the third years are almost graduati

the third years are almost graduating. My first love, Tomoe-senpai, is graduating as well. Having said that though, he’s just going to enter the high school section. Still, that means we won’t be seeing each other in the same school building anymore, huh.
Anyway, while I was thinking about these things, I got an invitation from Sakura-chan for lessons in hand-making Valentine’s chocolates.
I never give chocolates to anybody but Oniisama and Otousama, so I don’t really want to learn though. I don’t plan on giving Tomoe-senpai chocolates either, after all.
But Sakura-chan was being persistent about it, so I gave in, and made plans to go with her to chocolate brownie lessons at a famous pâtisserie.

“Hey-! Measure the grams properly!”

“Eh-, I did measure them, you know?”

Each time I didn’t use the spoons or measuring cups, Sakura-chan would scold me, so it was a little annoying.
Skilled chefs use their eyes to measure, you know? In my old life, Mum would never use spoons or whatever for cooking. She just threw in salt and sugar like that. There’s really no need to fuss so much over these things.
Ah-, I spilled a little cocoa powder. Well whatever.

“Heyy!”

“Ehh? But it was just a littleee.”

Sakura-chan’s eyes are scary when she gets mad…

*妹*

Anyway, I tried the brownies a little once they were done, but they were really yummy. As expected of lessons from this pâtisserie! These are probably the best things I’ve ever made.
But apparently Sakura-chan was dissatisfied.

“I was an idiot for inviting you, Reika. To think that it would be this bad…”

“Eh? What is?”

After Sakura-chan compared the brownies we made together with the one the teacher made, she sighed.

Of course you wouldn’t think it’s tasty after comparing it to a pro’s. Sakura-chan, aren’t your ideals set a bit too high?

“You know, Reika, measurements are everything in sweets. You have to measure everything properly. Could it be that all your handmade chocolates so far were made sloppily like today’s?”

“I wasn’t being sloppy. I measured everything.”

“But when it said one teaspoon for example, you didn’t flatten the surface. You just scooped and dunked.”

“Well, I guess?”

But it’s fine. It was more or less measured.

“Reika, I won’t say anything cruel. For the sake of your future, attend cooking class.”

“Eehhh~”

