3 He can change his appearance easi

3 He can change his appearance easily.
4 He studied medicine. He could easily cut up a body in the dark.
5 He knows the lanes and yards of Whitechapel well.
6 He can escape from the police because he knows their plans - indeed, he makes their plans.
The arguments against:
1 He spends his life fighting crime.
2 I know my friend. I know he could not do these things.
When I read what I had written, I began to wonder how well I knew Holmes. Did he really fight against crime? He took cases because they interested him, not because he hated crime. It was all just a game to him. He fought crime to amuse himself. It was now late at night. I was terribly tired, but I knew that I had to decide what to do before Holmes came back. Suddenly, as I lay back in my chair, half-asleep, the terrible picture of Holmes cutting up that girl's body appeared again before my eyes. Then, finally, I knew. It was not what I had seen him do, but how he had done it. That look of cool amusement on his face. The way he sang as he worked. The man who could do that could do anything.
Next day I packed my bags and moved into a hotel. That evening I asked Mary to have dinner with me. I told her that I could not sleep while she lived alone in London and the Whitechapel murderer was free to kill again. I asked her to marry me sooner than we had planned. She laughed and said she was not afraid of the murderer. He never killed women like her. But she would marry me as soon as possible, she said, because I looked so worried and unhappy.
Then I wrote a letter to Holmes.
'I am sorry that I cannot welcome you home,' I wrote, 'but I have a reason for that, the best reason in the world. Mary and I are married. She was badly frightened by those awful murders in Whitechapel and will feel safer now that I am by her side.
'It is wonderful to hear from you that Professor Moriarty is dead. Of course I look forward to hearing the full story of his death from you.
'Mary and I are spending a little time travelling. Please write to me at my London club.'
Several days later, Mary and I were married, and we left London. In a quiet little town by the sea, with Mary by my side, I felt strong enough to face the
awful truth about Holmes, and to think about what I had to do. I could not go to the police with my story. They would think that I was mad. I decided that I would have to watch Holmes carefully. Only I could stop him killing again.
When I returned to London, I found a letter from Holmes waiting for me at my club. He told me that he was going to Russia, to work on a strange and exciting murder case.
'I am bored with London, now that Jack the Ripper is dead,' he wrote. 'Perhaps the foreign criminal has more to offer me. I shall not return to London for some time. Please inform me of your new address.'
After reading this, I was happier than I had been for many weeks. Mary and I finished our holiday and moved to a house in London, not far from Baker Street. I was busy with my work as a doctor, and we lived quietly and happily together.
During this time I was sent two wonderful letters by Holmes.
He had brought his work on the Russian mystery to a successful end, and had gone from Russia to Ceylon, where the sudden death of a rich tea-planter offered him the interest and excitement he needed. The Holmes who wrote these letters to me sounded like the old Holmes that I knew.
'He is dangerous when he is bored and uses cocaine,' I thought. 'When he is enjoying his work, London is safe.'
One day in March, as I walked along Baker Street, I saw a light in Holmes's window, and knew that he had returned. I went in, and he welcomed me like the dear old friend he had been. All evening we sat by the fire, and he told me everything that had happened in Russia and Ceylon. But what I really wanted to hear about was Moriarty's death, and about that he said not one word.
At last I could wait no longer.
'My dear Holmes,' I said. 'It is almost midnight, and you still have not told me how Moriarty died!'
At once his face went white, and his eyes became fixed in a stare. He sat silent and unmoving, as the seconds passed.
