3.2.2. Feedback about the self and

3.2.2. Feedback about the self and character strengths

Research seems to show that feedback about the self is not very
effective for enhancing learning (Black & Wiliam, 1998; Butler,
1987; Hattie & Timperley, 2007; Kluger & DeNisi, 1996; Shute,
2008). The main reason for this detrimental effect on learning is
that the focus is not relevant to the task: the feedback draws the
attention of the learner away from the task and onto him or herself

Based on our discussion on the impact of feedback on emotions,
in this respect taking into account the emotions that feedback
about the self can arouse is of interest. Pekrun et al. (2002) showed
that emotions such as enjoyment and pride (emotions that could be
aroused by positive feedback about the self) are negatively correlated
to task-irrelevant thinking and hence do not draw the
attention of the learner away from the task. Negative emotions,
however, such as anxiety, shame, boredom and hopelessness
(emotions that can be aroused by negative feedback about the self)
are positively related to task-irrelevant thinking. The claim that
feedback about the self draws attention away from the task might
be too general. Moreover, the examples of feedback about the self
found in the literature are non-specific in nature (“good girl!”). It is
noteworthy that there is little attention given in the feedback
literature regarding the possibility that feedback about the self
might also be specific. It would be interesting to explore whether
feedback about the self, provided that it is positive and specific, can
have a beneficial effect on learning. In the next section, we wish to
proffer this alternative perspective.

he second concern of positive psychology: the study of positive
traits and the impact of these positive traits on well-being and
learning. Positive personal traits are described as people's personal
qualities or character strengths, such as kindness, self-control,
creativity or curiosity. Character strengths refer to those aspects
of personality that in various cultures are considered important
moral values (Peterson & Seligman, 2004; Seligman, 2002). There
are several interesting findings in the field of character strengths
that may be of relevance in the discourse on feedback. First of all, in
a variety of empirical studies, consistent evidence has been found
that promoting people's awareness of their own character
strengths stimulates growth, and that this is an enduring effect
even after relatively small interventions. Scales, Benson, Leffert, and
Blyth (2000), for instance, conducted a study based on a sample of
6000 young people, and found that awareness of character
strengths contributed meaningfully to e among other things e
success at school. Park and Peterson (2009) also found that a focus
on students' character strengths is associated with success at
school.

Secondly, it is possible to create awareness through feedback on
character strengths. Ruit and Korthagen (2013) conducted a study
in which 600 primary school students received feedback on their
character strengths. After three months, more than 80% of the
students still remembered the character strengths they were made
aware of, and nearly 60% still consciously put forward those character
strengths. Park and Peterson (2009) suggested that teachers
should enable students to build their self-esteem by emphasizing
the strengths the students already possess.

The fact that feedback on the self can have such important and
enduring effects need not surprise us. In psychology and psychotherapy,
it is commonly accepted knowledge that messages from
important people have a great impact on what a person comes to
believe about him or herself (e.g. Bergner & Holmes, 2000). In this
respect, the concept of the dialogical self (Hermans & Dimaggio,
2007) is interesting: the dialogue between a person and important
others tends to become an inner dialogue within the person
(Akkerman & Meijer, 2011; Lewis, 2002). This can have negative
effects as seen in the first example provided above in our introduction,
but also beneficial effects. A teacher who is able to convey
to a student a positive image of his or her capacities may promote a
positive and supportive internal dialogue within this student.
Bergner and Holmes (2000) stated that, when approached as
someone who has, for example, a great potential for change, a
person starts to live according to this “status.” In Hattie's (2012b)
recent meta-analysis, building high expectations for success is the
factor contributing the most to learning success

Hence, there is evidence that teacher feedback about the self can
have an important positive impact on a student's experience of him
or herself, and that feedback about the self may enhance learning.
Such a positive impact might not be restricted to short-term
learning or might not even work in the short-term, but it potentially
has a long-term

