The Hero’s Defeat
“Uh…”
“Suzu-chan!”
“Suzu!”
With Suzu raising a groan and slowly opening her eyes, Kaori and Eri who were always beside her, called Suzu’s name with anxious voices mixed with relief. Suzu spaced out for a while with only her gaze moving around, and finally opened her mouth.
“I-I don’t know this ceiling~.”
“Suzu, I know you like acting, but wouldn’t it be better if you didn’t say something like that at time like this?”
She should be thirsty. However, Suzu desperately said so with hoarse voice, which made Shizuku retorted in a half-amazed, half-praising tone when she heard her. Afterwards, Suzu moistened her throat using the water from the leather flask by her side.
With lovely sound of gulping, Suzu, who sated her thirst, said, “I’m revived! Literally!,” words that couldn’t be taken as a joke, and she tried her best to stand up with Kaori and Eri supporting her. The class’s moodmaker who regained her consciousness from a critical condition, radiated a cheerful atmosphere which made the classmates who had been depressed until now show smiles.
However, the bright atmosphere was very contrary to Suzu’s complexion. She was exhausted and suffered blood loss. With a pale face and thin lines below her eyes just like a bear’s, her smile looked miserable. Some parts of her body were pierced, but it was unmistakably her “strength” to be able to smile as soon as she got up. Shizuku and Kaori watched her with respect.
“Suzu-chan. It’s okay for you to rest some more. After all, your blood shouldn’t have been replenished yet, even if your wounds have recovered…”
“U~n, so that’s why I feel dizzy~. That bastard~, to pierce the beautiful Suzu… even though, “Can I penetrate you now?,” is better to be said in bed!”
“Suzu! That’s vulgar! Be more prudent!”
Suzu said while hatefully gazing at empty space, and Eri scolded Suzu with flushed cheeks. Some of the male students inadvertently, “Bff!?,” but averted their gazes due to Shizuku’s glare.
“Suzu, thank God you woke up. We were worried, you know?”
“Yo, are you really okay? Isn’t your face completely pale?”
Because Suzu suddenly caused a commotion after she woke up, Kouki and Ryuutarou approached her. While being weakened for a period of time as an effect from using “Limit Break,” Kouki became depressed because they were severely beaten. However, he seemed to have recovered somehow since a moderate amount of time had passed after they had retreated and hid where they currently were.
“Morning~, Kouki-kun, Ryuutarou-kun! Looks like we somehow got away, huh? Umm, is everyone saf—… Wait, one is missing…”
“Yeah, it’s Endou. He retreated ahead alone. We think he should be able to break through the floors alone by hiding himself…”
After greeting Kouki and Ryuutarou with a smile, Suzu noticed one person was missing from the surrounding classmates. Suzu had lost her consciousness in the midst of battle, so Kouki and the others answered her doubt while they explained the current situation.
Incidentally, Kondou and Saitou had been de-petrified, woke up earlier than Suzu, and had already been debriefed of the situation.
“I see, looks like a lot of time had passed since Suzu fainted… Ah, that’s right. Kaorin, thanks! Kaorin has become Suzu’s life benefactor!”
“Suzu-chan, it’s my duty to heal everyone. So don’t exaggerate it by calling me your life benefactor because it was a natural thing for me to do.”
“Heh~, even stoic Kaorin is wonderful! Shall we get married?”
“Suzu… it’s eerie if you say that with pale face. For now, shouldn’t you rest some more?”
Suzu was scolded by Eri while she was clinging to Kaori. If she over did it, Shizuku would physically stop her. It was the usual way of things. Even the classmates who wondered whether they’d be able to survive and return to surface again, gradually regained their composure thanks to Suzu and the girls’ conversation that didn’t mind their defeat.
However, the atmosphere which was starting to turn bright was douse with water by a person who always ruin the ambience.
“…What are you grinning about? We almost died, you know? Moreover, our situation hasn’t changed even now! Think of how we can get out of here if you have time to joke around!”
The one who shouted while glaring at Suzu was Kondou Reiichi. And though he didn’t express it, Saitou Yoshiki by his side also watched her with criticizing gaze.
“Oi, Kondou. Can you not say such a thing? Suzu only did this to change the moo—…”
“Shut up! It’s not like you can say anything to me! After all, you lost! I almost died! Shit! What a Hero you are!”
Although Kouki tried to admonish Kondou due to his remark, Kondou suddenly burst like fire that got poured with oil and began to criticize Kouki.