Then he said, 'I'm sorry, Watson. I was thinking about something to do with my last case. What did you say?' 'Moriarty,' I repeated. 'You have not told me how he died.' 'He has gone,' he said. 'That is all that anyone needs to know about him.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 เขาสามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาได้อย่างง่ายดาย4 เขาเรียนแพทย์ นอกจากนี้เขาได้อย่างง่ายดายสามารถตัดค่าร่างกายในมืด5 เขารู้ถนนหนทางและหลา Whitechapel ดี6 เขาสามารถหนีจากตำรวจเนื่องจากเขารู้แผนของพวกเขา - อันที่จริง เขาทำให้แผนของพวกเขาอาร์กิวเมนต์กับ:1 เขาใช้ชีวิตต่อสู้อาชญากรรม2 ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉัน รู้ว่า เขาไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้เมื่ออ่านสิ่งที่ผมได้เขียน ฉันเริ่มสงสัยว่าดีผมรู้ว่าโฮลมส์ ไม่ได้เขาจริง ๆ ต่อสู้กับอาชญากรรมหรือไม่ เขาเอากรณีเนื่องจากพวกเขาสนใจเขา ไม่ได้ เพราะเขาขี้เกียจอาชญากรรม มันเป็นเพียงเกมเขา เขาสู้อาชญากรรมตลกตัวเอง ก็ตอนนี้ดึก ผมเหนื่อยชะมัด แต่ฉันรู้ว่า ฉันได้ตัดสินใจจะทำอย่างไรก่อนที่โฮลมส์กลับมา ทันใดนั้น เป็นผมวางไปในเก้าอี้ของฉัน ครึ่งหลับ ภาพน่ากลัวของโฮลมส์ ตัดค่าร่างกายของหญิงสาวที่ปรากฏก่อนที่ตาของฉันอีกครั้ง แล้ว รู้สุดท้าย ไม่ว่าฉันได้เห็นเขาทำ แต่อย่างไรเขาก็ทำมันได้ ที่มองหาร้านอาหารเย็นบนใบหน้าของเขา วิธีการเขาสร้างเป็นเขาทำงาน คนที่ไม่ที่ไม่ทำอะไรวันถัดไปผมบรรจุกระเป๋า และย้ายไปยังโรงแรม คืนนั้นฉันขอแมรี่มีอาหารมื้อเย็นกับฉัน ฉันบอกเธอว่า ฉันไม่สามารถนอนในขณะที่เธออยู่คนเดียวในลอนดอน และฆาตกร Whitechapel ก็สามารถฆ่าอีกด้วย ฉันถามเธอจะแต่งงานกับฉันเร็วกว่าที่เราได้วางแผนไว้ เธอหัวเราะ และกล่าวว่า เธอไม่กลัวของฆาตกร เขาไม่เคยฆ่าผู้หญิงเช่นเธอ แต่เธอจะแต่งงานกับผมโดยเร็วที่สุด ก็ เพราะดูกังวลมาก และไม่มีความสุขแล้ว ผมเขียนจดหมายให้โฮลมส์"ผมเสียใจที่ผมไม่ยินดีต้อนรับคุณบ้าน ที่ผมเขียน, ' แต่ฉันมีเหตุผลที่ เหตุผลดีที่สุดในโลก แมรี่และจะแต่งงาน เธอไม่ได้กลัว โดยฆาตกรรมที่น่ากลัวใน Whitechapel และจะรู้สึกปลอดภัยที่ฉันเคียงข้างเธอ' ก็ดีจะได้ยินจากคุณศาสตราจารย์ Moriarty เสีย แน่นอนหวังจะได้ยินเรื่องตายเต็มจากคุณ' Mary และจะใช้เวลาเดินทางเพียงเล็กน้อย กรุณาเขียนฉันคลับลอนดอนของฉัน.'