Superficially, the origin of the po

Superficially, the origin of the poverty line may not appear to be a problematic issue, as
long as it seems reasonable and acceptable, since it is just a means of allowing one to focus
on a particular part of the welfare distribution. However, the implications of choosing a
particular method can be far-reaching, since poverty measurement is concerned mainly
with making comparisons of poverty between geographical areas, groups in society and
over time. Using a relative poverty line or a different absolute poverty line per context may
mean that one considers a different norm for different countries or groups. For example,
an acceptable norm in a rich society may imply having the means to pay for rather fancy,
branded clothes, while in a poor society simple clothing may be sufficient. Arguments can
be made for such a method and when looking within the group or society in question, this
does not have to be a problem. But when making comparisons between societies, for
example to prioritise spending between countries, allowing for these different ‘needs’ will
have a different implication from using basic clothing for all societies. Similarly, should
one compensate one social group for its culturally determined but more expensive tastes
when constructing a poverty line? Or, when evaluating the change in poverty over time,
an ‘absolute’ fixed basket of commodities will have different implications from using an
updated relative poverty line, linked to the mean or median welfare outcome in each
period, as used in the European Union. For example, adjusting the poverty line to the
mean may seem attractive for a broadly growing economy – resulting in lower poverty
declines than may be implied by using a fixed line. But when a big crisis hits an economy,
halving its GDP, without any change in income inequality then the poverty line is likely
to halve as well and no increase in poverty will be observed as if this has no implications
for poverty. The alternative, such as using a fixed poverty line reflecting the purchasing
power implied by one US dollar in a particular year, as used in the Millennium
Development Goals (MDGs), provides then a relatively transparent tool for comparison
between countries, and possibly allocating funding between countries, even though as a
means for conducting a substantive investigation of poverty within a particular country
it may seem wanting (see Millennium Development Goals, this volume). These examples
suggest that poverty lines should be chosen to serve best the nature of the poverty comparison