“Bastard… Thanks to whom do you think we could retreat, huh? We could do that because Kouki opened a path for us!”
“To begin with, there’s no need for us to retreat if he wins! More importantly, we obviously had our chance. It would have been all right for us to receive the invitation from Demon Race and defeat them later! But, you selfishly started the fight! Everything is your fault! This is your responsibility!”
This time, Ryuutarou began to admonish such a Kondou. Kondou stood up and confronted Ryuurarou. Sympathizing with Kondou, Saitou and Nakano also stood up and faced Ryuutarou.
“Ryuutarou, I am okay… I’ll accept my responsibility, Kondou. We won’t lose this time! We already understood the characteristics of the demonic beasts, and we won’t get attacked by surprise again. So, we will absolutely win this time!”
Although Kouki made a gesture where he clasped his clenched fist, Saitou muttered with darkened eyes.
“… But, you could not win even with “Limit Break.”
“Th-That’s… i-it’ll be okay now!”
“Why?”
“I’ll use “Divine Might” and attack the Demon Race woman from the beginning. That’s why, if everyone could cover me…”
“But, won’t she know a troublesome attack is coming with such a long chant? Even our enemies will have their own plans, right? Besides, we don’t know if those were all of the demonic beasts she has.”
Even if Kouki said it’d be okay, Kondou and gang complained while beginning to doubt Kouki’s ability, and were looking at him with doubtful eyes. With this, even though Kouki could not help but take responsibility to make sure they win. They would not calm down because of the fact that they had almost died as a result of the enemies’ unbelievable strength and number.
The main cause for them to heat up were because Ryuutarou had a low angry point while Kondou and gang were being belligerent by objecting constantly. Gradually, Ayako, Yoshino, and Nomura tried to stop their quarrel, but a dangerous mood began to drift around.
As such, Ryuutarou began to ready his fists while Kondou readied his spear. Tension immediately filled their location. Kouki shouted, Ryuutarou!, and grip his shoulder to stop him. However, Ryuutarou could not be stopped and veins popped on his head while glaring at Kondou. Even Kondou and gang were partly obstinate about it.
“Everyone, please calm down! No matter what you say, we can only bet on Kouki to survive! We must defeat the Demon Race woman even if Kouki was at the time limit of his “Limit Break.” We can only do that since she won’t let us escape. You understand that, right?”
Shizuku entered between them and frantically tried to persuade them to calm down, but it didn’t work either. Swaying while standing, Suzu seemed to not want to hear what Kondou said even if he apologized. Finally, Kaori thought she needed to restrain everyone and began to prepare her restraining magic… when they heard something.
“Grrrrr…”
“””” !?””””
A growl. A growl so familiar, so low that came from the bottom of abdomen. The appearances of Chimeras and the four-red-eyed wolves crossed their minds. The dangerous mood immediately dissipated and everyone stiffened. Even the smallest breathing seemed to resound, and their breathing became smaller. Their gazes turned towards the passage camouflaged as a wall before them.
Whoosh! Fwiiish, Whooosh! Fwuuush!
Sounds of scratching and rough nasal breathing could be heard from the wall. Someone was gulping. Even trace of their smells should’ve been erased by Endou, so the demonic beasts shouldn’t be able to perceive that Kouki’s party were inside no matter how strong they were. Even though they thought so, they were tensed and unpleasant sweats flowed.
Some time was still needed before they completely recovered. Suzu was not in condition to fight, Kaori and Ayako had used too much magic to heal the others and had hardly recovered. The vanguard group were almost fully recovered, but the magic users in the rear group only had recovered half of their magic power. The healing potions they had also been exhausted, so they still need to wait for sometimes to recover at the earliest.
They could not overlook the holes in terms of roles created by Kaori and Ayako as the healers and the barrier user, Suzu. That’s why Kouki’s party were hoping they would not be found out now as they watched the wall separating the outside and the hidden room.
The demonic beasts wandered outside for a while, but their presences gradually began to fade before long. Thus, silence returned once again. Even so, everyone was standing still for a while, and breathed great sighs of relief when they knew the demonic beasts had completely disappeared; some of them crumpled on the spot. The extreme tension made their sweats overflow like a flood.
“…We’ll be found out if we keep making a commotion. That’s why, please just calm down and recover for now.”
