No Australian or British teenager,

No Australian or British teenager, attending a high school that enforces the wearing of a school uniform, would ever feel the need to differentiate themselves in some small way from the crowd. There would be no “huh, uniform says my socks must be white — ha! I’ll rebel: mine will be white with a blue stripe!”. I remember my high school uniform-wearing rebellion. The girls at our school wore white shirts and frog green skirts (that’s the colour, not the texture, of the skirt). I delighted in wearing different and brightly coloured bras under my white shirts. Schools being schools, it became something of a game for my classmates to check out the colour I was wearing that day. I so beg the forgiveness of every teacher who ever had me in their class during Grade 11 and 12. But I should put this in perspective: my rebellion, in uniform-wearing ways and all others, was considered mild in the school I attended. Mild, people. It’s all context, right?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ออสเตรเลีย หรืออังกฤษวัยรุ่น เรียนมัธยมที่บังคับสวมเครื่องแบบนักเรียน จะเคยรู้สึกว่าต้องแยกแยะตัวเองในเรื่องเล็กน้อยจากฝูงชน ก็จะไม่ "ฮะ เหมือนว่า ถุงเท้าของฉันต้องขาว — ฮา ผมจะต่อ: ฉันจะเป็นสีขาว มีลายสีฟ้า! " ผมจำได้ว่า กบฏของฉันสวมเครื่องแบบมัธยม สาวโรงเรียนของเราสวมเสื้อสีขาวและกระโปรงสีเขียวกบ (ที่ของสี ไม่พื้นผิว ของกระโปรง) ฉันยินดีสวมใส่ยกทรงแตกต่าง และสีสันภายใต้เสื้อสีขาวของฉัน โรงเรียนเป็นโรงเรียน ได้กลายเป็นเกมสำหรับเพื่อนร่วมชั้นของฉันเพื่อเช็คสีผมสวมวันที่ ดังนั้นผมขอให้ครูทุกผู้ที่เคยมีฉันในชั้นเรียนของพวกเขาระหว่างเกรด 11 และ 12 แต่ผมควรใส่ในมุมมอง: กบฏของฉัน ในวิธีการสวมใส่เครื่องแบบและอื่น ๆ ทั้งหมด ถูกถือว่าไม่รุนแรงในโรงเรียนที่ฉันเข้าร่วม คนอ่อน เป็นบริบททั้งหมด ขวา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีวัยรุ่นออสเตรเลียหรืออังกฤษเข้าร่วมโรงเรียนมัธยมที่บังคับสวมชุดนักเรียนที่เคยจะรู้สึกว่าต้องแยกความแตกต่างตัวเองในบางวิธีการขนาดเล็กจากฝูงชน ก็จะไม่มี "ฮะเครื่องแบบถุงเท้ากล่าวว่าฉันจะต้องเป็นสีขาว - ฮ่า! ฉันจะกบฏเหมืองจะเป็นสีขาวมีแถบสีฟ้า "! ผมจำได้ว่าโรงเรียนมัธยมของฉันจลาจลเครื่องแบบสวมใส่ สาว ๆ ที่โรงเรียนของเราสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและกระโปรงสีเขียวกบ (ที่สีไม่พื้นผิวของกระโปรง) ผมมีความยินดีในการสวมใส่ยกทรงสีที่แตกต่างกันและสดใสภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของฉัน โรงเรียนเป็นโรงเรียนมันก็กลายเป็นสิ่งที่มีเกมสำหรับเพื่อนร่วมชั้นของฉันที่จะตรวจสอบสีผมใส่วันนั้น ผมจึงขอการให้อภัยของครูทุกคนที่เคยมีฉันในระดับชั้นประถมศึกษาปีพวกเขาในช่วง 11 และ 12 แต่ฉันควรใส่ในมุมมอง: การก่อจลาจลของฉันในรูปแบบที่เหมือนกันสวมใส่และอื่น ๆ ทั้งหมดได้รับการพิจารณาที่ไม่รุนแรงในโรงเรียนของฉันเข้าร่วม Mild คน มันเป็นบริบททั้งหมดใช่มั้ย?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีออสเตรเลียหรืออังกฤษวัยรุ่น เรียนมัธยมที่บังคับใช้สวมชุดนักเรียน ก็เคยรู้สึกว่าต้องแยกแยะเองในบางวิธีเล็ก ๆจากฝูงชน จะไม่มี " หือ เครื่องแบบว่า ถุงเท้าต้องสีขาว - ฮา ฉันกบฏ : ของฉันจะเป็นสีขาวมีแถบสีฟ้า " ผมจำได้ว่าโรงเรียนของฉันสูงเครื่องแบบใส่การจลาจลที่ผู้หญิงโรงเรียนเราใส่เสื้อสีขาว และกบสีเขียวกระโปรง ( ที่เป็นสี ไม่ใช่ลักษณะของกระโปรง ) ฉันยินดีในการสวมใส่ที่แตกต่างกัน และสีสดใสยกทรงภายใต้เสื้อสีขาวของฉัน โรงเรียนเป็นโรงเรียน มันเป็นบางสิ่งบางอย่างของเกมสำหรับเพื่อนร่วมชั้นของฉัน เพื่อเช็คสี ผมใส่ในวันนั้นผมจึงขอร้องการให้อภัยของครูทุกคนที่เคยให้ฉันในชั้นเรียนของพวกเขาในเกรด 11 และ 12 แต่ฉันควรวางนี้ในมุมมองของฉัน : กบฏในเครื่องแบบสวมวิธีและอื่น ๆ ทั้งหมด ก็ถือว่าไม่รุนแรง ในโรงเรียนที่ผมเคยเรียน อ่อน , คน มันเป็นบริบท , ใช่มั้ย ?