one wants to conduct over time, between groups or between countries and
regions. Each choice will partly predetermine the findings, and any poverty analysis
should be explicit about the reasons for its choice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เผิน ๆ จุดเริ่มต้นของเส้นความยากจนอาจไม่ปรากฏว่า ประเด็นมีปัญหา เป็นยาวดูเหมือนสมเหตุสมผล และยอมรับได้ เนื่องจากเป็นเพียงวิธีการทำให้การโฟกัสในส่วนเฉพาะของการกระจายสวัสดิการ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของการเลือกวิธีการสามารถผับ เนื่องจากเป็นห่วงวัดความยากจนส่วนใหญ่มีการเปรียบเทียบความยากจนระหว่างภูมิศาสตร์ กลุ่มในสังคม และช่วงเวลานั้น ใช้เส้นความยากจนสัมพัทธ์หรือเส้นความยากจนสัมบูรณ์แตกต่างกันต่อบริบทอาจหมายความ ว่า หนึ่งพิจารณาบรรทัดฐานต่าง ๆ ในต่างประเทศหรือกลุ่ม ตัวอย่างปกติการยอมรับในสังคมมากมายอาจเป็นสิทธิ์แบบมีวิธีการชำระเงินสำหรับแฟนซีค่อนตราสินค้า เสื้อในเสื้อผ้าอย่างที่สังคมไม่ดีอาจจะเพียงพอ อาร์กิวเมนต์สามารถทำ สำหรับวิธีดังกล่าว และเมื่อมองภายในกลุ่มหรือสังคมสงสัย นี้ไม่ได้เป็นปัญหา แต่ เมื่อทำการเปรียบเทียบระหว่างสังคม สำหรับ'ต้อง' จะอย่าง prioritise ใช้จ่ายระหว่างประเทศ การอนุญาตให้เหล่านี้แตกต่างกันมีปริยายต่าง ๆ จากการใช้เสื้อผ้าขั้นพื้นฐานสำหรับทุกสังคม ในทำนองเดียวกัน ควรหนึ่งชดเชยสังคมกลุ่มหนึ่งของรสนิยมวัฒนธรรมกำหนด แต่ราคาแพงมากขึ้นเมื่อสร้างเส้นความยากจน หรือ เมื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงในความยากจนตามเวลามีตะกร้าถาวร 'แน่นอน' ของสินค้าโภคภัณฑ์จะมีนัยแตกต่างจากการใช้การเส้นความยากจนสัมพัทธ์ เชื่อมโยงกับค่าเฉลี่ยหรือมัธยฐานสวัสดิการผลในแต่ละการปรับปรุงระยะเวลา ใช้ในสหภาพยุโรป ตัวอย่าง การปรับเส้นความยากจนเพื่อหมายความว่าอาจดูเหมือนน่าสนใจสำหรับเศรษฐกิจเติบโตทั่วไป – ในความยากจนลดลงปฏิเสธมากกว่าอาจโดยนัย โดยใช้เส้นถาวร แต่ เมื่อวิกฤตใหญ่ฮิตเศรษฐกิจhalving ของ GDP ไม่มีการเปลี่ยนแปลงความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ แล้วเส้นความยากจนมีแนวโน้มให้องค์การเป็นอย่างดีและเพิ่มความยากจนจะได้สังเกตว่า มีผลกระทบไม่สำหรับความยากจน ทางเลือก การใช้เส้นความยากจนคงที่สะท้อนให้เห็นถึงการจัดซื้อพลังงานโดยนัยหนึ่งดอลลาร์สหรัฐโดยในปีหนึ่ง ๆ ใช้ในมิลเลนเนียมเป้าหมายการพัฒนา (ต่าง ๆ), ให้แล้วเครื่องมือค่อนข้างโปร่งใสสำหรับการเปรียบเทียบระหว่างประเทศ และอาจจะปันส่วนเงินทุนระหว่างประเทศ แม้เป็นการหมายถึงการดำเนินการตรวจสอบความยากจนภายในประเทศเฉพาะเรามันอาจดูเหมือนต้องการ (ดูเป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียม ไดรฟ์ข้อมูลนี้) ตัวอย่างเหล่านี้แนะนำว่า ควรเลือกเส้นความยากจนให้บริการดีที่สุดลักษณะของการเปรียบเทียบความยากจนใครอยากทำช่วงเวลา ระหว่างกลุ่ม หรือ ระหว่างประเทศ และขอบเขตการ แต่ละทางเลือกจะ predetermine บางส่วนที่ค้นพบ และการวิเคราะห์ความยากจนควรชัดเจนเกี่ยวกับเหตุผลในการเลือกของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เผินๆต้นกำเนิดของเส้นความยากจนอาจไม่ปรากฏว่าเป็นปัญหาที่มีปัญหาเช่น
