The U.S. and Cuba sure know how to

The U.S. and Cuba sure know how to hold a grudge. When Fidel Castro came to power in 1959, relations between the two countries quickly devolved into bitter arguments, political grandstanding and the occasional international crisis. And while Cuba lies less than 100 miles (160 km) off the coast of Florida, the two nations have had no diplomatic relations since 1961 and use Switzerland as a mediator whenever they need to talk. But maybe — finally — things might change. On April 13 President Barack Obama announced that he would lift some longstanding restrictions, allowing Cuban Americans to visit and send remittances to their families and easing — but not removing — the 47-year-old economic embargo on the island nation. (Read "Will Obama Open Up All U.S. Travel to Cuba?")

But the U.S. and Cuba's ties go back well before Castro. In 1898, at the end of the Spanish-American war, a defeated Spain signed the rights to its territories — including Cuba, Puerto Rico and Guam — over to the U.S., which subsequently granted Cuba its independence with the stipulation that the U.S. could intervene in the country's affairs if necessary (later relinquished) and that it be granted a perpetual lease on its naval base at Guantánamo Bay (not). For the next half-century the two countries more or less cooperated, with the U.S. helping to squash rebellions and heavily investing in the economy of its tiny neighbor. The American mafia used Havana as a conference center in 1946. Ernest Hemingway lived there for 22 years; he wrote The Old Man and the Sea at his villa just outside the capital.

Then came the Cuban Revolution and everything changed. It took multiple years and a few attempts but on Jan. 1, 1959 Fidel Castro and his band of guerillas successfully overthrew the government of President General Fulgencio Batista. The United States — which supported Castro by imposing a 1958 arms embargo against Batista's government — immediately recognized the new regime, although it expressed some misgivings over the revolutionaries' execution of over 500 pro-Batista supporters and Castro's increasingly obvious communist tendencies. Castro visited the U.S. just three months after coming to power, touring Washington monuments and meeting with Vice President Richard Nixon, all while wearing his trademark olive green fatigues. It was a rare moment of alliance between the two countries, and one that would not be repeated.

By 1960, Castro's government had seized private land, nationalized hundreds of private companies — including several local subsidiaries of U.S. corporations — and taxed American products so heavily that U.S. exports were halved in just two years. The Eisenhower Administration responded by imposing trade restrictions on everything except food and medical supplies. Decrying "Yankee imperialism," Castro expanded trade with the Soviet Union instead. The U.S. responded by cutting all diplomatic ties, and the two countries have been talking through Switzerland ever since. President Kennedy issued the permanent embargo on Feb. 7, 1962 — right after ordering a shipment of 1,200 Cuban cigars for himself — and within a few years the country, whose economy relied on the use of American-made products, became a shell of its former self. Food consumption decreased. Telephones and televisions were harder to come by. With no way to import American cars, Cubans watched their pre-embargo sedans rust into jalopies.

The early 1960s were marked by a number of subversive, top-secret U.S. attempts to topple the Cuban government. The Bay of Pigs — the CIA's botched attempt to overthrow Castro by training Cuban exiles for a ground attack — was followed by Operation Mongoose: a years-long series of increasingly far-fetched attempts on Castro's life. Between 1961 and 1963 there were at least five plots to kill, maim or humiliate the Cuban leader using everything from exploding seashells to shoes dusted with chemicals to make his beard fall out. The Get Smart-like plans never worked, and Castro's Cuba soldiered on, angry as ever at the United States.

The darkest moment in the countries' relationship came on the morning of October 15, 1962 when U.S. spy planes discovered evidence that the Soviet Union was building missile bases in Cuba. President Kennedy learned of the threat the following morning, while still in pajamas, and for the next 12 days the U.S. and Russia were locked in a white-knuckled nuclear face-off — the Cuban Missile Crisis — that ended only when Nikita Khrushchev accepted Kennedy's secret proposal to remove U.S. missiles in Turkey in exchange for the de-arming of Cuba. The Soviet missiles were gone within six months, but it would take a long time for America to forgive the nation that allowed them to be placed so close to the American mainland. (Read about the lessons learned from the Cuban Missile Crisis.)

In April 1980, a downtown in the economy caused thousands of dissatisfied Cubans to seek political asylum in foreign countries. Anyone who wanted to leave, Castro announced, could do so through its northwestern port, Mariel Harbor. Over the next six months 125,000 Cubans clambered onto boats and made their way to the U.S. in a mass flotilla. Castro also released criminals and mental-hospital patients, of whom as many as 22,000 landed on the shores of Florida; Cuba refused to take them back.

The U.S. strengthened its embargo rules in 1992 and again in 1996 with the Helms-Burton Act, which applied the embargo to foreign countries that traded with Cuba and was issued in retaliation after Cuba shot down two U.S. civilian airplanes. The last decade has seen the U.S. tighten and then relax restrictions depending on the political climate. A 2001 agreement to sell food to Cuba in the aftermath of Hurricane Michelle has so far remained in place; the United States is now Cuba's main supplier of food, with sales reaching $710 million in 2008.

