So after a creative day in Coney Is

So after a creative day in Coney Island along with visiting Mom I am on the way home on the LIRR and I sit down in a 2 seater and the train doesn't depart in another 10 min so I think I'm gonna have some freedom on the way home until this elderly man approaches me (and man he is so fragile and hunched over) sits next to me and has been using me as a crutch to hold himself up to read the New York times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากการสร้างสรรค์ Coney เกาะพร้อมกับเยี่ยมชมหม่อม ฉันมาบ้านบน LIRR และนั่งลงในที่นั่ง 2 ที่รถไฟไม่ออกในอีก 10 นาทีดังนั้นฉันคิดว่า ฉันจะมีเสรีภาพบางแบบบ้านจนคนสูงอายุนี้แจ้งผม (และคนที่เขามีดังนั้นเปราะบาง และ hunched เหนือ) ตั้งอยู่ติดกับผม และได้ใช้ฉันเป็น crutch ที่เก็บตัวเอง ถึงอ่านเดอะนิวยอร์กไทมส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นหลังจากวันที่มีความคิดสร้างสรรค์ในเกาะโคนีย์พร้อมกับการเยี่ยมชมแม่ผมในทางที่บ้านในเลือร์และฉันนั่งลงใน 2 ที่นั่งและรถไฟไม่ได้ออกไปในอีก 10 นาทีดังนั้นฉันคิดว่าฉันจะมีอิสระในบางส่วน ในทางกลับบ้านจนกว่าชายสูงอายุคนนี้เดินเข้ามาใกล้ฉัน (และคนที่เขาเป็นไปอย่างเปราะบางและโค้งขึ้นไป) นั่งถัดจากฉันและได้รับการใช้ฉันเป็นไม้เท้าที่จะถือตัวเองขึ้นในการอ่านครั้งที่นิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นหลังจากวันที่สร้างสรรค์ใน Coney Island พร้อมกับไปเยี่ยมแม่ผมกำลังจะกลับบ้านใน lirr และฉันนั่งลงในขนาด 2 ที่นั่ง และรถไฟไม่ได้ออกในอีก 10 นาที ดังนั้นฉันคิดว่า ฉันจะมีเสรีภาพในทางกลับบ้านจนคนแก่นี้วิธีการและฉัน ( เขาเป็นผู้ชายแล้ว เปราะบางและโค้งกว่า ) นั่งข้างๆฉันและได้รับใช้ข้าเป็นไม้ยันรักแร้ที่จะถือตัวเองอ่านนิวยอร์ก