9. Land use planning is based on a

9. Land use planning is based on a “light” methodology avoiding unnecessary
data collection resulting in “data graveyards”;
10. Land use planning in terms of methodology and content differs
e.g. in scale, specificity, form of participation (direct vs. indirect), and
technology at village, municipal and regional level;
11. Land use planning considers and valorises local knowledge. Rural
societies or groups often possess a complex autochthonous knowledge
of their natural environment. They can contribute valuable information
and should, therefore, be mobilized during the land use planning;
12. Land use planning takes into account traditional strategies for solving
problems and conflicts. Traditional rural societies have their own
way of approaching problems and settling conflicts concerning land
use. In the process of land use planning, such mechanisms have to be
recognized, understood and taken into account;
13. Land use planning follows the idea of subsidiarity, i.e. all functions
from planning to decision-making, implementation and monitoring
are assigned to the lowest appropriate level of government in order to
be responsive to the needs of citizens and to ensure effective control
from below;
14. Land use planning integrates bottom-up aspects with top-down aspects
(“vertical integration”). Land use planning needs to combine local
needs and interests with provisions made by higher levels. This can
only be achieved in a sustainable way if stakeholders from all levels
participate in the process and directly talk and listen (!) to each other;
15. Land use planning is based on inter-disciplinary cooperation and
requires sector coordination (“horizontal integration”). The diverse
functions and (potential) uses of land make it necessary to apply an
interdisciplinary approach involving all sectors that have a stake in
that area. This generally requires a longer support in institution building
and improving cooperation between different sector ministries/
agencies;

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

9. ที่ดินใช้เป็นแบบวิธี "ไฟ" ที่หลีกเลี่ยงไม่จำเป็นรวบรวมข้อมูลที่เกิดขึ้นใน "ข้อมูลหลุมฝังศพ"10. ใช้ที่ดินวางแผนวิธีการและเนื้อหาที่แตกต่างเช่นในมาตราส่วน specificity รูปแบบของการมีส่วนร่วม (โดยตรงกับทางอ้อม), และเทคโนโลยีในหมู่บ้าน เทศบาลระดับ11 การวางแผนการใช้ที่ดินพิจารณา และ valorises ความเป็นท้องถิ่น ชนบทสังคมหรือกลุ่มมักจะมีความรู้ autochthonous ซับซ้อนของสภาพแวดล้อมธรรมชาติ พวกเขาสามารถนำข้อมูลและควร ดังนั้น ปฏิบัติงานในระหว่างการใช้ที่ดินวางแผน12. ที่ดินใช้เวลาวางแผนในกลยุทธ์แบบบัญชีสำหรับแก้ปัญหาและความขัดแย้ง สังคมชนบทแบบดั้งเดิมมีตนวิธีกำลังปัญหา และชำระความขัดแย้งเกี่ยวกับที่ดินใช้ กำลังแผ่นดินใช้การวางแผน กลไกดังกล่าวจะต้องรู้ เข้าใจ และดำเนินการเข้าบัญชี13. ที่ดินดังนี้วางแผนใช้ความคิดของการ subsidiarity ฟังก์ชันทั้งหมดเช่นจากการตัดสินใจ การวางแผนดำเนินงานและการตรวจสอบกำหนดต่ำสุดที่เหมาะสมระดับของรัฐบาลเพื่อสามารถตอบสนองความต้องการ ของประชาชน และ เพื่อให้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพจากด้านล่าง14 การวางแผนการใช้ที่ดินรวมด้านล่างขึ้นด้านบนลงล่างด้วย("แนวตั้งรวม") ต้องวางแผนใช้ที่ดินการรวมท้องถิ่นความต้องการ และสนใจกับบทโดยระดับที่สูงขึ้น นี้สามารถเพียง ได้อย่างยั่งยืนหากเสียจากทุกระดับมีส่วนร่วมในการพูดคุยโดยตรง และฟัง (!) กัน15 การวางแผนการใช้ที่ดินขึ้นอยู่กับความร่วมมือระหว่างวินัย และต้องประสานภาค ("แนวรวม") หลากหลายฟังก์ชันและการใช้ที่ดิน (อาจ) ทำให้จำเป็นต้องใช้การอาศัยวิธีการที่เกี่ยวข้องกับทุกภาคส่วนที่มีการเดิมพันในพื้นที่ที่ โดยทั่วไปต้องการสนับสนุนอีกต่อไปในอาคารสถาบันและพัฒนาความร่วมมือระหว่างภาคต่าง ๆ ทบวงกรม /หน่วยงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