President Obama's announcement this week that he would lift remittance and travel restrictions for those with family still in Cuba marked a small but significant change in the U.S.'s position toward the island. Obama also agreed to let telecommunications companies — long barred under the embargo — to pursue business in the country, which still has roughly the same number of phone lines as it did in the 1950s. But the fate of the embargo rests in the sensitive hands of politicians, and no one is sure what Cuba's reaction will be. President Raúl Castro (who took over for his brother after Fidel underwent surgery in 2006) has indicated that he would like to open a dialogue with the U.S. Fidel himself, upon meeting the Congressional Black Caucus in early April, reportedly asked, "How can we help President Obama?" — although his later comments reverted to his typical uncooperative, firebrand type. The U.S. has extended a small olive twig to an ailing nation run by the brother of an ailing man, and what happens next is anyone's guess. Will Cuba respond by releasing political prisoners? Allowing free trade? Or will the 82-year-old former President and his brother rebuff the nation that has made it so easy for them to hate? This is, after all, a man the U.S. once tried to kill with a seashell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหรัฐอเมริกาและคิวบาแน่รู้ว่าขัดข้อง เมื่อฟีมาอำนาจใน 1959 ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศอย่างรวดเร็ว devolved ในอาร์กิวเมนต์ขม grandstanding ทางการเมือง และวิกฤตระหว่างประเทศเป็นครั้งคราว และใน ขณะที่คิวบาอยู่น้อยกว่า 100 ไมล์ (160 กม.) ออกจากชายฝั่งฟลอริดา ประเทศทั้งสองมีความสัมพันธ์ทางการทูตไม่ตั้งแต่ปี 2504 และใช้สวิตเซอร์แลนด์เป็นผู้ไกล่เกลี่ยที่เมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาต้องการพูดคุย แต่อาจจะตัวสุดท้าย — สิ่งอาจเปลี่ยนแปลงได้ วันที่ 13 เมษายน ประธานาธิบดี Barack Obama ประกาศว่า เขาจะยกข้อจำกัดบางอย่างว่า อนุญาตให้ชาวอเมริกันคิวบาเพื่อเยี่ยมชม และส่งชำระเงินผ่านธนาคารไปยังครอบครัวของพวกเขา และทำให้สบายตัวแต่ไม่เอา — embargo เศรษฐกิจปี 47 ในประเทศเกาะ (อ่าน "จะ Obama เปิดค่าทั้งหมดในสหรัฐอเมริกากับคิวบา")

แต่สหรัฐอเมริกาและคิวบาของผูกกลับไปดีก่อน Castro ใน 1898 ที่จุดสิ้นสุดของสงครามสเปน-อเมริกัน สเปนแพ้รับรองสิทธิ์ของเขต — รวมทั้งคิวบา เปอร์โตริโกและกวม — ไปสหรัฐอเมริกา ที่ต่อให้คิวบาเอกราชกับ stipulation ที่ว่า สหรัฐอเมริกาสามารถแทรกแซงในกิจการของประเทศถ้าจำเป็น (ในภายหลัง relinquished) และที่จะได้รับเช่าถาวรบนของฐานทัพเรือที่อ่าว Guantánamo (ไม่) สำหรับถัดไปครึ่งศตวรรษ ทั้งสองประเทศน้อยร่วมมือ กับสหรัฐอเมริกา ช่วยฝ่ายสนามสควอชและลงทุนอย่างมากในเศรษฐกิจของของเพื่อนบ้านเล็ก ๆ มาเฟียอเมริกันใช้ฮาวานาเป็นศูนย์ประชุมในปี 1946 เออร์เนสต์เฮมิงเวย์ที่นั่นปี 22 เขาเขียนเฒ่าและทะเลวิลล่าของเขาอยู่นอกเมืองหลวง

แล้ว มาปฏิวัติคิวบา และทุกอย่างเปลี่ยนแปลง ใช้เวลาหลายปีและความพยายามน้อยแต่ 1 ม.ค. 1959 ฟีและกลุ่มกองโจรของเขาวงสำเร็จรุ่นรัฐบาลทั่วไปประธาน Fulgencio บาทิสตา สหรัฐอเมริกา — ซึ่งสนับสนุน Castro embargo แขน 1958 ต่อต้านรัฐบาลของบาทิสตาสง่างาม — ทันทีรู้จักระบอบใหม่ แม้ว่าจะแสดงที่น่าเคลือบแคลงบางอย่างผ่านการดำเนินการปฏิวัติผู้สนับสนุนกว่า 500 โปบาทิสตาและแนวโน้มคอมมิวนิสต์ของ Castro ชัดเจนมากขึ้น Castro เข้าสหรัฐฯ เพียงสามเดือนหลังจากมาพลังงาน ท่องเที่ยวอนุสรณ์สถานวอชิงตัน และประชุมร่วมกับรองประธานาธิบดีริชาร์ด Nixon ทั้งหมดในขณะที่สวมใส่ของเขา fatigues เครื่องหมายการค้าสีเขียวมะกอก มันเป็นช่วงเวลาที่หายากของพันธมิตรระหว่างทั้งสองประเทศ และจะไม่ทำซ้ำ