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2.2. ข้อคิดเห็นเกี่ยวกับจุดแข็งของตนเอง และอักขระงานวิจัยน่าจะ แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวเองว่าไม่มากประสิทธิภาพในการเสริมสร้างการเรียนรู้ (สีดำและ Wiliam, 1998 พ่อบ้าน1987 Hattie & Timperley, 2007 Kluger & DeNisi, 1996 Shute2008) นั้นเป็นเหตุผลหลักสำหรับผลกระทบที่อันตรายนี้ในการเรียนรู้ว่าไม่เกี่ยวข้องกับงานการโฟกัส: วาดคำติชมความสนใจของผู้เรียนออก จากงาน และ บนเขาหรือตัวเองอิงตามบทสนทนาของเราผลกระทบของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์ในแง่นี้การเข้าบัญชีอารมณ์ที่ติชมเกี่ยวกับตัวเองสามารถกระตุ้นที่น่าสนใจ Pekrun et al. (2002) พบว่าอารมณ์นั้นเช่นความเพลิดเพลินและความภาคภูมิใจ (อารมณ์ที่อาจถูกกระตุ้น โดยการป้อนกลับเชิงบวกเกี่ยวกับตัวเอง) มีความสัมพันธ์ในเชิงลบการคิดงานที่เกี่ยวข้องจึง ไม่วาดให้ความสนใจของผู้เรียนจากงาน อารมณ์เชิงลบอย่างไรก็ตาม เช่นความวิตกกังวล ความอัปยศ ความเบื่อ และความสิ้นหวัง(อารมณ์ที่สามารถถูกกระตุ้นได้ โดยคำติชมเชิงลบเกี่ยวกับตัวเอง)มีที่เกี่ยวข้องกับงานที่เกี่ยวข้องคิดบวก การเรียกร้องที่ความคิดเห็นเกี่ยวกับความสนใจดึงตัวเองออกจากงานอาจถูกเกินไป นอกจากนี้ ตัวอย่างของความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองพบในวรรณกรรมไม่ใช่เฉพาะในธรรมชาติ ("ดีสาว") มันเป็นน่าสังเกตว่ามีความสนใจน้อยในคำติชมวรรณกรรมเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่ความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองนอกจากนี้ยังอาจระบุ มันจะน่าสนใจเพื่อสำรวจว่าความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเอง ที่เป็นบวก และ เฉพาะ สามารถมีผลประโยชน์ในการเรียนรู้ ในส่วนถัดไป เราต้องการเสนอมุมมองทางเลือกนี้พระองค์ที่สองของจิตวิทยาเชิงบวก: การศึกษาในเชิงบวกลักษณะและผลกระทบของลักษณะเหล่านี้บวกบนความผาสุก และการเรียนรู้ ลักษณะส่วนบุคคลบวกอธิบายไว้เป็นส่วนตัวของท่านคุณภาพหรือจุดแข็งอักขระเช่นเมตตา อารมณ์ความคิดสร้างสรรค์หรือความอยากรู้ จุดแข็งของตัวละครดูแง่มุมเหล่านั้นของบุคลิกภาพซึ่งถือว่าสำคัญในวัฒนธรรมที่หลากหลายค่านิยมทางศีลธรรม (ปิเตอร์สันและ Seligman, 2004 Seligman, 2002) มีมีหลายประเด็นน่าสนใจในฟิลด์จุดแข็งของตัวละครที่อาจจะมีความสัมพันธ์ในวาทกรรมตามคำติชม แรกของทั้งหมด ในความหลากหลายของการศึกษาเชิงประจักษ์ หลักฐานที่สอดคล้องกันพบรับรู้ที่ส่งเสริมบุคลากรของอักขระของตนเองจุดแข็งช่วยกระตุ้นการเจริญเติบโต และที่นี่คือผลยั่งยืนแม้หลังจากการแทรกแซงค่อนข้างเล็ก เครื่องชั่ง เบนสัน Leffert และBlyth (2000), เช่น ดำเนินการศึกษาเป็นตัวอย่างของคนหนุ่ม 6000 และพบที่รับรู้ของตัวละครจุดแข็งมีให e ระหว่าง e สิ่งอื่น ๆความสำเร็จที่โรงเรียน สวนและปิเตอร์สัน (2009) ยังพบว่าความสำคัญบนจุดแข็งของตัวละครของนักเรียนเกี่ยวข้องกับความสำเร็จที่โรงเรียนประการที่สอง เป็นไปได้เพื่อสร้างความรู้ผ่านความคิดเห็นบนจุดแข็งในตัว Ruit และ Korthagen (2013) ดำเนินการศึกษาในผลป้อนกลับซึ่งรับนักเรียนประถม 600 บนของพวกเขาจุดแข็งในตัว หลังจากสามเดือน มากกว่า 80% ของการนักเรียนยังจำจุดแข็งของตัวละครที่พวกเขาทำทราบ และเกือบ 60% ยังคงมีสติใส่ข้างหน้าตัวอักษรเหล่านั้นจุดแข็ง สวนและปิเตอร์สัน (2009) แนะนำที่ครูควรให้นักเรียนเพื่อสร้างความภาคภูมิใจในตนเอง โดยเน้นมีจุดแข็งที่นักเรียนอยู่แล้วความจริงที่ว่า ในตัวเองสามารถมีความสำคัญดังกล่าว และยืนยงผลต้องไม่ประหลาดใจเรา จิตวิทยาและจิตบำบัดมันเป็นความรู้ที่ยอมรับกันทั่วไปที่ข้อความจากคนสำคัญที่มีผลต่อบุคคลใดที่มาถึงเชื่อเกี่ยวกับเขาหรือตัวเอง (เช่น Bergner และโฮล์มส์ 2000) ในการนี้เคารพ แนวความคิดของตัวเอง dialogical (Hermans & Dimaggioเป็นที่น่าสนใจ 2007): การสนทนา ระหว่างบุคคล และความสำคัญอื่น ๆ มีแนวโน้มที่จะกลายเป็น การสนทนาภายในบุคคล(Akkerman & Meijer, 2011 ลูอิส 2002) นี้สามารถเป็นค่าลบผลกระทบเท่าที่เห็นในตัวอย่างแรกที่ให้ไว้ข้างต้นในบทนำของเราแต่ผลประโยชน์ยัง ครูที่สามารถถ่ายทอดนักเรียน รูปบวกกำลังการผลิตของเขา หรือเธออาจส่งเสริมการบวก และสนับสนุนภายในการเจรจาภายในนักเรียนBergner และโฮล์มส์ (2000) ระบุว่า เมื่อเข้าเป็นคนที่มี เช่น ศักยภาพดีสำหรับการเปลี่ยนแปลง การท่านเริ่มชีวิตตามนี้ "สถานะ" ใน Hattie (2012b)ล่าสุดวิเคราะห์ สร้างความคาดหวังสูงประสบความสำเร็จเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการเรียนรู้ประสบความสำเร็จมากที่สุดด้วยเหตุนี้ มีหลักฐานที่สามารถความคิดเห็นของครูเกี่ยวกับตัวเองมีผลกระทบในเชิงบวกที่สำคัญในประสบการณ์ของนักเรียนของเขาหรือตัวเอง และคำติชมที่เกี่ยวกับตัวเองอาจเพิ่มการเรียนรู้ผลกระทบอาจไม่ถูกจำกัดให้สั้นการเรียนรู้ หรืออาจไม่ได้ทำงานในระยะสั้น แต่มันอาจได้ในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2.2 ความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวเองและตัวอักษรจุดแข็งของ

การวิจัยดูเหมือนจะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวเองที่ไม่ได้เป็นอย่าง
ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเสริมสร้างการเรียนรู้ (Black & Wiliam 1998; บัตเลอร์,
1987; แฮ & Timperley 2007; กัว & DeNisi 1996; Shute,
2008) . เหตุผลหลักสำหรับผลกระทบนี้ในการเรียนรู้
ที่มุ่งเน้นไม่เกี่ยวข้องกับงาน: ข้อเสนอแนะดึง
ความสนใจของผู้เรียนออกจากงานและบนเขาหรือตัวเอง

อยู่บนพื้นฐานของการสนทนาของเราเกี่ยวกับผลกระทบของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์
ใน ส่วนนี้คำนึงถึงอารมณ์ที่ข้อเสนอแนะ
เกี่ยวกับตัวกระตุ้นความสามารถเป็นที่น่าสนใจ Pekrun et al, (2002) แสดงให้เห็น
ว่าอารมณ์เช่นความเพลิดเพลินและความภาคภูมิใจ (อารมณ์ที่จะได้รับการ
กระตุ้นโดยข้อเสนอแนะในเชิงบวกเกี่ยวกับตัวเอง) มีความสัมพันธ์เชิงลบ
กับการคิดงานที่ไม่เกี่ยวข้องและด้วยเหตุนี้ไม่ได้วาด
ความสนใจของผู้เรียนออกไปจากงาน อารมณ์เชิงลบ
อย่างไรเช่นความวิตกกังวลความอัปยศความเบื่อหน่ายและความสิ้นหวัง
(อารมณ์ที่สามารถกระตุ้นโดยความคิดเห็นเชิงลบเกี่ยวกับตัวเอง)
มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความคิดของงานที่ไม่เกี่ยวข้อง อ้างว่า
ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับตัวดึงความสนใจไปจากงานอาจ
จะกว้างเกินไป นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างของความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเอง
พบในวรรณคดีที่มีไม่ใช่เฉพาะในธรรมชาติ ( "เด็กดี!") มันเป็น
ที่น่าสังเกตว่ามีความสนใจน้อยได้รับในข้อเสนอแนะ
วรรณกรรมเกี่ยวกับความเป็นไปได้ว่าข้อเสนอแนะเกี่ยวกับตัวเอง
นอกจากนี้ยังอาจจะเฉพาะเจาะจง มันจะน่าสนใจไม่ว่าจะเป็นในการสำรวจ
ความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวเองโดยมีเงื่อนไขว่ามันเป็นบวกและเฉพาะเจาะจงสามารถ
มีผลประโยชน์ในการเรียนรู้ ในส่วนถัดไป, เราต้องการที่จะ
เสนอมุมมองทางเลือกนี้.

เขากังวลที่สองของจิตวิทยาเชิงบวก: การศึกษาในเชิงบวก
ลักษณะและผลกระทบของลักษณะเหล่านี้ในเชิงบวกต่อความเป็นอยู่และ
การเรียนรู้ ลักษณะส่วนบุคคลในเชิงบวกจะมีคำอธิบายเป็นส่วนตัวของบุคคล
คุณภาพหรือจุดแข็งของตัวละครเช่นความเมตตาการควบคุมตนเอง
ความคิดสร้างสรรค์หรืออยากรู้อยากเห็น จุดแข็งของตัวละครที่อ้างถึงแง่มุม
ของบุคลิกภาพว่าในวัฒนธรรมที่หลากหลายมีการพิจารณาที่สำคัญ
ค่านิยมทางศีลธรรม (ปีเตอร์สันและ Seligman, 2004; Seligman, 2002) มี
การค้นพบที่น่าสนใจหลายด้านจุดแข็งของตัวละครตัวนี้เป็น
ที่อาจจะมีความสัมพันธ์กันในวาทกรรมเกี่ยวกับข้อเสนอแนะ ครั้งแรกของทั้งหมดใน
ความหลากหลายของการศึกษาเชิงประจักษ์หลักฐานที่สอดคล้องกันมีการค้นพบ
ว่าการรับรู้ของผู้คนการส่งเสริมของตัวละครของตัวเอง
จุดแข็งกระตุ้นการเจริญเติบโตและว่านี่เป็นผลที่ยั่งยืน
แม้หลังจากการแทรกแซงที่ค่อนข้างเล็ก เครื่องชั่งน้ำหนัก, เบน Leffert และ
ไบลท์ (2000) เช่นดำเนินการศึกษาขึ้นอยู่กับตัวอย่างของ
6000 คนหนุ่มสาวและพบว่าการรับรู้ของตัวละคร
จุดแข็งมีส่วนทำให้มีความหมายกับ e หมู่สิ่งอื่น ๆ E
ประสบความสำเร็จในโรงเรียน Park และปีเตอร์สัน (2009) นอกจากนี้ยังพบว่าการมุ่งเน้นที่
นักเรียน 'จุดแข็งของตัวละครที่มีความเกี่ยวข้องกับความสำเร็จที่
โรงเรียน.

