The objective of this experiment wa

The objective of this experiment was to investigate the effect of method and timing of weaning on the behavior and DMI of calves throughout weaning, transportation, and a simulated receiving period. Cow-calf pairs (n = 30) housed in a common paddock were randomly assigned to 1 of 3 treatments: preweaning by abrupt removal of the dam 5 d before transportation (AW-P), 2-stage weaning using nose flaps applied 5 d before transportation (2-STG), or abrupt weaning on the day of transport (AW-T). The experiment included 5 d of baseline measurement (BLN), a 5-d weaning period (WN), 4.5 h of transportation (TRANS), and a simulated receiving period encompassing two 1-wk measurement periods (REC1 and REC2, respectively). During the REC1 and REC2, calves were housed by treatment (n = 3). Pedometers were used to measure lying time and steps from BLN to REC1. During d 1 to 3 of WN, 2-STG calves took fewer steps than AW-P calves but more than AW-T calves (P < 0.001). The AW-P calves spent less time lying than 2-STG and AW-T calves only on d 1 and 2 of WN (P < 0.001). During REC1, AW-T took more steps (P < 0.001) on d 1 and 2 than both AW-P and 2-STG. The AW-T calves spent the least time lying during REC1 (P < 0.01). Dry matter intake during receiving did not differ among treatments. These data suggests that both method and timing of weaning affect behavioral responses during a simulated receiving period but do not affect DMI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เป็นการ ตรวจสอบผลของวิธีการและระยะเวลาของการหย่านมในลักษณะการทำงานและ DMI ของลูกวัวหย่านม ขนส่ง และระยะเวลารับจำลอง คู่วัวลูกวัว (n = 30) ตั้งอยู่ในคอกทั่วไปถูกกำหนดแบบสุ่ม 1 ทรีทเมนท์ 3: preweaning โดยกำจัดทันทีทันใดของเขื่อน 5 d ก่อนขนส่ง (AW-P), 2-ระยะหย่านมโดยใช้อวัยวะเพศหญิงของจมูกที่ใช้ 5 d ก่อนเดินทาง (2-STG), หรือการหย่านมทันทีทันใดในวันที่ขนส่ง (AW-T) การทดลองรวม 5 d วัดพื้นฐาน (สี), ถอดช่วงระยะ 5-d (ดับเบิ้ลยูเอ็น), h 4.5 การขนส่ง (ทรานส์), และระยะเวลารับจำลองที่ครอบคลุมรอบระยะเวลา 1 สัปดาห์วัดสอง (REC1 และ REC2 ตามลำดับ) ช่วง REC1 REC2 วัวถูกตั้ง โดยการรักษา (n = 3) ก้าวที่ใช้ในการวัดเวลานอนและขั้นตอนจากสี REC1 ระหว่าง d 1 ถึง 3 ของดับเบิ้ลยูเอ็น ลูกวัว 2 STG เอาขั้นตอนน้อยกว่าวัว AW-P แต่มากกว่าวัว AW-T (P < 0.001) วัว AW-P ใช้เวลานอนมากกว่า 2 STG และ AW-T น่องเท่าบน d 1 และ 2 ของดับเบิ้ลยูเอ็น (P < 0.001) ระหว่าง REC1, AW-T ใช้ขั้นตอนเพิ่มเติม (P < 0.001) บน d 1 และ 2 กว่า AW-P และ 2-STG. วัว AW-T ใช้น้อยเวลานอนระหว่าง REC1 (P < 0.01) บริโภคแห้งระหว่างรับไม่ได้แตกต่างกันระหว่างการรักษา ข้อมูลเหล่านี้แนะนำวิธีและระยะเวลาของการหย่านมมีผลต่อพฤติกรรมการตอบสนองช่วงรับจำลอง แต่ไม่มีผลกับ DMI

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เพื่อศึกษาผลของวิธีการและระยะเวลาของการหย่านมในพฤติกรรมและ DMI ของลูกตลอดหย่านม, การขนส่งและระยะเวลาที่ได้รับการจำลอง คู่วัวลูกวัว (n = 30) ตั้งอยู่ในคอกที่พบบ่อยถูกสุ่มให้ได้ 1 ใน 3 ทรีทเม้น: preweaning โดยการกำจัดอย่างกระทันหันของเขื่อน 5 D ก่อนที่จะขนส่ง (AW-P) 2 ขั้นตอนหย่านมโดยใช้อวัยวะเพศหญิงจมูกใช้ 5 D ก่อนที่จะขนส่ง (2-STG) หรือหย่านมอย่างกระทันหันในวันที่ของการขนส่ง (AW-T) การทดลองรวม 5 D ของวัดพื้นฐาน (BLN) เป็นระยะเวลา 5 หย่านม-D (WN) 4.5 ชั่​​วโมงของการขนส่ง (TRANS) และระยะเวลาที่ได้รับการจำลองครอบคลุมสองช่วงการวัด 1 สัปดาห์ (REC1 และ REC2 ตามลำดับ) ในช่วง REC1 และ REC2 น่องถูกเก็บรักษา (n = 3) pedometers ถูกนำมาใช้ในการวัดนอนเวลาและขั้นตอนจาก BLN เพื่อ REC1 ในช่วง D 1 ถึง 3 จาก WN 2 STG น่องเอาขั้นตอนน้อยกว่า AW-P น่อง แต่กว่า AW-T น่อง (p <0.001) น่อง AW-P ใช้เวลาน้อยกว่านอน 2 STG และ AW-T น่องเฉพาะใน D 1 และ 2 ของ WN (p <0.001) ในช่วง REC1, AW-T เอาขั้นตอนมากขึ้น (p <0.001) ต่อ D 1 และ 2 กว่าทั้ง AW-P และ 2 STG AW-T น่องใช้เวลาอย่างน้อยนอนอยู่ในช่วง REC1 (p <0.01) การบริโภควัตถุแห้งในช่วงที่ได้รับก็ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างการรักษา ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าทั้งสองวิธีการและระยะเวลาของการหย่านมส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการตอบสนองในช่วงระยะเวลาที่ได้รับการจำลอง แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ DMI