โดย 1960, Castro ของรัฐบาลได้ยึดที่ดินส่วนตัว nationalized ของบริษัทเอกชนซึ่งรวมถึงบริษัทภายในหลายบริษัทในสหรัฐอเมริกา — และคิดผลิตภัณฑ์ของอเมริกันอย่างมากที่ส่งออกได้ถูกแบ่งครึ่งในสองปี จัดการ Eisenhower ตอบ โดยสถานะเทรดจำกัดทุกอย่างยกเว้นอาหารและเวชภัณฑ์ Decrying "แยงลัทธิจักรวรรดินิยม" Castro ขยายการค้ากับสหภาพโซเวียตแทน สหรัฐอเมริกาตอบสนอง โดยการตัดความสัมพันธ์ทางการทูตทั้งหมด และทั้งสองประเทศมีการพูดคุยถึงสวิตเซอร์แลนด์นับตั้งแต่ ประธานาธิบดีเคนเนดี้ออก embargo ถาวรใน 7 ก.พ. 1962 — ขวาหลังจากการสั่งซื้อการจัดส่งของซิการ์คิวบา 1200 สำหรับตัวเอง — และภายในกี่ปี ประเทศ เศรษฐกิจที่อาศัยการใช้ผลิตภัณฑ์ที่ทำอเมริกัน กลายเป็น เปลือกของตนเองเป็นอดีต การบริโภคอาหารที่ลดลง โทรศัพท์และโทรทัศน์ก็หนักมา มีวิธีการนำเข้ารถยนต์อเมริกัน Cubans ดู sedans embargo ก่อนการขึ้นสนิมเป็น jalopies.

ช่วง 1960s ถูกทำเครื่องหมาย ด้วยหมายเลขของความลับสุดยอด subversive สหรัฐอเมริกาพยายามโค่นล้มรัฐบาลคิวบา อ่าวหมู — ของ CIA botched พยายามโค่น Castro โดยฝึกอบรม exiles คิวบาสำหรับโจมตีภาคพื้นดิน — ด้วยการดำเนินงานพังพอน: ชุดยาวปีของความพยายามมากขึ้น far-fetched ชีวิตของ Castro 1961 และ 1963 มีผืนน้อยห้าฆ่า จัด หรืออับอายผู้นำคิวบาใช้ตั้งแต่ระเบิดช่วยให้รองเท้า dusted กับสารเคมีจะทำให้เคราของเขาร่วง แผนสมาร์ทเหมือนรับไม่ทำงาน และคิวบาของ Castro soldiered บน โกรธเช่นเคยที่สหรัฐอเมริกา.

ขณะนี้มืดมากที่สุดในความสัมพันธ์ของประเทศมาในช่วงเช้าของวันที่ 15 ตุลาคม 1962 เมื่อสหรัฐอเมริกา เครื่องบินสายลับค้นพบหลักฐานว่า สหภาพโซเวียตได้สร้างฐานขีปนาวุธในคิวบา ประธานาธิบดีเคนเนดี้เรียนของภัยคุกคามจากการเช้า ในขณะที่ยังคงอยู่ในชุดนอน และ 12 วันถัดไป สหรัฐอเมริกาและรัสเซียถูกล็อกในการ knuckled ไวท์นิวเคลียร์ใบหน้า-off – วิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา — ที่สิ้นสุดเท่านั้น เมื่อกิตานิกิตาครุสชอฟยอมรับข้อเสนอลับของเคนเนดี้เอาสหรัฐอเมริกา จรวดในประเทศตุรกีเพื่อแลกกับการยกเลิก arming ของคิวบา ขีปนาวุธโซเวียตได้หายไปภายในหกเดือน แต่มัน จะใช้เวลานานในอเมริกาเพื่อให้ประเทศที่ได้รับอนุญาตให้วางเพื่อปิดแผ่นดินใหญ่อเมริกา (อ่านเกี่ยวกับบทเรียนจากวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา)

ใน 1980 เมษายน การเมืองเศรษฐกิจเกิดพัน Cubans พอไปลี้ภัยการเมืองในต่างประเทศ ใครอยากปล่อย Castro ประกาศ สามารถทำผ่านท่าเรือตะวันตกเฉียงเหนือ ท่าเรือ Mariel กว่าหกเดือน 125000 Cubans clambered บนเรือ และทำทางของพวกเขาไปยังสหรัฐอเมริกาใน flotilla มวล Castro ปล่อยอาชญากรและผู้ป่วยจิตเวชโรงพยาบาล คนจำนวน 22000 ที่ดินบนของฟลอริด้า คิวบาปฏิเสธที่จะนำพวกเขากลับมา

สหรัฐฯ ความเข้มแข็งของกฎ embargo ในปี 1992 และอีกครั้ง ในปี 1996 มีบัญญัติอรีเฮมส์เบอร์ตัน ซึ่งใช้ embargo ที่ต่างประเทศที่ซื้อขายกับคิวบา และต่างถูกออกหลังจากที่คิวบายิงลงเครื่องบินพลเรือนสหรัฐสอง ทศวรรษได้เห็นสหรัฐอเมริกา กระชับ และผ่อนคลายข้อจำกัดขึ้นอยู่กับสภาพทางการเมืองแล้ว 2001 ข้อตกลงเพื่อขายอาหารคิวบาผลพวงของพายุเฮอริเคนมิเชลมีจนอยู่ที่ สหรัฐอเมริกาเป็นผู้ผลิตหลักของคิวบาของอาหาร ขายถึง 710 ล้านเหรียญในปี 2008

