Calves in the MH group spent more t

Calves in the MH group spent more time
lying down on d 0 through 8 compared with CN calves
(Fig. 6). Pedometer analysis determined a significant
(P < 0.05) interaction between treatment group and trial
day (Fig. 7). Evaluation of the average percent change in
BW determined a significant interaction (P < 0.05) between
treatment group and trial day. Calves challenged
with M. haemolytica had significantly more BW loss
postchallenge when weighed on trial d 2, 3, 5, 7, and 9
compared with CN calves (Fig. 8).
Average cortisol, substance P,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัวในกลุ่ม MH ใช้เวลามากนอนลงบน d 0 ถึง 8 เทียบกับวัว CN(6 รูป) เครื่องนับวิเคราะห์กำหนดสำคัญ(P < 0.05) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มการรักษาและการทดลองวัน (7 รูป) ประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงเปอร์เซ็นต์เฉลี่ยในBW กำหนดปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) ระหว่างรักษากลุ่มและทดลองใช้วัน วัวที่ท้าทายมี M. haemolytica ได้ขาดทุนมาก BWpostchallenge เมื่อชั่งทดสอบ d 2, 3, 5, 7 และ 9เมื่อเทียบกับวัว CN (8 รูป)คอร์ติซอเฉลี่ย สาร P

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น่องในกลุ่ม MH ใช้เวลา
นอนลงบน D 0 ถึง 8 เมื่อเทียบกับ CN น่อง
(รูปที่. 6) วิเคราะห์ Pedometer กำหนดอย่างมีนัยสำคัญ
ปฏิสัมพันธ์ (P <0.05) ระหว่างกลุ่มการรักษาและการพิจารณาคดี
วัน (รูปที่. 7) การประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงร้อยละค่าเฉลี่ยใน
BW กำหนดปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญ (P <0.05) ระหว่าง
กลุ่มการรักษาและในวันพิจารณาคดี น่องท้าทาย
กับเอ็ม haemolytica มีการสูญเสียมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ BW
postchallenge เมื่อชั่งน้ำหนักในการพิจารณาคดี D 2, 3, 5, 7 และ 9
เมื่อเทียบกับน่อง CN (รูปที่. 8).
cortisol เฉลี่ย, สาร P,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูกวัวในกลุ่ม MH ใช้เวลามากกว่านอนลงบน D 0 ถึง 8 เทียบกับ CN น่อง( ภาพที่ 6 ) การวิเคราะห์ทางด้านเครื่องกำหนดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างกลุ่มทดลองและวัน ( รูปที่ 7 ) การประเมินค่าร้อยละของการเปลี่ยนแปลงในBW กำหนดปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) ระหว่างกลุ่มทดลองใช้วัน น่อง ท้าทายกับม. haemolytica ได้สูงกว่าการสูญเสีย ?postchallenge เมื่อชั่งในการทดลองใช้ D 2 , 3 , 5 , 7 และ 9เมื่อเทียบกับ CN น่อง ( รูปที่ 8 )เฉลี่ยระดับสาร P