Sitting on the wool rug barefooted,

Sitting on the wool rug barefooted, Gui Wan fiddles with various ornaments before her, her face of deep calm showing a trace of cunningness that is difficult to catch onto.

Walking into the room, Mo Na was incessantly surprised: “What are you doing? Madam.” Ever since the day of the banquet, the Nu King strictly ordered, everyone must know that this woman of the Celestial Empire is a distinguished guest, not one person should neglect this.

Gui Wan raises her head, smiling beautifully, captivatingly, reflecting the long lost joy in her, “Thinking about how to spend the next few days.”

“Madam, why not go wandering around the Nu Capital, I believe everyone within the entire city must be scrambling to catch a glimpse of your elegance.” Mo Na laughingly says, these past few days, Gui Wan has practically been pestering her in asking for all that is happening within the Nu Capital, not even sparing the minor details, with the look of extreme interest towards the Nu Capital.

Not giving an immediate answer, Gui Wan acts as though she is thinking as she picks up the things around her, a twinkling of faint light catches Mo Na’s attention, she could not help but to stare curiously at the thing in Gui Wan’s hand, all of those are the accessories that had originally been removed from Gui Wan’s body, but looking at it now, how could the structure look slightly different?

Gui Wan notices her wonder, but does not stop her, leaving her to get a good look, until Mo Na took hold of it, did she feel she is being overly sensitive, this is clearly an accessory from back then, there is no difference at all. Looking away, she looks towards Gui Wan again.

Gui Wan still carries that faint smile, sweetly saying: “Since there is nothing to do, then let us go wander around the Nu Capital.” Having said that, she stands up, her face filled with anticipation.

Seeing her in such a happy mood, Mo Na hastily stands up, under Gui Wan’s suggestion, the two of them leaves the room in male getup, with the accompany of Mo Na, they smoothly leave the palace.

A little after leaving the palace gates, they follow a small and sparsely populated trail, Mo Na excitedly explains to Gui Wan about some of the unique things in the Nu Tribe, but finds that Gui Wan seems a little distracted, she diverts the topic, asking: “Is it not as beautiful as your homeland here? Why are you not happy?”

“The Celestial Empire and this place each has its own strengths, I really like it,” Within her indifferent smile, there reveals desolation, Gui Wan turns her head, gently asking, “But I have been brought here as a tradable item……how am I to possibly treat this place as my own homeland?”

Hearing this, Mo Na reveals a look of shame, the Nu people have always been militant, but because of the natural disaster that occurred this time, they have suffered the loss of a large number of warhorses. The decline in military strength, caused the Nu Tribe to face a serious shortage of fighting force in face of foreign enemies, that is why they need one woman to make an exchange for warhorses, and because of Prince Ye Li’s selfish reasons, they have actually abducted this woman to the Nu territory, even wanting to make her his, such acts does indeed appear somewhat despicable.

Wanting to say a word of apology, she looks back, only to meet Gui Wan’s smiling face like that of blossoming spring flowers, in a moment of hesitation, she had just wanted to ask for the reason, when her hand suddenly receives a gentle prick, the words in her mouth turns into a soft sound, and her body had already collapsed, she forcefully grips onto her consciousness, but senses her willpower rapidly blur out.

Gui Wan crouches down, looking into her almost closed eyes, she softly says: “This type of drug is not only exclusive to the Nu Tribe, it is also available in my homeland, originally I have only kept it by my side for self-defence, didn’t think I would be using it on you, you take a good rest, no matter what, you do not need to apologise to me, with this, I guess we’re even now.”

A gracefully pretty voice accompanies Mo Na’s consciousness as she gradually sinks deep into darkness……

Standing up, once again checking all the accessories she has on her, Gui Wan remains on the same spot for a while, although she has found out about all situations within the Nu Tribe these past few days, and even made a detailed plan, she still needs to think it through carefully, by taking every step into great consideration, only then can she truly leave this place.