ประธานาธิบดี Obama ประกาศสัปดาห์นี้เขาจะยกชำระเงินผ่านธนาคาร และข้อจำกัดสำหรับผู้ที่มีครอบครัวในคิวบายังคงเดินเครื่องเปลี่ยนตำแหน่งของสหรัฐอเมริกาไปยังเกาะเล็ก ๆ แต่สำคัญ Obama ยังตกลงให้บริษัทโทรคมนาคม — กีดขวางภายใต้ embargo ยาวนานซึ่งการดำเนินธุรกิจในประเทศ ซึ่งยังคงได้ประมาณจำนวนสายโทรศัพท์เดียวกันเหมือนในช่วงทศวรรษ 1950 แต่ชะตากรรมของ embargo อยู่ในมือของนักการเมืองสำคัญ และไม่มีใครแน่ใจว่าปฏิกิริยาของคิวบาสิ่งที่จะ ประธาน Raúl Castro (ผู้ใช้มากกว่าสำหรับน้องหลังจากโปรโมชั่นรับการผ่าตัดในปี 2549) ได้ระบุว่า เขาต้องการเปิดการพูดคุยกันกับโปรโมชั่นสหรัฐฯ เอง เมื่อประชุมคอคัสดำตั้งในต้นเดือนเมษายน รายงานถาม "เราช่วยประธานาธิบดี Obama " — แม้ว่าข้อคิดเห็นของเขาต่อมาแปลงกลับเป็นชนิด firebrand uncooperative เขาทั่วไปได้ สหรัฐอเมริกาได้ขยาย twig มะกอกมีขนาดเล็กเป็นประเทศ ailing โดยพี่ชายเป็นคน ailing และเกิดอะไรขึ้นต่อไปเป็นใครก็เดา คิวบาจะตอบสนอง ด้วยการปล่อยนักโทษการเมือง ทำให้การค้าเสรี หรือจะอายุ 82 ปีอดีตประธานและน้อง rebuff ประเทศที่ได้ทำให้มันง่ายสำหรับพวกเขาเกลียด อยู่ หลังจากที่ทุก เป็นคนที่สหรัฐอเมริกาเมื่อพยายามฆ่ากับเปลือกหอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหรัฐและคิวบาแน่ใจว่ารู้วิธีที่จะผูกเวร เมื่อ Fidel Castro มามีอำนาจในปี 1959 ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศได้อย่างรวดเร็วตกทอดเป็นข้อโต้แย้งขมอัฒจรรย์ทางการเมืองและวิกฤตระหว่างประเทศเป็นครั้งคราว และในขณะที่คิวบาอยู่น้อยกว่า 100 ไมล์ (160 กิโลเมตร) นอกชายฝั่งของฟลอริดาประเทศทั้งสองมีความสัมพันธ์ทางการทูตที่ไม่มีตั้งแต่ปี 1961 และใช้วิตเซอร์แลนด์เป็นสื่อกลางเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการที่จะพูดคุย แต่บางที - ในที่สุด - สิ่งที่อาจมีการเปลี่ยนแปลง ที่ 13 เมษายนประธานาธิบดีบารัคโอบามาประกาศว่าเขาจะยกข้อ จำกัด บางอย่างยาวนานช่วยให้ชาวอเมริกันคิวบาเข้าเยี่ยมชมและโอนเงินกลับไปยังครอบครัวและผ่อนคลายของพวกเขา - แต่ไม่ลบ - ห้ามเศรษฐกิจ 47 ปีในประเทศเกาะ (อ่าน "โอบามาจะเปิดขึ้นทั้งหมดเดินทางไปยังคิวบาสหรัฐอเมริกา?") แต่ความสัมพันธ์ของสหรัฐและคิวบากลับไปดีก่อนที่คาสโตร 1898 ในตอนท้ายของสงครามสเปน, แพ้สเปนลงนามในสิทธิที่จะภูมิภาค - รวมทั้งคิวบาเปอร์โตริโกและกวม - ไปที่สหรัฐอเมริกาซึ่งต่อมาได้รับความเป็นอิสระของคิวบากับระบุว่าสหรัฐจะเข้ามาแทรกแซง ในกิจการของประเทศในกรณีที่จำเป็น (ต่อมาถูกทิ้งร้าง) และที่จะได้รับสัญญาเช่าตลอดในฐานทัพเรือที่กวนตานาโมเบย์ (ไม่) สำหรับครึ่งศตวรรษต่อไปทั้งสองประเทศมากขึ้นหรือน้อยให้ความร่วมมือกับสหรัฐช่วยให้การก่อกบฏสควอชและการลงทุนอย่างมากในเศรษฐกิจของเพื่อนบ้านเล็ก ๆ ของมัน . มาเฟียอเมริกันใช้ฮาวานาเป็นศูนย์กลางการประชุมในปี 1946 เออร์เนสเฮมมิงที่อาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 22 ปีที่ผ่านมา เขาเขียนเก่ามนุษย์และทะเลที่วิลล่าของเขานอกเมืองหลวงแล้วมาปฏิวัติคิวบาและทุกอย่างเปลี่ยนไป มันต้องใช้เวลาหลายปีและความพยายามที่ไม่กี่ แต่ใน 1 มกราคม 1959 Fidel Castro และวงดนตรีของเขาประสบความสำเร็จโจรล้มล้างรัฐบาลของประธานาธิบดีบาติสตาฟัลเจนชิทั่วไป สหรัฐอเมริกา - ซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยการจัดเก็บภาษีของคาสโตร 1958 แขนห้ามต่อต้านรัฐบาลบาติสตา - จำได้ทันทีว่าระบอบการปกครองใหม่แม้ว่ามันจะแสดงความวิตกบางกว่าการดำเนินการปฎิวัติ 'กว่า 500 สนับสนุนโปรบาติสตาและคาสโตรคอมมิวนิสต์แนวโน้มที่เห็นได้ชัดมากขึ้น คาสโตรไปเยือนสหรัฐอเมริกาเพียงแค่สามเดือนหลังจากที่เข้ามาสู่อำนาจการท่องเที่ยวอนุสาวรีย์วอชิงตันและการประชุมกับรองประธานาธิบดีริชาร์ดนิกสันทั้งหมดในขณะที่การสวมใส่เครื่องหมายการค้าความเหนื่อยล้าของเขาสีเขียวมะกอก มันเป็นช่วงเวลาที่หายากของความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศและคนที่จะไม่ต้องทำซ้ำ1960 โดยรัฐบาลของคาสโตรได้ยึดที่ดินเอกชนหลายร้อย บริษัท เอกชนของกลาง - รวมทั้ง บริษัท ย่อยในประเทศหลายแห่งของ บริษัท สหรัฐ - และเก็บภาษีสินค้าอเมริกันอย่างหนัก ที่ส่งออกของสหรัฐที่ถูกลดลงครึ่งหนึ่งในเวลาเพียงสองปี ไอเซนฮาวการบริหารการจัดเก็บภาษีตอบโต้ด้วยข้อ จำกัด ทางการค้าในทุกอย่างยกเว้นอาหารและอุปกรณ์การแพทย์ สตาฟฟ์ "อเมริกาจักรวรรดินิยม" คาสโตรขยายการค้ากับสหภาพโซเวียตแทน สหรัฐอเมริกาตอบโต้ด้วยการตัดความสัมพันธ์ทางการทูตทั้งหมดและทั้งสองประเทศได้รับการพูดคุยผ่านวิตเซอร์แลนด์นับตั้งแต่ ประธานาธิบดีเคนเนดีออกห้ามถาวรบน 7 กุมภาพันธ์ 1962 - หลังจากที่สั่งซื้อจัดส่ง 1,200 ซิการ์คิวบาสำหรับตัวเอง - และภายในไม่กี่ปีที่ผ่านมาประเทศที่มีเศรษฐกิจที่พึ่งพาการใช้ผลิตภัณฑ์อเมริกันทำกลายเป็นเปลือกของ ตัวเองในอดีต การบริโภคอาหารที่ลดลง โทรศัพท์และโทรทัศน์ได้ยากที่จะมาด้วย ด้วยวิธีการที่จะนำเข้ารถอเมริกันไม่มีคิวบาดูรถเก๋งก่อนห้ามพวกเขาเป็นสนิม jalopies ต้น 1960 ถูกทำเครื่องหมายจากจำนวนความล้มล้างลับสุดยอดของสหรัฐพยายามที่จะโค่นล้มรัฐบาลคิวบา อ่าวหมู - ความพยายามเรียบร้อยของซีไอเอที่จะโค่นล้มคาสโตรโดยการฝึกอบรมเนรเทศคิวบาในการโจมตีภาคพื้นดิน - ตามมาด้วยการดำเนินพังพอน: ซีรีส์ปียาวของความพยายามที่มากขึ้นลึกซึ้งในชีวิตของคาสโตร ระหว่างปี 1961 และ 1963 มีอย่างน้อยห้าแปลงที่จะฆ่าหรือทำให้พิการหมิ่นผู้นำคิวบาใช้ทุกอย่างจากเปลือกหอยระเบิดรองเท้าปัดฝุ่นด้วยสารเคมีที่จะทำให้เคราของเขาหลุดออก รับแผนสมาร์ทอย่างที่ไม่เคยทำงานและคาสโตรของคิวบามุ่งมั่นอยู่โกรธเช่นเคยที่สหรัฐอเมริกาช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดในความสัมพันธ์ของประเทศที่เข้ามาในเช้าวันที่ 15 ตุลาคม 1962 เมื่อเครื่องบินสอดแนมสหรัฐค้นพบหลักฐานที่แสดงว่าสหภาพโซเวียต ก็คือการสร้างฐานขีปนาวุธในคิวบา ประธานาธิบดีเคนเนดี้ได้เรียนรู้ของภัยคุกคามที่เช้าวันต่อมาในขณะที่ยังอยู่ในชุดนอนและต่อไปอีก 12 วันที่สหรัฐอเมริกาและรัสเซียถูกขังอยู่ในนิวเคลียร์ใบหน้าออกสีขาว knuckled - วิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา - ที่สิ้นสุดก็ต่อเมื่อนิกิตาครุชชอได้รับการยอมรับของเคนเนดี ข้อเสนอที่เป็นความลับที่จะเอาขีปนาวุธสหรัฐในตุรกีเพื่อแลกกับ de-อาวุธของคิวบา ขีปนาวุธโซเวียตก็หายไปภายในหกเดือน แต่มันจะใช้เวลานานในอเมริกาที่จะให้อภัยในประเทศที่ได้รับอนุญาตให้นำไปวางไว้ใกล้กับแผ่นดินใหญ่อเมริกัน (อ่านเกี่ยวกับบทเรียนที่ได้เรียนรู้จากวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา.) ในเดือนเมษายนปี 1980 เมืองในทางเศรษฐกิจที่เกิดจากหลายพันไม่พอใจที่จะแสวงหาคิวบาลี้ภัยทางการเมืองในต่างประเทศ ทุกคนที่อยากจะออกคาสโตรประกาศสามารถทำได้ผ่านทางพอร์ตทิศตะวันตกเฉียงเหนือของ Mariel ฮาร์เบอร์ กว่าหกเดือนข้างหน้า 125,000 คิวบาปีนขึ้นไปบนเรือและทำทางของพวกเขาไปยังสหรัฐอเมริกาในกองเรือมวล คาสโตรยังปล่อยอาชญากรและผู้ป่วยทางจิตที่โรงพยาบาลของผู้ที่มากที่สุดเท่าที่ 22,000 ที่ดินบนชายฝั่งของฟลอริด้า; คิวบาปฏิเสธที่จะนำพวกเขากลับสหรัฐอเมริกาเข้มแข็งกฎห้ามของในปี 1992 และอีกครั้งในปี 1996 ที่มีหมวก-เบอร์ตันทำซึ่งนำไปใช้ซื้อสินค้าไปยังต่างประเทศที่ค้าขายกับประเทศคิวบาและมีการออกในการตอบโต้หลังจากคิวบายิงสองสหรัฐอเมริกาเครื่องบินพลเรือน . ทศวรรษที่ผ่านมาได้เห็นสหรัฐอเมริกากระชับและผ่อนคลายข้อ จำกัด ขึ้นอยู่กับบรรยากาศทางการเมือง 2001 ข้อตกลงที่จะขายอาหารไปยังคิวบาในผลพวงของพายุเฮอริเคนมิเชลล์ที่มีอยู่เพื่อให้ห่างไกลในสถานที่ ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นผู้ผลิตหลักของคิวบาของอาหารที่มียอดขายถึง 710,000,000 $ ในปี 2008 การประกาศประธานาธิบดีโอบามาในสัปดาห์นี้ว่าเขาจะยกการโอนเงินและการ จำกัด การเดินทางสำหรับผู้ที่มีครอบครัวยังคงอยู่ในคิวบาทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ แต่สำคัญอยู่ในตำแหน่งของสหรัฐที่มีต่อ เกาะ โอบามายังตกลงที่จะให้ บริษัท โทรคมนาคม - ห้ามยาวภายใต้การห้าม - เพื่อดำเนินธุรกิจในประเทศที่ยังคงมีประมาณจำนวนเดียวกันของสายโทรศัพท์เท่าที่จะทำได้ในปี 1950 แต่โชคชะตาของคว่ำบาตรอยู่ในมือของนักการเมืองที่มีความสำคัญและไม่มีใครแน่ใจว่าสิ่งที่คิวบาปฏิกิริยาจะเป็น ประธานRaúlคาสโตร (ที่เอาไปให้พี่ชายของเขาหลังจากที่ฟิเดลได้รับการผ่าตัดในปี 2006) ได้ชี้ให้เห็นว่าเขาอยากที่จะเปิดการเจรจากับฟิเดลสหรัฐอเมริกาตัวเองเมื่อมีการประชุมสีดำรัฐสภาคองเกรสในช่วงต้นเดือนเมษายนถามข่าว "วิธีการที่เราสามารถ ช่วยให้ประธานาธิบดีโอบามา " - แม้ว่าความเห็นต่อมาของเขาหวนกลับไปโดยทั่วไปความร่วมมือประเภทปลุกระดมของเขา สหรัฐอเมริกามีการขยายกิ่งมะกอกขนาดเล็กเพื่อประเทศชาติป่วยดำเนินการโดยพี่ชายของคนป่วยและสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปจะคาดเดาของทุกคน คิวบาจะตอบสนองโดยการปล่อยนักโทษการเมือง ช่วยให้การค้าเสรี? หรือจะอดีตประธานาธิบดี 82 ปีและน้องชายของเขาปฏิเสธประเทศที่ได้ทำให้มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาจะเกลียด? นี้หลังจากที่ทุกคนสหรัฐเคยพยายามจะฆ่ากับเปลือกหอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหรัฐฯและคิวบาแน่ใจว่ารู้วิธีที่จะระงับความเสียใจได้ เมื่อฟิเดล คาสโตรยึดอำนาจในปี 1959 ความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศได้อย่างรวดเร็วได้ตกเป็นอาร์กิวเมนต์ขม grandstanding ทางการเมืองและวิกฤตต่างประเทศเป็นครั้งคราว และในขณะที่คิวบาตั้งอยู่น้อยกว่า 100 ไมล์ ( 160 กิโลเมตร ) นอกชายฝั่งของฟลอริดาทั้งสองประเทศได้มีความสัมพันธ์ทางการทูตตั้งแต่ปี 1961 และใช้ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ในฐานะสื่อกลาง เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการจะพูด แต่บางที - - สุดท้าย สิ่งที่จะเปลี่ยนได้ ในวันที่ 13 เมษายน ประธานาธิบดีบารัค โอบามา ประกาศว่า เขาจะยกข้อ จำกัด บางอย่างยาวนาน ,อนุญาตให้ชาวอเมริกันคิวบาเพื่อเยี่ยมชม และส่งส่งกลับสู่ครอบครัวและการผ่อนคลาย แต่ไม่ลบ - 47 ปีเศรษฐกิจห้ามในประเทศเกาะ . ( อ่าน " โอบามาจะเปิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาทั้งหมดเดินทางไปคิวบา ? " )