*妹*

When I got home and gave the brownies to Oniisama and Otousama, I got more praise than ever before.
See? You’re being too uptight, Sakura-chan.
But if they praise me this much, I’m starting to actually want to take lessons.
The next day when I handed them to Aoi-chan, she said “They’re really good! I was so surprised!” as well.
Both Oniisama and Otousama supported the cooking class idea as well, so maybe I’ll think about it.
I want to go with Sakura-chan, but if she’s going to nag at me each time like that, then…
Sakura-chan, you know, I think it’d be better if you were a little more relaxed in life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบจะจบปีสาม รักแรกของฉัน senpai 祭 คือเรียนจบเช่นกัน ต้องบอกว่า แม้ว่า เขาเพิ่งจะป้อนส่วนมัธยม ยังคง หมายความ ว่า เราจะไม่ได้เห็นกันในโรงเรียนเดียวกันที่อาคารอีกต่อไป ฮะอย่างไรก็ตาม ขณะฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ผมได้รับเชิญจากซากุระจังสำหรับบทเรียนในทำมือวาเลนไทน์ช็อคโกแลฉันไม่เคยให้ช็อคโกแลใคร แต่ Oniisama และ Otousama ดังนั้นไม่ต้องเรียนรู้แม้ว่า ผมไม่ได้วางแผนให้祭 senpai ช็อคโกแลตอย่างใดอย่างหนึ่ง หลังจากทั้งหมดแต่ซากุระจังถูกถาวรเกี่ยวกับเรื่องนี้ จึงให้ใน และแผนจะไปกับเธอเรียนบราวนี่ช็อกโกแลตที่เวลลิงตันนิวซีแลนด์มีชื่อเสียง"เฮ้- วัดกรัมตัวอย่าง""เอ๊ะ-, ผมได้วัดได้ คุณรู้หรือไม่"แต่ละครั้งไม่ได้ใช้ช้อนตวงหรือถ้วยตวง ซากุระจังจะประชุมเพลิงฉัน ดังนั้นมันเป็นปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆพ่อครัวมีฝีมือใช้ตาวัด คุณรู้ ในชีวิตของฉันเก่า Mum จะไม่ใช้ช้อนหรืออะไรก็ตามสำหรับการปรุงอาหาร เธอเพียงแค่โยนเกลือและน้ำตาลก็ จริง ๆ ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากมากสิ่งเหล่านี้Ah-, ฉันหกผงโกโก้เล็กน้อย ดีคืออะไร"เฮ้""Ehh แต่มันก็แค่ littleee"ซากุระจันตาจะน่ากลัวเมื่อเธอโกรธ...* 妹 *อย่างไรก็ตาม ฉันพยายามตบราวนี่ของเล็กน้อยเมื่อพวกเขาทำ แต่พวกเขาก็อร่อยจริง ๆ ตามที่คาดไว้ของบทเรียนจากคาวนี้ เหล่านี้อาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยทำแต่เห็นได้ชัดว่าซากุระจังไม่พอใจ"ผมเป็นคนโง่สำหรับการเชิญคุณ Reika คิดว่า มันจะไม่ดีนี้...""เอ๊ะ คืออะไรหลังจากที่ซากุระจังเทียบตบราวนี่เราทำร่วมกับครูทำ เธอถอนหายใจแน่นอนคุณจะไม่คิดว่า มันเป็นรสหลังจากเทียบกับของ pro ซากุระจัง ไม่ได้อุดมคติของคุณตั้งค่าในระดับ"คุณทราบ Reika การวัดอยู่ในขนม คุณต้องวัดทุกอย่างถูกต้อง อาจจะเป็นว่า ทั้งหมดของคุณเชี่ยวชาญในด้านจนทำ sloppily เช่นวันนี้""ไม่ว่าเลอะเทอะ ผมวัดทุกอย่าง""แต่เมื่อกล่าวช้อนชาเดียวตัวอย่างเช่น คุณไม่แบนพื้นผิว คุณเพียงแค่ลากขึ้น และจุ่ม""ดี ผมคิดว่า อย่างไร"แต่ไม่เป็นไร มันมากหรือน้อยโดยวัด"Reika ฉันจะไม่พูดอะไรโหดร้าย เพื่อประโยชน์ในอนาคต เรียนทำอาหารไทย"" Eehhh ~ "* 妹 *เมื่อกลับมาถึงบ้าน และให้ตบราวนี่ Oniisama และ Otousama ผมสรรเสริญมากขึ้นกว่าที่เคยดูอย่างไร คุณกำลังถูกยาวเกินไป ซากุระจังแต่ ถ้าพวกเขายกย่องฉันนี้มาก ฉันเริ่มอยากเรียนในวันถัดไปเมื่อฉันส่งมอบให้กับ Aoi จัง เธอกล่าวว่า "พวกเขากำลังดี ฉันประหลาดใจมาก "เช่นกันOniisama และ Otousama ได้รับการสนับสนุนความคิดชั้นทำอาหารเช่นกัน ดังนั้นบางทีจะคิดอยากไป ด้วยจัง ซากุระแต่ถ้าเธอจะไปถากถางที่ฉันแต่ละครั้งก็ แล้ว...ซากุระจัง ผมคิดคุณรู้ว่า มันจะดีกว่าถ้าคุณผ่อนคลายมากขึ้นเล็กน้อยในชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่สามปีที่ผ่านมาเกือบจะจบการศึกษา ความรักครั้งแรกของฉัน Tomoe-รุ่นพี่จะจบการศึกษาได้เป็นอย่างดี ต้องบอกว่าแม้ว่าเขาเพิ่งจะเข้าสู่ส่วนโรงเรียนมัธยม ยังคงนั่นหมายความว่าเราจะไม่ได้เห็นกันในอาคารโรงเรียนเดียวกันอีกต่อไปแล้วเหรอ.
