When an army battalion moved into t

When an army battalion moved into the school in Loharki, on the night of May 17, 1974, the soldiers informed the 2,000 residents of the village in Rajasthan that “air firing” the next day could “cause eye and nose irritation” but that things would “normalise thereafter”, recalled Gulab Singh Rawlot, who was then the chief patron of the 24 village panchayats of Pokhran town.

The next morning, India tested its first nuclear device, exploding an eight-kiloton thermonuclear device in the Pokhran firing range in the Jaisalmer desert, five km from Loharki village. “No one was sure if the explosion would be successful or if the wind would carry harmful radiation and affect us,” Rawlot told Scroll.in. “The villages around the explosion site were counted in the list of ‘martyrs’ as any damage including human health was expected to be like collateral damage in view of the larger good.”

Forty years after India’s Smiling Buddha mission, the villages in the vicinity of the Pokhran test range have long fallen out of the international spotlight. But in the decades since, as they have been beset by what they claim are abnormally high rates of cancer and genetic disorders, these villagers have joined a tragic global circle of residents of nuclear test sites around the world who grapple every day with the fear of radiation exposure.

Among them is Krishna Ram, a 30-year-old labourer from Loharki, who said that his father Kanha Ram died around five years ago of a cancer that caused him to develop a lump on his throat. “It is because of the radiation which took place here,’’ Ram said, pointing to the sand dunes that were formed by the 1974 explosion. “There were no previous cases of cancer or skin irritation in this village. It only started after these explosions.” In May 1998, India conducted a second nuclear explosion in Pokhran.

Crops turn white

Shortly after the first explosion, crops in Loharki and Khetolai, the villages closest to the site, began to turn white. Six months later, villagers started to complain of skin irritation, a burning sensation in eyes and nose and eventually of cancer, genetic disorders and skin diseases in humans and cattle.

Instances of cancer are still commonplace. For instance, Om Prakash and his wife Tulsi Vishnoi lost their 18-year-old daughter, Manisha, in August 2013. The high-school student initially complained of a stinging pain in her ears and was soon struck with partial paralysis of her face. “The doctors told us she had cancer,” said her mother. “By August 20, she left us.” Vishnoi is now collecting medical records and seeking the help of lawyers and the doctors who treated Manisha to investigate whether nuclear radiation was indeed the cause for her death.

“I had a healthy daughter with no previous medical history,” said Om Prakash. “If her cancer was caused due to the nuclear explosions here, I want the government to be accountable for it.”

Another villager, Ramrakh Bishnoi, also blamed his son’s death on the nuclear explosion. Sarvan Bishnoi was born in 2000, two years after five nuclear tests were conducted just 4 km away in Khetolai. “He didn’t have polio,” said his father. “We had vaccinated him, so we couldn’t understand why he was unable to walk at first. We went to the doctor but it did not help him.” Sarvan died in 2008.

Bishnoi is illiterate and has no medical records to establish the exactly cause of his son’s death. But Sarvan’s symptoms seemed very similar to the conditions described by a group of people from Nagasaki and Hiroshima who visited Khetolai in 1998. “They came here and cried when they told us what happened to their families after the nuclear bomb was dropped in their country,” Bishnoi said. “The effects of radiation are very dangerous and we live so close to the site, it is only obvious that all the diseases and deaths in the village are a result of this.”

Over the last four decades, the government has done little to wipe away the villagers’ fears.

Studies at nuclear tests sites around the world indicate rising incidence of cancer as one of the major health impacts. This led Dr Arjun Singh, a former Joint Director of Medical and Health Services in the Jodhpur region, who is also a resident of Loharki village, to carry out a preliminary medical survey in 2009 in the villages within a 10-km radius range of the explosion site. He and a team of doctors spent more than six months on the study.

“There is a definite rise in cancer, genetic abnormality amongst livestock and skin problems in the villages of inner radius from the test site,” said Dr Singh. At the time of the survey, Loharki had around 17 deaths from cancer and Khetolai, 20 deaths.

However, the results of his survey are unpublished due to lack of radiation exposure studies on Pokhran’s water and air, in addition to its human and cattle population. Dr Singh’s medical survey can only be corroborated after such studies are undertaken in Pokhran and the results compared with data in other districts of Jaisalmer that are not exposed to nuclear explosion.

Groundwater contamination

Decades after the tests, experts believe that groundwater in Loharki and other villages could still be contaminated. Robert Jacobs, an associate professor at the Hiroshima Peace Institute, Hiroshima City University, who has studied several nuclear test sites, said that the presence of alpha emitting particles which are widespread at areas around all nuclear test sites remains a serious concern.

“These are a wide variety of particles, some radioactive like plutonium, and some made radioactive by the nuclear blast,” said Jacobs. “In an underground test like Pokhran, a great deal of alpha emitting particles remain in the shafts were the weapons were detonated. Many of these may enter into ground water or be taken up by plants as the shaft decays.”

These particles are hard to detect with a Geiger counter, he said. While the particles cannot penetrate the skin, they can lodge themselves in the body and, over several years, are likely to cause cancers.

The Pokhran range area is approximately 926 km, situated 25 feet to 101 feet below ground level. There is a large sweet water reservoir to the north, approximately 12 km from the Pokhran range, which has water levels at 100 feet to 300 feet below ground level.

“After the explosion in 1974, around 25 rain water tanks and two wells in the village were all damaged and broken,” said Kishan Singh whose own tank in Loharki was damaged. “Some people came and warned us to not drink the water in the beginning as it could be contaminated.’’

Jacobs said that sicknesses recorded around test sites could be caused by many factors other than radiation. “When the sickness is from the widespread dispersal of alpha emitters, it is almost impossible to say they were caused by exposures to radiation,” he said. “The only way that is done is by doing very long term statistical comparisons with similar populations in areas away from nuclear test sites, and so this can take 50 years or more.’’

Jacobs has noted a typically rises in thyroid cancer, stomach and bowel cancer, lung cancer, colon cancer, leukemia and also many types of immune system disorders, occurring in the communities living around nuclear test sites including the ones in Marshal Islands, site of the largest nuclear weapons ever tested by the United States.