9. การวางแผนการใช้ที่ดินจะขึ้นอยู่กับ "ไฟ" วิธีการหลีกเลี่ยงที่ไม่จำเป็น
การเก็บรวบรวมข้อมูลที่เกิดใน "ข้อมูลที่หลุมฝังศพ";
10 การวางแผนการใช้ที่ดินในแง่ของวิธีการและเนื้อหาที่แตกต่างกัน
เช่น ในระดับความจำเพาะรูปแบบของการมีส่วนร่วม (โดยตรงกับทางอ้อม) และ
เทคโนโลยีที่หมู่บ้านระดับเทศบาลและระดับภูมิภาค
11 การวางแผนการใช้ที่ดินและการพิจารณา valorises ความรู้ในท้องถิ่น ชนบท
สังคมหรือกลุ่มมักจะมีความรู้ autochthonous ซับซ้อน
ของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของพวกเขา พวกเขาสามารถนำข้อมูลที่มีคุณค่า
และควรจึงถูกกองกำลังในระหว่างการวางแผนการใช้ที่ดิน;
12 การวางแผนการใช้ที่ดินคำนึงถึงกลยุทธ์แบบดั้งเดิมสำหรับการแก้
ปัญหาและความขัดแย้ง สังคมชนบทแบบดั้งเดิมของตัวเองมี
วิธีการใกล้ปัญหาและการตกตะกอนความขัดแย้งเกี่ยวกับที่ดินที่
ใช้ ในกระบวนการของการวางแผนการใช้ที่ดินกลไกดังกล่าวจะต้องมีการ
รับรู้เข้าใจและนำเข้าบัญชี;
13 การวางแผนการใช้ที่ดินดังต่อไปนี้ความคิดของ subsidiarity คือฟังก์ชั่นทั้งหมด
จากการวางแผนการตัดสินใจและการตรวจสอบการดำเนินงาน
ที่ได้รับมอบหมายให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมต่ำสุดของรัฐบาลในการที่จะ
ตอบสนองความต้องการของประชาชนและเพื่อให้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพ
จากด้านล่าง;
14 . การวางแผนการใช้ที่ดินรวมด้านล่างขึ้นด้านบนลงล่าง
("บูรณาการในแนวตั้ง") การวางแผนการใช้ที่ดินต้องการที่จะรวมในท้องถิ่น
ต้องการและความสนใจกับบทบัญญัติที่ทำโดยระดับที่สูงขึ้น นี้สามารถ
ทำได้ในทางที่ยั่งยืนถ้าผู้มีส่วนได้เสียจากทุกระดับ
มีส่วนร่วมในกระบวนการและพูดคุยโดยตรงและรับฟังซึ่งกันและกัน (!)
15 การวางแผนการใช้ที่ดินจะขึ้นอยู่กับความร่วมมือระหว่างทางวินัยและ
ต้องประสานงานภาค ("บูรณาการแนวนอน") ที่มีความหลากหลาย
และฟังก์ชั่น (ศักยภาพ) การใช้ประโยชน์จากที่ดินทำให้มันจำเป็นต้องใช้
วิธีการแบบสหวิทยาการที่เกี่ยวข้องกับทุกภาคส่วนที่มีสัดส่วนการถือหุ้นใน
พื้นที่นั้น ซึ่งมักจะต้องมีการสนับสนุนอีกต่อไปในการสร้างสถาบันการศึกษา
และการพัฒนาความร่วมมือระหว่างภาคที่แตกต่างกันกระทรวง /
หน่วยงาน;

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

9 . การวางแผนการใช้ที่ดินจะขึ้นอยู่กับ " แสง " วิธีการหลีกเลี่ยงไม่จำเป็น
รวบรวมข้อมูลที่เกิดขึ้นใน " สุสาน " ข้อมูล ;
10 การวางแผนการใช้ที่ดินในแง่ของวิธีการและเนื้อหาแตกต่าง
เช่นขนาด , ความจำเพาะ , รูปแบบของการมีส่วนร่วม ( ทางตรงและทางอ้อม ) และ
เทคโนโลยีที่หมู่บ้าน เทศบาลและระดับภูมิภาค ;
11 การวางแผนการใช้ที่ดินพิจารณา valorises ความรู้ท้องถิ่น ชนบท
กลุ่มสังคม หรือมักจะมีความซับซ้อน autochthonous ความรู้
ของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของพวกเขา พวกเขาสามารถมีส่วนร่วม
ข้อมูลที่มีคุณค่า และด้วยเหตุนี้จึงควรพัฒนาในการวางแผนการใช้ที่ดิน ;
12 การวางแผนการใช้ที่ดินที่ใช้ในกลยุทธ์บัญชีแบบดั้งเดิมสำหรับการแก้ปัญหา
ปัญหาและความขัดแย้ง สังคมในชนบทแบบดั้งเดิมได้ด้วยตนเอง
วิธีเข้าถึงปัญหา และการยุติความขัดแย้งเกี่ยวกับการใช้ที่ดิน

ในกระบวนการของการวางแผนการใช้ที่ดิน กลไกดังกล่าวต้อง
รู้จัก เข้าใจ และพิจารณา ;
13 การวางแผนการใช้ที่ดินตามความคิดของ subsidiarity ได้แก่ ฟังก์ชั่นทั้งหมด
ตั้งแต่การวางแผน การตัดสินใจ การดำเนินงาน และติดตาม
มอบหมายให้ถูกที่สุด ระดับที่เหมาะสมของรัฐบาลเพื่อ
สามารถตอบสนองความต้องการของประชาชน และเพื่อให้มีประสิทธิภาพการควบคุมจากด้านล่างนะ

; 14 การวางแผนการใช้ที่ดินรวมด้านล่างกับบนลงล่างด้าน
( " บูรณาการ " แนวตั้ง ) การวางแผนการใช้ที่ดิน ความต้องการที่จะรวมความต้องการของท้องถิ่น
และความสนใจที่มีบทบัญญัติโดยระดับที่สูงขึ้น นี้สามารถ
ลุ้นรับในทางที่ยั่งยืน ถ้าผู้มีส่วนเกี่ยวข้องจากทุกระดับ
มีส่วนร่วมในกระบวนการโดยตรง และพูดคุย และฟัง ( ! ) กับแต่ละอื่น ๆ ;
15 การวางแผนการใช้ที่ดินตามวินัยต้องประสานงานและความร่วมมือระหว่างภาค (
" รวม " ในแนวนอน ) ฟังก์ชั่นหลากหลาย
( ศักยภาพ ) และการใช้ที่ดิน ทําให้จําเป็นต้องใช้วิธีการทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสหวิทยาการภาค

มีสัดส่วนการถือหุ้นในพื้นที่นั้นนี้โดยทั่วไปจะต้องสนับสนุนอีกต่อไป
อาคารสถาบันและพัฒนาความร่วมมือระหว่างหน่วยงานภาครัฐ กระทรวง /
แตกต่างกัน