หลายวันต่อมา แมรี่และได้แต่งงานแล้ว และเราจากลอนดอน ในเมืองเล็ก ๆ เงียบสงบบายเดอะซี กับแมรี่โดยด้านข้างของฉัน ฉันรู้สึกแข็งแรงพอที่จะเผชิญการจริงน่ากลัว เกี่ยวกับโฮลมส์ และคิดว่าผมทำได้ ฉันไม่สามารถไปตำรวจกับเรื่องราวของฉัน พวกเขาจะคิดว่า ผมบ้า ตัดสินใจว่า ผมจะต้องดูโฮลมส์อย่างระมัดระวัง เท่านั้น ฉันไม่สามารถหยุดเขาฆ่าอีกเมื่อฉันกลับไปลอนดอน พบจดหมายจากโฮลมส์รอฉันที่คลับของฉัน เขาบอกว่า เขากำลังจะรัสเซีย การทำงานกรณีฆาตกรรมที่แปลกประหลาด และน่าตื่นเต้น"ผมเบื่อกับลอนดอน ขณะที่แจ็คเดอะริปเปอร์จะตาย เขาเขียน ' ทีอาชญากรต่างชาติได้เพิ่มเติมให้ฉัน จะไม่กลับไปลอนดอนในเวลานั้น โปรดแจ้งฉันวันที่ใหม่อยู่ "หลังจากอ่านข้อความนี้ ฉันได้มีความสุขกว่าได้หลายสัปดาห์ แมรี่และวันหยุดของเราเสร็จแล้ว และย้ายไปบ้านในลอนดอน ไม่ไกลจากถนนพญาไท ผมยุ่งอยู่กับงานเป็นแพทย์ และพวกเราอาศัยอยู่อย่างเงียบ ๆ และอย่างมีความสุขร่วมกันระหว่างนี้ ผมได้ส่งจดหมายสองยอดเยี่ยม โดยโฮลมส์เขาได้นำงานของเขาในรัสเซียลึกลับไปสิ้นสุดที่ประสบความสำเร็จ และได้ไปจากรัสเซียจังซีลอน ที่เป็นชากระถางต้นไม้รวยตาย sudden เสนอเขาสนใจและความตื่นเต้นที่เขาต้องการ โฮลมส์ที่เขียนตัวอักษรเหล่านี้ให้ฉันแต่เพียงแห่งเช่นเดิมโฮลมส์ที่ฉันรู้'เขาเป็นอันตรายเมื่อเขาเบื่อ และใช้โคเคน ฉันคิดว่า 'เมื่อเขามีความสุขกับงานของเขา ลอนดอนได้ปลอดภัย'วันหนึ่งในเดือนมีนาคม ฉันเดินไปตามถนนสาธร ฉันเห็นไฟในหน้าต่างของโฮลมส์ และรู้ว่า เขารับ ยิ้มใน และเขายินดีฉันเหมือนเพื่อนเก่าที่รักเคย ทุกเย็นเรานั่ง โดยไฟ และเขาบอกฉันทุกอย่างที่เกิดในรัสเซียและจังซีลอน แต่สิ่งผมอยากจะได้ยินเกี่ยวกับคือ ความตายของ Moriarty และว่า เขากล่าวว่า ไม่คำเดียวในที่สุด ผมสามารถรอไม่'ฉันรักโฮลมส์ ผมพูด 'ก็เกือบเที่ยงคืน และคุณยังไม่บอกวิธี Moriarty ตาย'ครั้งหน้าไปสีขาว และตาของเขากลายเป็นถาวรในการจ้อง เขานั่งเงียบ และ unmoving เป็นวินาทีที่ผ่านไปแล้วเขากล่าวว่า, "ฉันขอ Watson ผมคิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างกับกรณีของฉันสุดท้าย อะไรนะ? " 'Moriarty ฉันซ้ำ 'คุณไม่บอกว่า เขาเสียชีวิต' 'เขาได้หายไป เขากล่าวว่า 'ที่ได้ทั้งหมดที่ทุกคนต้องรู้เขา'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 เขาสามารถเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของเขาได้อย่างง่ายดาย.
4 เขาเรียนแพทย์ เขาสามารถตัดได้อย่างง่ายดายขึ้นในร่างกายในที่มืด.
5 เขารู้เลนและหลาไวท์ดี.
6 เขาสามารถหลบหนีจากตำรวจเพราะเขารู้ว่าแผนการของพวกเขา - จริง ๆ เขาทำให้แผนการของพวกเขา.
มีปากเสียงกับ:
1 เขาใช้เวลาของเขา ชีวิตการต่อสู้อาชญากรรม.
