Over the past decade, cross-nationa

Over the past decade, cross-national studies on students’ educational and occupational expectations have shifted their
focus from individual- and school-level factors to country-level factors (e.g., national education systems) as well as the
interactions between individual characteristics and macro-level educational contexts (Buchmann & Dalton, 2002;
Buchmann & Park, 2009; McDaniel, 2010; Sikora & Pokropek, 2011, 2012a). These studies have employed the stratification–
standardization framework proposed by Allmendinger (1989) to classify national education systems. In this context,
standardization refers to ‘‘the degree to which the quality of education meets the same standards nationwide’’
(Allmendinger, 1989, p. 233). Standardization is generally higher when the central government controls curricular, learning,
and assessment standards (Kerckhoff, 2001). Countries with highly standardized education systems (e.g., Japan and Korea)
have national curriculum standards or courses of study that define the content to be taught by grade and subject. In
Allmendinger’s framework, stratification (also called differentiation) refers to ‘‘the degree to which systems have clearly
differentiated kinds of schools whose curricula are defined as higher and lower’’ (Kerckhoff, 2001, p. 4). Stratified educational
systems most often include tracking, streaming, or grouping between secondary schools. Compared to comprehensive
(unstratified) educational systems, stratified systems are more likely to provide diverse vocational education programs for
secondary students. Stratified systems tend to sort students into different tracks (programs) at early age. Within the
standardization-stratification framework, for example, the U.S. education system is characterized by low levels of both
standardization and stratification, while the Japanese education system is characterized by high levels of standardization but
low levels of stratification (Shavit, Mu¨ ller, & Tame, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาการศึกษาข้ามชาติเกี่ยวกับความคาดหวังของการศึกษาและการประกอบอาชีพของนักเรียนของพวกเขาได้เปลี่ยน
โฟกัสจากปัจจัย individual- และโรงเรียนระดับปัจจัยระดับประเทศ (เช่นระบบการศึกษาแห่งชาติ) เช่นเดียวกับ
การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างลักษณะของแต่ละบุคคลและมหภาค บริบทการศึกษาระดับพื้นดิน (Buchmann และดัลตัน 2002;
Buchmann & พาร์ค 2009; McDaniel 2010; & Sikora Pokropek 2011, 2012a) การศึกษาเหล่านี้มีงานทำ stratification-
กรอบมาตรฐานที่เสนอโดย Allmendinger (1989) ที่จะจัดระบบการศึกษาของชาติ ในบริบทนี้
มาตรฐานหมายถึง '' ระดับที่คุณภาพของการศึกษาที่เป็นไปตามมาตรฐานเดียวกันทั่วประเทศ ''