Raising her head towards the skies, Gui Wan reveals a smile of indifference, gently throwing back her sleeves, she clearly works out the directions, turning around and leaves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่งอยู่บนพรมขนสัตว์ barefooted, Gui Wan fiddles กับเครื่องประดับต่าง ๆ ก่อนใบหน้าของเธอ เธอสงบลึกแสดงการสืบค้นกลับของ cunningness ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะจับลงบนเดินเข้ามาในห้องพัก Mo Na incessantly รู้สึกประหลาดใจ: "คุณกำลังทำอะไร ท่านผู้หญิง" นับตั้งแต่วันที่จัดงานเลี้ยง นูอย่างเคร่งครัดสั่ง ทุกคนต้องรู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ของเอ็มไพร์ฟ้าเป็นผู้เข้าพักที่แตกต่าง คนคนหนึ่งที่ไม่ควรละเลยนี้Gui Wan ยกหัวของเธอ ยิ้มสวย captivatingly สะท้อนให้เห็นถึงความสุขที่หายไปนานในเธอ "ความคิดเกี่ยวกับวิธีการใช้เวลาสองสามวันถัดไป""ม่าย ทำไมไม่ไปลุงทุนนู ผมเชื่อว่า ทุกคนในเมืองต้องถูก scrambling เพื่อจับความสง่างามของคุณ" Mo Na เก่งกาจกล่าว ว่า เหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมา Gui Wan มีจริงถูกรบกวนเธอขอทั้งหมดที่เกิดขึ้นภายในเมืองหลวงนู ไม่ได้ไม่ต้องยากรายละเอียดเล็กน้อย ด้วยรูปลักษณ์น่าสนใจมากต่อทุนนูไม่ให้คำตอบทันที Gui Wan ทำหน้าที่ราวกับว่าเธอคิดว่า เธอรับสิ่งรอบข้างเธอ แววแสงจาง ๆ จับความสนใจโมนา เธอไม่สามารถช่วย แต่ซอกแซกจ้องสิ่งในมือ Gui Wan ทั้งหมด เหล่านี้เป็นอุปกรณ์เสริมที่เดิมถูกลบออกจากร่างกาย Gui Wan แต่มองมันตอนนี้ สามารถโครงสร้างลักษณะที่แตกต่างGui Wan ประกาศเธอสงสัย แต่ไม่หยุดเธอ ปล่อยเธอรับดูดี จนกว่า Mo Na เอาค้างไว้ของมัน ไม่เธอรู้สึกว่า เธอกำลังสงสาร นี่เป็นอุปกรณ์เสริมจากหลัง แล้ว ไม่มีไม่แตกต่างเลย มองออกไป เธอดูต่อ Gui Wan อีกด้วยGui Wan ยังคงดำเนินที่รอยยิ้มจาง ๆ หวานบอกว่า: "ไม่ มีอะไรที่ต้องทำ จากนั้นให้เราไปเดินเที่ยวเมืองนู" มีกล่าวว่า เธอยืนขึ้น ใบหน้าของเธอเต็มไป ด้วยความคาดหวังเห็นเธอมีความสุขอารมณ์ Mo Na รีบยืนขึ้น ภายใต้ Gui Wan แนะนำ ของพวกเขาออกจากห้องในชาย getup กับประกอบการของ Mo Na พวกเขาออกจากวังได้อย่างราบรื่นเล็กน้อยหลังจากออกจากประตู ตามขนาดเล็ก และมีประชากรเบาบางเส้น Mo Na ขึ้งใน Gui วานอธิบายเกี่ยวกับบางสิ่งที่ไม่ซ้ำกันในเผ่านู แต่พบว่า Gui Wan ดูเหมือนว่าฟุ้งซ่านเล็กน้อย เธอ diverts หัวข้อ ถาม: "คือมันไม่สวยงามเป็นบ้านเกิดของคุณที่นี่ ทำไมท่านไม่มีความสุข""เอ็มไพร์ฟ้าและสถานที่แห่งนี้มีจุดแข็งของตัวเอง ฉันชอบมัน ในรอยยิ้มของเธอไม่แยแส มีเผยไร้ผู้คน Gui Wan เปลี่ยนเป็นหัวของเธอ ขอให้เบา ๆ, " แต่ฉันได้รับมาที่นี่เป็นสินค้าซื้อขาย...