ประการที่สองก็เป็นไปได้ที่จะสร้างการรับรู้ผ่านความคิดเห็นเกี่ยวกับ
จุดแข็งของตัวละคร Ruit และ Korthagen (2013) ดำเนินการศึกษา
ที่ 600 นักเรียนชั้นประถมศึกษาที่ได้รับความคิดเห็นเกี่ยวกับของพวกเขา
จุดแข็งของตัวละคร หลังจากสามเดือนมากกว่า 80% ของ
นักเรียนยังจำจุดแข็งของตัวละครที่พวกเขาทำ
ตระหนักถึงและเกือบ 60% ยังคงนำไปข้างหน้าอย่างมีสติตัวละครเหล่านั้น
จุดแข็ง Park และปีเตอร์สัน (2009) ชี้ให้เห็นว่าครู
จะช่วยให้นักเรียนที่จะสร้างความนับถือตนเองของพวกเขาโดยเน้น
จุดแข็งของนักเรียนมีอยู่แล้ว.

ความจริงที่ว่าความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองสามารถมีความสำคัญและเช่น
ผลกระทบที่ยั่งยืนไม่จำเป็นต้องแปลกใจเรา ในด้านจิตวิทยาและจิตบำบัด
เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปความรู้ที่ข้อความจาก
คนที่สำคัญมีผลกระทบที่ดีในสิ่งที่คนมาถึง
ความเชื่อเกี่ยวกับเขาหรือตัวเอง (เช่น Bergner & โฮล์มส์, 2000) ในการนี้
เคารพแนวคิดของตัวเอง dialogical (Hermans & ดิมักจิโอที่
2007) เป็นที่น่าสนใจ: บทสนทนาระหว่างบุคคลและที่สำคัญ
คนอื่น ๆ มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นบทสนทนาภายในภายในบุคคล
(Akkerman และเมย์เยอร์, 2011; ลูอิส, 2002) นี้สามารถมีเชิงลบ
ผลกระทบที่เห็นในตัวอย่างแรกที่ให้ไว้ข้างต้นในการแนะนำของเรา
แต่ยังผลประโยชน์ ครูที่มีความสามารถในการถ่ายทอด
ให้กับนักเรียนภาพลักษณ์ที่ดีของความจุของเขาหรือเธออาจส่งเสริม
การเจรจาภายในบวกและให้การสนับสนุนภายในนักเรียนนี้.
Bergner และโฮล์มส์ (2000) ระบุว่าเมื่อเดินเข้ามาเป็น
คนที่มีตัวอย่างเช่น ศักยภาพที่ดีสำหรับการเปลี่ยนแปลงเป็น
คนเริ่มที่จะมีชีวิตอยู่ตามนี้ "สถานะ." ในแฮร์ (2012b)
ล่าสุด meta-analysis สร้างความคาดหวังสูงสำหรับการประสบความสำเร็จเป็น
ปัจจัยที่เอื้อมากที่สุดเพื่อการเรียนรู้ประสบความสำเร็จ