(Allmendinger 1989, น. 233) มาตรฐานโดยทั่วไปสูงขึ้นเมื่อรัฐบาลกลางควบคุมหลักสูตรการเรียนรู้
และมาตรฐานการประเมิน (Kerckhoff, 2001) ประเทศที่มีระบบการศึกษาที่มีมาตรฐานสูง (เช่นญี่ปุ่นและเกาหลี)
มีมาตรฐานหลักสูตรระดับชาติหรือหลักสูตรการศึกษาที่กำหนดเนื้อหาที่จะสอนโดยเกรดและเรื่อง ใน
กรอบของ Allmendinger, การแบ่งชั้น (ที่เรียกว่าแตกต่าง) หมายถึง '' ระดับที่ระบบได้อย่างชัดเจน
แตกต่างชนิดของโรงเรียนที่มีหลักสูตรจะถูกกำหนดเป็นสูงขึ้นและลด '' (Kerckhoff 2001, น. 4) การศึกษาแซด
ระบบส่วนใหญ่มักจะมีการติดตามการสตรีมมิ่งหรือการจัดกลุ่มระหว่างโรงเรียนมัธยมศึกษา เมื่อเทียบกับที่ครอบคลุม
(unstratified) ระบบการศึกษาระบบการแบ่งชั้นมีแนวโน้มที่จะให้โปรแกรมการศึกษาที่มีความหลากหลายอาชีพสำหรับ
นักเรียนระดับมัธยมศึกษา ระบบแบ่งชั้นมีแนวโน้มที่จะจัดเรียงนักเรียนออกเป็นแทร็คที่แตกต่างกัน (โปรแกรม) ที่อายุยังน้อย ภายใน
กรอบมาตรฐานชนชั้นตัวอย่างเช่นระบบการศึกษาของสหรัฐอเมริกาเป็นลักษณะระดับต่ำของทั้งสอง
มาตรฐานและการแบ่งชั้นในขณะที่ระบบการศึกษาของญี่ปุ่นเป็นลักษณะระดับสูงของมาตรฐาน แต่
ในระดับที่ต่ำของการแบ่งชั้น (Shavit หมู่ ller & เชื่อง 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กว่าทศวรรษที่ผ่านมา , ข้ามการศึกษาแห่งชาติในนักเรียนอาชีวศึกษา และความคาดหวังของพวกเขามีเปลี่ยนโฟกัสจากบุคคลและปัจจัยระดับโรงเรียน ปัจจัยระดับประเทศ ( ระบบการศึกษาแห่งชาติเช่น ) เช่นเดียวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคลและระดับมหภาคบริบทการศึกษา ( buchmann & Dalton , 2002 ;buchmann & Park , 2009 ; ระดม , 2010 ; ซีคอร่า & pokropek , 2011 , 2012a ) การศึกษาเหล่านี้ได้โดยการจำกัดกรอบมาตรฐานที่เสนอโดย allmendinger ( 1989 ) เพื่อศึกษาระบบการศึกษาแห่งชาติ ในบริบทนี้มาตรฐานหมายถึง " การที่คุณภาพการศึกษาตามมาตรฐานเดียวกันทั่วประเทศ ' '( allmendinger , 1989 , p . 1 ) มาตรฐานโดยทั่วไปจะสูงกว่า เมื่อรัฐบาลกลางการควบคุมหลักสูตร การเรียนรู้และมาตรฐานการประเมิน ( kerckhoff , 2001 ) ประเทศที่มีระบบการศึกษามาตรฐานสูง ( เช่น ญี่ปุ่น และเกาหลี )มีหลักสูตรมาตรฐานแห่งชาติหรือหลักสูตรการศึกษาที่กำหนดเนื้อหาที่จะสอนโดยเกรดและวิชา ในallmendinger ของโครงการ ( เรียกว่าความแตกต่าง ) หมายถึง ' ' ) ซึ่งระบบได้ชัดเจนความแตกต่างชนิดของโรงเรียนที่มีหลักสูตรกำหนดไว้สูงกว่า ' ' ( kerckhoff , 2544 , หน้า 4 ) และการศึกษาระบบส่วนใหญ่มักจะรวมถึงการสตรีมมิ่ง หรือการจัดกลุ่มระหว่างโรงเรียนมัธยม เมื่อเทียบกับที่ครอบคลุม( unstratified ) ระบบการศึกษา ระบบ และมีแนวโน้มที่จะให้หลักสูตรอาชีวศึกษาที่หลากหลายสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษา ระบบแบ่งประเภทนักเรียนมักจะเป็นเพลงที่แตกต่างกัน ( โปรแกรม ) ที่อายุต้น . ภายในกรอบมาตรฐานการ เช่น ระบบการศึกษาของสหรัฐอเมริกาเป็นลักษณะโดยระดับต่ำของทั้งการแบ่งชั้น ในขณะที่ระบบการศึกษาของญี่ปุ่นเป็นลักษณะระดับสูงของมาตรฐานแต่ระดับต่ำของการแบ่งชั้น ( บไท ชาวิท มู่ตั้ง ller และเชื่อง , 1998 )