A region is formed when different l

A region is formed when different localities, cities, or countries are linked together, thus, regional development can be considered as an integration process. The regions are formed with the aim of better outcome. Ohmae (1995) defined this formation as a ‘region state’ or a borderless area developed with the aim of economic benefit. Therefore, the major reason of regional co-operation is to create a new geographic and economic alliance. Southeast Asian nations are also benefiting from this regionalisation not only from the economic viewpoint but also from the geographic aspects. Tourism provides opportunities for some of the Southeast Asian nations to transcend their geographic limitations (such as Singapore) as other contiguous countries are endowed with adequate resources to necessary to deem the local demand of leisure. Regional cooperation will also help reduce risky competition between destination areas and empower tourism development to reach to a greater height. Similarly, some of the Southeast Asian nations have comparative advantage in well-organized tourism infrastructure (for example, Singapore) and resources (for example, Malaysia) from which other countries can be benefited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูมิภาคจะเกิดขึ้นเมื่อต่างถิ่นที่อยู่ เมือง หรือประเทศเชื่อมโยงกัน ดังนั้น พัฒนาภูมิภาคถือได้ว่าเป็นกระบวนการรวม ในภูมิภาคเกิดขึ้น มีเป้าหมายที่ดีกว่า Ohmae (1995) กำหนดนี้ก่อตัวเป็น 'ภาครัฐ' หรือพื้นที่ไร้ขอบพัฒนาของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ดังนั้น เหตุผลสำคัญของความร่วมมือในภูมิภาคคือการ สร้างกลุ่มพันธมิตรทางภูมิศาสตร์ และเศรษฐกิจใหม่ ประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังประโยชน์จาก regionalisation นี้ไม่เพียง จากแง่มุมทางเศรษฐกิจ แต่ จากลักษณะทางภูมิศาสตร์ ท่องเที่ยวมีโอกาสสำหรับประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไปของข้อจำกัดทางภูมิศาสตร์ (เช่นสิงคโปร์) เป็นประเทศที่อยู่ติดกันต่าง มีทรัพยากรเพียงพอจะต้องเห็นว่าความต้องการของท้องถิ่นของการพักผ่อน ความร่วมมือภูมิภาคจะช่วยลดการเสี่ยงการแข่งขันระหว่างปลายทาง และช่วยพัฒนาการท่องเที่ยวไปถึงมีความสูงมาก ในทำนองเดียวกัน อย่างประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เปรียบโดยเปรียบเทียบโครงสร้างพื้นฐานดีจัดท่องเที่ยว (เช่น สิงคโปร์) และทรัพยากร (เช่น มาเลเซีย) จากประเทศอื่น ๆ ที่สามารถได้รับประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่คือรูปแบบที่แตกต่างกันเมื่อเมืองเมืองหรือประเทศที่มีการเชื่อมโยงเข้าด้วยกันดังนั้นการพัฒนาภูมิภาคถือได้ว่าเป็นขั้นตอนการรวม ภูมิภาคจะเกิดขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ของผลที่ดีกว่า Ohmae (1995) กำหนดรูปแบบนี้เป็น 'ภูมิภาครัฐหรือพื้นที่ไร้พรมแดนที่พัฒนาขึ้นโดยมีจุดมุ่งหมายของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ดังนั้นเหตุผลที่สำคัญของภูมิภาคร่วมงานคือการสร้างพันธมิตรทางภูมิศาสตร์และเศรษฐกิจใหม่ ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นอกจากนี้ยังได้รับประโยชน์จากภูมิภาคนี้ไม่เพียง แต่จากมุมมองทางเศรษฐกิจ แต่ยังมาจากด้านภูมิศาสตร์ การท่องเที่ยวให้โอกาสสำหรับบางส่วนของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่จะก้าวข้ามข้อ จำกัด ทางภูมิศาสตร์ของพวกเขา (เช่นสิงคโปร์) เป็นประเทศที่อยู่ติดกันอื่น ๆ จะกอปรด้วยทรัพยากรเพียงพอที่จะจำเป็นที่จะต้องเห็นความต้องการของท้องถิ่นของการพักผ่อน ความร่วมมือในภูมิภาคนอกจากนี้ยังจะช่วยลดความเสี่ยงการแข่งขันระหว่างพื้นที่ปลายทางและช่วยให้การพัฒนาการท่องเที่ยวไปถึงมีความสูงมากขึ้น ในทำนองเดียวกันบางส่วนของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในโครงสร้างพื้นฐานด้านการท่องเที่ยวที่ดีจัด (ตัวอย่างเช่นในประเทศสิงคโปร์) และทรัพยากร (เช่นมาเลเซีย) จากการที่ประเทศอื่น ๆ ได้รับประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิภาคจะเกิดขึ้นเมื่อต่างท้องถิ่น เมือง หรือประเทศที่ถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน ดังนั้น การพัฒนาภูมิภาค ถือเป็นการบูรณาการกระบวนการ ภูมิภาคเกิดขึ้นด้วยวัตถุประสงค์ที่ดีกว่าผล ( 1995 ) กำหนด ชิ โอมาเก่อตัวนี้เป็น ' รัฐ ' ขอบเขตหรือพื้นที่ที่พัฒนาขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ดังนั้น เหตุผลที่สำคัญของความร่วมมือในภูมิภาคเพื่อสร้างใหม่ทางภูมิศาสตร์ เศรษฐกิจ และพันธมิตร อาเซียนยังได้รับประโยชน์จาก regionalisation นี้ไม่เพียง แต่จากมุมมองทางเศรษฐกิจ แต่จากลักษณะทางภูมิศาสตร์ การท่องเที่ยว เปิดโอกาสให้ บางส่วนของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อเอาชนะข้อจำกัดทางภูมิศาสตร์ ( เช่น สิงคโปร์ เป็นประเทศที่อยู่ติดกัน ) เป็น endowed กับทรัพยากรเพียงพอที่จะต้องถือความต้องการของท้องถิ่นของการพักผ่อน ความร่วมมือในภูมิภาคจะช่วยลดการแข่งขันความเสี่ยงระหว่างพื้นที่ปลายทาง และช่วยพัฒนาการเข้าถึงความสูงมากขึ้น ในบางส่วนของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความได้เปรียบในการจัดโครงสร้างพื้นฐานการท่องเที่ยว ( เช่น สิงคโปร์ ) และทรัพยากร ( เช่น มาเลเซีย ) จากที่ประเทศอื่น ๆสามารถได้รับประโยชน์ .