จึงมีหลักฐานที่แสดงว่าข้อเสนอแนะของครูเกี่ยวกับ ตนเองสามารถ
มีผลกระทบในเชิงบวกที่สำคัญเกี่ยวกับประสบการณ์ของนักเรียนของเขา
หรือตัวเองและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับตนเองที่อาจส่งเสริมการเรียนรู้.
ดังกล่าวเป็นผลกระทบเชิงบวกอาจจะไม่ถูก จำกัด ในระยะสั้น
การเรียนรู้หรืออาจไม่ได้ทำงานในระยะสั้น แต่มันอาจ
มีระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2.2 . ความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองและตัวละครจุดแข็งการวิจัยจะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองไม่ได้มากที่มีประสิทธิภาพเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ ( สีดำและวิลเลียมเชก , 1998 ; คนรับใช้1987 ; Hattie & timperley , 2007 ; & denisi Shute คลูเกอร์ , 1996 ; ,2008 ) เหตุผลหลักสำหรับผลต่อการเรียนรู้ คือที่โฟกัสไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานวาด : ความคิดเห็นความสนใจของผู้เรียน ห่างจาก งาน และ ตัวเขาหรือตัวเธอเองบนพื้นฐานของการสนทนาของเราผลกระทบของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์ในแง่นี้ พิจารณาอารมณ์ที่ความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองจะทำให้เป็นที่สนใจ pekrun et al . ( 2545 ) แสดงที่ อารมณ์ เช่น ความเพลิดเพลิน และความภาคภูมิใจที่ได้ ( อารมณ์กระตุ้นโดยการตอบรับเชิงบวกเกี่ยวกับตนเอง ) จะมีความสัมพันธ์งานที่ไม่เกี่ยวข้องกับการคิดและจึงไม่วาดความสนใจของผู้เรียนออกไปจากงาน อารมณ์เชิงลบอย่างไรก็ตาม เช่นความวิตกกังวล น่าอาย ความเบื่อหน่าย และความสิ้นหวัง( อารมณ์ที่สามารถกระตุ้นโดยการป้อนกลับแบบลบเกี่ยวกับตนเองมีความสัมพันธ์ทางบวกกับงานที่ไม่ได้คิด อ้างว่าความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเอง อาจดึงความสนใจออกไปจากงานเป็นเหมือนกันทั่วไป นอกจากนี้ ตัวอย่างของความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองพบในวรรณคดี มีเฉพาะในธรรมชาติ ( " สาวสวย " ) มันคือน่าสังเกตว่ามีความสนใจน้อยในการให้ความคิดเห็นวรรณคดีเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่ความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองอาจจะมีที่เฉพาะเจาะจง มันจะน่าสนใจเพื่อดูว่าความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเองให้มันเป็นบวก และเฉพาะเจาะจง สามารถมีลักษณะพิเศษที่เป็นประโยชน์ในการเรียนรู้ ในส่วนถัดไป , เราต้องการเสนอมุมมองทางเลือกนี้เขาสองเรื่องของจิตวิทยาทางบวก : การศึกษาเชิงบวกลักษณะและผลกระทบของเหล่านี้และคุณลักษณะความเป็นบวกการเรียนรู้ ลักษณะส่วนบุคคลด้านบวกอธิบายเป็นคนส่วนบุคคลคุณภาพหรือจุดแข็งของตัวละคร เช่น ใจดี เอาใจความคิดสร้างสรรค์หรือการอยากรู้อยากเห็น จุดแข็งด้านอักขระอ้างถึงของบุคลิกภาพที่เป็นปัญหาสำคัญในวัฒนธรรมต่าง