อย่างไรก็ตามในขณะที่ผมคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ผมได้รับเชิญจากซากุระจังสำหรับการเรียนในมือทำช็อคโกแลตวาเลนไทน์.
ฉันไม่เคย ช็อคโกแลตให้กับใคร แต่ Oniisama และ Otousama ดังนั้นผมจึงไม่อยากที่จะเรียนรู้ว่า ฉันไม่ได้วางแผนในการให้ช็อคโกแลต Tomoe-รุ่นพี่อย่างใดอย่างหนึ่งหลังจากทั้งหมด.
แต่ซากุระจังถูกถาวรเกี่ยวกับมันดังนั้นฉันให้ในและทำให้แผนการที่จะไปกับเธอบทเรียนช็อคโกแลตบราวนี่ที่มีชื่อเสียงPâtisserie. "Hey- ! วัดกรัมอย่างถูกต้อง! " " Eh- ผมไม่วัดพวกคุณรู้หรือไม่ " ทุกครั้งที่ผมไม่ได้ใช้ช้อนหรือถ้วยตวง, ซากุระจังจะด่าว่าผมดังนั้นมันจึงเป็นที่น่ารำคาญเล็ก ๆ น้อย ๆ . เชฟที่มีฝีมือในการใช้งานของ ดวงตาในการวัดคุณรู้หรือไม่ ในชีวิตของฉันอายุแม่จะไม่ใช้ช้อนหรืออะไรก็ตามสำหรับการปรุงอาหาร เธอเพียงแค่โยนในเกลือและน้ำตาลเช่นเดียวกับที่ มีจริงๆไม่จำเป็นต้องยุ่งยากมากดังนั้นสิ่งเหล่านี้มากกว่า. Ah- ผมที่หกรั่วไหลผงโกโก้เล็กน้อย สิ่งที่ดี. "เฮ้!" "Ehh? แต่มันก็เป็นเพียงแค่ littleee ได้. " ตาซากุระจังน่ากลัวเมื่อเธอได้รับบ้า ... * * * * * * * *妹อย่างไรก็ตามผมพยายามบราวนี่เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อพวกเขาได้ทำ แต่พวกเขาก็อร่อยจริงๆ เป็นที่คาดหวังของบทเรียนจากPâtisserieนี้! เหล่านี้อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยทำ. แต่เห็นได้ชัดซากุระจังไม่พอใจ. "ผมเป็นคนงี่เง่าเชิญคุณ Reika ที่จะคิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ไม่ดี ... " " ใช่มั้ย? อะไรคือสิ่งที่? " หลังจากที่ซากุระจังเมื่อเทียบกับบราวนี่ที่เราทำร่วมกันกับครูคนหนึ่งที่ทำเธอถอนหายใจได้. แน่นอนคุณจะไม่คิดว่ามันอร่อยหลังจากเปรียบเทียบกับของโปร ซากุระจังจะไม่อุดมคติของคุณตั้งบิตสูงเกินไป? "คุณรู้ Reika วัดมีทุกอย่างในขนม คุณต้องวัดทุกอย่างถูกต้อง มันอาจจะเป็นว่าทุกช็อคโกแลตที่ทำด้วยมือของคุณเพื่อให้ห่างไกลได้ทำฉาบฉวยเช่นวันนี้? " " ฉันไม่ได้เป็นเลอะเทอะ ฉันวัดทุกอย่าง. " " แต่เมื่อมันกล่าวว่าหนึ่งช้อนชาสำหรับตัวอย่างเช่นคุณไม่เรียบพื้นผิว คุณเพียงแค่อุ้มและจุ่มลงไป. " " ดีฉันเดา? " แต่มันเป็นเรื่องที่ดี มันถูกมากหรือน้อยวัด. "Reika ผมจะไม่พูดอะไรที่โหดร้าย เพื่อประโยชน์ในการในอนาคตของคุณเข้าร่วมชั้นเรียนทำอาหาร. " " Eehhh ~ " * * * * * * * *妹เมื่อผมกลับถึงบ้านและให้บราวนี่เพื่อ Oniisama และ Otousama ผมได้สรรเสริญมากขึ้นกว่าเดิม. เห็น? คุณกำลังถูกตกใจเกินไปซากุระจัง. แต่ถ้าพวกเขาได้รับการยกย่องฉันมากนี้ฉันเริ่มที่จะจริงต้องการที่จะเรียน. ในวันถัดไปเมื่อผมส่งพวกเขาไปยังอาโออิจังเธอกล่าวว่า "พวกเขากำลังดีจริงๆ ! ฉันรู้สึกประหลาดใจมาก! "เช่นกัน. ทั้งสอง Oniisama และ Otousama สนับสนุนความคิดชั้นเรียนทำอาหารเช่นกันดังนั้นบางทีฉันอาจจะคิดเกี่ยวกับมัน. ฉันต้องการที่จะไปกับซากุระจัง แต่ถ้าเธอจะจู้จี้ที่ผมแต่ละครั้งเช่น ว่าแล้ว ... ซากุระจังคุณรู้ว่าผมคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผ่อนคลายมากขึ้นในชีวิต