Epidemiological test

But in the absence of an epidemiological study in Pokhran – a study of patterns, causes, and effects of health and disease conditions in defined populations over a period of time – it is difficult to establish whether radiation exposure is the cause of cancer in these villages, said MV Ramanna, a physicist at the Princeton University’s Nuclear Futures Laboratory and Program on Science and Global Security, who himself has described numerous examples of the health impact of nuclear activity in his books.

“We cannot just look at an individual cancer victim and determine it is due to radiation,” he said, pointing out that cancers also occur due to natural causes and through exposure to carcinogens. “The Department of Atomic Energy has the necessary technical infrastructure to do the radioactive pathway analysis and there is a need to undertake this study.’’

At present, the DAE measures radiation level around the Pokhran test site twice in a year. It claims that the levels have been normal since the 1974 explosion, so it has never studied the risk of health fallout in Pokhran. “In all these years, the radiation levels have been normal in the background of the test site,” said SK Malhotra, the head of the department’s Public Awareness Division.

He added, “We have not found radiation level to be increased or at risk, so how can there be co-relation with the number of cancer cases.”

However, sceptics point out that studies at other nuclear test sites have revealed the presence of alpha emitters in radiological pathways such as plants, animals and groundwater, which indicate that humans are at risk too. But the DAE has never actually undertaken such studies.