แต่สหรัฐฯและคิวบาความสัมพันธ์กลับไปก่อนที่คาสโตร ใน 1898 , ในตอนท้ายของสงครามอเมริกันสเปน แพ้สเปนลงนามสิทธิในดินแดนของตน รวมถึงคิวบาเปอร์โตริโกและกวม - ไปที่สหรัฐอเมริกา ซึ่งภายหลังได้รับเอกราชของคิวบาโดยมีข้อตกลงว่า สหรัฐสามารถแทรกแซงในกิจการของประเทศ หากจำเป็น ( ต่อมาเป็นสำคัญ ) และที่ได้รับตลอดในการเช่าฐานทัพเรือที่อ่าว . kgm guant นะโม ( ไม่ ) สำหรับครึ่งศตวรรษถัดไปสองประเทศมากขึ้นหรือน้อยลงได้ร่วมมือกับสหรัฐช่วยสควอชการก่อกบฏและการลงทุนอย่างมากในเศรษฐกิจของเพื่อนบ้านเล็ก ๆของมัน มาเฟียชาวอเมริกันใช้คิวบาเป็นศูนย์การประชุมในปี 1946 Ernest Hemingway อยู่ที่นั่นมา 22 ปี เขาเขียนเฒ่าทะเลที่วิลล่าของเขานอกทุน

แล้วมาปฏิวัติคิวบา และทุกอย่างก็เปลี่ยนไป มันใช้เวลาหลายปีและความพยายามบางอย่าง แต่ในวันที่ 1 มกราคม1959 ฟิเดล คาสโตร และวงดนตรีของเขาเพื่อนเรียบร้อยแล้วคว่ำรัฐบาลของประธานาธิบดีทั่วไปประเทศเวียดนามเหนือ . สหรัฐอเมริกา - ซึ่งได้รับการสนับสนุน คาสโตร โดยการห้าม 1958 แขนกับรัฐบาล - บาทิสต้าทันทียอมรับระบอบการปกครองใหม่ถึงแม้ว่ามันแสดง misgivings บางกว่าการปฎิวัติ ' กว่า 500 Pro บาทิสต้า ผู้สนับสนุนและคาสโตรชัดเจนยิ่งขึ้นคอมมิวนิสต์แนวโน้ม . คาสโตรเยือนสหรัฐฯ เพียงแค่สามเดือนหลังจากมาอำนาจ ทัวร์วอชิงตัน อนุสาวรีย์ และประชุมกับรองประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสัน ขณะที่ใส่เครื่องหมายการค้าของเขาสีเขียวมะกอก ความเหนื่อยล้ามันคือช่วงเวลาที่หายากของพันธมิตรระหว่างสองประเทศ และหนึ่งที่ไม่ซ้ำ