“Y-Yeah…”
“Y-You are right…”
Shizuku wiped the sweat off her cheek which fell and created weird dripping sound. Kondou and the others replied while stammering and withdrew their arms. It was as though they got doused
ความพ่ายแพ้ของพระเอก"บริการ...""Suzu จัง""Suzu"ด้วย Suzu เลี้ยงเป็นพันธุ์ร็อกหน้าย่น และช้าเปิดตาของเธอ Kaori และ Eri คนที่ข้างเธอ เรียกชื่อของ Suzu ด้วยเสียงกังวลผสมกับบรรเทา Suzu ระยะห่างออกมาในขณะที่มีเพียงสายตาของเธอย้ายรอบ และสุดท้ายเปิดปากของเธอ"ฉัน-ฉันไม่รู้เพดานนี้ ~ ""Suzu ฉันรู้ว่าคุณเช่นรักษาการ แต่มันจะไม่ดีถ้าคุณไม่ได้พูดอะไรบางอย่างเช่นเดียวกับที่ในเวลาเช่นนี้"เธอควรจะกระหายน้ำ อย่างไรก็ตาม Suzu หมดกล่าวนั้น ด้วยเสียงเครือ ซึ่งทำรับโต้ว่า เสียงประหลาด ใจครึ่ง ครึ่งสรรเสริญเมื่อเธอได้ยินเธอ ภายหลัง Suzu moistened ลำคอของเธอโดยใช้น้ำจากหนาวหนังเคียงข้างเธอมีเสียงน่ารักของ gulping, Suzu ที่ sated กระหายของเธอ กล่าวว่า "ฉันกำลังฟื้นฟู อย่างแท้จริง!, "คำที่ไม่สามารถดำเนินการเป็นตลก และเธอพยายามดียืนกับ Kaori Eri สนับสนุนเธอ Moodmaker ของคลาสที่จากเธอสำนึกจากสภาวะ radiated บรรยากาศร่าเริงซึ่งทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่มีเรื่องราวจนถึงตอนนี้ดูยิ้มอย่างไรก็ตาม บรรยากาศสดใสได้มากขัดกับผิวของ Suzu เธอถูกหมด และสูญเลือด หน้าซีดและเส้นใต้ตาเหมือนหมีของเธอ รอยยิ้มของเธอดูอนาถ บางส่วนของร่างกายของเธอถูก pierced แต่ก็เพี้ยนของเธอ "แรง" ได้ยิ้มทันทีที่เธอได้ค่า รับและริดูเธอ ด้วยความเคารพ"Suzu จัง ก็ไม่เป็นไรให้พักผ่อนบ้าง หลังจากที่ทุก เลือดไม่ควรมีการเติมยัง แม้ว่าบาดแผลของคุณมีการกู้คืน..."" U ~ n เพื่อที่ว่าทำไมรู้สึกเวียนหัว ~ ลูกครึ่งที่ ~, แทง Suzu...สวยงามแม้ว่า, "สามารถฉันเจาะคุณตอนนี้?, " ดีกว่าที่จะพูดใน! ""Suzu ก็หยาบคาย ยับยั้งชั่งใจมาก"Suzu กล่าวว่า ในขณะที่ hatefully พร้อมที่ว่าง และ Eri บ ๆ Suzu กับแก้มที่ล้าง บางส่วนของนักศึกษาชาย โดยไม่ได้ตั้งใจ "Bff!? แต่ averted gazes เนื่องจากแสงจ้าของรับของ"Suzu ขอบคุณ พระเจ้า คุณตื่น เราไม่กังวล คุณรู้หรือไม่""ยอ ได้คุณจริง ๆ หรือไม่ ไม่หน้าซีดอย่างสมบูรณ์หรือไม่"เนื่องจาก Suzu ก็เกิดการหลีกหนีความวุ่นวายหลังจากที่เธอตื่น Kouki และ Ryuutarou ทาบทามเธอ ในขณะที่การลดลงในระยะเวลาที่เป็นผลจากการใช้ "ทำลายขีดจำกัด" Kouki กลายเป็นหดหู่เนื่องจากพวกเขาถูกตีอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม เขาดูเหมือนจะมีกู้อย่างใดเนื่องจากได้ผ่านเวลาปานกลางหลังจากที่พวกเขาได้ถอยกรูดอย่าง และซ่อนที่อยู่พวกเขา"เช้า ~, Kouki kun, Ryuutarou kun ดูเหมือนเราอย่างใดได้ ฮะ อึม เป็นคน saf — ... รอ หนึ่งหายไป... ""ใช่ ได้ Endou เขาถอยกรูดอย่างข้างหน้าคนเดียว เราคิดว่า ควรจะตัดผ่านชั้นในเพียงอย่างเดียว โดยการซ่อนตัวเอง..."หลังจากทักทาย Kouki และ Ryuutarou ดี Suzu สังเกตคนหายไปจากเพื่อนร่วมชั้นโดยรอบ Suzu ได้สูญเสียสติของเธอท่ามกลางสงคราม เพื่อ Kouki และคนอื่น ๆ ตอบข้อสงสัยของเธอในขณะที่พวกเขาอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันบังเอิญ Kondou Saitou ได้ยกเลิกดึกดำบรรพ์ ตื่นเร็วกว่า Suzu และมีกลุ่มของสถานการณ์เรียบร้อยแล้ว"เห็น ดูเหมือนว่าเวลามีตั้งแต่ Suzu ดิฉัน... อา ถูกต้อง Kaorin ขอบคุณ Kaorin เป็น ของ Suzu กตัญญูชีวิต""Suzu-จันทร์ มันเป็นหน้าที่ของฉันเพื่อรักษาทุกคน ดังนั้น อย่าโอ้อวดมัน โดยเรียกฉันบุญคุณชีวิตของคุณเพราะมันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติจะทำ"" Heh ~, แม้ใจ Kaorin เป็นที่ยอดเยี่ยม จะเราจะแต่งงาน""Suzu...