The 2011 Fukushima Daiichi nuclear disaster in Japan, following the meltdown and radiation exposure from three nuclear reactors, led citizens to educate themselves about radiation, its effects and steps to minimise potential exposure. Groups such as Safecast are continuing to map the radiological hazards in Japan, where official government bodies have been lopsided. Jacobs said, such experiments need to begin in Pokhran. “If agencies or citizens groups were to do detailed mapping throughout the areas around Pokhran it may show a very different picture than the one being drawn by officials.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อกองทัพที่ย้ายโรงเรียน Loharki ในคืน 17 พฤษภาคม 1974 ทหารทราบคน 2000 หมู่บ้านในรัฐราชสถานที่ "เครื่องยิง" ในวันถัดไปอาจ "ทำให้เกิดระคายเคืองตาและจมูก" แต่ว่า สิ่งที่ต้อง "normalise หลังจากนั้น" ยกเลิกประชุมสิงห์ Rawlot ซึ่งเป็นสมาชิกสำคัญของ panchayats วิลเลจ 24 เมือง Pokhran แล้วเช้าวันถัดไป อินเดียทดสอบอุปกรณ์นิวเคลียร์แรก ระเบิดอุปกรณ์ thermonuclear แปด kiloton ใน Pokhran ยิงช่วงในไจซาลเมียร์ทะเลทราย ห้ากิโลเมตรจากหมู่บ้าน Loharki "ไม่มีใครแน่ใจว่า ถ้าระเบิดจะประสบความสำเร็จ หรือ ถ้าลมจะมีรังสีที่เป็นอันตราย และส่งผลกระทบต่อเรา Rawlot บอก Scroll.in "หมู่บ้านรอบ ๆ บริเวณกระจายที่นับได้ในรายการ 'อนุสรณ์ผู้เสียสละ' ความเสียหายกับสุขภาพของมนุษย์รวมทั้งคาดว่าจะเป็นเหมือนหลักประกันความเสียหายมุมมองดีใหญ่"สี่สิบปีหลังจากภารกิจของอินเดียพระยิ้ม หมู่บ้านดีช่วงทดสอบ Pokhran ได้ยาวนานลดลงจากสปอตไลท์นานาชาติ แต่ในทศวรรษที่ผ่านมาตั้งแต่ ตามที่พวกเขาได้ถูกรุมเร้า ด้วยสิ่งที่พวกเขาอ้างว่า มีราคาสูงผิดปกติโรคมะเร็งและโรคทางพันธุกรรม ชาวบ้านเหล่านี้ได้เข้าร่วมวงสากลวิปโยคของชาวเว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์ทั่วโลกที่ทุกทุกวันกลัวของรังสีแสงในหมู่พวกเขามีรามกฤษณะ กรรมกรอายุ 30 ปีจาก Loharki ที่กล่าวว่า พ่อกัณหา Ram เสียประมาณห้าปีที่ผ่านมาของมะเร็งที่เป็นสาเหตุให้เขาพัฒนาก้อนบนคอของเขา "ก็เนื่องจากรังสีที่เกิดขึ้นที่นี่ รามกล่าวว่า ชี้เที่ยวทรายที่ถูกก่อตั้งขึ้น โดยการกระจาย 1974 " ไม่ระคายเคืองผิวหนังหรือมะเร็งในหมู่บ้านนี้กรณีที่ก่อนหน้านี้ได้ เพียงเริ่มต้นหลังจากระเบิดนี้" ใน 1998 พฤษภาคม อินเดียดำเนินการระเบิดนิวเคลียร์สองใน Pokhranพืชเปิดสีขาวหลังจากการระเบิดครั้งแรก พืชใน Loharki และ Khetolai หมู่บ้านใกล้เคียงกับไซต์ เริ่มเปิดสีขาว หกเดือน ชาวบ้านเริ่มบ่นของผิวระคายเคือง แสบตาและจมูก และโรคมะเร็ง โรคทางพันธุกรรม และโรคผิวหนังในมนุษย์และสัตว์เลี้ยงดาด ๆ ธรรมดายังอินสแตนซ์ของมะเร็งได้ ตัวอย่าง ชออมและภรรยา Tulsi Vishnoi สูญเสียพวกเขาอายุ 18 ปีลูกสาว Manisha ในปี 2013 เดือนสิงหาคม นักเรียนโรงเรียนมัธยมเริ่มเปดปวด stinging ในหูของเธอ และเร็ว ๆ นี้หลงกับอัมพาตบางส่วนของใบหน้าของเธอ "แพทย์บอกเราเธอมีมะเร็ง กล่าวว่า แม่ของเธอ "โดยที่ 20 สิงหาคม เธอทิ้งเรา" Vishnoi คือตอนนี้รวบรวมรักษา และแสวงหาความช่วยเหลือของทนายความและหมอรักษา Manisha สืบว่า รังสีนิวเคลียร์เป็นจริงสาเหตุการตายของเธอ"ผมมีลูกสาวมีสุขภาพดีที่ไม่มีประวัติทางการแพทย์ก่อนหน้านี้ กล่าวว่า ชออม "ถ้าเกิดมะเร็งของเธอเนื่องจากระเบิดนิวเคลียร์ที่นี่ อยากรัฐบาลต้องรับผิดชอบมัน"ชาวบ้านอื่น Ramrakh Bishnoi ยังตำหนิบุตรของท่านตายในระเบิดนิวเคลียร์ Sarvan Bishnoi เกิดใน 2000 สองปีหลังจากที่ได้ดำเนินการทดสอบนิวเคลียร์ห้าเพียง 4 กม.จากใน Khetolai "ไม่ได้มีโรคโปลิโอ กล่าวว่า พ่อของเขา "เราได้ฉีดเขา ดังนั้นเราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่เดินครั้งแรก เราไปปรึกษากับคุณหมอ แต่มันไม่ได้ช่วยให้เขา" Sarvan เสียชีวิตในปีพ.ศ. 2551Bishnoi illiterate และมีระเบียนทางการแพทย์ไม่สร้างว่าสาเหตุของการเสียชีวิตของบุตร แต่อาการของ Sarvan ดูเหมือนคล้ายกับเงื่อนไขที่อธิบายไว้ โดยคนจากฮิโรชิมาและนางาซากิที่เข้าเยี่ยมชม Khetolai ในปี 1998 "พวกเขามาที่นี่ และร้องเมื่อพวกเขาบอกเราว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของพวกเขาหลังจากระเบิดนิวเคลียร์ถูกตัดทิ้งในประเทศของพวกเขา Bishnoi กล่าวว่า "ผลกระทบของรังสีที่มีอันตรายมาก และเราอยู่ใกล้กับเว็บไซต์ มีเฉพาะโรคและเสียชีวิตในหมู่บ้านทั้งหมดผลนี้ชัดเจน"กว่าสี่ทศวรรษ รัฐบาลได้แล้วน้อยเช็ดความกลัวของชาวบ้านศึกษาที่เว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์ทั่วโลกบ่งชี้เพิ่มขึ้นอุบัติการณ์ของโรคมะเร็งเป็นหนึ่งในผลกระทบต่อสุขภาพที่สำคัญ นี้นำสิงห์ Arjun Dr อดีตร่วมกรรมการแพทย์และบริการสุขภาพในภูมิภาคโชติปุระ ที่อยู่อาศัยของหมู่บ้าน Loharki ดำเนินการสำรวจทางการแพทย์เบื้องต้นในพื้นที่ในระยะรัศมี 10 กิโลเมตรของไซต์ขยาย เขาและทีมแพทย์ใช้เวลากว่าหกเดือนในการศึกษา"มีเป็นมะเร็ง ความผิดปกติทางพันธุกรรมท่ามกลางปัญหาปศุสัตว์และผิวหนังในหมู่บ้านภายในรัศมีจากไซต์ทดสอบ ขึ้นแน่นอน" กล่าวว่า ดร.สิงห์ ในขณะการสำรวจ Loharki มีประมาณ 17 เสียชีวิตจากโรคมะเร็งและ Khetolai เสียชีวิต 20อย่างไรก็ตาม ผลการสำรวจของเขาจะยกเลิกการประกาศขาดการศึกษาแสงรังสีในน้ำและอากาศ นอกจากประชากรมนุษย์และสัตว์เลี้ยงของ Pokhran สามารถจะ corroborated สำรวจทางการแพทย์ของดร.