Nayoung laughed. "My fault? You're

Nayoung laughed. "My fault? You're the one with the short skirt showing your thighs off to everyone. It's like you want everyone to know."
"I doubt that my skirt is that short. And people shouldn't be looking at my thighs anyway." Jieqiong grumbled.
"You're asking to be punished. Who taught you to talk back to your teacher like that?" Nayoung growled, pressing her forehead against Jieqiong's.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nayoung หัวเราะ "ความผิดของฉัน คุณเป็นคนกับกระโปรงสั้นอวดต้นขาของคุณทุกคน มันเป็นเหมือนที่คุณต้องการให้ทุกคนรู้""ฉันสงสัยว่าฉันกระโปรงที่สั้น และท่านไม่ควรจะมองที่ต้นขาของฉันอยู่ดี" Jieqiong grumbled"คุณกำลังถามถูกลงโทษ ใครสอนคุณสามารถคุยกับครูของคุณกลับมาเช่นนั้น" Nayoung growled กดหน้าผากของเธอกับของ Jieqiong

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nayoung หัวเราะ "ความผิดของฉัน? คุณเป็นหนึ่งเดียวกับกระโปรงสั้นแสดงต้นขาของคุณออกไปทุกคน. ก็เหมือนที่คุณต้องการให้ทุกคนรู้ว่า."
"ฉันสงสัยว่ากระโปรงของฉันคือการที่สั้น. และคนไม่ควรจะมองที่ต้นขาของฉันอยู่แล้ว . " Jieqiong บ่น.
"คุณขอให้ได้รับการลงโทษ. ที่สอนให้คุณสามารถพูดคุยกลับไปที่ครูของคุณเช่นนั้น?" Nayoung คำรามกดหน้าผากของเธอกับ Jieqiong ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นายองหัวเราะ " เป็นความผิดของฉัน ? คุณเป็นหนึ่งเดียวกับกระโปรงสั้น โชว์ขาอ่อนซะทุกคน มันเหมือนคุณต้องการให้ทุกคนรู้ "" ฉันสงสัยว่ากระโปรงมันสั้น และคนไม่ควรจะมองไปที่ต้นขาฉันอยู่ดี " jieqiong คร่ำครวญ ." คุณกำลังจะถูกลงโทษ ใครสอนให้คุณพูดกับอาจารย์แบบนี้ ? " นายองคำราม กดหน้าผากของเธอกับ jieqiong .