2 ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉัน ฉันรู้ว่าเขาไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้.
เมื่อฉันอ่านสิ่งที่ฉันได้เขียนผมเริ่มสงสัยวิธีที่ดีที่ผมรู้ว่าโฮล์มส์ ไม่เขาจริงๆต่อสู้กับอาชญากรรม? เขาเอากรณีเพราะพวกเขาสนใจเขาไม่ได้เพราะเขาเกลียดอาชญากรรม มันเป็นเพียงแค่เกมกับเขา เขาต่อสู้กับอาชญากรรมที่ชอบใจตัวเอง ตอนนี้มันเป็นช่วงดึก ผมเหนื่อยชะมัด แต่ฉันรู้ว่าฉันจะต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรก่อนที่โฮล์มส์กลับมา ทันใดนั้นขณะที่ผมวางกลับในเก้าอี้ของฉันครึ่งหลับภาพที่น่ากลัวของโฮล์มส์ตัดร่างของหญิงสาวที่ปรากฏอีกครั้งก่อนที่ตาของฉัน แล้วในที่สุดผมรู้ว่า มันก็ไม่ได้สิ่งที่ฉันได้เห็นเขาทำ แต่วิธีการที่เขาได้ทำมัน ที่มีลักษณะของสวนสนุกเย็นบนใบหน้าของเขา วิธีที่เขาร้องเพลงในขณะที่เขาทำงาน คนที่จะทำอย่างนั้นสามารถทำอะไร.
วันรุ่งขึ้นฉันบรรจุถุงของฉันและย้ายเข้าไปอยู่ในโรงแรม เย็นวันนั้นผมถามแมรี่จะมีอาหารค่ำกับฉัน ฉันบอกเธอว่าฉันไม่สามารถนอนในขณะที่เธออาศัยอยู่คนเดียวในกรุงลอนดอนและฆาตกรไวท์เป็นอิสระที่จะฆ่าอีกครั้ง ฉันขอให้เธอแต่งงานกับฉันเร็วกว่าที่เราได้วางแผนไว้แล้ว เธอหัวเราะและบอกว่าเธอไม่กลัวฆาตกร เขาไม่เคยฆ่าผู้หญิงอย่างเธอ แต่เธอจะแต่งงานกับฉันโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่เธอบอกว่าเพราะผมมองกังวลและไม่มีความสุข.
แล้วฉันจะเขียนจดหมายถึงโฮล์มส์.
'ฉันขอโทษที่ฉันไม่สามารถต้อนรับคุณบ้าน' ผมเขียน 'แต่ฉันมีเหตุผล สำหรับว่าเหตุผลที่ดีที่สุดในโลก แมรี่และฉันจะแต่งงาน เธอเป็นคนที่กลัวไม่ดีโดยผู้ฆาตกรรมอันยิ่งใหญ่ใน Whitechapel และจะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในขณะนี้ว่าฉันอยู่เคียงข้างเธอ.
'มันเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่จะได้ยินจากคุณว่าศาสตราจารย์โมริจะตาย แน่นอนผมหวังว่าจะได้ยินเรื่องเต็มของการเสียชีวิตของเขาจากคุณ.
'แมรี่และผมจะใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการเดินทาง กรุณาเขียนถึงเราได้ที่สโมสรลอนดอนฉัน. '
หลายวันต่อมาแมรี่และฉันกำลังจะแต่งงานและเราออกจากลอนดอน ในเมืองที่เงียบสงบเล็ก ๆ น้อย ๆ ริมทะเลกับแมรี่โดยด้านข้างของฉันฉันรู้สึกแข็งแรงพอที่จะเผชิญหน้ากับ
ความจริงอันยิ่งใหญ่เกี่ยวกับโฮล์มส์และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมต้องทำ ฉันไม่สามารถไปให้ตำรวจที่มีเรื่องราวของฉัน พวกเขาจะคิดว่าผมบ้า ผมตัดสินใจว่าผมจะต้องดูอย่างรอบคอบโฮล์มส์ เดียวที่ฉันจะหยุดเขาฆ่าอีกครั้ง.