สิงห์หลังจากดำเนินการศึกษาดังกล่าวใน Pokhran และผลการเปรียบเทียบกับข้อมูลในเขตอื่น ๆ ทั้งที่ไม่ได้สัมผัสกับระเบิดนิวเคลียร์ปนเปื้อนของน้ำบาดาลทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากการทดสอบ ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า น้ำบาดาลใน Loharki และหมู่บ้านอื่น ๆ สามารถยังสามารถปนเปื้อน โรเบิร์ตเจคอปส์ ศาสตราจารย์ที่สถาบันฮิสันติภาพ ฮิโรชิมาเมืองมหาวิทยาลัย ที่ได้ศึกษาเว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์หลาย กล่าวว่า สถานะของอัลฟาเปล่งอนุภาคซึ่งแพร่หลายในพื้นที่รอบ ๆ เว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์ทั้งหมด ยังคงเป็น กังวลอย่างรุนแรง"นี่คือความหลากหลายของอนุภาค กัมมันตรังสีบางอย่างเช่นพลูโทเนียม และบางทำให้กัมมันตรังสีจากระเบิดนิวเคลียร์ กล่าวว่า เจคอปส์ "ในการทดสอบดินเช่น Pokhran เปล่งอนุภาคแอลฟามากอยู่ในเพลามีอาวุธมีระเบิด มากอาจใส่ลงในน้ำใต้ดิน หรือจะถูกใช้ โดยพืชเป็น decays เพลา"อนุภาคเหล่านี้จะยากที่จะตรวจสอบ ด้วยเป็นมูลเลอร์เคาน์เตอร์ เขากล่าวว่า ในขณะที่อนุภาคไม่สามารถเจาะผิว พวกเขาสามารถแม่ตัวเองในร่างกาย และ หลายปี มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดมะเร็งบริเวณช่วง Pokhran เป็นประมาณ 926 กิโลเมตร ห้อง 25 ฟุต 101 ฟุตต่ำกว่าระดับพื้นดิน มีห้วงน้ำใหญ่หวานไปเหนือ จากช่วง Pokhran ซึ่งระดับน้ำที่เท้า 100 300 ฟุตต่ำกว่าระดับพื้นดิน ประมาณ 12 กิโลเมตร"หลังจากการกระจายใน 1974 ถังน้ำฝนประมาณ 25 และสองบ่อในหมู่บ้านเสียหายทั้งหมด และ หัก กล่าวว่า สิงห์ในปุชการ์ถังเองใน Loharki เสียหาย "บางคนมา และเตือนเราจะไม่ดื่มน้ำในจุดเริ่มต้นอาจปนเปื้อน ''เจคอปส์กล่าวว่า บันทึกสถานเว็บไซต์ทดสอบโรคอาจเกิดจากหลายปัจจัยไม่ใช่รังสี "เมื่อโรคจาก dispersal แพร่หลายของอัลฟา emitters มันเกือบเป็นไปไม่ได้ว่าพวกเขาได้เกิดจากการถ่ายภาพการฉายรังสี, " เขากล่าวว่า "วิธีเดียวที่จะทำคือการทำระยะยาวเปรียบเทียบสถิติประชากรคล้ายคลึงกันในพื้นที่จากเว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์ และดังนั้น อาจต้องใช้เวลา 50 ปีหรือมากกว่า ''เจคอปส์ได้กล่าวขึ้นโดยทั่วไปในมะเร็งต่อมไทรอยด์ กระเพาะอาหาร และมะเร็งลำไส้ มะเร็งปอด มะเร็งลำไส้ใหญ่ มะเร็งเม็ดเลือดขาว และระบบภูมิคุ้มกันโรค เกิดขึ้นในชุมชนที่อาศัยอยู่โดยรอบรวมทั้งคนในหมู่เกาะมาแชล ของอาวุธนิวเคลียร์ที่ใหญ่ที่สุดที่เคยทดสอบ โดยสหรัฐอเมริกาทดสอบนิวเคลียร์ยังหลายชนิดทดสอบความแต่ในกรณีการศึกษาความใน Pokhran-การศึกษารูปแบบ สาเหตุ และผลของเงื่อนไขสุขภาพและโรคในกลุ่มประชากรที่กำหนดระยะเวลา – จึงยากที่จะสร้างว่า รังสีแสงเป็นสาเหตุของโรคมะเร็งในหมู่บ้านเหล่านี้ กล่าวว่า MV Ramanna, physicist ที่มหาวิทยาลัยพรินซ์ตันในอนาคตห้องปฏิบัติการนิวเคลียร์และโปรแกรมวิทยาศาสตร์และรักษาความปลอดภัยทั่วโลก ที่ตัวเองมีอธิบายไว้อย่างมากมายของผลกระทบต่อสุขภาพของกิจกรรมนิวเคลียร์ในหนังสือของเขา"เราไม่เพียงมองเหยื่อมะเร็งแต่ละตัว และกำหนดก็เนื่องจากรังสี เขากล่าวว่า ชี้ให้เห็นว่า มะเร็งเกิดขึ้น จากสาเหตุธรรมชาติ และสัมผัสกับสารก่อมะเร็ง "กรมธุรกิจพลังงานอะตอมมีโครงสร้างพื้นฐานทางเทคนิคจำเป็นต้องทำการวิเคราะห์ทางเดินของกัมมันตรังสี และไม่จำเป็นต้องทำการศึกษานี้ ''ในปัจจุบัน แดวัดระดับรังสีรอบ ๆ บริเวณทดสอบ Pokhran สองครั้งในปี มันอ้างว่า ระดับที่ได้รับปกติตั้งแต่ 1974 กระจาย ดังนั้นจึงไม่ได้ศึกษาความเสี่ยงของสุขภาพออกมาเสียใน Pokhran "ในปีนี้ทั้งหมด ระดับรังสีได้รับปกติในพื้นหลังของเว็บไซต์ทดสอบ กล่าวว่า SK Malhotra หัวหน้าฝ่ายจิตสำนึกสาธารณะของเขาเพิ่ม "เราไม่พบรังสีระดับที่จะเพิ่ม ขึ้นเสี่ยง ดังนั้นมีจะความสัมพันธ์ร่วมกับหมายเลขของกรณีโรคมะเร็ง"อย่างไรก็ตาม sceptics ชี้ว่า ศึกษาที่เว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์อื่น ๆ ได้เปิดเผยของ emitters อัลฟาในมนต์ radiological พืช สัตว์ และน้ำ บาดาล ซึ่งบ่งชี้ว่า มนุษย์จะเสี่ยงเกินไป แต่แดได้ดำเนินการศึกษาดังกล่าวไม่จริงภัยนิวเคลียร์ฟุกุชิมะไดอิจิ 2011 ในญี่ปุ่น ต่อแสงหลอมและรังสีจากเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ 3 นำประชาชนเพื่อใหตัวเองเกี่ยวกับรังสี ผลกระทบ และขั้นตอนเพื่อลดความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น กลุ่มเช่น Safecast ได้ทำการแมปอันตราย radiological ในญี่ปุ่น ที่หน่วยงานราชการอย่างเป็นทางการเท่าไหร่ เจคอปส์กล่าว การทดลองดังกล่าวจำเป็นต้องเริ่มต้นใน Pokhran "หน่วยงานหรือกลุ่มประชาชน ได้ทำรายละเอียด แมปทั่วพื้นที่รอบ ๆ Pokhran มันอาจแสดงรูปภาพแตกต่างกันมากจากการออก โดยเจ้าหน้าที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อกองทัพกองทัพย้ายเข้ามาอยู่ในโรงเรียน Loharki ที่ในคืนวันที่ 17 พฤษภาคมที่ 1974 ทหารแจ้ง 2000 ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในรัฐราชสถานที่ "ยิงอากาศ" ในวันถัดไปจะ "ตาสาเหตุและการระคายเคืองจมูก" แต่ที่สิ่งที่ จะ "ปกติหลังจากนั้น" จำ Gulab ซิงห์ Rawlot ซึ่งตอนนั้นผู้มีพระคุณหัวหน้าของ 24 panchayats หมู่บ้านเมือง Pokhran. เช้าวันรุ่งอินเดียทดสอบอุปกรณ์นิวเคลียร์เป็นครั้งแรกระเบิดอุปกรณ์แสนสาหัสแปดกิโลอยู่ในช่วงการยิง Pokhran ใน ทะเลทราย Jaisalmer ห้ากิโลเมตรจากหมู่บ้าน