ได้น่าขนลุกถ้าคุณบอกว่า หน้าซีด สำหรับตอนนี้ ไม่ควรคุณเหลือบ้าง"Suzu ถูกบ ๆ โดย Eri ในขณะที่เธอถูกเข้าใจริ ถ้าเธอผ่านไม่ได้ รับจะจริงหยุดเธอ ลักษณะปกติของสิ่งต่าง ๆ ได้ แม้แต่การมลที่สงสัยว่า ว่า พวกเขาจะสามารถอยู่รอด และกลับสู่ผิวอีก ค่อย ๆ จากความสงบของ Suzu และบทสนทนาของหญิงที่ไม่ได้ใจความพ่ายแพ้ของพวกเขาอย่างไรก็ตาม บรรยากาศที่เริ่มเปิดสว่างถูก douse กับน้ำโดยผู้ที่จะทำลายบรรยากาศ“… คุณ grinning เกี่ยวกับมีอะไรบ้าง เราเกือบตาย คุณรู้หรือไม่ นอกจากนี้ ของเราไม่เปลี่ยนแปลงแม้ขณะนี้ คิดว่า เราจะได้รับจากที่นี่ถ้าคุณมีเวลาเล่นรอบ"คนตะโกนขณะแกลริงที่ Suzu Kondou Reiichi ได้ และแม้ว่าเขาไม่ได้แสดงเรื่อง Saitou Yoshiki ริมเขายังเฝ้าดูเธอ ด้วยสายตาวิจารณ์"อ้อย Kondou คุณไม่สามารถพูดสิ่ง Suzu เท่านั้นไม่ได้ให้เปลี่ยนหมู่ –... ""หยุดพูด จึงไม่เหมือนคุณสามารถพูดอะไรกับผม หลังจากที่ทุก คุณหายไป ผมเกือบตาย ขี้ พระเอกอะไรคุณอยู่แล้ว"แม้ว่า Kouki พยายามตักเตือน Kondou เนื่องจากคำพูดของเขา Kondou ทันใดนั้นระเบิดเช่นไฟที่มี poured กับน้ำมัน และเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ Kouki"ลูกครึ่ง... ขอบคุณที่คุณคิดว่า เราสามารถถอย ฮะ เราสามารถทำเช่นนั้น เพราะ Kouki เปิดเส้นทางให้เรา""จะเริ่มต้นด้วย ไม่จำเป็นที่เราจะถอยถ้าเขาชนะ ที่สำคัญ เราชัดได้โอกาสของเรา ก็จะได้รับทั้งหมดอยู่ที่เราจะได้รับการเชิญจากปีศาจแข่งขัน และเอาชนะพวกเขาในภายหลัง แต่ คุณ selfishly เริ่มต้นการต่อสู้ ทุกอย่างเป็นความผิดของเธอ นี่คือความรับผิดชอบของคุณ"เวลานี้ Ryuutarou เริ่มเทศน์ Kondou ดังกล่าว Kondou ลุกขึ้นยืน และเผชิญหน้ากับ Ryuurarou Sympathizing กับ Kondou, Saitou และนากาโนะยังลุกขึ้นยืน และเผชิญ Ryuutarou"Ryuutarou ฉันไร... ฉันจะรับผิดชอบของฉัน Kondou เราจะไม่เสียเวลานี้ เราเข้าใจลักษณะของสัตว์อายุแล้ว และเราจะไม่ได้รับการโจมตี ด้วยความประหลาดใจอีกครั้ง ดังนั้น เราจะจริง ๆ ชนะขณะนี้"แม้ว่า Kouki ทำรูปแบบลายเส้นที่เขา clasped กำปั้นของเขา clenched, Saitou muttered ด้วยตาภาพที่มืดลง“… But, you could not win even with “Limit Break.”“Th-That’s… i-it’ll be okay now!”“Why?”“I’ll use “Divine Might” and attack the Demon Race woman from the beginning. That’s why, if everyone could cover me…”“But, won’t she know a troublesome attack is coming with such a long chant? Even our enemies will have their own plans, right? Besides, we don’t know if those were all of the demonic beasts she has.”Even if Kouki said it’d be okay, Kondou and gang complained while beginning to doubt Kouki’s ability, and were looking at him with doubtful eyes. With this, even though Kouki could not help but take responsibility to make sure they win. They would not calm down because of the fact that they had almost died as a result of the enemies’ unbelievable strength and number.The main cause for them to heat up were because Ryuutarou had a low angry point while Kondou and gang were being belligerent by objecting constantly. Gradually, Ayako, Yoshino, and Nomura tried to stop their quarrel, but a dangerous mood began to drift around.As such, Ryuutarou began to ready his fists while Kondou readied his spear. Tension immediately filled their location. Kouki shouted, Ryuutarou!, and grip his shoulder to stop him. However, Ryuutarou could not be stopped and veins popped on his head while glaring at Kondou. Even Kondou and gang were partly obstinate about it.