วิธีผมอาจจะรักษาสถานที่แห่งนี้เป็นบ้านเกิดของตัวเอง? "ได้ยินนี้ Mo Na เผยให้เห็นรูปลักษณ์ของความอัปยศ ท่านนูได้สงครามเสมอ แต่เนื่องจากภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นเวลานี้ พวกเขามีความสูญเป็นจำนวนมากของ warhorses เกิดจากการลดลงของทหาร เผ่านูหน้าแคลนของกองกำลัง in face of ศัตรูต่างประเทศ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาต้องการผู้หญิงคนหนึ่งจะทำให้การแลกเปลี่ยนสำหรับ warhorses และเนื่องจากเจ้าชาย Ye Li ของเหตุผลเห็นแก่ตัว พวกเขาจริงได้ลักพาตัวผู้หญิงไปเขตนู แม้อยากทำให้เธอ กระทำดังกล่าวจริงปรากฏค่อนข้างน่ารังเกียจอยากพูดคำขอโทษ เธอดูกลับ เฉพาะกับ Gui ของ Wan ยิ้มหน้าเหมือนว่า ดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิ ลังเล ประเดี๋ยวเธอมีแค่อยากจะถามเหตุผล เมื่อมือของเธอก็ได้รับพริกอ่อนโยน คำในปากของเธอกลายเป็นอ่อนนุ่มเสียง และร่างกายของเธอมียุบอยู่แล้ว เธอพักศรีษะจับประลงในจิตสำนึกของเธอ แต่ความรู้สึกที่จิตตานุภาพของเธออย่างรวดเร็วเบลอGui Wan crouches ลง มองเข้าไปในดวงตาของเธอปิดเกือบ เธอเบา ๆ บอกว่า: "ยาชนิดนี้ไม่เพียงแต่เฉพาะชาวนู ก็ยังมีอยู่ในบ้านเกิดของฉัน แต่เดิม ผมมีเฉพาะเก็บมันข้างฉันสำหรับ self-defence ไม่ได้คิดว่า คุณไม่จำเป็นแต่ขอให้ฉัน ฉันจะใช้มันกับคุณ คุณค่อย ไม่ว่าอะไร นี้ ผมคิดว่า แม้ตอนนี้เรา "เสียงสวยอย่างสง่างามมาพร้อมกับโมนาสติขณะเธอค่อย ๆ ล้างมือลึกเข้าไปในความมืด...ยืน การตรวจสอบอุปกรณ์เสริมทั้งหมดอีกครั้งเธอมีเธอ Gui Wan สำหรับเดียวกันยังคงมี แม้ว่าเธอได้พบข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในเผ่านูเหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมา และแม้กระทั่งทำแผนละเอียด เธอยังคงต้องคิดว่า มันผ่านอย่างระมัดระวัง โดยทุกขั้นตอนคำนึงถึงดี นั้นสามารถเธออย่างแท้จริงออกจากสถานที่แห่งนี้เลี้ยงของเธอมุ่งหน้าสู่ท้องฟ้า Gui Wan เผยรอยยิ้มไม่แยแส โยนกลับเบา ๆ แขนของเธอ เธอออกทิศทาง เปลี่ยนรอบการทำงานอย่างชัดเจน และใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่งอยู่บนพรมขนสัตว์เท้าเปล่า, กุย Wan ไวโอลินด้วยเครื่องประดับต่าง ๆ ก่อนที่เธอใบหน้าของเธอของความสงบลึกแสดงร่องรอยของ cunningness ที่เป็นเรื่องยากที่จะจับลงบน. เดินเข้ามาในห้องพัก, โมนารู้สึกประหลาดใจอย่างไม่หยุดหย่อน "คุณกำลังทำอะไร? ท่านผู้หญิง. "นับตั้งแต่วันที่มีการจัดเลี้ยงที่ Nu กษัตริย์ได้รับคำสั่งอย่างเคร่งครัดทุกคนต้องรู้ว่าผู้หญิงของจักรวรรดิสวรรค์นี้เป็นแขกรับเชิญที่โดดเด่นไม่คนคนหนึ่งควรละเลยนี้. กุย Wan ยกหัวของเธอยิ้มสวยงามจับจิต, สะท้อนให้เห็นถึงความสุขที่หายไปนานในตัวเธอ "ความคิดเกี่ยวกับวิธีการใช้จ่ายไม่กี่วันถัดไป." "ม่ายทำไมไม่ไปเดินไปรอบ ๆ นูทุนผมเชื่อว่าทุกคนที่อยู่ในเมืองทั้งเมืองจะต้อง scrambling เพื่อจับเหลือบของความสง่างามของคุณ "โมนาหัวเราะกล่าวว่าไม่กี่วันที่ผ่านมาเหล่านี้กุย Wan ได้รับจริงรบกวนเธอในการขอสำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน Nu ทุนไม่ได้เจียดรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีรูปลักษณ์ที่น่าสนใจมากต่อ Nu ทุน. ไม่ให้ คำตอบทันที, กุย Wan ทำหน้าที่ราวกับว่าเธอมีความคิดที่เธอหยิบขึ้นมาสิ่งที่อยู่รอบตัวเธอแววแสงสลัวดึงดูดความสนใจของโมนาเธอไม่สามารถช่วย แต่จ้องอยากรู้อยากเห็นในสิ่งที่อยู่ในมือของกุย Wan ของทุกคน เป็นอุปกรณ์ที่ได้รับการเดิมออกจากร่างกาย Gui Wan แต่มองมันตอนนี้วิธีที่โครงสร้างจะมีลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อย? Gui Wan สังเกตเห็นน่าแปลกใจของเธอ แต่ไม่ได้หยุดเธอปล่อยให้เธอเพื่อให้ได้ดูดีจนโมนา จับมันเธอก็รู้สึกว่าเธอจะเป็นความไวมากเกินไปนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นอุปกรณ์เสริมจากกลับมาแล้วไม่มีความแตกต่างในทุก มองไปที่เธอมองไปทาง Gui Wan อีกครั้ง. กุยวรรณยังคงดำเนินรอยยิ้มจาง ๆ หวานพูดว่า: ". เนื่องจากมีอะไรที่จะทำแล้วให้เราไปเดินเล่นรอบ Nu ทุน" ต้องบอกว่าเธอยืนขึ้นใบหน้าของเธอ เต็มไปด้วยความคาดหวัง. เห็นเธอในอารมณ์ที่มีความสุข, โมนารีบลุกขึ้นยืนภายใต้คำแนะนำของกุย Wan ของพวกเขาทั้งสองออกจากห้องใน getup ชายที่มีมาพร้อมกับของโมนาพวกเขาได้อย่างราบรื่นออกจากพระราชวัง. เล็ก ๆ น้อย ๆ หลังจากที่ ออกจากพระราชวังประตูที่พวกเขาทำตามเส้นทางที่มีขนาดเล็กและมีประชากรเบาบางโมนาพล่านอธิบายให้กุย Wan เกี่ยวกับบางสิ่งที่ไม่ซ้ำกันใน Nu เผ่า แต่พบว่ากุย Wan ดูเหมือนฟุ้งซ่านน้อยเธอธารหัวข้อถาม: " มันไม่ได้เป็นความสวยงามเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของคุณที่นี่? ทำไมคุณไม่ได้มีความสุข? " " ฟ้าเอ็มไพร์และสถานที่แห่งนี้แต่ละคนมีจุดแข็งของตัวเองผมชอบมัน "ภายในรอยยิ้มไม่แยแสเธอมีเผยให้เห็นรกร้าง Gui Wan หันหัวของเธอเบา ๆ ถามว่า" แต่ผมได้รับมา นี่เป็นรายการซื้อขาย ...... ว่าฉันจะรักษาอาจจะเป็นสถานที่แห่งนี้เป็นบ้านเกิดของตัวเอง? " ได้ยินอย่างนี้แล้วโมนาเผยให้เห็นรูปลักษณ์ของความอัปยศที่คน Nu ได้รับเสมอสงคราม แต่เป็นเพราะภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ พวกเขาได้รับความเดือดร้อนสูญเสียจำนวนมากของ warhorses การลดลงของกำลังทางทหารที่เกิดนูเผ่าที่จะเผชิญกับการขาดแคลนอย่างรุนแรงของการต่อสู้แรงในการเผชิญกับศัตรูต่างประเทศนั่นคือเหตุผลที่พวกเขาต้องการผู้หญิงคนหนึ่งที่จะทำให้การแลกเปลี่ยนสำหรับ warhorses และเพราะเหตุผลที่เห็นแก่ตัวเจ้าชายเจ้าหลี่พวกเขามีจริง ลักพาตัวผู้หญิงคนนี้ไปยังดินแดน Nu แม้อยากจะทำให้เธอของเขาการกระทำดังกล่าวไม่แน่นอนปรากฏค่อนข้างน่ารังเกียจ. อยากจะพูดคำว่าขอโทษเธอมองย้อนกลับไปเพียงเพื่อที่จะตอบสนองความต้องการใบหน้าที่ยิ้มแย้ม Gui วานเหมือนดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิใน ช่วงเวลาของการลังเลเธอก็แค่อยากจะขอเหตุผลที่เมื่อมือของเธอทันใดนั้นได้รับทิ่มอ่อนโยนคำในปากของเธอกลายเป็นเสียงนุ่มและร่างกายของเธอก็ทรุดตัวลงแล้วเธออย่างแข็งขันจับลงบนสติของเธอ แต่ . ความรู้สึกของจิตตานุภาพของเธออย่างรวดเร็วเบลอออกGui Wan นั่งยองลงมองเข้าไปในดวงตาที่ปิดเกือบเธอเบา ๆ กล่าวว่า "ประเภทของยานี้ไม่ได้เป็นเพียงพิเศษเพื่อ Nu เผ่าก็ยังมีอยู่ในบ้านเกิดของฉันเดิมผมได้เก็บเท่านั้น ไว้ข้างของฉันสำหรับการป้องกันตัวเองไม่คิดว่าฉันจะใช้มันกับคุณคุณใช้เวลาส่วนที่เหลือดีไม่ว่าสิ่งที่คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษฉันกับเรื่องนี้ผมคิดว่าเรากำลังแม้ตอนนี้ . " เสียงสวยอย่างสง่างามมาพร้อมกับสติโมนาขณะที่เธอค่อยๆจมลึกลงไปในความมืด ...... ลุกขึ้นยืนอีกครั้งการตรวจสอบอุปกรณ์ทั้งหมดที่เธอมีต่อเธอกุยวรรณยังคงอยู่ในจุดเดียวกันในขณะที่แม้ว่าเธอจะได้พบกับ สถานการณ์ทั้งหมดภายใน Nu เผ่าไม่กี่วันที่ผ่านมาเหล่านี้และแม้กระทั่งการทำแผนรายละเอียดเธอยังคงต้องคิดว่ามันผ่านอย่างระมัดระวังโดยการทุกขั้นตอนในการพิจารณาที่ดีเท่านั้นแล้วสามารถเธออย่างแท้จริงออกจากสถานที่แห่งนี้. ยกหัวของเธอไปสู่ท้องฟ้า กุย Wan เผยให้เห็นรอยยิ้มของความไม่แยแสเบา ๆ โยนกลับแขนของเธอเธอทำงานอย่างชัดเจนทิศทางหันไปรอบ ๆ และใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่งบนพรมขนสัตว์เท้าเปล่า , GUI วานเล่นกับเครื่องประดับต่างๆ ก่อนที่เธอ ใบหน้าของเธอลึกสงบแสดงร่องรอยของ cunningness ที่เป็นเรื่องยากที่จะจับ .เดินเข้ามาในห้อง โม นา ถูกหลั่งประหลาดใจ : " คุณจะทำอะไร ? คุณนาย " ตั้งแต่วันงานเลี้ยง ณุราชาสั่งอย่างเคร่งครัด ทุกคนต้องรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ของอาณาจักรสวรรค์เป็นแขกผู้มีเกียรติ ไม่มีใครควรละเลยนี้GUI วานยกหัวของเธอยิ้มอย่างสวยงาม captivatingly สะท้อนให้เห็นถึงหายไปนาน ความสุขของเธอ " คิดเกี่ยวกับวิธีที่จะใช้จ่ายไม่กี่วันถัดไป . "" นายหญิง ทำไมไม่ไปเดินรอบๆนู๋ ทุน ผมเชื่อว่าทุกคนในเมืองทั้งหมดจะต้องแปลงเพื่อจับเหลือบของความสง่างามของคุณ โม นา ด้วยการหัวเราะว่า หลายวันที่ผ่านมา , GUI วานเกือบถูกรังควานเธอถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้นภายในตอนนี้ทุน , ไม่ปรานี รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่มีลักษณะที่น่าสนใจมากที่มีต่อนู๋ ทุนไม่ได้ให้คำตอบทันที กุ้ย วาน ทำหน้าที่เป็น ถึงแม้ว่าเธอจะคิดว่าเธอหยิบสิ่งต่างๆรอบๆตัวเธอ แววของลมแสงจับโม นาสนใจ เธอไม่สามารถช่วย แต่มองอย่างสงสัยในสิ่งที่อยู่ในมือของ กุย วาน ทั้งหมดนั้นเป็นอุปกรณ์ที่เคยถูกลบออกจากร่างกาย เป็น GUI วาน แต่พอดูแล้วว่าโครงสร้างมีลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อยGUI วานประกาศว่าเธอแล้ว แต่ไม่หยุดที่เธอ ทิ้งให้เธอดูดีขึ้น จนกระทั่ง โม นา จับมัน เธอรู้สึกว่าเธอมีความอ่อนไหว นี่เป็นการเสริมจากด้านหลังแล้วไม่มีความแตกต่างเลย มองไป เธอดูต่อ GUI วานอีกกุ้ย วานถือว่าเป็นลม