Loharki "ไม่มีใครแน่ใจว่าเป็นระเบิดจะประสบความสำเร็จหรือถ้าลมจะพารังสีที่เป็นอันตรายและส่งผลกระทบต่อเรา" Rawlot บอก Scroll.in "หมู่บ้านรอบเว็บไซต์ระเบิดถูกนับรวมอยู่ในรายชื่อของ 'เสียสละ' เป็นความเสียหายรวมทั้งสุขภาพของมนุษย์ใด ๆ ที่คาดว่าจะเป็นเช่นหลักประกันความเสียหายในมุมมองของดีที่มีขนาดใหญ่." สี่สิบปีหลังจากที่ภารกิจของพระพุทธรูปยิ้มของอินเดีย, หมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียง ในช่วงที่การทดสอบ Pokhran ได้ลดลงยาวออกมาจากสปอตไลระหว่างประเทศ แต่ในทศวรรษที่ผ่านมานับตั้งแต่ที่พวกเขาได้รับการรุมเร้าด้วยสิ่งที่พวกเขาอ้างว่าเป็นอัตราที่สูงผิดปกติของโรคมะเร็งและโรคทางพันธุกรรมชาวบ้านเหล่านี้ได้เข้าร่วมเป็นวงกลมทั่วโลกที่น่าเศร้าของผู้อยู่อาศัยในสถานที่ทดสอบนิวเคลียร์ทั่วโลกที่เผชิญทุกวันด้วยความกลัวของ ได้รับรังสี. ในหมู่พวกเขาเป็นกฤษณะรามคนงาน 30 ปีจาก Loharki ใครบอกว่าพ่อของเขาเสียชีวิต Kanha รามประมาณห้าปีที่ผ่านมาของมะเร็งที่ทำให้เขาพัฒนาก้อนในลำคอของเขาเป็น "มันเป็นเพราะรังสีที่เกิดขึ้นที่นี่ '' รามกล่าวว่าชี้ไปที่เนินทรายที่ถูกสร้างขึ้นโดยการระเบิด 1974 "ไม่มีกรณีที่ก่อนหน้านี้ของโรคมะเร็งหรือการระคายเคืองผิวหนังในหมู่บ้านนี้ มันเริ่มต้นเท่านั้นหลังจากที่ระเบิดเหล่านี้. "ในเดือนพฤษภาคมปี 1998 อินเดียได้ทำการระเบิดนิวเคลียร์ครั้งที่สองใน Pokhran. พืชเปลี่ยนเป็นสีขาวไม่นานหลังจากการระเบิดครั้งแรกในพืช Loharki Khetolai และหมู่บ้านใกล้เคียงกับเว็บไซต์ที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว หกเดือนต่อมาชาวบ้านเริ่มบ่นของการระคายเคืองผิวรู้สึกแสบร้อนในสายตาและจมูกและในที่สุดของโรคมะเร็ง, โรคทางพันธุกรรมและโรคผิวหนังในมนุษย์และสัตว์. อินสแตนซ์ของโรคมะเร็งยังคงเป็นเรื่องธรรมดา ยกตัวอย่างเช่นอ้อมแกชและภรรยาของเขา Tulsi Vishnoi สูญเสียลูกสาว 18 ปีของพวกเขา Manisha ในเดือนสิงหาคมปี 2013 ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมในตอนแรกบ่นของอาการปวดแสบในหูของเธอและถูกตีเร็ว ๆ นี้กับอัมพาตบางส่วนของใบหน้าของเธอ "แพทย์บอกกับเราว่าเธอเป็นมะเร็ง" แม่ของเธอกล่าวว่า "โดยวันที่ 20 สิงหาคมที่เธอทิ้งเรา." Vishnoi อยู่ในขณะนี้การจัดเก็บเวชระเบียนและการแสวงหาความช่วยเหลือของทนายความและแพทย์ที่ได้รับการรักษา Manisha ที่จะตรวจสอบว่ารังสีนิวเคลียร์เป็นจริงสาเหตุของการตายของเธอ. "ผมมีลูกสาวสุขภาพที่มีก่อนหน้านี้ ประวัติทางการแพทย์ "อ้อมแกชกล่าวว่า "ถ้าเธอถูกโรคมะเร็งเกิดจากการระเบิดของนิวเคลียร์ที่นี่ฉันต้องการรัฐบาลที่จะต้องรับผิดชอบในการมัน." ชาวบ้านอีก Ramrakh Bishnoi ยังตำหนิการตายของลูกชายของเขาที่ระเบิดนิวเคลียร์ Sarvan Bishnoi เกิดในปี 2000 สองปีหลังจากที่ห้าการทดสอบนิวเคลียร์ได้ดำเนินการเพียง 4 กิโลเมตรห่างใน Khetolai "เขาไม่ได้มีโรคโปลิโอ" พ่อของเขากล่าวว่า "เราได้รับการฉีดวัคซีนเขาดังนั้นเราจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่สามารถที่จะเดินไปในตอนแรก เราไปพบแพทย์ แต่มันไม่ได้ช่วยให้เขา. "Sarvan เสียชีวิตในปี 2008 Bishnoi คือการศึกษาและไม่มีบันทึกทางการแพทย์ที่จะสร้างว่าสาเหตุของการเสียชีวิตของลูกชายของเขา แต่อาการ Sarvan ดูเหมือนคล้ายกับเงื่อนไขที่อธิบายไว้โดยกลุ่มของผู้คนจากนางาซากิและฮิโรชิที่เข้าเยี่ยมชม Khetolai ในปี 1998 "พวกเขามาที่นี่และร้องไห้เมื่อพวกเขาบอกกับเราว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของพวกเขาหลังจากที่ระเบิดนิวเคลียร์ถูกทิ้งในประเทศของพวกเขา "Bishnoi กล่าวว่า "ผลกระทบของรังสีจะมีอันตรายมากและเราอยู่ใกล้กับสถานที่นั้นก็เป็นเพียงเห็นได้ชัดว่าทุกโรคและเสียชีวิตในหมู่บ้านที่มีผลจากการนี้." กว่าสี่ทศวรรษที่ผ่านมารัฐบาลได้ทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะเช็ด ไปกับความกลัวของชาวบ้าน. การศึกษาในสถานที่ทดสอบอาวุธนิวเคลียร์ทั่วโลกระบุว่าอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งเป็นหนึ่งในผลกระทบต่อสุขภาพที่สำคัญ เรื่องนี้ทำให้ดรอาร์จันซิงห์อดีตร่วมอำนวยการฝ่ายบริการด้านการแพทย์และสุขภาพในภูมิภาคโช ธ ปุระที่ยังเป็นถิ่นที่อยู่ของหมู่บ้าน Loharki เพื่อดำเนินการสำรวจทางการแพทย์เบื้องต้นในปี 2009 ในหมู่บ้านในช่วงรัศมี 10 กิโลเมตรของ เว็บไซต์ระเบิด เขาและทีมงานของแพทย์ใช้เวลากว่าหกเดือนในการศึกษา. "มีการเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนในการเป็นโรคมะเร็ง, ความผิดปกติทางพันธุกรรมในหมู่ปศุสัตว์และปัญหาผิวในหมู่บ้านภายในรัศมีจากเว็บไซต์ของการทดสอบคือ" ซิงห์กล่าวว่าดร ในช่วงเวลาของการสำรวจที่ Loharki มีประมาณ 17 เสียชีวิตจากโรคมะเร็งและ Khetolai 20 เสียชีวิต. อย่างไรก็ตามผลการสำรวจของเขาจะไม่ถูกเผยแพร่เนื่องจากการขาดการศึกษาได้รับรังสีในน้ำ Pokhran และปรับอากาศนอกเหนือไปจากประชากรมนุษย์และวัวควายของตน . ดรสำรวจทางการแพทย์ของซิงห์เท่านั้นที่สามารถยืนยันหลังจบการศึกษาดังกล่าวจะดำเนินการใน Pokhran และผลเมื่อเทียบกับข้อมูลในเขตอื่น ๆ ของ Jaisalmer ที่ไม่ได้สัมผัสกับระเบิดนิวเคลียร์. การปนเปื้อนน้ำใต้ดินทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากการทดสอบผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่าน้ำบาดาลใน Loharki และหมู่บ้านอื่น ๆ ยังคงได้รับการปนเปื้อน