“Everyone, please calm down! No matter what you say, we can only bet on Kouki to survive! We must defeat the Demon Race woman even if Kouki was at the time limit of his “Limit Break.” We can only do that since she won’t let us escape. You understand that, right?”Shizuku entered between them and frantically tried to persuade them to calm down, but it didn’t work either. Swaying while standing, Suzu seemed to not want to hear what Kondou said even if he apologized. Finally, Kaori thought she needed to restrain everyone and began to prepare her restraining magic… when they heard something.“Grrrrr…”“””” !?””””A growl. A growl so familiar, so low that came from the bottom of abdomen. The appearances of Chimeras and the four-red-eyed wolves crossed their minds. The dangerous mood immediately dissipated and everyone stiffened. Even the smallest breathing seemed to resound, and their breathing became smaller. Their gazes turned towards the passage camouflaged as a wall before them.Whoosh! Fwiiish, Whooosh! Fwuuush!Sounds of scratching and rough nasal breathing could be heard from the wall. Someone was gulping. Even trace of their smells should’ve been erased by Endou, so the demonic beasts shouldn’t be able to perceive that Kouki’s party were inside no matter how strong they were. Even though they thought so, they were tensed and unpleasant sweats flowed.Some time was still needed before they completely recovered. Suzu was not in condition to fight, Kaori and Ayako had used too much magic to heal the others and had hardly recovered. The vanguard group were almost fully recovered, but the magic users in the rear group only had recovered half of their magic power. The healing potions they had also been exhausted, so they still need to wait for sometimes to recover at the earliest.They could not overlook the holes in terms of roles created by Kaori and Ayako as the healers and the barrier user, Suzu. That’s why Kouki’s party were hoping they would not be found out now as they watched the wall separating the outside and the hidden room.The demonic beasts wandered outside for a while, but their presences gradually began to fade before long. Thus, silence returned once again. Even so, everyone was standing still for a while, and breathed great sighs of relief when they knew the demonic beasts had completely disappeared; some of them crumpled on the spot. The extreme tension made their sweats overflow like a flood.“…We’ll be found out if we keep making a commotion. That’s why, please just calm down and recover for now.”“Y-Yeah…”“Y-You are right…”Shizuku wiped the sweat off her cheek which fell and created weird dripping sound. Kondou and the others replied while stammering and withdrew their arms. It was as though they got doused
การแปล กรุณารอสักครู่..