เมื่อผมกลับไปลอนดอนผมพบจดหมายจากโฮล์มส์รอคอยผมที่สโมสรของฉัน เขาบอกผมว่าเขากำลังจะไปรัสเซียในการทำงานกับคดีฆาตกรรมที่แปลกและน่าตื่นเต้น.
'ผมเบื่อกับลอนดอนในขณะนี้ว่าแจ็คเดอะริปเปอร์ตาย' เขาเขียน 'บางทีความผิดทางอาญาต่างประเทศมีมากขึ้นจะให้ฉัน ฉันจะไม่กลับไปลอนดอนในบางเวลา กรุณาแจ้งผมที่อยู่ใหม่ของคุณ.
หลังจากอ่านข้อความนี้ผมก็มีความสุขกว่าที่ฉันได้รับเป็นเวลาหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา แมรี่และฉันเสร็จวันหยุดของเราและย้ายไปที่บ้านในกรุงลอนดอนไม่ไกลจากถนนเบเกอร์ ผมก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของฉันเป็นแพทย์และเราอาศัยอยู่อย่างเงียบ ๆ และมีความสุขด้วยกัน.
ในช่วงเวลานี้ผมถูกส่งตัวอักษรสองตัวที่ยอดเยี่ยมโดยโฮล์มส์.
เขาได้นำงานของเขาในความลึกลับของรัสเซียที่จะสิ้นสุดประสบความสำเร็จและได้หายไปจากรัสเซียไปยัง ประเทศศรีลังกาที่เสียชีวิตอย่างกะทันหันของที่อุดมไปด้วยชาชาวไร่เขาเสนอที่น่าสนใจและความตื่นเต้นที่เขาต้องการ โฮล์มส์ที่เขียนตัวอักษรเหล่านี้ให้ฉันฟังเหมือนโฮล์มส์เก่าที่ผมรู้ว่า.
'เขาเป็นอันตรายเมื่อเขาเบื่อและใช้โคเคน' ฉันคิดว่า 'เมื่อเขามีความสุขกับการทำงานของเขาในกรุงลอนดอนมีความปลอดภัย.
วันหนึ่งในเดือนมีนาคมที่ผมเดินไปตามถนนเบเกอร์ผมเห็นแสงในหน้าต่างของโฮล์มส์และรู้ว่าเขาได้กลับมา ผมไปในและเขายินดีกับฉันเหมือนเพื่อนเก่าที่รักของเขาได้รับ ตอนเย็นทั้งหมดที่เรานั่งอยู่ด้วยไฟและเขาบอกผมว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรัสเซียและประเทศศรีลังกา แต่สิ่งที่ผมอยากจะได้ยินเกี่ยวกับความตายของอริอาร์ตี้และเกี่ยวกับการที่เขากล่าวว่าไม่ได้คำเดียว.
ที่สุดท้ายที่ผมจะไม่รออีกต่อไป.
'โฮล์มส์ที่รักของฉัน' ฉันกล่าวว่า 'มันเกือบจะเที่ยงคืนและคุณยังไม่ได้บอกฉันว่าเสียชีวิตอริอาร์ตี้'
ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นใบหน้าของเขาไปสีขาวและดวงตาของเขากลายเป็นที่จ้องมองการแก้ไขใน เขานั่งเงียบและ unmoving เป็นวินาทีที่ผ่านมา.
แล้วเขาก็พูดว่า 'ฉันขอโทษวัตสัน ฉันคิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับกรณีล่าสุดของฉัน คุณพูดว่าอะไร? 'อริอาร์ตี้' ฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก 'คุณยังไม่ได้บอกฉันว่าเขาเสียชีวิต. 'เขาได้หายไป "เขากล่าวว่า 'นั่นเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการที่จะรู้เกี่ยวกับเขา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้อย่างง่ายดาย .