โรเบิร์ตจาคอบส์ศาสตราจารย์ที่สถาบันสันติภาพฮิโรชิมาฮิโรชิมาเมืองมหาวิทยาลัยที่มีการศึกษาหลายเว็บไซต์ทดสอบนิวเคลียร์กล่าวว่าการปรากฏตัวของอนุภาคแอลฟาเปล่งซึ่งเป็นที่แพร่หลายในพื้นที่รอบสถานที่ทดสอบนิวเคลียร์ยังคงเป็นความกังวลอย่างรุนแรง. "เหล่านี้เป็น ความหลากหลายของอนุภาคกัมมันตรังสีบางอย่างเช่นพลูโตเนียมและบางส่วนของสารกัมมันตรังสีที่ทำโดยระเบิดนิวเคลียร์ "จาคอบส์กล่าวว่า "ในการทดสอบใต้ดินเช่น Pokhran, การจัดการที่ดีของอัลฟาอนุภาคเปล่งยังคงอยู่ในเพลาถูกอาวุธที่ถูกจุดชนวน หลายเหล่านี้อาจจะใส่ลงไปในน้ำพื้นดินหรือถูกนำขึ้นมาจากพืชเป็นเพลาสลายตัว. "อนุภาคเหล่านี้เป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบกับเคาน์เตอร์วัดเขากล่าวว่า ในขณะที่อนุภาคไม่สามารถผ่านเข้าไปในผิวหนังที่พวกเขาสามารถยื่นตัวเองในร่างกายและในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดโรคมะเร็ง. พื้นที่ช่วง Pokhran จะอยู่ที่ประมาณ 926 กม. ตั้งอยู่ที่ 25 ฟุตถึง 101 ฟุตใต้ระดับพื้นดิน มีอ่างเก็บน้ำน้ำหวานขนาดใหญ่ไปทางทิศเหนือคือประมาณ 12 กม. จากช่วง Pokhran ซึ่งมีระดับน้ำที่ 100 ฟุต 300 ฟุตต่ำกว่าระดับพื้นดิน. "หลังจากการระเบิดในปี 1974 รอบถังเก็บน้ำ 25 ฝนและสองหลุมใน หมู่บ้านทุกคนได้รับความเสียหายและเสีย "Kishan ซิงห์ที่มีรถถังของตัวเองใน Loharki ได้รับความเสียหายกล่าวว่า "คนบางคนมาเตือนเราจะไม่ดื่มน้ำในจุดเริ่มต้นในขณะที่มันอาจจะมีการปนเปื้อน. '' จาคอบส์กล่าวว่าโรคที่บันทึกไว้ไปรอบ ๆ สถานที่ทดสอบอาจจะเกิดจากหลายปัจจัยอื่น ๆ นอกเหนือจากการฉายรังสี "เมื่อเจ็บป่วยจากการแพร่กระจายอย่างกว้างขวางของรังสีอัลฟาก็เกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าพวกเขาได้รับความเสี่ยงที่เกิดจากรังสี" เขากล่าว "วิธีเดียวที่จะทำคือการทำในระยะยาวมากการเปรียบเทียบทางสถิติที่มีประชากรที่คล้ายกันในพื้นที่ที่อยู่ห่างจากสถานที่ทดสอบนิวเคลียร์และอื่น ๆ อาจใช้เวลา 50 ปีหรือมากกว่านั้น. '' จาคอบส์ได้ตั้งข้อสังเกตมักจะเพิ่มขึ้นในมะเร็งต่อมไทรอยด์, กระเพาะอาหารและ มะเร็งลำไส้มะเร็งปอดมะเร็งลำไส้ใหญ่มะเร็งเม็ดเลือดขาวและหลายประเภทของความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายที่เกิดขึ้นในชุมชนที่อาศัยอยู่รอบ ๆ สถานที่ทดสอบนิวเคลียร์รวมทั้งคนในหมู่เกาะจอมพลเว็บไซต์ของอาวุธนิวเคลียร์ที่ใหญ่ที่สุดเคยทดสอบโดยสหรัฐอเมริกา. การทดสอบทางระบาดวิทยาแต่ในกรณีที่ไม่มีการศึกษาทางระบาดวิทยาใน Pokhran - การศึกษาของรูปแบบสาเหตุและผลกระทบของการมีสุขภาพและเงื่อนไขการเกิดโรคในประชากรที่กำหนดในช่วงเวลา - มันเป็นเรื่องยากที่จะสร้างไม่ว่าจะได้รับรังสีที่เป็นสาเหตุของโรคมะเร็งในหมู่บ้านเหล่านี้ กล่าวว่า MV Ramanna ฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยพรินซ์นิวเคลียร์ฟิวเจอร์ห้องปฏิบัติการและโปรแกรมวิทยาศาสตร์และทั่วโลกการรักษาความปลอดภัยที่ตัวเองได้อธิบายตัวอย่างมากมายของผลกระทบต่อสุขภาพของกิจกรรมนิวเคลียร์ในหนังสือของเขา. "เราไม่สามารถเพียงแค่มองไปที่เหยื่อโรคมะเร็งบุคคลและ ตรวจสอบเป็นเพราะรังสี "เขากล่าวชี้ให้เห็นว่าการเกิดโรคมะเร็งนอกจากนี้ยังเกิดขึ้นเนื่องจากสาเหตุตามธรรมชาติและผ่านการสัมผัสกับสารก่อมะเร็ง "กรมพลังงานปรมาณูมีโครงสร้างพื้นฐานทางเทคนิคที่จำเป็นในการทำวิเคราะห์ทางเดินของสารกัมมันตรังสีและมีความจำเป็นที่จะดำเนินการศึกษานี้. '' ปัจจุบัน DAE วัดระดับรังสีรอบเว็บไซต์ทดสอบ Pokhran สองครั้งในปี มันอ้างว่าอยู่ในระดับที่ได้รับตามปกติตั้งแต่การระเบิดปี 1974 ดังนั้นจึงไม่เคยมีการศึกษาความเสี่ยงของผลกระทบต่อสุขภาพใน Pokhran "ในทุกปีเหล่านี้ระดับรังสีที่ได้รับตามปกติในพื้นหลังของเว็บไซต์ทดสอบที่" เอสเค Malhotra หัวของฝ่ายให้ความรู้สาธารณะของกรมที่. กล่าวว่าเขาเสริมว่า"เรายังไม่พบระดับรังสีที่จะเพิ่มขึ้นหรือมีความเสี่ยง ดังนั้นวิธีการที่สามารถมีได้ร่วมความสัมพันธ์กับจำนวนผู้ป่วยโรคมะเร็ง. "อย่างไรก็ตามคลางแคลงชี้ให้เห็นว่าการศึกษาในสถานที่ทดสอบนิวเคลียร์อื่นๆ ได้เผยให้เห็นถึงการปรากฏตัวของรังสีอัลฟาในทางเดินรังสีเช่นพืชสัตว์และน้ำใต้ดินซึ่งแสดงให้เห็นว่า มนุษย์ที่มีความเสี่ยงมากเกินไป แต่ DAE ไม่เคยมีการดำเนินการจริงการศึกษาดังกล่าว. 2011 ฟุกุชิมะไดอิจิภัยพิบัตินิวเคลียร์ในประเทศญี่ปุ่นต่อไปนี้วิกฤตและได้รับรังสีจากสามเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์นำประชาชนที่จะรู้เองเกี่ยวกับการฉายรังสีผลกระทบและขั้นตอนในการลดความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น กลุ่มเช่น Safecast อย่างต่อเนื่องเพื่อ map อันตรายรังสีในประเทศญี่ปุ่นที่หน่วยงานของรัฐบาลอย่างเป็นทางการได้รับการลำเอียง จาคอบส์กล่าวว่าการทดลองดังกล่าวจำเป็นที่จะต้องเริ่มต้นใน Pokhran "ถ้าหน่วยงานหรือกลุ่มประชาชนที่มีการทำรายละเอียดการทำแผนที่ทั่วพื้นที่รอบ Pokhran มันอาจจะแสดงให้เห็นภาพที่แตกต่างกันมากกว่าหนึ่งถูกดึงโดยเจ้าหน้าที่."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อทหารกองพันย้ายเข้าไปเรียนที่โรงเรียนใน loharki ในคืนที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2517 , ทหารแจ้ง 2000 ชาวบ้านของหมู่บ้านในราชสถานที่ " เครื่องยิง " วันต่อมา " อาจทำให้เกิดการระคายเคืองตาและจมูก " แต่ก็ " ปกติหลังจากนั้น " เรียกคืน Gulab Singh rawlot , ผู้ที่เป็นแล้ว ผู้อุปถัมภ์ของหัวหน้า 24 หมู่บ้านของเมืองโปคราน