ตราบเท่าที่มันดูเหมือนว่าเหมาะสมและเป็นที่ยอมรับเพราะมันเป็นเพียงวิธีการที่ช่วยให้หนึ่งที่จะมุ่งเน้น
ในส่วนใดส่วนหนึ่งของการกระจายสวัสดิการ อย่างไรก็ตามผลกระทบของการเลือก
วิธีการเฉพาะได้ไกลถึงตั้งแต่การวัดความยากจนส่วนใหญ่มีความกังวล
กับการเปรียบเทียบความยากจนระหว่างพื้นที่ทางภูมิศาสตร์กลุ่มในสังคมและ
เมื่อเวลาผ่านไป ใช้เส้นความยากจนญาติหรือเส้นความยากจนแน่นอนที่แตกต่างกันต่อบริบทอาจ
หมายความว่าพิจารณาบรรทัดฐานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศที่แตกต่างกันหรือกลุ่ม ตัวอย่างเช่น
บรรทัดฐานที่ยอมรับในสังคมที่อุดมไปด้วยอาจบ่งบอกถึงการมีวิธีการที่จะจ่ายสำหรับค่อนข้างแฟนซี,
เสื้อผ้าตราขณะที่อยู่ในสังคมที่น่าสงสารเสื้อผ้าง่ายอาจจะเพียงพอ ข้อโต้แย้งที่สามารถ
จะทำให้วิธีการดังกล่าวและเมื่อมองในกลุ่มหรือสังคมในคำถามนี้
ไม่ได้เป็นปัญหา แต่เมื่อมีการเปรียบเทียบระหว่างสังคมสำหรับ
เช่นการจัดลำดับความสำคัญการใช้จ่ายระหว่างประเทศเพื่อให้สามารถที่แตกต่างกันเหล่านี้ต้องการที่จะ
มีความหมายที่แตกต่างจากการใช้เสื้อผ้าขั้นพื้นฐานสำหรับทุกสังคม ในทำนองเดียวกันควร
ชดเชยหนึ่งกลุ่มหนึ่งสังคมสำหรับรสนิยมวัฒนธรรมมุ่งมั่น แต่มีราคาแพงมากขึ้น
เมื่อสร้างเส้นความยากจน? หรือเมื่อมีการประเมินการเปลี่ยนแปลงในความยากจนเมื่อเวลาผ่านไป,
'แน่นอน' ตะกร้าคงที่ของสินค้าโภคภัณฑ์จะมีความหมายที่แตกต่างจากการใช้
เส้นความยากจนการปรับปรุงการเชื่อมโยงกับความหมายหรือผลสวัสดิการเฉลี่ยในแต่ละ
รอบระยะเวลาที่ใช้ในสหภาพยุโรป ยกตัวอย่างเช่นการปรับเส้นความยากจนที่จะ
หมายถึงอาจจะดูน่าสนใจสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจในวงกว้าง - มีผลในการลดลงความยากจน
ลดลงกว่าอาจจะโดยนัยโดยใช้พื้นฐาน แต่เมื่อเกิดวิกฤตเศรษฐกิจใหญ่ฮิต,
ลดลงครึ่งหนึ่งของจีดีพีของตนโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในความไม่เท่าเทียมกันของรายได้แล้วเส้นความยากจนมีแนวโน้ม
ที่จะลดลงครึ่งหนึ่งเช่นกันและการเพิ่มขึ้นของความยากจนจะไม่มีการตั้งข้อสังเกตว่าถ้าเรื่องนี้มีผลกระทบไม่มี
ปัญหาความยากจน ทางเลือกเช่นการใช้เส้นความยากจนคงสะท้อนให้เห็นถึงการจัดซื้อ
พลังงานโดยนัย $ 1 ในปีที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ใช้ในสหัสวรรษ
เป้าหมายการพัฒนา (MDGs) ให้แล้วเป็นเครื่องมือที่ค่อนข้างโปร่งใสสำหรับการเปรียบเทียบ
ระหว่างประเทศและอาจจะจัดสรรเงินทุน ระหว่างประเทศแม้ว่าจะเป็น
วิธีการในการดำเนินการตรวจสอบเนื้อหาสาระของความยากจนภายในประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
มันอาจจะดูเหมือนต้องการ (ดูเป้าหมายการพัฒนาสหัสวรรษหนังสือเล่มนี้) ตัวอย่างเหล่านี้
แสดงให้เห็นว่าเส้นความยากจนควรจะเลือกที่จะให้บริการที่ดีที่สุดธรรมชาติของการเปรียบเทียบความยากจน
ใครต้องการที่จะดำเนินการในช่วงเวลาระหว่างกลุ่มหรือระหว่างประเทศและ