โดย 1960 รัฐบาลคาสโตรได้ยึดที่ดินเอกชนเป็นของรัฐบาลหลายร้อย บริษัท รวมทั้ง บริษัท ท้องถิ่น - เอกชนหลายองค์กร - สหรัฐอเมริกาและภาษีชาวอเมริกันผลิตภัณฑ์อย่างหนักว่าการส่งออกของสหรัฐก็ลดลงครึ่งหนึ่งในเวลาเพียงสองปีการบริหารไอเซนฮาวร์ ตอบสนองโดยการ จำกัด การค้าทุกอย่าง ยกเว้นอาหารและเวชภัณฑ์ decrying " แยงกี้จักรวรรดินิยม " คาสโตรขยายการค้ากับสหภาพโซเวียตแทน สหรัฐตอบโต้ด้วยการตัดความสัมพันธ์ทางการทูตทั้งหมด และสองประเทศต้องคุยกันผ่านสวิตเซอร์แลนด์นับตั้งแต่ ประธานาธิบดีเคนเนดี้ออกห้ามถาวรใน ก.พ. 71962 - หลังจากสั่งซื้อสินค้า 1200 ซิการ์คิวบาสำหรับตัวเองและภายในไม่กี่ปี ประเทศที่มีเศรษฐกิจพึ่งพาการใช้อเมริกันที่ผลิตเป็นเปลือกของตนเองในอดีต การบริโภคอาหารลดลง โทรศัพท์และโทรทัศน์ได้ยากที่จะมาด้วย ไม่มีทางที่จะนำเข้ารถยนต์อเมริกันคิวบาดูห้ามรถเก๋งของตนก่อนสนิมใน jalopies .

ช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 มีการทำเครื่องหมายด้วยตัวเลขของทางความลับสุดยอดสหรัฐพยายามที่จะโค่นล้มรัฐบาลคิวบา อ่าวหมู - ซีไอเอพยายามที่จะโค่นล้มคาสโตรพลาดโดยการฝึกอบรมคิวบาเนรเทศสำหรับโจมตีภาคพื้นดิน - ตามด้วยปฏิบัติการพังพอน : ปีชุดยาวมากขึ้นไกลเรียกพยายามฆ่าคาสโตร . ระหว่าง 2504 และ พ.ศ. 2506 มีอย่างน้อยห้าแปลงเพื่อฆ่าทำให้บาดเจ็บหรือฉีกหน้าผู้นำคิวบาใช้ทุกอย่างจากระเบิดเปลือกหอยรองเท้ามีคราบสารเคมีเพื่อให้หนวดเคราของเขาตก รับสมาร์ทเช่นแผนไม่เคยทำงานและคาสโตรของคิวบา soldiered , โกรธที่เคยสหรัฐอเมริกา