ๆค่านิยมทางจริยธรรม ( Peterson & Seligman , 2004 ; Seligman , 2002 ) มีเป็นข้อมูลที่น่าสนใจหลายในด้านจุดแข็งของตัวละครที่อาจจะมีความเกี่ยวข้องในวาทกรรมความคิดเห็น แรกของทั้งหมดความหลากหลายของการศึกษาเชิงประจักษ์พบหลักฐานสอดคล้องกันส่งเสริมความตระหนักของประชาชนของตัวละครของตนเองจุดแข็งที่ช่วยกระตุ้นการเจริญเติบโต และนี่คือผลที่ยั่งยืนแม้หลังจากที่การแทรกแซงที่ค่อนข้างเล็ก เครื่องชั่ง , เบนสัน แลฟฟอร์ดและBLYTH ( 2000 ) , ตัวอย่าง ศึกษาจากตัวอย่างของ6 , 000 คน และพบว่า การรับรู้ของตัวละครจุดแข็งที่ทำให้มีความหมายและในหมู่สิ่งอื่น ๆอีความสำเร็จในโรงเรียน สวนสาธารณะและปีเตอร์สัน ( 2009 ) นอกจากนี้ยังพบว่า โฟกัสบนจุดแข็งตัวของนักเรียนมีความสัมพันธ์กับความสำเร็จที่โรงเรียนประการที่สอง , มันเป็นไปได้ที่จะสร้างการรับรู้ผ่านความคิดเห็นในจุดแข็งของตัวละคร ruit korthagen ( 2013 ) และทำการศึกษาที่ 600 นักเรียนระดับประถมได้รับการตอบรับในของพวกเขาจุดแข็งของตัวละคร หลังจากสามเดือน มากกว่า 80% ของนักเรียนจะจำตัวละครได้จุดแข็งทราบ และเกือบร้อยละ 60 ยัง consciously วางข้างหน้าพวกอักขระจุดแข็ง สวนสาธารณะและปีเตอร์สัน ( 2552 ) พบว่า ครูควรให้นักเรียนสร้างความนับถือตนเองของพวกเขา โดยเน้นจุดแข็งของนักเรียนแล้วมีความจริงที่ว่า ความคิดเห็นต่อตนเองได้ และสำคัญมากเจาะผลไม่ต้องเซอร์ไพรส์เรา ในจิตบำบัดจิตวิทยาและเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า ข้อความจากความรู้บุคคลสำคัญที่มีผลกระทบที่ดีในสิ่งที่ บุคคล ถึงเชื่อเกี่ยวกับเขาหรือตัวเอง ( เช่นเบิร์กเนอร์ & โฮล์ม , 2000 ) ในนี้เคารพแนวคิดของตนเองสนทนา ( เ ร์มันส์ & DiMaggio ,2007 ) ที่น่าสนใจ : บทสนทนาระหว่างบุคคล และที่สำคัญคนอื่น ๆมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นบทสนทนาภายในภายในบุคคล( akkerman & Meijer , 2011 ; Lewis , 2002 ) นี้สามารถลบผลตามที่เห็นในตัวอย่างที่ให้ไว้ข้างต้นในการเปิดตัวครั้งแรกของเราแต่ผลที่เป็นประโยชน์ด้วย อาจารย์ที่สามารถถ่ายทอดให้นักเรียนสร้างภาพลักษณ์ที่ดีของความสามารถของเขา หรือเธออาจจะส่งเสริมบวกและบทสนทนาภายในสนับสนุนภายในนักเรียนนี้และ โฮล์มเบิร์กเนอร์ ( 2000 ) กล่าวว่า เมื่อเข้ามาเป็นใครมีตัวอย่าง มีศักยภาพที่ดีสำหรับการเปลี่ยนแปลงคนเริ่มที่จะใช้ชีวิตตามสถานะนี้ " . " ( 2012b ) แฮตตี้การวิเคราะห์ล่าสุด สร้างความคาดหวังสูงสำหรับความสำเร็จคือปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการเรียนรู้มากที่สุดดังนั้น มีหลักฐานว่า อาจารย์ติชมเกี่ยวกับตนเอง สามารถมีที่สำคัญผลกระทบเชิงบวกเกี่ยวกับประสบการณ์การเป็นนักเรียนของเขาหรือที่ตัวเองและความคิดเห็นเกี่ยวกับตนเอง อาจส่งเสริมการเรียนรู้ดังกล่าวมีผลกระทบในเชิงบวกอาจจะไม่ จำกัด การระยะสั้นการเรียนรู้ หรืออาจจะไม่ได้ทำงานในระยะสั้น แต่อาจมีระยะยาว