The U.S. government viewed American

The U.S. government viewed American involvement in the war as a way to prevent a Communist takeover of South Vietnam. This was part of a wider containment strategy, with the stated aim of stopping the spread of communism. According to the U.S. domino theory, if one state went Communist, other states in the region would follow, and U.S. policy thus held that Communist rule over all of Vietnam was unacceptable. The North Vietnamese government and the Viet Cong were fighting to reunify Vietnam under communist rule. They viewed the conflict as a colonial war, fought initially against forces from France and then America, as France was backed by the U.S., and later against South Vietnam, which it regarded as a U.S. puppet state.Beginning in 1950, American military advisors arrived in what was then French Indochina. U.S. involvement escalated in the early 1960s, with troop levels tripling in 1961 and again in 1962. U.S. involvement escalated further following the 1964 Gulf of Tonkin incident, in which a U.S. destroyer clashed with North Vietnamese fast attack craft, which was followed by the Gulf of Tonkin Resolution, which gave the U.S. president authorization to increase U.S. military presence. Regular U.S. combat units were deployed beginning in 1965. Operations crossed international borders: bordering areas of Laos and Cambodia were heavily bombed by U.S. forces as American involvement in the war peaked in 1968, the same year that the communist side launched the Tet Offensive. The Tet Offensive failed in its goal of overthrowing the South Vietnamese government but became the turning point in the war, as it persuaded a large segment of the United States population that its government's claims of progress toward winning the war were illusory despite many years of massive U.S. military aid to South Vietnam.Disillusionment with the war by the U.S. led to the gradual withdrawal of U.S. ground forces as part of a policy known as Vietnamization, which aimed to end American involvement in the war while transferring the task of fighting the Communists to the South Vietnamese themselves. Despite the Paris Peace Accord, which was signed by all parties in January 1973, the fighting continued. In the U.S. and the Western world, a large anti-Vietnam War movement developed. This movement was part of a larger Counterculture of the 1960s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐบาลสหรัฐฯ ดูอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามเป็นวิธีการป้องกันการ takeover คอมมิวนิสต์เวียดนามใต้ นี้เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การบรรจุกว้าง มีจุดประสงค์ระบุไว้เพื่อหยุดการแพร่กระจายของลัทธิคอมมิวนิสต์ ตามทฤษฎีโดมิโนสหรัฐฯ ถ้าสถานะหนึ่งไปคอมมิวนิสต์ รัฐในภูมิภาคอื่น ๆ จะทำตาม และนโยบายสหรัฐอเมริกาจัดขึ้นที่กฎคอมมิวนิสต์จึงผ่าน ทั้งหมดของเวียดนามนั้นไม่สามารถยอมรับ รัฐบาลเวียดนามเหนือและคอเวียดนามได้ต่อสู้กับ reunify เวียดนามภายใต้ปกครองของคอมมิวนิสต์ พวกเขาดูความขัดแย้งเป็นสงครามโคโลเนียล สู้รบครั้งแรกกับกองกำลังจากฝรั่งเศส และอเมริกา เป็นฝรั่งเศสที่สนับสนุน โดยสหรัฐอเมริกา และภายหลังประเทศ เวียดนามใต้ ซึ่งก็ถือว่าเป็นรัฐหุ่นสหรัฐอเมริกาเริ่มต้นในปี 1950 ปรึกษาทางทหารอเมริกันถึงในสิ่งถูกแล้วอินโดจีนฝรั่งเศส สหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมในช่วงปี 1960 เลื่อนระดับกองทหารระดับ tripling ใน 1961 และอีกครั้ง ในปี 1962 สหรัฐฯ มีส่วนร่วมเลื่อนต่อไป ตามเหตุการณ์ของอ่าว Tonkin 1964 พิฆาตสหรัฐฯ กระทบกับยานโจมตีเวียดนามเหนืออย่างรวดเร็ว ซึ่งถูกตามโดยอ่าวของ Tonkin ความละเอียด ซึ่งให้การตรวจสอบประธานาธิบดีสหรัฐเพื่อเพิ่มสถานะทหารสหรัฐฯ ปกติหน่วยต่อสู้ของสหรัฐฯ ได้ใช้งานเริ่มต้นในปี 1965 การดำเนินการข้ามแดน: พื้นที่พรมแดนติดลาวและกัมพูชาได้หนัก bombed โดยกองกำลังสหรัฐ ตาม peaked อเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามในปี 2511 ปีเดียวกันที่ด้านคอมมิวนิสต์เปิด Tet ก้าวร้าว ล้มเหลวในเป้าหมายของการโค่นรัฐบาลเวียดนามใต้ แต่กลายเป็น จุดเปลี่ยนในสงคราม จะเกลี้ยกล่อมส่วนใหญ่ของประชากรสหรัฐอเมริกาที่เรียกร้องของรัฐบาลของก้าวหน้าชนะสงคราม illusory แม้หลายปีใหญ่สหรัฐอเมริกาทหารช่วยเหลือเพื่อ Vietnam.Disillusionment ใต้กับสงครามโดยสหรัฐอเมริกานำไปถอนเงินสมดุลของสหรัฐฯ กองเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายที่เรียกว่า Tet ก้าวร้าว Vietnamization ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อสิ้นสุดอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามในขณะถ่ายโอนงานการต่อสู้คอมมิวนิสต์เวียดนามใต้ตัวเอง แม้ มีแอคคอร์ดของสันติภาพที่ ปารีสซึ่งเซ็น โดยทุกฝ่ายในเดือน 1973 มกราคม การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ในสหรัฐอเมริกาและโลกตะวันตก การเคลื่อนไหวของสงครามเวียดนามต่อต้านใหญ่พัฒนา ขบวนการนี้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมต่อต้านใหญ่ของปี 1960

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐบาลสหรัฐมองว่าการมีส่วนร่วมของชาวอเมริกันในสงครามเป็นวิธีที่จะป้องกันไม่ให้เกิดการปฏิวัติคอมมิวนิสต์แห่งเวียดนามใต้ นี้เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การบรรจุที่กว้างขึ้นด้วยจุดมุ่งหมายของการหยุดการแพร่กระจายของลัทธิคอมมิวนิสต์ ตามทฤษฎีโดมิโนหากรัฐหนึ่งไปคอมมิวนิสต์รัฐอื่น ๆ ในภูมิภาคนี้จะปฏิบัติตามและนโยบายของสหรัฐที่จัดขึ้นจึงว่ากฎคอมมิวนิสต์กว่าทั้งหมดของเวียดนามเป็นที่ยอมรับไม่ได้ รัฐบาลเวียดนามเหนือและเวียดกกำลังต่อสู้เพื่อรวมตัวเวียดนามภายใต้การปกครองของพรรคคอมมิวนิสต์ พวกเขามองความขัดแย้งเป็นสงครามอาณานิคมต่อสู้ครั้งแรกกับกองกำลังจากประเทศฝรั่งเศสและอเมริกาขณะที่ฝรั่งเศสได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐและต่อมากับเวียดนามใต้ซึ่งถือได้ว่าเป็นหุ่นเชิดของสหรัฐ state.Beginning ในปี 1950, ที่ปรึกษาทางทหารอเมริกันมาถึง ในสิ่งที่เป็นอินโดจีนฝรั่งเศส การมีส่วนร่วมของสหรัฐที่เพิ่มขึ้นในช่วงต้นปี 1960 ที่มีระดับกองร้อยสามในปี 1961 และอีกครั้งในปี 1962 สหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมเพิ่มขึ้นอีกต่อไป 1964 อ่าวตังเกี๋ยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซึ่งในเรือพิฆาตสหรัฐตัดกับเวียดนามเหนือฝีมือการโจมตีอย่างรวดเร็วซึ่งตามมาด้วยอ่าวไทย ตังเกี๋ยละเอียดซึ่​​งทำให้อำนาจประธานาธิบดีสหรัฐจะเพิ่มทหารสหรัฐ ปกติหน่วยรบของสหรัฐฯถูกนำไปใช้เริ่มต้นในปี 1965 การดำเนินการข้ามพรมแดนระหว่างประเทศ: พื้นที่ที่มีพรมแดนติดกับประเทศลาวและกัมพูชามีการระเบิดอย่างหนักจากกองกำลังสหรัฐในขณะที่การมีส่วนร่วมของชาวอเมริกันในสงครามแหลมในปี 1968 ปีเดียวกับที่ด้านคอมมิวนิสต์เปิดตัวเทตคลั่ง เทตคลั่งล้มเหลวในเป้าหมายของการโค่นล้มรัฐบาลเวียดนามใต้ แต่กลายเป็นจุดเปลี่ยนในสงครามที่จะชักชวนกลุ่มใหญ่ของประชากรในประเทศสหรัฐอเมริกาว่าการเรียกร้องของรัฐบาลของความคืบหน้าไปชนะสงครามจริงแม้จะมีหลายปีของการขนาดใหญ่ สหรัฐช่วยเหลือทางทหารไปทางทิศใต้ Vietnam.Disillusionment กับสงครามโดยสหรัฐนำไปสู่​​การถอนค่อยๆสหรัฐกองทัพบกเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายที่เรียกว่า Vietnamization ซึ่งมีวัตถุประสงค์ที่จะยุติการมีส่วนร่วมของชาวอเมริกันในสงครามในขณะที่การถ่ายโอนงานในการต่อสู้กับคอมมิวนิสต์เพื่อ เวียดนามใต้ตัวเอง แม้จะมีสันติภาพปารีส Accord ซึ่งได้รับการลงนามโดยทุกฝ่ายในเดือนมกราคมปี 1973 การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ในสหรัฐอเมริกาและโลกตะวันตกเคลื่อนไหวต่อต้านสงครามเวียดนามขนาดใหญ่พัฒนา การเคลื่อนไหวครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมขนาดใหญ่ของปี 1960

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐบาลสหรัฐมองว่าชาวอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามเป็นวิธีที่จะป้องกันไม่ให้คอมมิวนิสต์ครอบครองเวียดนามใต้ นี้เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การควบคุมที่กว้างขึ้นด้วย กล่าวว่า จุดมุ่งหมายของการหยุดการแพร่กระจายของลัทธิคอมมิวนิสต์ ตามทฤษฏีโดมิโนบาท ถ้ารัฐไปคอมมิวนิสต์ รัฐอื่น ๆในภูมิภาคจะติดตาม และสหรัฐฯนโยบายจึงจัดได้ว่าคอมมิวนิสต์ปกครองทั้งหมดของเวียดนาม มันรับไม่ได้ รัฐบาลเวียดนามเหนือและเวียดกงก็พยายามที่จะรวมตัวใหม่เวียดนามภายใต้การปกครองของคอมมิวนิสต์ พวกเขามองว่าความขัดแย้งเป็นอาณานิคมสงครามต่อสู้เริ่มต่อต้านพลังจากฝรั่งเศสและอเมริกา ขณะที่ฝรั่งเศสได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกาและต่อมากับเวียดนามใต้ ซึ่งมันถือว่าเป็นรัฐหุ่นเชิดของสหรัฐอเมริกาจุดเริ่มต้นในปี 1950 , ที่ปรึกษาทางทหารอเมริกันมาถึงแล้วอินโดจีนของฝรั่งเศส การมีส่วนร่วมของสหรัฐฯ ที่เพิ่มขึ้นในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 กับทหารระดับสามชนิดใน 1961 และอีกครั้งในปี 1962 . การมีส่วนร่วมของสหรัฐฯ เพิ่มขึ้นอีกตาม 2507 อ่าวตังเกี๋ย เหตุการณ์ซึ่งในสหรัฐอเมริกาพิฆาตปะทะกับเวียตนามเหนือ เรือเร็วโจมตี ซึ่งตามมติอ่าวตังเกี๋ย ,ซึ่งได้ให้ประธานอนุญาตสหรัฐเพื่อเพิ่มการแสดงตนของทหารสหรัฐ ปกติสหรัฐรบหน่วยถูกใช้งานเริ่มต้นใน 1965 การดำเนินงานข้ามเขตแดนระหว่างประเทศ : ติดกับพื้นที่ของลาวและกัมพูชาเป็นหนักระเบิดโดยกองกำลังสหรัฐอเมริกาเป็นชาวอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามซึ่งในปี 1968 ในปีเดียวกันว่า คอมมิวนิสต์ ด้านข้างเปิดปฏิบัติการเวียดกงปฏิบัติการเวียดกงล้มเหลวในเป้าหมายของการโค่นล้มอำนาจรัฐบาลเวียตนามใต้ แต่กลายเป็นจุดเปลี่ยนในสงคราม มันได้เป็นส่วนใหญ่ของประชากรสหรัฐอเมริกา ที่รัฐบาลอ้างว่าคืบหน้าการชนะสงครามคือไม่จริง แม้จะมีหลายปีของใหญ่ทหารสหรัฐช่วยเหลือเวียดนามใต้ ความท้อแท้กับสงครามโดย สหรัฐอเมริกานำไปสู่การถอนทีละส่วนของภาคพื้นดินสหรัฐเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายที่เรียกว่า vietnamization , ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อสิ้นสุดอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามในขณะที่การถ่ายโอนภารกิจการต่อสู้คอมมิวนิสต์ในเวียดนามใต้เอง แม้จะมีข้อตกลงสันติภาพปารีส ซึ่งลงนามโดยทุกฝ่ายในมกราคม 1973 , การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ในสหรัฐฯ และโลกตะวันตกใหญ่ต่อต้านสงครามเวียดนามการเคลื่อนไหวขึ้น การเคลื่อนไหวนี้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่ใหญ่กว่าของ 1960