) CEN et al . ( 2003 ) โคลน unc119 จากครรภ์ตับ cDNA ห้องสมุดการวิเคราะห์ blot ตะวันตกพบการแสดงออกของโปรตีนในการพิเคราะห์ 37 กิโล unc119 ปกติและเซลล์

โดยเทคนิค Western blot gorska , et al . ( 2004 ) พบว่า unc119 ถูกแสดงออกในเซลล์ T .








หน้าที่ของยีน



การกลายพันธุ์ในยีน C unc119 ถิ่นนำข้อบกพร่องในการเคลื่อนไหว การให้อาหาร พฤติกรรม และ chemosensation . ทั้ง Swanson et al . ( 1998 ) และ higashide et al .( 2541 ) พบว่า หุ้นที่มีแรง hrg4 กับ C . ถิ่น unc119 โปรตีน าแส et al . ( 1998 ) แต่งตั้ง unc119 โปรตีนมนุษย์ Swanson et al . ( 1998 ) กล่าวว่า unc119 สายพันธุ์มนุษย์การทำงานครบครัน C ถิ่น unc119 กลายพันธุ์ ใช้วิธี higashide , et al .( 1998 ) ถิ่น hrg4 ไปยังด้านนอก plexiform ชั้นเรตินาใน แทร์มินี่ Synaptic ก้านและกรวยโฟโตรีเซปเตอร์ . immunolocalization จุลทรรศน์อิเลคตรอน พบว่าโปรตีนอยู่ในไซโตปลาสซึม และเยื่อ presynaptic ของโฟโตรีเซปเตอร์เส้นประสาท .ผู้เขียนแนะนำว่า hrg4 อาจมีบทบาทในการปล่อยสารสื่อประสาทโฟโตรีเซปเตอร์ผ่านรอบ synaptic vesicle . พวกเขากล่าวว่าเป็น hrg4 unc119 และสอดคล้องกับบทบาทที่เป็นไปได้ของ hrg4 ใน synaptic vesicle รอบ เพราะผลของการ unc119 ฟังก์ชันสอดคล้องกับข้อบกพร่องในนิวโรทราน ิสชั่น .

ถึงจะ et al .( 2003 ) ได้ยืนยันว่า unc119 โต้ตอบกับ il5ra ในการพิเคราะห์โดย coimmunoprecipitation การทดลอง พวกเขาพบว่า unc119 ยังโต้ตอบผ่าน ของ C - และกรดอะมิโนสำคัญตามลำดับ โดยมีสินค้า และ สินค้า โดเมนของครอบครัว src ไคเนส เช่น ลิน ( 165120 ) และ hck ( 142370 ) จึงทำให้เกิดฤทธิ์ของยา .การพิเคราะห์ transduced กับ unc119 มีกิจกรรมเพิ่มขึ้น และแสดงให้เห็นการ LYN เป็นเวลานานในการขาดงานของปัจจัยการเจริญเติบโตเช่น il5 ( 147850 ) การลดจำนวน unc119 การอยู่รอด .

ใช้รูปและการวิเคราะห์ทั้งภาษี gorska et al . ( 2004 ) พบว่า unc119 ปฏิกิริยากับตัวรับจากระดับ เห็น cd3e ; 186830 ) เช่นกันกับ lck และฟิน ( 137025 )กล้องจุลทรรศน์เรืองแสงแสดงท่าทางนี้โยกย้ายไปทันที / ซีดี ( 186940 ) ซับซ้อนต่อการกระตุ้น และถูกกระตุ้นโดย lck ฟินทั้งภายนอก unc119 หรือ overexpression ของ unc119 . การใช้สถานะของสินค้า unc119 ผูกพัน บรรทัดฐาน การรักษาของ T เซลล์ที่มี unc119 antisense สร้างบล็อกและการ lck ฟินและ lck antisense , ชอบ ,