ภูมิภาค แต่ละทางเลือกบางส่วนจะกำหนดล่วงหน้าผลการวิจัยและการวิเคราะห์ความยากจนใด ๆ ที่
ควรจะเป็นที่ชัดเจนเกี่ยวกับสาเหตุของการเลือกของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผ่ว ที่มาของเส้นความยากจนที่อาจปรากฏเป็นประเด็นปัญหา เช่น
นานดูเหมือนที่เหมาะสมและยอมรับได้ เพราะมันเป็นเพียงวิธีหนึ่งที่จะช่วยให้โฟกัส
ในส่วนเฉพาะของสวัสดิการ การกระจายสินค้า อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของการเลือกวิธีการที่เฉพาะเจาะจงสามารถ
กว้างขวาง ตั้งแต่วัดความยากจนที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่
กับการเปรียบเทียบของความยากจนระหว่างพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ กลุ่มในสังคม
ตลอดเวลา ใช้ความยากจนเป็นญาติสายหรือแตกต่างกันแน่นอนเส้นความยากจนต่อบริบทอาจ
หมายความว่าหนึ่งพิจารณาบรรทัดฐานที่แตกต่างกันสำหรับกลุ่มประเทศหรือต่าง ตัวอย่างเช่น
เป็นบรรทัดฐานที่ยอมรับได้ในสังคมที่ร่ำรวยอาจบ่งบอกถึงมีวิธีการที่จะจ่ายสำหรับค่อนข้างแฟนซี ,
แบรนด์เสื้อผ้าในขณะที่คนจนสังคมง่าย เสื้อผ้าอาจจะเพียงพอ อาร์กิวเมนต์สามารถ
จะทำวิธีนั้น และเมื่อมองในกลุ่มหรือสังคมในคำถามนี้
ไม่ต้องเป็นปัญหา แต่เมื่อมีการเปรียบเทียบระหว่างสังคมสำหรับการจัดลำดับความสำคัญการใช้จ่าย
ตัวอย่างระหว่าง ประเทศ อนุญาตให้สำหรับความต้องการที่แตกต่างกัน '
' เหล่านี้จะมีความหมายแตกต่างจากการใช้เสื้อผ้าพื้นฐานสำหรับสังคมทุกสังคม นอกจากนี้ควร
หนึ่งชดเชยกลุ่มสังคมหนึ่งของวัฒนธรรมกำหนดแต่แพงกว่ารสชาติ
เมื่อสร้างความยากจนบรรทัด ? หรือเมื่อมีการประเมินการเปลี่ยนแปลงในความยากจนในช่วงเวลา
' แน่นอน ' ถาวร ตะกร้าสินค้าจะได้ผลแตกต่างจากการใช้
ปรับปรุงเส้นความยากจนสัมพัทธ์เชื่อมโยงกับค่าเฉลี่ยหรือมัธยฐานในแต่ละผลสวัสดิการ
ระยะเวลา ที่ใช้ในสหภาพยุโรป ตัวอย่างเช่น การปรับเส้นความยากจนกับ
หมายถึงอาจดูเหมือนน่าสนใจเป็นวงกว้างเติบโตเศรษฐกิจ–ส่งผลให้ความยากจนลดลง
ต่ำกว่าอาจโดยนัย โดยใช้เส้นคงที่ แต่เมื่อวิกฤติใหญ่ที่โดนแบ่งครึ่งของ GDP เศรษฐกิจ ,
,โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆในความไม่เท่าเทียมกันของรายได้แล้วเส้นความยากจนมีแนวโน้ม
ให้ลดลงครึ่งหนึ่งเช่นกัน และไม่มีการเพิ่มความยากจนจะสังเกตได้ว่าไม่มีผลกระทบ
เพราะความยากจน ทางเลือก เช่น การกำหนดเส้นความยากจนที่สะท้อนให้เห็นถึงการจัดซื้อ
พลังโดยนัย โดยหนึ่งดอลลาร์ในปีโดยเฉพาะ ที่ใช้ในเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ
)ให้แล้ว เครื่องมือค่อนข้างโปร่งใสเปรียบเทียบ
ระหว่าง ประเทศ และอาจจะจัดสรรทุนระหว่างประเทศ แม้เป็น
หมายถึงทำการสืบสวนคดีสำคัญของความยากจนในประเทศใดประเทศหนึ่ง
มันอาจดูเหมือนต้องการ ( ดูเป้าหมาย การพัฒนาแห่งสหัสวรรษหมวดนี้ ) ตัวอย่างเหล่านี้
แนะนำว่า ควรเลือกใช้เส้นความยากจนที่ดีที่สุด ธรรมชาติของการเปรียบเทียบความยากจน
หนึ่งต้องการที่จะดำเนินการตลอดเวลา ระหว่างกลุ่ม หรือระหว่างประเทศและ
ภูมิภาค แต่ละทางเลือกจะเป็นเคราะห์ผลการวิจัยและการวิเคราะห์ความยากจน
ควรจะชัดเจนเกี่ยวกับเหตุผลในการเลือก