4 เขาเรียนแพทย์ เขาได้อย่างง่ายดายสามารถตัดร่างในที่มืด .
5 เขารู้จักถนนหนทางและหลา WarCry .
6 เขาสามารถหลบหนีจากตำรวจเพราะเขารู้แผนการของพวกเขา - แน่นอน เขาทำให้แผนการของพวกเขา .
ข้อโต้แย้งกับ :
1 เขาใช้ชีวิตของเขาต่อสู้อาชญากรรม
2 ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉัน . ฉันรู้ว่าเขาจะไม่ทำสิ่งเหล่านี้
เมื่อฉันอ่านสิ่งที่ฉันเขียนฉันเริ่มที่จะสงสัยว่า ฉันรู้ว่า โฮล์มส์ เขาต่อสู้กับอาชญากรรม เขาเอาคดีเพราะพวกเขาสนใจเขา ไม่ใช่เพราะเขาเกลียดอาชญากรรม มันเป็นแค่เกมสำหรับเขา เขาต่อสู้อาชญากรรมที่จะชอบใจตัวเอง ตอนนี้ดึกมากแล้ว ผมโคตรเหนื่อย แต่ผมรู้ว่าผมต้องตัดสินใจว่าอะไรต้องทำก่อน โฮล์มส์กลับมา ทันใดนั้น ฉันวางกลับในเก้าอี้ของฉัน , ครึ่งหลับน่ากลัวภาพโฮล์มส์ตัดร่างกายของหญิงคนนั้นปรากฏตัวอีกครั้งก่อนที่ตาของฉัน แล้วในที่สุด ฉันก็รู้ มันไม่ได้สิ่งที่ฉัน ได้ เห็น เขา ทำ แต่วิธีการที่เขาทำมัน ที่ดูเท่ห์สวนสนุกบนใบหน้าของเขา วิธีที่เขาร้องเพลง เขาจะทำงาน คนที่ทำได้ก็ทำได้ทุกอย่าง
วันถัดไปผมเก็บกระเป๋าย้ายเข้าไปในโรงแรม เย็นวันนั้น ผมถามแมรี่ ทานอาหารค่ำกับผมฉันบอกเธอว่าฉันอาจจะไม่นอนในขณะที่เธออาศัยอยู่คนเดียวในลอนดอนและฆาตกรฆาตกรถูกฟรีเพื่อฆ่าอีกครั้ง ผมขอเธอแต่งงานเร็วกว่าที่เราวางแผนไว้ เธอหัวเราะและบอกว่าเธอไม่กลัวฆาตกร เขาไม่เคยฆ่าผู้หญิงที่เหมือนเธอ แต่เธอจะแต่งงานกับผมให้เร็วที่สุด เธอกล่าวว่า เพราะฉันดูกังวลและไม่มีความสุข .
แล้วฉันเขียนจดหมายถึง
Holmes" ข้าขอโทษที่ผมไม่ต้อนรับคุณ " ที่ผมเขียน แต่ฉันมีเหตุผลที่เหตุผลที่ดีที่สุดในโลก แมรี่และฉันกำลังแต่งงาน เธอมีอาการตกใจ โดยการฆาตกรรมน่ากลัวในฆาตกรและจะรู้สึกปลอดภัย ตอนนี้ฉันอยู่ข้างๆเธอ .
มันเป็นที่ยอดเยี่ยมที่จะได้ยินจากคุณที่ศาสตราจารย์มอริอาตี้ ตายแล้ว แน่นอน ฉันหวังว่าจะได้ยินเรื่องราวที่เต็มไปด้วยความตายของเขา
' แมรี่ และผมจะใช้เวลาเดินทาง โปรดเขียนถึงฉันในคลับของฉันในลอนดอน '
หลายวันต่อมาแมรี่ แต่งงานกับผม และเราออกจากลอนดอน ในเมืองเล็กๆ ที่เงียบสงบริมทะเล กับ แมรี่ เคียงข้างฉัน ฉันรู้สึกแข็งแรงพอที่จะเผชิญกับ
น่ากลัวความจริงเกี่ยวกับ Holmes และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องทำ ผมจะไม่ไปแจ้งความกับเรื่องเล่าของฉัน พวกเขาจะคิดว่าฉันบ้าผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะต้องดูโฮล์มส์อย่างระมัดระวัง ฉันสามารถหยุดเขาได้ฆ่าอีกครั้ง .
