Once there was a young Inca boy. He

Once there was a young Inca boy. He had no family except
for an old llama. Each day the boy and his llama walked many
miles, looking for a home. Each night they curled up together and
slept. But one starry evening, the old llama died. The boy buried his
friend next to an icy stream. Then he sat under a tree and cried. What would he
do? He had no family and no home.
The boy cried for a very long time. But there was no one to comfort him.
There were only the stars in the sky.
Suddenly, the sky filled with bright light. The boy held his breath. He was
afraid to move. One bright star fell to the ground. Slowly, the star took the
shape of the old llama. She bent her head and drank from the stream. She
looked at the boy and smiled. As she jumped back into the sky, bits of llama
wool fell.
As the Sun began to rise, the boy picked up the soft, warm wool. It
glowed in his hands like starlight. He carried the wool to the city and sold it.
With the money, he bought a house. He bought two young llamas. He never
forgot the star llama. And he was never lonely again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อมีเด็กหนุ่มอินคา เขามีครอบครัวไม่มียกเว้น
สำหรับสัตว์สี่เท้าชนิดเก่า ในแต่ละวันเด็กและดูรายละเอียดของเขาเดินหลาย
ไมล์กำลังมองหาบ้าน ในแต่ละคืนที่พวกเขาขดตัวด้วยกันและ
นอนหลับ แต่ในเย็นวันหนึ่งเต็มไปด้วยดวงดาว, ลาเสียชีวิตเก่า เด็กของเขาถูกฝังอยู่
ถัดจากเพื่อนกระแสน้ำแข็ง จากนั้นเขาก็นั่งอยู่ใต้ต้นไม้และร้องไห้ สิ่งที่เขาจะ
ทำอย่างไร เขามีครอบครัวและไม่มีบ้านไม่มี.
เด็กร้องไห้เป็นเวลานานมาก แต่มีหนึ่งที่จะปลอบโยนเขาไม่มี.
มีเพียงดาวในท้องฟ้า.
ทันใดนั้นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงไฟสว่างจ้า เด็กที่จัดขึ้นลมหายใจของเขา เขาเป็นคน
กลัวที่จะย้าย หนึ่งดาวสว่างล้มลงกับพื้น ช้าดาวเอา
รูปร่างของสัตว์สี่เท้าชนิดเก่า เธอก้มศีรษะของเธอและดื่มจากกระแส เธอ
มองไปที่เด็กและยิ้ม ขณะที่เธอกระโดดกลับขึ้นไปบนท้องฟ้าบิตของสัตว์สี่เท้าชนิด
ขนลดลง.
ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มขึ้นเด็กหยิบขึ้นมานุ่มขนสัตว์ที่อบอุ่น มัน
ส่องแสงอยู่ในมือของเขาเหมือนแสงดาว เขาดำเนินการขนไปยังเมืองและขาย.
กับเงินที่เขาซื้อบ้าน เขาซื้อสองสาวลา เขาไม่เคย
ลืมลาดาว และเขาก็ไม่เคยเหงาอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อมี บอย อินคายัง เขาไม่มีครอบครัว ยกเว้น
เป็นลามะชรา แต่ละวันเด็กกับลามะเดินมากมาย
ไมล์ มองหาบ้าน แต่ละคืนที่พวกเขาร่วมกันและ
ขดตัวนอน แต่ดาวเย็น , ลามะเฒ่าตาย เด็กหนุ่มฝังเพื่อน
ข้างๆลำธารน้ำแข็ง แล้วเขาก็นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ และ ร้องไห้ สิ่งที่เขา
? เขาไม่มีครอบครัว ไม่มีบ้าน
เด็กชายร้องไห้มานานมากแล้ว แต่ไม่มีใครเค้าสบาย .
มีเพียงดวงดาวในท้องฟ้า .
จู่ๆ ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงสว่าง เด็กหนุ่มกลั้นหายใจ เขา
กลัวที่จะย้าย หนึ่งในดาวสว่างล้มลงกับพื้น ช้าๆ ดาวเอา
รูปร่างของลามะชรา เธอก้มศีรษะ และดื่มน้ำจากลำธาร เธอ
มองที่เด็กหนุ่มและยิ้มขณะที่เธอกระโดดกลับเข้าไปในท้องฟ้า , บิตของลามะ

ขนลดลง ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มขึ้น เด็กหนุ่มหยิบขนสัตว์อุ่นนุ่ม . มันเรืองแสงในมือ
เหมือนแสงดาว เขาแบกขนไปเมืองและขายมัน .
กับเงินที่เขาซื้อบ้าน เขาซื้อตัวลามะหนุ่ม 2 เขาไม่เคย
ลืมดาวลามะ และเขาก็ไม่เคยเหงาอีกเลย