Since the 1970s empirical studies o

Since the 1970s empirical studies on international trade have focused on measuring
the nations‟ comparative advantage and their positions in such a continuing scale of comparative advantage. Attempts have been made to quantify the RCA at different levels –enterprise, sectoral (industry) and national levels – by applying various approaches, such as cost; supply-demand (production-consumption); and trade (export-import) approaches (Donges and Riedel, 1977; Balassa, 1979; UNIDO, 1982; Marchese and De Simone, 1989). For example, Donges and Riedel (1977) constructed an index of RCA to analyze the impacts of trade policy on export diversification of 15 LDCs, and found that semi-industrial developing countries exhibited RCA in labor-intensive, raw material-intensive and light manufacturing industries. In a study on the patterns of comparative advantage in the world‟s trade of manufactures, UNIDO (1982) discussed various factors influencing a country‟s comparative advantages. They regarded comparative advantage as a “constant changing (dynamic) concept” and employed three measures of RCA for comparisons: a country‟s share in total exports of manufactures, the net export index (NE index), and export-performance ratio.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ปี 1970
การศึกษาเชิงประจักษ์เกี่ยวกับการค้าระหว่างประเทศที่มีความสำคัญกับการวัดในประเทศ"ได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบและตำแหน่งของพวกเขาในระดับต่อเนื่องของการได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบ พยายามที่จะทำให้ปริมาณอาร์ซีเอในระดับที่แตกต่างกัน -Enterprise, ภาค (อุตสาหกรรม) และระดับชาติ - โดยการใช้วิธีการต่าง ๆ เช่นค่าใช้จ่าย; อุปสงค์อุปทาน (การผลิตการบริโภค); และการค้า (ส่งออกนำเข้า) วิธีการ (Donges และ Riedel 1977; Balassa 1979; UNIDO 1982; Marchese และเด Simone, 1989) ยกตัวอย่างเช่น Donges และ Riedel (1977) สร้างดัชนีของอาร์ซีเอเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบของนโยบายการค้าในการกระจายความเสี่ยงการส่งออก 15 ประเทศพัฒนาน้อยที่สุดและพบว่าประเทศที่กำลังพัฒนากึ่งอุตสาหกรรมแสดงอาร์ซีเอในการใช้แรงงานเข้มข้นวัสดุมากดิบและผลิตไฟ อุตสาหกรรม ในการศึกษารูปแบบของการได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบในโลก "s ทางการค้าของผู้ผลิต UNIDO (1982) กล่าวถึงปัจจัยต่างๆที่มีอิทธิพลต่อประเทศ" ซึ่งเป็นข้อได้เปรียบของการเปรียบเทียบ พวกเขาได้รับการยกย่องได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบว่าเป็น "การเปลี่ยนแปลงคงที่ (ไดนามิก) แนวความคิด" และลูกจ้างสามมาตรการของอาร์ซีเอสำหรับการเปรียบเทียบ: ประเทศ "ส่วนแบ่งในการส่งออกรวมของการผลิต, ดัชนีการส่งออกสุทธิ (ดัชนี NE) และอัตราการส่งออกที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ทำงานมาก .แต่ทำงานมาก .แต่ทำงานมาก .แต่ทำงานมาก .