ช่วงเวลาที่มืดที่สุดในความสัมพันธ์ของประเทศมาเมื่อช่วงเช้าของวันที่ 15 ตุลาคม 2505 เมื่อสหรัฐอเมริกาเครื่องบินสอดแนมค้นพบหลักฐานว่าสหภาพโซเวียตได้สร้างฐานขีปนาวุธในคิวบา ประธานาธิบดี เคนเนดี้ ได้เรียนรู้จากการคุกคามในเช้าวันต่อไป ในขณะที่ยังอยู่ในชุดนอนและอีก 12 วัน สหรัฐอเมริกาและรัสเซีย ถูกขังไว้ในห้องสีขาว knuckled ปิดใบหน้านิวเคลียร์ - ขีปนาวุธคิวบาวิกฤต - ที่สิ้นสุดเมื่อ นิกิต้า ครุสชอฟ ยอมรับข้อเสนอที่จะเอาความลับของเคนเนดี้ของสหรัฐอเมริกาขีปนาวุธในตุรกีเพื่อแลกกับ เดอ อาวุธของคิวบา ขีปนาวุธโซเวียตหายไปภายใน 6 เดือน แต่จะใช้เวลานานสำหรับอเมริกาที่จะยกโทษให้ประเทศที่อนุญาตให้พวกเขาถูกวางไว้ใกล้แผ่นดินใหญ่ของอเมริกา ( อ่านเรื่อง บทเรียนจากวิกฤตขีปนาวุธคิวบา )

ในเมษายน 1980เมืองในระบบเศรษฐกิจ ทำให้พันไม่พอใจคิวบาแสวงหาที่ลี้ภัยทางการเมืองในต่างประเทศ ใครต้องการจะไป คาสโตรประกาศ สามารถทำได้ผ่านทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของ Mariel ท่าเรือ ท่าเรือ มากกว่าหกเดือนถัดไป ( คิวบา clambered บนเรือและทำให้ทางของพวกเขาไปยังสหรัฐอเมริกาในมวลกองเรือรบ . คาสโตรก็ปล่อยอาชญากรและจิตใจผู้ป่วยโรงพยาบาลซึ่งเท่าที่ 22 , 000 ที่ดินบนชายฝั่งของฟลอริดา ; คิวบาปฏิเสธที่จะรับพวกเขากลับมา

. มีกฎห้ามใน 1992 และอีกครั้งในปี 1996 ด้วยการกระทำ เฮมส์ เบอร์ตัน ซึ่งประยุกต์การห้ามส่งสินค้าไปยังต่างประเทศที่ซื้อขายกับคิวบาและออกมาตอบโต้หลังจากคิวบายิงเครื่องบินพลเรือน 2 . . ทศวรรษที่ผ่านมาได้เห็นอเมริกากระชับและผ่อนคลายข้อ จำกัด ขึ้นอยู่กับการเมือง 2001 ข้อตกลงเพื่อขายอาหารคิวบาในผลพวงของพายุเฮอริเคนมิเชลมีอยู่เพื่อให้ห่างไกลในสถานที่ ; สหรัฐอเมริกาขณะนี้คิวบาผู้ผลิตหลักของอาหาร ที่มียอดขายถึง $ 710 ล้าน

ประธานาธิบดีโอบามาประกาศในสัปดาห์นี้ว่า เขาจะยกเงินและข้อ จำกัด การเดินทางสำหรับผู้ที่มีครอบครัวอยู่ในคิวบาเครื่องหมายขนาดเล็ก แต่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสหรัฐอเมริกาเป็นตำแหน่งที่มีเกาะ โอบามายังได้ตกลงที่จะให้ บริษัท โทรคมนาคม ภายใต้การห้าม - ยาว - ไล่ตามธุรกิจในประเทศซึ่งยังคงมีประมาณจำนวนเดียวกันของสายโทรศัพท์ที่ทำในอิตาลี แต่ชะตากรรมของการวางตัวในมือบอบบางของนักการเมือง และไม่มีใครแน่ใจว่าคิวบาของปฏิกิริยาจะ ประธานราúลิตรคาสโตร ( ใครเอาไปให้พี่ชายของเขาหลังจากที่ฟิเดล เข้ารับการผ่าตัดเมื่อปี 2006 ) ได้ระบุว่า เขาต้องการที่จะเปิดการเจรจากับสหรัฐ ฟิเดล ตัวเองเมื่อประชุมคอคัสดำรัฐสภาในช่วงต้นเดือนเมษายน มีการถามว่า " วิธีการที่เราสามารถช่วยให้ประธานาธิบดีโอบามา ? - แม้ว่าเขาภายหลังเปลี่ยนประเภทความคิดเห็นคบเพลิงของเขาปกติ uncooperative , . สหรัฐได้ขยายกิ่งมะกอกเป็นประเทศขนาดเล็กขึ้นวิ่งตามพี่ชายของมนุษย์ที่เจ็บป่วย และสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปคือใคร เดา จะตอบสนองโดยการปล่อยนักโทษการเมืองคิวบา ?การอนุญาตให้ค้าฟรี หรือจะ 82 ปี อดีตประธานาธิบดี และน้องชายของเขา บอกปัดประเทศที่ได้ทำให้มันง่ายสำหรับพวกเขาที่จะเกลียด มันเป็น , หลังจากทั้งหมด , คนสหรัฐฯ เคยพยายามจะฆ่าด้วยเปลือกหอย .