เมื่อฉันกลับไปที่ลอนดอน ผมเจอจดหมายจาก โฮล์ม รอผมอยู่ที่คลับของฉัน เขาบอกว่าเขาจะไปรัสเซีย ที่ต้องทำงานในที่แปลกและคดีฆาตกรรมที่น่าตื่นเต้น .
" เบื่อลอนดอน ตอนนี้แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ ตายแล้ว ' ' เขาเขียน บางทีคนร้ายต่างชาติมีให้ฉันผมจะไม่กลับไปที่ลอนดอนบ้าง กรุณาแจ้งที่อยู่ใหม่ของคุณ . '
หลังจากที่อ่านข้อความนี้ ผมมีความสุขมากกว่าที่ฉันได้รับเป็นเวลาหลายสัปดาห์ แมรี่และฉันเสร็จวันหยุดของเราและย้ายไปอยู่บ้านใหม่ในลอนดอน ไม่ไกลจากถนนเบเกอร์ ผมยุ่งกับงานของฉันเป็นหมอ และเราอยู่เงียบๆ และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ระหว่างนี้ผมส่ง

สองตัวอักษรที่ยอดเยี่ยม โดย โฮล์มส์เขาได้นำผลงานของเขาในความลึกลับ รัสเซีย ไปสิ้นสุดที่ประสบความสำเร็จ และได้หายไปจากรัสเซียไปยังศรีลังกา ซึ่งการเสียชีวิตอย่างกระทันหันของชาวไร่ชามากมายให้ความสนใจและความตื่นเต้นที่เขาต้องการ โฮล์ม ที่เขียนจดหมายนี่ให้ฉันฟังดูเหมือนโฮล์ม เก่า ที่ผมรู้จัก เขาอันตราย
เมื่อเขาเบื่อและใช้โคเคน , ' ' ฉันคิด เมื่อเขาสนุกกับงานของเขา , ลอนดอนปลอดภัย '
.วันหนึ่งในเดือนมีนาคม ขณะที่ฉันเดินไปตามถนนเบเกอร์ ผมเห็นแสงไฟใน Holmes เป็นหน้าต่าง และรู้ว่าเขาได้กลับมาแล้ว ฉันเดินเข้าไป เขาต้อนรับผมเหมือนรักเก่าเพื่อนเขาได้ ทุกเย็น เรานั่งผิงไฟและเขาบอกฉันว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรัสเซียและซีลอน . แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะได้ยินเกี่ยวกับ มอริอาตี้ ตาย แล้วเรื่องที่เขาบอกว่าไม่คำเดียว
สุดท้ายผมอาจจะรออีกต่อไป .
' ของฉันที่รักโฮล์มส์ ' ' ผมพูด มันเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว เธอยังไม่ได้บอกข้าว่า มอริอาตี้ ตาย !
เมื่อใบหน้าของเขาซีดเผือด ตาของเขาเริ่มคงที่ในสายตา เขานั่งเงียบและไม่ขยับ เป็นวินาทีผ่านไป .
แล้วเขาพูดว่า " ผมขอโทษ วัตสัน ฉันกำลังคิดเรื่องที่จะทำในคดีสุดท้ายของผม คุณพูดเรื่องอะไร ? ' ' มอริอาตี้ " ผมถามย้ำคุณไม่ได้บอกฉันว่าเขาตายแล้ว ' ' เขาได้หายไป ' เขาพูด ' นั่นคือสิ่งที่ทุกคนต้องการทราบเกี่ยวกับเขา