เช้าวันรุ่งขึ้น อินเดียทดสอบอุปกรณ์นิวเคลียร์ครั้งแรก , ระเบิด 8 กิโลตันอุปกรณ์ปรมาณูในโปครานซ้อมยิงปืนใน Jaisalmer ทะเลทราย , 5 กม. จาก loharki หมู่บ้าน " ไม่มีใครว่า ถ้าระเบิดจะประสบความสำเร็จ หรือถ้าลมจะส่งรังสีที่เป็นอันตรายและส่งผลกระทบต่อเรา " rawlot บอก scroll.in ." หมู่บ้านรอบๆ ที่เกิดเหตุ ถูกนับรวมอยู่ในรายชื่อของผู้พลีชีพ ' ความเสียหายใด ๆรวมทั้งสุขภาพของมนุษย์ที่คาดว่าจะเป็นเหมือนหลักประกันความเสียหายในมุมมองของที่มีขนาดใหญ่ที่ดี "

สี่สิบปีหลังจากที่อินเดียยิ้มภารกิจของพระพุทธเจ้า หมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียงของโปครานทดสอบช่วงยาวลดลงจาก เด่นระหว่างประเทศ แต่ในทศวรรษที่ผ่านมาตั้งแต่พวกเขาได้ถูกรุมเร้า ด้วยสิ่งที่พวกเขาอ้างว่ามีอัตราสูงผิดปกติ และความผิดปกติทางพันธุกรรมของมะเร็ง ชาวบ้านเหล่านี้ได้เข้าร่วมวงระดับโลกที่น่าเศร้าของผู้ทดสอบนิวเคลียร์ไซต์ทั่วโลกที่ต่อสู้ทุกวัน ด้วยกลัวรังสี