ยิ้มหวานๆ พูด : " ตั้งแต่มันไม่มีอะไรจะทำ งั้นพวกเราไปเดินรอบ ๆนู๋ ทุน " มีกล่าว เธอลุกขึ้นยืน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเห็นเธอในอารมณ์มีความสุข โม นา รีบลุกขึ้นยืน ภายใต้คำแนะนำของ GUI วาน ทั้งสองคนออกจากห้องชายน้อยหน่อย กับกับของ โม นา พวกเขาได้อย่างราบรื่น ออกจากวังเล็ก ๆน้อย ๆหลังจากออกจากประตูวัง พวกเขาตามขนาดเล็กและกระจัดกระจายตาม โม นา ที่จะอธิบายกับ GUI วานเกี่ยวกับบางสิ่งที่พิเศษในนู เผ่า แต่พบว่ากุ้ยวานดูเหมือนสมาธิเล็กน้อย เธอเบี่ยงเบนหัวข้อ ถาม : " มันไม่สวยเท่าบ้านเกิดเมืองนอนของคุณที่นี่ ทำไมคุณมีความสุขมั้ย ? "" อาณาจักรสวรรค์ และสถานที่นี้แต่ละคนมีจุดแข็งของตัวเอง ฉันชอบมันจริงๆ " ภายในยิ้มเฉย มันแสดงความเศร้าสลด GUI วานเปลี่ยนหัวเธอเบา ๆถาม " แต่ผมถูกพามาที่นี่ เป็นการซื้อขายสินค้า . . . . . . . ฉันจะดูแลที่นี่เป็นบ้านเกิดของฉันเอง "ได้ยินแบบนี้แล้ว โม นา พบลักษณะของความอัปยศ , นู๋คนเคยต่อสู้ แต่เพราะภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ พวกเขาได้รับความเดือดร้อนสูญเสียเป็นจำนวนมากของ warhorses . ลดลงในกองทัพทำให้นู๋เผ่าใบหน้าปัญหาการขาดแคลนของการบังคับในใบหน้าของศัตรูต่างชาติ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาต้องการผู้หญิงหนึ่งคนเพื่อแลกเปลี่ยนกับ warhorses เพราะองค์ท่านหลี่ เห็นแก่ตัว เหตุผลที่พวกเขาจะลักพาตัวผู้หญิงคนนี้กับนู๋ ดินแดน แม้อยากจะให้เธอ ของเขา การกระทำแบบนั้นจริงๆปรากฏค่อนข้างเลวทรามอยากจะพูดคำว่าขอโทษ เธอมองไปข้างหลัง เพื่อตอบสนองของ GUI วานยิ้มเหมือนดอกไม้บานฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงเวลาของการลังเล เธอแค่อยากถามเหตุผล เมื่อมือของเธอก็รับแทง อ่อนโยน ถ้อยคำในปากของเธอกลายเป็นเสียงนุ่ม และ ร่างกายของเธอก็ทรุดลง เธอกุมจับไว้ สติของเธอ แต่สติกำลังใจของเธออย่างรวดเร็วเบลอออกGUI วานหมอบลง มองเธอตาเกือบปิด เธอเบา ๆว่า " ยาประเภทนี้ไม่เพียงเฉพาะกับนู เผ่า มันยังสามารถใช้งานในบ้านเกิดของผม ตอนแรกผมก็แค่เก็บมันไว้ข้างๆ เพื่อป้องกันตัวเอง ไม่คิดว่าผมจะใช้มันกับคุณ คุณจะวางตัวดี ไม่ว่าเรื่องอะไร เธอไม่ต้องขอโทษฉันด้วย ฉันว่าตอนนี้พวกเรา .เสียงอย่างน่ารักพร้อมกับโมนารู้สึกตัวเธอค่อยๆจมลึกเข้าไปในความมืด . . . . . . .ลุกขึ้นยืนอีกครั้งตรวจสอบอุปกรณ์เสริมทั้งหมดที่เธอมีต่อเธอ กุ้ย วาน ยังคงอยู่ในจุดเดิมสักพัก ถึงแม้ว่าเธอจะพบข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในตอนนี้เผ่าเหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมา และทำรายละเอียดของแผน เธอยังคงต้องคิดอย่างรอบคอบโดยการทุกขั้นตอนที่เป็นดี พิจารณา เมื่อนั้นเธออย่างแท้จริงออกไปจากสถานที่นี้เงยหน้าขึ้นสู่ท้องฟ้า , GUI วานเผยรอยยิ้มแห่งความเฉยเมย ค่อยๆโยนกลับมาแขนของเธอ เธออย่างชัดเจนออกมาทิศทางหมุนไปรอบ ๆและใบ