ในหมู่พวกเขาคือ กฤษณะ ราม อายุ 30 ปี จาก loharki กรรมกร ,ใครบอกว่าพ่อกัณหาบุรีรัมย์ตายประมาณห้าปีที่ผ่านมาของมะเร็งที่เกิดจากเขาเพื่อพัฒนาก้อนในลำคอของเขา " มันเป็นเพราะรังสีซึ่งเกิดขึ้นที่นี่ " รามพูดแล้วชี้ไปที่เนินทรายที่ถูกสร้างขึ้นโดย 1974 เกิดการระเบิด " ไม่มีก่อนหน้ากรณีของโรคมะเร็งหรือระคายเคืองผิว ในหมู่บ้านนี้ มันเพิ่งเริ่มเท่านั้น หลังจากการระเบิดเหล่านี้ . " ในเดือนพฤษภาคม 1998อินเดียทดลองระเบิดนิวเคลียร์ที่สองในโปคราน

พืชเปลี่ยนเป็นสีขาว

หลังจากก่อนการระเบิด และพืชใน loharki khetolai หมู่บ้านใกล้เว็บไซต์ เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว หกเดือนต่อมา ชาวบ้านเริ่มบ่นของการระคายเคืองผิวหนัง ปวดแสบปวดร้อนในดวงตาและจมูก และในที่สุดของมะเร็ง ความผิดปกติทางพันธุกรรมและโรคผิวหนังในมนุษย์และปศุสัตว์ .

กรณีของโรคมะเร็งยังธรรมดา เช่น โอม ประกาศ และภรรยาของเขา Tulsi vishnoi ที่หายไปของตน อายุ 18 ปี ลูกสาว manisha ในเดือนสิงหาคม 2556 โรงเรียนสูงนักเรียนเริ่มบ่นของปวดแสบในหูของเธอ และไม่นานก็หลงกับอัมพาตบางส่วนของใบหน้าของเธอ " หมอบอกว่าแม่เป็นมะเร็ง , " กล่าวว่าแม่ของเธอ " 20 สิงหาคม เธอทิ้งพวกเรา" vishnoi ขณะนี้จัดเก็บเวชระเบียน และการแสวงหาความช่วยเหลือของทนายความและแพทย์ผู้รักษา manisha เพื่อตรวจสอบว่า รังสีนิวเคลียร์แน่นอนสาเหตุการตายของเธอ

" ฉันมีลูกสาวที่สุขภาพไม่ก่อนหน้าประวัติศาสตร์การแพทย์กล่าวว่า " โอม ประกาศ . " ถ้ามะเร็งของเธอเกิดจากการระเบิดนิวเคลียร์นี่ ฉันต้องการให้รัฐบาลรับผิดชอบเอง "

อื่นในหมู่บ้าน ramrakh Bishnoi ยังโทษการตายของลูกชายของเขาในการระเบิดนิวเคลียร์ sarvan Bishnoi เกิดในปี 2000 สองปีหลังจากการทดสอบจำนวน 5 นิวเคลียร์เพียง 4 กม. ใน khetolai . " เขาไม่ได้มีโรคโปลิโอ " พ่อของเขากล่าว " เราได้พบเขา เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่สามารถเดินในตอนแรก เราก็ไปหาหมอ แต่มันไม่ได้ช่วยให้เขา" sarvan เสียชีวิตใน 2008 .

Bishnoi เป็นผู้ไม่รู้หนังสือ และไม่มีประวัติทางการแพทย์สร้างจริงๆ เพราะลูกชายของเขาตาย แต่อาการ sarvan มันดูคล้ายกันมากกับเงื่อนไขที่อธิบายไว้โดยกลุ่มชาวบ้านและผู้เข้าชมจากฮิโรชิมานางาซากิ khetolai ในปี 1998" พวกเขามาที่นี่และร้องไห้เมื่อพวกเขาบอกเราว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของพวกเขาหลังจากที่ระเบิดนิวเคลียร์ถูกทิ้งในประเทศของพวกเขา " Bishnoi กล่าว " ผลของรังสีที่เป็นอันตรายมากและเราอยู่เพื่อปิดเว็บไซต์ มันชัดเจนว่า ทุกโรคและการตายในบ้านเป็นผลของนี้ "

ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมารัฐบาลได้ทำเพียงเล็กน้อยเพื่อขจัดความกลัวของชาวบ้าน

ศึกษาทดสอบนิวเคลียร์ไซต์ทั่วโลก พบอุบัติการณ์ของโรคมะเร็งเป็นหนึ่งในสาขาสุขภาพ ผลกระทบ นี้นำ ดร. จัน ซิงห์ , อดีตผู้อำนวยการร่วมของการบริการทางการแพทย์และสาธารณสุขใน Jodhpur เขตซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ของ loharki หมู่บ้าน